วันเสาร์ที่ 4 พฤศจิกายน 2017
สัปดาห์ที่ 30 เทศกาลธรรมดา
ลก 14:1,7-11...
         1วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่บ้านของหัวหน้าชาวฟาริสีผู้หนึ่ง ผู้ที่อยู่ที่นั่นต่างจ้องมองพระองค์
        7พระเยซูเจ้าทรงสังเกตเห็นผู้รับเชิญต่างเลือกที่นั่งที่มีเกียรติ จึงตรัสเป็นอุปมากับเขาว่า 8“เมื่อมีใครเชิญท่านไปในงานมงคลสมรส อย่าไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เพราะถ้ามีคนสำคัญกว่าท่านได้รับเชิญมาด้วย 9เจ้าภาพที่เชิญท่านและเชิญเขาจะมาบอกท่านว่า ‘จงให้ที่นั่งแก่ผู้นี้เถิด’ แล้วท่านจะต้องอับอายไปนั่งที่สุดท้าย

10แต่เมื่อท่านได้รับเชิญ จงไปนั่งในที่สุดท้ายเถิด เพื่อเจ้าภาพที่เชิญท่านจะมาบอกท่านว่า ‘เพื่อนเอ๋ย จงไปนั่งในที่ที่ดีกว่านี้เถิด’ แล้วท่านจะได้รับเกียรติต่อหน้าผู้ร่วมโต๊ะทั้งหลาย 11เพราะทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “เกียรติ” “สมเกียรติ” วันนี้แตะความหมายของศัพท์คำนี้นิดหน่อยครับ... “ชื่อพ่อก็มีคำนี้เป็นส่วนสำคัญ...
o [เกียด เกียดติ- เกียน] น. ชื่อเสียง ความยกย่องนับถือ ความมีหน้ามีตา
o ถ้ามีคำว่า “สม” อยู่ด้วย “สม” แปลว่า “เหมาะ หรือ พอดี หรือ เหมือนกัน”

• วันนี้ได้รู้ความหมายจริงๆของชื่อที่ใช้มาห้าสิบปีครับ... หลานๆพ่อเรียกพ่อ คนใกล้ชิดพ่อเรียกว่า “พ่อเกีรยติ” การเรียกแบบนี้ “พ่อเกียรติ” พ่อชอบที่สุด พ่อรู้สึกได้ถึงความใกล้ชิด พี่น้อง หลานๆ ทุกคนเรียก “พ่อเกียรติ”

