วันพุธที่ 15 กรกฎาคม 2020
ระลึกถึง น.บอนาแวนตูรา
พระสังฆราชและนักปราชญ์ แห่งพระศาสนจักร
บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์ (อสย 10:5-7,13-16)
          องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“วิบัติจงเกิดแก่อัสซีเรีย ไม้เรียวที่เราใช้เมื่อเราโกรธ ไม้พลองที่เราใช้เมื่อเราโกรธจัด เราจะส่งเขาไปต่อสู้กับชนชาติที่ไม่เคารพนับถือเรา จะสั่งเขาให้ไปต่อสู้ประชากรที่ทำให้เราโกรธ เพื่อไปริบข้าวของ ไปปล้น และเหยียบย่ำชนชาตินี้เหมือนเหยียบเลนบนถนน แต่อัสซีเรียมิได้ตั้งใจเช่นนั้น จิตใจของเขาก็มิได้คิดดังนี้ เขาคิดแต่จะทำลาย และทำลายล้างชนชาติจำนวนมาก”

“ทำไมจึงทำให้น้ำมันหอมเสียไปเปล่าๆ”
72. การวางแผนกำจัดพระเยซูเจ้า การเจิมที่เบธานี ยูดาสทรยศต่อพระเยซูเจ้า (มก 14:1-11)
       14 ¹สองวันก่อนจะถึงวันปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ บรรดาหัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์คิดหาอุบายจับกุมพระเยซูเจ้า เพื่อจะได้ประหารชีวิตพระองค์ ²เขาพูดกันว่า “อย่าทำในวันฉลองเลย มิฉะนั้น ประชาชนจะก่อการจลาจล”

            ³พระองค์ประทับอยู่ที่หมู่บ้านเบธานี ในบ้านของซีโมนที่เคยเป็นโรคเรื้อน ขณะที่กำลังประทับที่โต๊ะอาหาร หญิงคนหนึ่งถือขวดหินขาวบรรจุน้ำมันหอมสมุนไพรบริสุทธิ์ราคาแพงเข้ามา นางทุบขวดหินขาวแตก และเทน้ำมันหอมลงบนพระเศียรของพระองค์ ⁴บางคนพูดกันอย่างไม่พอใจว่า “ทำไมจึงทำให้น้ำมันหอมเสียไปเปล่าๆ ⁵น้ำมันหอมนี้อาจจะขายได้เงินมากกว่าสามร้อยเหรียญ แล้วเอาเงินไปให้คนยากจน” เขาเหล่านั้นบ่นว่านาง ⁶พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า “ปล่อยนางเถิด ทำให้นางยุ่งยากใจทำไม นางได้ทำกิจการดีต่อเรา ⁷ท่านจะมีคนยากจนอยู่กับท่านเสมอ ท่านจะทำดีต่อเขาเมื่อไรก็ได้ แต่ท่านจะไม่มีเราอยู่กับท่านเสมอไป ⁸นางได้ทำสิ่งที่นางทำได้แล้ว นางชโลมกายของเราล่วงหน้าก่อนจะถึงเวลาฝังศพ ⁹เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า ที่ใดในโลกที่มีการประกาศข่าวดี จะมีการกล่าวถึงสิ่งที่นางได้ทำเพื่อเป็นการระลึกถึงนาง”

           ¹⁰ยูดาส อิสคาริโอท หนึ่งในบรรดาอัครสาวกสิบสองคน ไปพบบรรดาหัวหน้าสมณะเพื่อจะมอบพระเยซูเจ้า ¹¹เมื่อเขาเหล่านั้นได้ยินดังนี้ก็ดีใจและสัญญาจะให้เงินแก่ยูดาส ยูดาสจึงหาโอกาสที่จะมอบพระองค์

a) อธิบายความหมาย
ข้อความตั้งแต่บทที่ 14 จนถึงจบ เป็นภาคสุดท้ายของพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก เป็นภาคสำคัญที่สุดในพระวรสารเพราะเล่าการรับทรมาน การสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า ภาคทั้งหมดก่อนหน้านี้เป็นเพียงบทนำยืดยาวที่มุ่งไปสู่เหตุการณ์เหล่านี้ ส่วนข้อความที่เรากำลังพิจารณาแบ่งออกเป็น 3 ตอนสั้น ๆ อย่างชัดเจนคือ การวางแผนกำจัดพระเยซูเจ้า (14:1-2) การเจิมที่เบธานี (14:3-9) และยูดาสทรยศต่อพระเยซูเจ้า (14:10-11) เหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในวันที่สี่ของสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์คือวันพุธ

