วันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์  2017
ระลึกถึงแม่พระประจักษ์ที่ลูร์ด (วันผู้ป่วยโลก)
บทอ่าน ปฐก 3:9-24 / มก 8:1-10
    เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 1854 พระสันตะปาปาปีโอที่ 9 ได้ประกาศข้อความเชื่อ “เรื่องแม่พระปฏิสนธินิรมล “ อีกสามปีต่อมาคือเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 1858 พระแม่ได้ประจักษ์มาแก่ แบร์นาแด๊ต ซูบีรูส์  มีการประจักษ์ระหว่างวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ถึงวันที่ 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1858 รวมทั้งสิ้น 18 ครั้ง

จนกระทั่งวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 1862 พระสังฆราชแห่งตาร์บจึงประกาศรับรองว่าพระนางมารีย์พรหมจารีได้มาประจักษ์แก่แบร์นาแด็ตที่ลูร์ดจริง และเริ่มดำเนินการสร้างสักการสถานแม่พระประจักษ์ที่ลูร์ดขึ้น ตามที่พระแม่มารีย์บอกผ่านแบร์นาแด็ต มีเหตุการณ์ที่สำคัญในการประจักษ์ เพื่อให้เราเข้าใจมากขึ้นดังนี้:

1. วันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1858 ระหว่างที่แบร์นาแด็ต ซูบีรูส์ ตัวแน็ต น้องสาวของเธอ และเพื่อนอีกคน กำลังหาเก็บฟืนมาหุงข้าว เมื่อมาถึงถ้ำเล็กริมฝั่งแม่น้ำ แบร์นาแด็ตก็พบสตรีท่านหนึ่งยืนอยู่ที่ปากถ้ำ แบร์นาแด็ตคุกเข่าสวดสายประคำ เสร็จแล้วสตรีนั้นก็หายเข้าไปในถ้ำ

2. วันที่ 25 มีนาคม แบร์นาแด็ตพยายามถามชื่อสตรีท่านนั้นอีก ในที่สุดท่านก็บอกว่า “ฉันคือการปฏิสนธินิรมล”  

3. วันที่ 16 กรกฎาคม พระแม่มารีย์มาประจักษ์อีก นานราว 15 นาที โดยไม่พูดอะไร แบร์นาแด็ต กล่าวว่าครั้งนี้ท่านดูสวยที่สุดเท่าที่แบร์นาแด็ตเคยเห็นมา นับแต่นั้นมา พระแม่มารีย์ก็ไม่ได้มาประจักษ์แก่แบร์นาแด็ตอีก

ข้อคิด
1) มีอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นโดยอาศัยการเสนอวิงวอนของพระแม่เจ้า มีหลายคนทีเดียวได้ไปเยี่ยมที่ลูร์ด และเมื่อกลับมาบ้านความเชื่อของเขาก็มั่นคงขึ้น และพร้อมที่จะรับใช้พระเป็นเจ้าและพี่น้องชายหญิง     

 2) ยังมีคนจำนวนมากที่สงสัยการประจักษ์ของแม่พระที่ลูร์ด สิ่งที่ดีที่สุดที่สามารถอธิบายได้ก็ คือ ข้อคิดของภาพยนตร์เรื่อง  ”บทเพลงของแบร์นาแด๊ต “ซึ่งได้กล่าวว่า “สำหรับคนที่มีความเชื่อในพระเป็นเจ้า ไม่จำเป็นต้องมีคำอธิบายใดๆ แต่สำหรับผู้ที่ไม่มีความเชื่อแล้ว การอธิบายใดๆก็ไม่มีประโยชน์”