วันศุกร์ที่ 28 สิงหาคม 2015
สัปดาห์ที่ยี่สิบเอ็ด เทศกาลธรรมดา
มธ 25:1-13…
1“อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับหญิงสาวสิบคนถือตะเกียงออกไปรอรับเจ้าบ่าว 2ห้าคนเป็นคนโง่ อีกห้าคนเป็นคนฉลาด
3“หญิงโง่นำตะเกียงไป แต่มิได้นำน้ำมันไปด้วย 4ส่วนหญิงฉลาด นำน้ำมันใส่ขวดไปพร้อมกับตะเกียง 5ทุกคนต่างง่วงและหลับไปเพราะเจ้าบ่าวมาช้า 6ครั้นเวลาเที่ยงคืน มีเสียงตะโกนบอกว่า ‘เจ้าบ่าวมาแล้ว จงออกไปรับกันเถิด’
7“หญิงสาวทุกคนจึงตื่นขึ้นแต่งตะเกียง 8หญิงโง่พูดกับหญิงฉลาดว่า ‘ขอน้ำมันให้เราบ้าง เพราะตะเกียงของเราจวนจะดับแล้ว’
9“หญิงฉลาดจึงตอบว่า ‘ไม่ได้ เพราะน้ำมันอาจไม่พอสำหรับเราและสำหรับพวกเธอด้วย จงไปหาคนขายแล้วซื้อเอาเองดีกว่า’ 10ขณะที่หญิงเหล่านั้นกำลังไปซื้อน้ำมัน เจ้าบ่าวก็มาถึง หญิงสาวที่เตรียมพร้อมจึงเข้าไปในห้องงานแต่งงานพร้อมกับเจ้าบ่าว แล้วประตูก็ปิด 11ในที่สุด พวกหญิงโง่ก็มาถึง พูดว่า ‘นายเจ้าขา นายเจ้าขา เปิดรับพวกเราด้วย’ 12แต่เขาตอบว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราไม่รู้จักท่าน’ 13ดังนั้น จงตื่นเฝ้าระวังไว้เถิด เพราะท่านไม่รู้วันและเวลา
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พระวรสารนักบุญมัทธิว ในบทที่ 23-25 คือ พระโอวาทที่หน้าในพระวรสาร เป็นพระโอวาทสุดท้าย ของพระเยซูเจ้า และเป็นพระโอวาทเกี่ยวกับอวสานตกาล การเตรียมพร้อมรอรับวาระสุดท้ายของชีวิตและของโลกที่จะมาถึง... ข้อความที่เราได้ยินบ่อยๆในช่วงนี้คือ “จงตื่นเฝ้าระวังไว้เถิดเพราะท่านไม่รู้วันและเวลา” ใช่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราไม่อาจทราบได้ว่าเวลาของเรา วาระสุดท้ายของเราจะมาถึงวันใด พ่อก็คิดบ่อยๆ อายุมาถึงจุดนี้ พ่อคิดเสมอว่า พ่อจะมีเวลาอีกเท่าใด พระเจ้าจะให้เวลาพ่ออีกเท่าใดในการดำเนินชีวิต
• เมื่อวานพ่อกล่าวเล่าถึงพ่อยุรนันท์ ความจริงพ่อก็คิดถึงพ่อน้องๆที่จากไป
o ยังมีพ่อบอส พระสงฆ์คณะรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ที่จากไปสามปี่แล้วกระมัง อุบัติเหตุบนถนนไปสุราษฎร์ธานี พ่อบอสคนเดียวเช่นกัน เพราะพระสงฆ์มักจะขับรถคนเดียว คุณพ่อบอสที่แสนน่ารัก ก็ต้องอุบัติเหตุและต้องเสียชีวิตไปเช่นกัน ยังความเศร้ามากมายให้กับมารดา ครอบครัว และพระศาสนจักร ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิด แต่มันก็เกิด...