- สองวันก่อนจะถึงวันปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ วันฉลองปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อมีต้นกำเนิดและความหมายแตกต่างกันทางประวัติศาสตร์ แต่เทศกาลทั้ง 2 นี้ เคยเฉลิมฉลองพร้อม ๆ กันอย่างต่อเนื่อง วันปัสกามีต้นกำเนิดจากอาชีพการเลี้ยงแกะ เฉลิมฉลองในวันขึ้น 15 ค่ำ ของฤดูใบไม้ผลิต ตรงกับวันที่ 15 เดือนนิสันตามปฏิทินของชาวยิว เย็นวันที่ 14 เดือนเดียวกันนี้ แต่ละครอบครัวจะฆ่าและกินลูกแกะเพื่อระลึกถึงทูตสวรรค์ที่ผ่านบ้านของชาวยิว โดยไม่ฆ่าบุตรชายคนแรกของเขาในคืนก่อนปลดปล่อยชาวยิวออกจากแผ่นดินอียิปต์ (อพย 12:1-14, 21-29) จนถึงทุกวันนี้ สำหรับชาวยิววันปัสกาเป็นวันฉลองสำคัญที่สุด ส่วนเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อมีต้นกำเนิดจากอาชีพการเพาะปลูก เฉลิมฉลองโดยกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลา 7 วัน ระหว่างวันที่ 15-21 เดือนนิสัน เพื่อระลึกถึงการปลดปล่อยชาวยิวให้พ้นจากการเป็นทาสของชาวอียิปต์ (อพย 12:15-20)

- บรรดาหัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์คิดหาอุบายจับกุมพระเยซูเจ้า เพื่อจะได้ประหารชีวิตพระองค์ ในข้อ 11:18 นักบุญมาระโกได้บอกแล้วว่า บุคคลกลุ่มเดียวกันนี้ “หาช่องทางที่จะกำจัดพระองค์” และในการเล่าเรื่องการรับทรมานของพระเยซูเจ้าก็จะอ้างถึงกลุ่มนี้อีกบ่อย ๆ ว่า เป็นผู้รับผิดชอบต่อการตัดสินลงโทษพระเยซูเจ้าให้ถูกประหารชีวิต แม้กริยาคำว่า “จับกุม” มีความหมายโดยตรงว่า เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว (เทียบ 14:49) แต่นักบุญมาระโกยังใช้คำนี้บ่อย ๆ ในบทที่เล่าการรับทรมานของพระองค์เพื่อแสดงความคิดว่า ความรักของพระเยซูเจ้าที่มีต่อมนุษย์นั้นยิ่งใหญ่กว่าความพยายามของผู้ที่ใช้กลอุบายและความรุนแรงเพื่อกำจัดพระองค์

- เขาพูดกันว่า “อย่าทำในวันฉลองเลย มิฉะนั้น ประชาชนจะก่อการจลาจล” บรรดาหัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์คิดอย่างถูกต้องว่า แผนการของเขาอาจทำให้ประชาชนก่อการจลาจล (เทียบ 11:18; 12:12) เพราะวันฉลองปัสกาชาวยิวจำนวนมากเดินทางมาที่กรุงเยรูซาเล็ม และประชาชนชื่นชอบพระองค์ ดังนั้น บรรดาหัวหน้าต้องการหลีกเลี่ยงที่จะจับกุมพระเยซูเจ้าในระหว่างวันฉลอง จึงพยายามหาวิธีด้วยอุบายอื่นอย่างเงียบ ๆ เพื่อวางกับดักพระองค์

- พระองค์ประทับอยู่ที่หมู่บ้านเบธานี ในบ้านของซีโมนที่เคยเป็นโรคเรื้อน นอกจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโก (มก 14:3-9) และนักบุญมัทธิวแล้ว (มธ 26:6-13) พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์น (ยน 12:1-8) ยังเล่าเรื่องการเจิมที่หมู่บ้านเบธานี นักบุญยอห์นยังบอกอย่างละเอียดอีกว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น “หกวันก่อนฉลองปัสกา” คือวันเสาร์ก่อนวันอาทิตย์ใบลานเมื่อพระเยซูเจ้าจะเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม บางทีนักบุญมาระโกและนักบุญมัทธิวได้เลื่อนเหตุการณ์นี้ให้เกิดขึ้นวันพุธในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ เพราะคิดว่ามีความหมายสำคัญและผูกพันกับเรื่องการับทรมานของพระเยซูเจ้า เราไม่รู้ว่า“ซีโมน ที่เคยเป็นโรคเรื้อน” เป็นผู้ใด แต่คงจะเป็นผู้มั่งมีคนหนึ่งที่หายจากโรคเรื้อน