• วันนี้ขอเล่าเรื่อชื่อนี้ กับคนที่เรียกพ่อว่า “พ่อเกีรยติ” สักหน่อยครับ หวังว่าจะยังไม่เบื่อถ้าจะต้องเล่าอีก เรื่องเก่า เคยเล่าแล้ว “จา” ของพ่อนะครับ พี่น้องที่รักครับ
o คนที่เรียกชื่อ “พ่อเกียรติ” เป็นคนแรก และเรียกให้พี่น้องพ่อฟังทุกคน หลานๆ ทุกคนได้เลียนแบบ คือ “จา” ของพ่อ... จาจะเรียกเสมอ “พ่อเกียรติ” กับลูกๆ และถ้าอยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ ถ้ามีใครรู้ว่าจาสดของพ่อคือบิดาของพ่อสมเกียรติ
o ซึ่งโดยปกติจาจะอาย ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเขา คือ บิดาผู้ให้กำเนิดคุณพ่อสมเกียรติ ตรีนิกร คนนี้
o เคยมีคนเล่าให้พ่อฟังว่าจาของพ่อ ขณะยังแข็งแรงเวลานั้น อายุจาน่าจะสักเจ็ดสิบต้นๆ จาจะไปกับคณะทัวร์ของวัดเจ้าเจ็ด น่าจะสักสองครั้งโดยมีลูกชายของจาพี่หม่องไปเป็นเพื่อน... จาชอบไปสองคอน และหนึ่งในโปรแกรมของการเดินทาง คือ เยี่ยมอารามการิสที่ท่าแร่...
o พ่อได้ยินดว่าเวลาได้พบกับซิสเตอร์ทั้งหมดในห้องใหญ่... ก็ธรรมดาครับที่บรรดาสัตบุรุษทั้งหลายก็ตื่นเต้น ห้องไม่ได้ใหญ่มาก และทัวร์ไปกันทีก็หลายสิบคนคน... พ่อได้ยินคนเล่าว่า จาจะไปนั่งหลังๆ แอบๆหน่อยเพราะอาย เพราะจาพ่อเป็นคนพูดไม่เก่งเลย ขี้อาย จะบอกพ่อเหมือนจาพี่น้องคงไม่เชื่อ... แต่พ่อก็ชอบหลบๆมุมบ้างเหมือนกัน ไม่ชอบออกไปงานใหญ่ คือว่าถ้าไม่จำเป็นจนตรอกจริงๆ ถ้าเลือกได้พ่อก็ขอหลบเสมอถ้าทำได้
o จาพ่อจะหลบมุมหลังๆ และพ่อแนะนำตัว หรือมีซิสเตอร์ทราบว่าพวกเขามาจากวัดเจ้าเจ็ด พวกซิสเตอร์ก็จะพูดถึงพ่อสมเกียรติบ้าง... และบรรยากาศก็เซ็งแซ่ เพราะทุกคนจะบอกว่า “จาของพ่อสมเกียรติก็อยู่ที่นี่” และเขาเล่าว่าจาก็จะเขิน ไม่กล้าพูดอะไรนอกจากหน้าแดงเหมือนความดันขึ้นหน้าแดงและเขินอายเสมอ... พ่อจำได้ว่า คนที่เล่าบอกว่าพอมีคนบอกว่าจาเป็นบิดาของพ่อสมเกียรติ จาจะเขินมากๆ และจาเคยพูดกับพ่อว่า “จาไม่อยากให้ใครรู้เลยว่าเป็นจาของพ่อ อาย...ไอ้เราก็หลบแล้วนะ แต่เขาก็ถามหาจนได้” พ่อก็อดยิ้มและขำจาไม่ได้... จาขี้อายและเขินที่มีลูกอย่างพ่อเกียรติกระมัง...

• กลับมาที่เรื่อง “เกียรติ” หรือ “สมเกียรติ” จริงๆ พ่อก็ไม่ค่อยชอบข่าวรายงานเวลามีทหารหรือคนทำหน้าที่สำคัญในชาติเสียชีวิต... พ่อขำๆทุกทีเพราะข่าวมักจะรายงายด้วยคำว่า “ตายอย่างสมเกียรติ... เผาศพอย่างสมเกียรติ... นำศพกลับมาอย่างสมเกียรติ” พ่อได้ยินพ่อก็ขำๆเคืองๆทุกที พ่อรู้แล้วว่า “เกียรติ สมเกียรติ” ที่จริงคืออะไร... คือ ความยกย่อง การนับหน้าถือตา การให้เกียรติ ยกย่อง...

• ที่สุด พ่อกลับมาที่ความหมายแท้ของเกียรติ... ที่เป็นการให้... “จากผู้อื่น”
o พ่อคิดว่าสำคัญมาก เกียรติไม่ได้มีเพราะเราให้กับตนเอง ชื่อพ่อนี้พ่อก็ไม่ได้ตั้งเอง แต่ก็มีคนตั้งให้
o พ่อคิดว่า การมีเกียรติเป็นเรื่องของความเคารพ ยกย่อง และให้จากคนอื่นๆ เกียรติเราไม่ได้ให้แก่ตัวเราเองเป็นหลัก เกียรติที่เราได้รับจากพระเจ้าคือความเป็นมนุษย์ความเป็นบุตรของพระเจ้า และสิ่งนี้เราทุกคนมีเหมือนกัน เกียรติที่เราได้เป็นบุตรพระเจ้า ยิ่งงดงามเหลือเกิน...
o เกียรติจึงเป็นของประทานจากพระเจ้า... และเป็นการเทิดเกียรติกันเพราะของประทานนั้นๆ เรามนุษย์ก็เคารพยกย่องให้เกียรติกันทุกคน (ทุกคนจริงๆ) แต่เรามักจะวัดค่าวัดเกียรติกันผิด ด้วยความร่ำรวย ความเก่ง ตำแหน่ง อำนาจ ฯลฯ แต่พ่อคิดว่า ถ้าจะให้สมเกียรติพื้นฐานเลยคือเราต้องให้เกียรติซึ่งกันและกันในความรักต่อพระเจ้า ในความรัก เคารพ ให้เกีรยติ ต่อเพื่อนี่น้องจริงๆ ที่เป็นเกีรยติ มิใช่เกียรติ สมมุติแต่อย่างใดเลยนะครับ