o ย้อนกลับไปอีก เพื่อรุ่นพ่อ พ่ออนุชาคนเก่งที่สุดในรุ่นก็ต้องยอมรับ บวชได้เพียงเก้าเดือนหรือสิบเอ็ดเดือนกระมัง จนถึงเวลานี้นี่ยี่สิบกว่าปีมาแล้ว เวลานั้นในฐานะสงฆ์หนุ่มโชติช่วงแห่งสุราษฎร์ธานีที่มีพระสงฆ์ทั้งสังฆมณฑล ไม่ถึงสิบองค์... พ่อเขาเหนื่อยเกินกับการขับรถแสนไกลของภาคใต้ที่ยาวไปด้วยกายภาพทาง ภูมิศาสตร์ คุณพ่อหนุ่มไฟแรงที่สุดในรุ่นของพ่อเอง ก็จากไปอย่างกระทันหันเพราะอุบัติเหตุ อีกไม่ไกลก็ถึงวัดแล้ว อีกสองกิโลเมตรเท่านั้น จากกรุงเทพฯถึงประจวบ... แต่ก็จนได้...
• พระเยซูเจ้าตรัส “จงเตรียมพร้อมไว้ เพราะท่านไม่รู้วันและเวลา” นี่คือความจริง และพระองค์เตือนเราให้ “ฉลาด และให้พร้อมสรรพ” ด้วยภาพอุปมาเรื่องหญิงสิบคนที่รอรับเจ้าบ่าว พระองค์เล่าอุปมาที่เราคุ้นมาก ห้าคนเป็นคนฉลาด อีกห้าคนเป็นคนโง่ คือ ไม่ฉลาด ไม่รู้จักเตรียมน้ำมันให้พ่อกับการรอคอยเมื่อเจ้าบ่าวจะมา... เมื่อมาในยามที่ไม่ได้คิด หลับใหล ไร้การเตรียมพร้อม จะขอแบ่งน้ำมันจากใครก็คงไม่พอ จะไปซื้อก็กลับมาไม่ทันเข้าไปในงานมงคลสมรส... สรุป ชีวิตการรอคอยพระคริสตเจ้า “เราจะโง่ ไม่เตรียมพร้อม” ไม่ได้เลย เราต้องพร้อมสรรพสำหรับการรอคอยพระองค์จริงๆ
• พ่อกำลังคิดว่าชีวิตของพ่อซึ่งเป็นประดุจการจุดตะเกียงรอรับพระคริสตเจ้า ในวันที่พระองค์จะเสด็จมา ในวันที่พระองค์จะเรียกพ่อกลับไปหาพระองค์ ไม่ทราบวันใด เวลาใด เร็ว ช้า จะอยู่ต่อไปยาวนานหรืออาจจะแสนสั้น... ไม่มีใครรู้จริงๆ
o พ่อต้องถามตนเอง พ่อพร้อมแล้วไหม ฉลาดแล้วหรือในการดำเนินชีวิต มีความพร้อม เตรียมความพร้อมแล้วหรือ... บางทีเราอาจจะคิดว่าเรามีหลายสิ่งหลายอย่างมั่งคั่งมั่นคง แต่จะสักเท่าไรกัน...
o คนเรานะเมื่อยามเสียชีวิตกระทันหันอะไรก็ฉุดไว้ไม่ได้ ทรัพย์สมบัติมากมาย ร่ำรวยสะสมไว้เพียงใด ที่ดินกี่ร้อยแปลง เงินทองกี่ร้อยพันล้าน ฉุดชีวิตเราไว้ไม่ได้เลย... และเมื่อเวลามาถึง ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเราเลย พ่อคิดจริงๆ
• ยามเจ็บป่วย คนเราจะอยากได้อะไร.. เงินทองพันๆล้าน ที่ดินทรัพย์สินมากมาย เห็นแล้วหายเจ็บไหม นอนบนเตียมคนเจ็บต่อให้ทำด้วยทองคำและล้อมเพชร..