- ขณะที่กำลังประทับที่โต๊ะอาหาร หญิงคนหนึ่งถือขวดหินขาวบรรจุน้ำมันหอมสมุนไพรบริสุทธิ์ราคาแพงเข้ามา พระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญยอห์นละเว้นชื่อของเจ้าภาพ แต่บันทึกว่าหญิงผู้นี้คือนางมารีย์น้องสาวของลาซารัสและนางมาร์ธา ซึ่งร่วมอยู่ในงานเลี้ยงด้วย (เทียบ ยน 12:3) ลาซารัสร่วมรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะ ส่วนนางมาร์ธาช่วยเสิร์ฟอาหารให้แขกที่มาร่วมงาน บางครั้ง ธรรมประเพณีของพระศาสนจักรคิดว่าสตรีผู้นี้เป็นคนเดียวกันกับหญิงคนบาปในพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญลูกา (เทียบ ลก 7:37) หรืออาจเป็นคนเดียวกันกับนางมารีย์ชาวมักดาลาที่จะพบพระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพที่พระคูหา (เทียบ ยน 20:11-18) “น้ำมันหอมสมุนไพรบริสุทธิ์” สมุนไพรนี้มาจากประเทศอินเดีย มีราคาแพงและมีชื่อในภาษาอังกฤษว่า nard หนังสือเพลงซาโลมอนอ้างถึงสมุนไพรนี้ใน 4:14 เพราะมีกลิ่นหอมมาก

วันอังคารที่ 14 กรกฎาคม 2020
น.คามิลโล เด เลลลิส พระสงฆ์
บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์ (อสย 7:1-9)
       ในรัชสมัยของกษัตริย์อาคัส พระโอรสของกษัตริย์โยธาม พระโอรสของกษัตริย์อุสซียาห์แห่งยูดาห์ กษัตริย์เรซีนแห่งซีเรีย และกษัตริย์เปคาห์แห่งอิสราเอล บุตรของเรมาลิยาห์ ยกทัพขึ้นมายังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อทำสงครามกับเมือง แต่เอาชนะไม่ได้ เมื่อมีผู้มาส่งข่าวแก่ราชวงศ์กษัตริย์ดาวิดว่า “ชาวซีเรียมาตั้งค่ายอยู่ในเขตแดนเอฟราอิมแล้ว” พระทัยของกษัตริย์และจิตใจของประชาชนก็สั่นเหมือนต้นไม้ในป่าสั่นเมื่อถูกลมพัด

My Little Prayers บทสวดของฉัน
โดย ลูกของพระองค์คนหนึ่ง
บทที่ 416 Salvator Mundi
::: อ่าน/ดาวน์โหลด ::::

“เราก็บอกทุกคนด้วยว่า จงตื่นเฝ้าเถิด”
71. จงระวังตัวไว้ให้พร้อม (2)
b) ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
          1. เนื้อหาและข้อสรุปทั้งหมดของข้อความนี้คือ “จงระวัง จงตื่นเฝ้าเถิด” เพราะปกติ เรามักปิดตาไม่รับรู้ความชั่วร้าย แต่โดยจริงแล้ว เราต้องเปิดตามองบุตรแห่งมนุษย์ คือพระเยซูเจ้าผู้ประทับอยู่ในสถานการณ์ชั่วร้ายนี้เพื่อช่วยมนุษย์ให้รอดพ้น เราปิดตาไม่กล้ามองความจริงเพราะมีความกลัว และในความกลัวนี้เองมนุษย์ตกอยู่ในสภาพเพ้อฝัน เขาคิดว่าความจริงคือการที่ได้ครอบครอง สิ่งของ บุคคล และพระเจ้า เพื่อจะได้เป็นเหมือนพระเจ้าผู้ทรงเป็นเจ้าของสรรพสิ่งทั้งหมด

แผนกพระคัมภีร์ ชวนทุกคน ทุกครอบครัว อ่านพระคัมภีร์
"หนังสือกิจการอัครสาวก"
และเชิญร่วมศึกษาและทำแบบทดสอบพระคัมภีร์ออนไลน์

ประชุมคณะกรรมการคาทอลิก เพื่อพระคัมภีร์
          วันที่ 22-23 มกราคม 2020 ณ บ้านผู้หว่าน สามพราน จ.นครปฐม สมาชิกคณะกรรมการคาทอลิก เพื่อพระคัมภีร์ มาประชุมกันเพื่อรายงานกิจกรรมด้านพระวาจา ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม –ธันวาคม ค.ศ.2019 มีหลัก 4 ส. คือ 1) สร้างบรรยากาศ 2) สร้างคน 3) สร้างสื่อ 4) สร้างกลุ่ม เพื่อวิถีชุมชนวัด (BEC) และในโอกาสปีพระวาจาของพระเจ้า(Year of the Word of God) เริ่มตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ.2019 – วันที่ 30 กันยายน ค.ศ.2020 และ วันอาทิตย์พระวาจาของพระเจ้า(ซึ่งสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส ได้ประกาศให้วันอาทิตย์ที่สาม เทศกาลธรรมดาของเดือนมกราคม และ วันที่ 18-25 มกราคม เป็นสัปดาห์ภาวนาเพื่อเอกภาพระหว่างชาวคริสต์นิกายต่างๆ)ในปีนี้ตรงกับ วันอาทิตย์ที่ 26 มกราคม ค.ศ.2020