• พี่น้องที่รัก... ให้เกียรติคนอื่นๆ สวยงามเสมอ เพราะเกียรติคือของขวัญจากพระเจ้า จงให้เกียรติ กันและกัน อย่าเลือกพยายามให้ทุกคนให้เกียรติเรา โดยเฉพาะเกียรติที่ไม่สมเกียรติ คือ เกียรติสมมุติทั้งหลาย เพราะในเกียรติสมมุตินั้นก็จะเกิดการเลือกที่นั่ง และถ้าเราเลือกที่นั่งมีเกียรติ ที่สุดไม่ใช่เราเลือก แต่ต้องเป็นเจ้าภาพ และเราจะอับอายถ้าเราไปนั่งในที่ไม่เหมาะกับเรา พระเยซูเจ้าสอนเราจากสังคมฟาริสีที่เลือกที่นั่ง สมมุติและทำตนยิ่งใหญ่ บางทีขนาดที่ไปนั่งตรงกลางระหว่างเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวก็แย่งกันก็มีนะครับ... เกินจริง คำสอนของพระเยซูเจ้าคือให้ถ่อมตน อ่อนโยน สุภาพ นั่นคือ “เกียรติแท้จริง” ของเราครับ....
o พระองค์ตรัสสอนให้เลือกที่นั่งที่ท้ายไร้เกียรติดีกว่า... พ่อว่าพระองค์ก็ทำเช่นนั้น ที่ทรงได้รับการยกย่องสูงส่ง เพราะทรงถ่อมตนลงมาจากความเป็นพระเจ้า มาเป็นมนุษย์ดุจเราจนยอมรับความตายบนกางเขน.... (เทียบ ฟป 2)
o พระเยซูเจ้าได้ย้ำในพระวรสารวันนี้เรื่องความถ่อมตน นั่นคือ “เกียรติ” ของเราคริสตชน ศิษย์ของพระองค์.. “เพราะทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

• ที่สุด เกียรติที่สมเกียรติที่เรามีเท่าเสมอกัน มีเหมือนกันจนน่ารักไปหมดทุกคน คือ “ความเป็นบุตรของพระเจ้า” ครับ

• วันนี้เขินแล้ว เขียนชื่อตัวเอง (สมมุติ) ใช้ชื่อตนเองมากไปหน่อยในบทเทศน์นี้ แต่พ่อมั่นใจ เวลาที่จาเรียกพ่อว่า “พ่อเกียรติ” วันนี้จากบทอ่านนี้... พ่อพบคำตอบ... พ่อจะมีเกียรติ สมเกียรติ ถ้าพ่อดำเนินชีวิตเป็น “พ่อ” อย่างสมเกียรติจริงๆ ไม่ใช่ “เป็นพ่ออย่างพ่อสมเกียรตินะครับอย่าเข้าใจผิด”

• พี่น้องที่รัก ขอให้เราดำเนินชีวิตเป็นลูกพระเจ้าด้วยกันอย่างสมพระเกียรติพระเจ้าผู้เดียว ขอให้เราน่ารักอย่างสมเกียรติแท้ที่เราเป็นคริสตชนเป็นบุตรของพระเจ้า และเป็นพี่น้องต่อกันและกัน พ่อขอพระเจ้าอวยพร เพื่อ่ให้พี่น้องและพ่อด้วยได้ดำเนินชีวิตอย่างสมพระเกียรติพระเจ้าตลอดไปครับ...

• ขอพระเจ้าอวยพรครับ อ่านจบแล้ว นับหน่อยว่า มีคำว่า “เกียรติ” กี่ครั้ง และขอให้เราให้เกียรติพระเจ้าและเพื่อนพี่น้องตลอดไป ทั้งนี้จนกว่าเราจะปิดตาลงจากโลกนี้อย่างสมเกียรติที่ได้เป็นบุตรของพระเจ้าครับ