o คนเราจะมีความสุขไหมเมื่อป่วย... โถๆๆ ลูกรัก ยามเจ็บป่วย ไข้ขึ้นสูง ทรมาน นอนไม่ได้ มีแต่พาราเซตตามอลที่จะช่วยลดไข้ได้เหมือนกัน ยานอก ยาใน ก็ยาลดไข้เหมือนกันลูก... เวลาไข้สูงทรมานเช่นกัน นอนเตียงทองคำล้อมเพชรก็รู้สึกเจ็บทรมานเหมือนกัน...
o และถ้ายิ่งวาระสุดท้ายมาถึง ต่อให้ห้องนอนเป็นทองคำก็กรีดร้องดิ้นจนสิ้นใจคว้าอะไรไปไม่ได้เช่น เดียวกัน... เตียงนอนทองคำล้อมเพชร ฤาจะสู้ที่นอนบางๆหรือแม้แต่นอนเสื่อผืนเดียวที่ล้อมด้วยลูกหลานที่รัก ห่วงใย และบรรเทาใจ ไม่หวังอะไรนอกจาก “รัก” ถ้าเตียมทองล้อมเพชร คงมีคนล้อมเหมือนกัน รอให้ไปจะได้แย่งชิงเตียงนอนนั้นกันต่อไป...
• แบบไหนที่ฉลาด ล้อมรอบประดับตนด้วยความรักเมตตา หรือด้วยทรัพย์สินเงินทองและการมีมากเกินไป
o พ่ออ่านพระวาจาวันเหล่านี้ โดยเฉพาะมัทธิว 23-25 เรื่องพระโอวาทเรื่องอวสานตกาลและพ่อเองก็ได้ไตร่ตรอง ได้คิด ได้ปลงจริงๆ ชีวิตคือการเป็นไม่ใช่การมี การเป็นคนฉลาดในการดำเนินชีวิต มีความสุข มีคนรัก หมายถึงคนที่เรารักมากมายรอบข้างที่เรารู้สึกรักไปหมดทุกคนห่วงใยด้วยใจ และก็มีคนที่รักเรามากมายเพราะเราเป็นคนที่มีความรักเมตตา เปรียบประดุจน้ำมันในตะเกียงเต็มและในขวดที่เต็ม พร้อมสำหรับจุดความสว่างไสวสำหรับทุกคนรอบข้าง...
o ฉลาดรอบรู้และเปี่ยมด้วยปรีชาญาณแห่งการดำเนินชีวิตคริสตชนที่แสนดี... รู้คุณค่าแห่งสรรพสิ่งมากกว่าราคาแห่งมัน รู้คุณค่าของชีวิตเพื่อนพี่น้องมากกว่าประโยชน์แห่งพี่น้องของเรา... ปรีชาญาณจะปรากฎเป็นความตระหนักรู้และสันติสุข...
• พี่น้องที่รัก.. พระวาจาวันนี้สอนเรา เตือนเราให้ฉลาด ห้ามโง่ในการดำเนินชีวิต
o ชีวิต เพื่อนพี่น้อง พี่น้องเพื่อนมนุษย์ มีค่าอย่างไร
o สรรพสิ่ง สิ่งของ ทรัพย์สมบัติ มีประโยชน์อย่างไร
o และเมื่อสองอย่างอยู่ด้วยกัน ชีวิตกับทรัพย์สินสิ่งของ เราต้องชัดเจนในการเลือก แยกแยะ ยกย่อง ให้ถูกที่ถูกทาง ถ้าใช้ชีวิตอย่างมีมีค่าสิ่งของมีราคาก็ดีและใช้ได้อย่างน่ารักเหมาะสม รวยก็น่ารัก จนก็น่ารัก ถ้าฐานขอเราคือคุณค่า...ไม่ใช่ราคา เพียงแต่อย่าปนกันไปหมด จนชีวิตของพี่น้องรอบข้างกลับกลายเป็นราคาค้ากันไปได้...
