“จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวเธสะโลนิกา ฉบับที่ 1”
2. ขอบพระคุณและแสดงความยินดี (5)

- ละทิ้งรูปเคารพมาหาพระเจ้าอย่างไร การยึดมั่นในพระเจ้าหมายความว่า เราละทิ้งรูปเคารพ เป็นการแยกตัวจากสิ่งเหล่านั้น เมื่อเรากลับใจมาหาพระองค์ เราเลิกที่จะแสวงหาทิศทางอื่น ๆ ที่เราคิดว่าทำให้ชีวิตมีความหมาย

- เพื่อรับใช้พระเจ้าแท้จริงผู้ทรงชีวิต การกลับใจจึงเป็นการผ่านจากการรับใช้รูปเคารพ ที่ทำให้เราเป็นทาส ไปสู่การรับใช้พระเจ้า ผู้ทรงช่วยเราให้เป็นอิสระ ในพันธสัญญาใหม่การรับใช้คือการแสดงอย่างเป็นรูปธรรมว่าเรามีอิสรภาพที่จะรักตามภาพลักษณ์ของพระเจ้า ซึ่งทำให้เราเป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ (เทียบ กท 5:13) พระเจ้าเที่ยงแท้ทรงมีชีวิต ต่างกับรูปเคารพที่ไม่มีชีวิตและหลอกลวง รูปเคารพเป็นเครื่องหมายของเทพเจ้าซึ่งไม่มีความเป็นอยู่ เป็นเพียงรูปภาพที่มนุษย์หลงคิดว่ามีอยู่จริง เพราะความเชื่อที่งมงาย

- และรอคอยให้พระบุตรของพระองค์เสด็จมาจากสวรรค์ มนุษย์รู้ตัวว่าตนมีชีวิตจำกัดที่มีจุดจบ ถ้าเขาไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต เขาก็เป็นเหมือนคนตาย เพราะชีวิตของเขาไร้ความหมาย สำหรับผู้มีความเว้าเหว่ถึงชีวิตนิรันดรอยู่ในใจ (เทียบ ปญจ 3:11) เวลาปัจจุบันเป็นความทุกข์ถ้าไม่มีความหวังในชีวิตหน้า เพราะชีวิตในปัจจุบันเท่ากับเป็นการประสบความตายล่วงหน้า แต่สำหรับผู้ที่มีความเชื่อ ชีวิตในอนาคตคือพระบุตรที่เขารอคอย มนุษย์รอคอยสิ่งที่เขารักเท่านั้น มนุษย์และโลกทั้งหมดมุ่งไปสู่พระบุตร เพราะพระองค์ทรงเป็นพระพักตร์ที่ซ่อนเร้นของเรา ทรงเป็นความจริงสุดท้ายของสรรพสิ่ง เพราะทุกสิ่งถูกเนรมิตขึ้นในพระองค์ โดยพระองค์ และเพื่อพระองค์ (เทียบ คส 1:15-20) นักบุญเปาโลยังเขียนต่อไปว่า “การมีชีวิตอยู่ก็คือพระคริสตเจ้า” (ฟป 1:21) และ “พระคริสตเยซูทรงช่วงชิงข้าพเจ้าได้แล้ว” (ฟป 3:12) “ข้าพเจ้าถูกตรึงกางเขนกับพระคริสตเจ้าแล้ว ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ มิใช่ตัวข้าพเจ้าอีกต่อไป แต่พระคริสตเจ้าทรงดำรงชีวิตอยู่ในตัวข้าพเจ้า ชีวิตที่ข้าพเจ้ากำลังดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินชีวิตในความเชื่อถึงพระบุตรของพระเจ้า ผู้ทรงรักข้าพเจ้าและทรงมอบพระองค์เพื่อข้าพเจ้า” (กท 2:20) ชีวิตคริสตชนซ่อนอยู่กับพระคริสตเจ้าในพระบิดาเจ้า เมื่อพระคริสตเจ้าจะเสด็จมาชีวิตของคริสตชนจะแสดงความรุ่งโรจน์พร้อมกับพระคริสตเจ้า (เทียบ คส 3:3-4) ชีวิตของเราจะมีความหมายถ้าเรารอคอยความสมบูรณ์ได้ มิฉะนั้นแล้ว ไม่มีอะไรใหม่ใต้ฟ้า ชีวิตของเราจะไร้คุณค่า  มนุษย์อาจจะดำเนินชีวิตในปัจจุบัน 2 แบบตรงกันข้าม คือรอคอยชีวิตหรือรอคอยความตาย คิดว่าชีวิตมีความหมายหรือชีวิตไร้ความหมาย ดำเนินชีวิตอย่างเต็มเปี่ยมหรือดำเนินชีวิตอย่างไร้ประโยชน์ เป็นชีวิตที่ชื่นชมยินดีหรือโศกเศร้า มีความสงบหรือวุ่นวาย เป็นอิสระหรือเป็นทาส ดำเนินชีวิตในความรักที่รู้จักสละตนแก่ผู้อื่นหรือดำเนินชีวิตอย่างเห็นแก่ตัวที่ปกป้องตนเอง ถ้าผู้ใดคิดว่าไม่มีชีวิตหน้า เท่ากับเขาเป็นเหมือนกับผู้ที่ตายไปแล้ว จุดมุ่งหมายสุดท้ายของมนุษย์ในอนาคตให้ทิศทางแก่ชีวิตในปัจจุบัน เพราะให้ความหมาย ให้บรรทัดฐานในกิจการและในมุมมอง ความสามารถที่จะแยกแยะความดีจากความชั่วร้ายและให้อิสรภาพในการเลือก

- คือพระเยซูเจ้า ผู้ทรงช่วยเราให้พ้นจากพระพิโรธที่จะมาถึง พระคริสตเจ้าจะเสด็จมาในฐานะที่ทรงเป็นผู้พิพากษา พระองค์ผู้ทรงเคยถูกมนุษย์พิพากษามาก่อน การพิพากษาของพระองค์จะมีมาตรการเดียวอยู่เสมอ คือการรับทรมานบนไม้กางเขน ทำให้เราพ้นจากพระพิโรธที่จะมาถึง พ้นจากความชั่วร้ายที่เราได้กระทำมา การพิพากษาเป็นหนึ่งเดียวสำหรับมนุษย์ทุกคน และอยู่ในการดำเนินชีวิตปัจจุบันร่วมกับพระเจ้าหรือแยกตัวจากพระองค์ การดำเนินชีวิตในความตายเพราะมีรูปเคารพเท่ากับว่าดำเนินชีวิตใต้พระพิโรธ แต่การดำเนินชีวิตร่วมกับพระเจ้าเที่ยงแท้ผู้ทรงชีวิต ขณะที่เรารอคอยการเสด็จมาของพระบุตร เป็นอิสรภาพที่ทำให้เราพ้นจากความชั่วร้ายแม้ในเวลาปัจจุบัน มนุษย์ทุกคนรับเรียกให้ดำเนินชีวิตปัจจุบันในความจริง มุ่งหน้าไปสู่ความสมบูรณ์ที่พระบุตรจะประทานให้

- พระเยซูเจ้านี้ พระเจ้าทรงบันดาลให้กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย แผนการของพระเจ้าจะสำเร็จอย่างสมบูรณ์ เมื่อพระองค์จะทรงชนะความตายอย่างสิ้นเชิง ชัยชนะนี้เป็นความจริงแล้วในพระบุตรและเป็นการเกริ่นนำชัยชนะของพี่น้องทุกคนของพระองค์ (เทียบ 1 คร 15:23-28)