วันอังคารที่ 5 มีนาคม  2024        
สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลมหาพรต    
บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล (ดนล 3:25, 34-43)               

ขณะนั้น อาซาริยาห์ยืนอธิษฐานภาวนาเสียงดังอยู่กลางไฟว่าดังนี้

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า

ขออย่าทรงละทิ้งข้าพเจ้าทั้งหลายตลอดไป
เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์

ขออย่าทรงทำลายพันธสัญญาของพระองค์เลย
ขออย่าทรงเพิกถอนพระกรุณาไปจากข้าพเจ้าทั้งหลาย

เพราะเห็นแก่อับราฮัมมิตรสหายของพระองค์
เพราะเห็นแก่อิสอัคผู้รับใช้ของพระองค์

และเพราะเห็นแก่อิสราเอลผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
พระองค์ทรงสัญญาแก่เขาเหล่านี้ว่า

จะให้เขามีลูกหลานมากมายดุจดวงดาวในท้องฟ้า
ดุจเม็ดทรายบนชายทะเล

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
บัดนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายกลายเป็นชนชาติเล็กน้อยที่สุด

บัดนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายต้องอับอายทั่วแผ่นดิน
เพราะบาปของข้าพเจ้าทั้งหลาย

บัดนี้ ข้าพเจ้าทั้งหลายไม่มีผู้นำ ไม่มีประกาศก ไม่มีเจ้านาย
ไม่มีเครื่องเผาบูชา ไม่มีเครื่องบูชา ไม่มีของถวาย ไม่มีการถวายกำยาน

ไม่มีสถานที่ ที่จะถวายผลิตผลแรกแด่พระองค์เพื่อจะได้รับพระกรุณา
แต่ขอให้จิตที่ตรมตรอมและใจที่ถ่อมตนเป็นที่พอพระทัยพระองค์

ดังแกะเพศผู้และโคเพศผู้ที่ถวายเป็นเครื่องเผาบูชา
ดังลูกแกะอ้วนพีนับพันๆ ตัวถวายพระองค์

ขอทรงพระกรุณารับข้าพเจ้าทั้งหลาย
เป็นเครื่องบูชาเฉพาะพระพักตร์ในวันนี้

แล้วข้าพเจ้าทั้งหลายจะติดตามพระองค์ต่อไป
เพราะผู้ที่วางใจในพระองค์ย่อมไม่ได้รับความอับอาย

บัดนี้ ข้าพเจ้าทั้งหลายติดตามพระองค์ด้วยสิ้นสุดจิตใจ ยำเกรงพระองค์และแสวงหาพระพักตร์ของพระองค์อีกครั้งหนึ่ง ขออย่าทรงปล่อยให้ข้าพเจ้าทั้งหลายต้องได้รับความอับอาย แต่โปรดทำกับข้าพเจ้าทั้งหลายตามพระกรุณา และตามพระเมตตายิ่งใหญ่ของพระองค์เถิด

โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นด้วยกิจการอัศจรรย์ของพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดประทานพระเกียรติแก่พระนามของพระองค์เถิด

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 18:21-35)

          เวลานั้น เปโตรเข้ามาทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่”

         พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราไม่ได้บอกท่านว่าต้องยกโทษให้เจ็ดครั้ง แต่ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง

         อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับกษัตริย์พระองค์หนึ่ง ทรงประสงค์จะตรวจบัญชีหนี้สินของผู้รับใช้ ขณะที่ทรงเริ่มตรวจบัญชีนั้น มีผู้นำชายผู้หนึ่งเข้ามา ชายผู้นี้เป็นหนี้อยู่เป็นพันล้านบาท เขาไม่มีสิ่งใดจะชำระหนี้ได้ กษัตริย์จึงตรัสสั่งให้ขายทั้งตัวเขา บุตร ภรรยาและทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ ผู้รับใช้กราบพระบาททูลอ้อนวอนว่า ‘ขอทรงพระกรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้ทั้งหมด’ กษัตริย์ทรงสงสารจึงทรงปล่อยเขาไป และทรงยกหนี้ให้

          ขณะที่ผู้รับใช้ออกไป ก็พบเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกันซึ่งเป็นหนี้เขาอยู่ไม่กี่พันบาท เขาเข้าไปคว้าคอบีบไว้แน่น พูดว่า ‘เจ้าเป็นหนี้ข้าอยู่เท่าไร จงจ่ายให้หมด’ เพื่อนคนนั้นคุกเข่าลงอ้อนวอนว่า ‘กรุณาผลัดหนี้ไว้ก่อนเถิด แล้วข้าพเจ้าจะชำระหนี้ให้’ แต่เขาไม่ยอมฟัง นำลูกหนี้ไปขังไว้จนกว่าจะชำระหนี้ให้หมด เพื่อนผู้รับใช้อื่นๆ เห็นดังนั้นต่างสลดใจมาก จึงนำความทั้งหมดไปทูลกษัตริย์ พระองค์จึงทรงเรียกชายผู้นั้นมา ตรัสว่า ‘เจ้าคนสารเลว ข้ายกหนี้สินของเจ้าทั้งหมดเพราะเจ้าขอร้อง เจ้าต้องเมตตาเพื่อนผู้รับใช้ด้วยกัน เหมือนกับที่ข้าได้เมตตาเจ้ามิใช่หรือ’ กษัตริย์กริ้วมาก ตรัสสั่งให้นำผู้รับใช้นั้นไปทรมานจนกว่าจะชำระหนี้หมดสิ้น พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์จะทรงกระทำต่อท่านทำนองเดียวกัน ถ้าท่านแต่ละคนไม่ยอมยกโทษให้พี่น้องจากใจจริง”