• วันนี้ ฉลองนักบุญออกัสติน... นักปราชญ์ของพระศาสนจักร... ท่านฉลาดมากแต่หลง โง่ เดินทางผิด ไปตามกระแสโลกรุนแรงเลย... โชคดี แม่มอนิกาภาวนาเพื่อการ “กลับใจ” ท่านนักบุญจึงได้ฉลาดได้ถูกที่และกลับมาเป็นนักบุญอย่างถูกทาง
• เมื่อวานฉลองแม่มอนิกา วันนี้ฉลองลูกออกัสติน
o แม่แสนศรัทธาและรักลูกจอมเหลวไหล
o แม่ภาวนาและรอคอยให้ลูกได้กลับใจมาสู่หนทางที่ถูกต้อง ภาวนา น้ำตาของแม่มอนิกาคือวีรกรรมยิ่งใหญ่ที่
o แม่มอนิกาไม่เคยหลับเต็มตาเพราะห่วงลูกชายที่แสนฉลาดและยิ่งใหญ่แต่ยังไม่ ได้รักพระเจ้า ไม่ได้สนใจที่จะแสวงหาพระเจ้า แต่ชอบกระแสโลก แม่รอ ภาวนา ทำหน้าที่ของมารดาผู้งดงามในความเชื่อ
• จนที่สุด.... พระเจ้าฟังคำภาวนาของแม่... “ออกัสตินกลับใจมาหาพระเจ้า” และเมื่อลูกกลับใจ แม่ก็ตายตาหลับจริงๆ หลังจากฝันเห็นแล้วว่าออกัสตินได้ยืนบนไม้กระดานแผ่นเดียวกันในระนาบ เดียวกัน แม่มอนิกาจึงเป็นนักบุญเพราะภาวนาเพื่อลูกเพราะรักพระเจ้าและรักลูกจนวัน ตาย...
• ออกัสตินกลับใจ... รับใช้พระเจ้า ได้เป็นพระสังฆราช... และยังไม่ใช่แค่นั้น ท่านยังได้เป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักร (Doctor of the Church) มารู้จักกับออกัสตินกันหน่อยนะครับ
o ออกัสตินท่านเกิดปี 354 ที่ Thagaste ปัจจุบันคือ Souk Ahras, Algeria บิดาของท่านชื่อ Patricius เป็นคนต่างศาสนา ส่วนแม่คือนักบุญมอนิกาที่เราระลึกถึงไปเมื่อวานนี้เอง เมื่ออายุ 17 ปี ท่านไปเมื่องคาร์เทจเพื่อศึกษาด้านโวหาร
o แม้เกิดเป็นคริสตชน แต่ท่านได้ละทิ้งศาสนาไปติดตามความเชื่อแบบ Manichaean ซึ่งเป็นศาสนาแนวใหม่ของพวกเปอร์เซียที่ “บูชาความรู้เป็นสำคัญมากกว่าความเชื่อ”
o ชีวิตของท่านในวัยหนุ่มรักวิถีสุขนิยมมากๆ แต่ก็เพราะเวลาผ่านไปและการแสวงหา โดยเฉพาะคำภาวนาของแม่มอนิกานับสิบๆปีเพื่อท่าน ท่านได้กลับใจในปี ค.ศ. 386
o ท่านเขียนหนังสือมากมาย สอนมากมาย เพื่อพระศาสนจักร หนังสือที่มีชื่อเสียงมากและชื่อเพราะมากๆ เช่น ชื่อหนังสือ “คำสารภาพ” “Confession” และ “เมืองของพระเจ้า” “The City of God, ฯลฯ”
o ข้อเขียนและคำสอนของท่านมากมายจนศึกษาไม่ไหวเลยเชียวครับ นับร้อยๆชิ้น นับพันๆ หน้า และหัวเรื่อง ท่านสอนในสมัยของท่านแล้วเช่น เรื่อง “การทำแท้” ท่านยืนยันตั้งแต่สมัยของท่านแล้วว่าการทำแท้งเป็นบาปหนักและเป็น ฆาตกรรม....
o ท่านสอนเรื่องมโนธรรมได้ยอดเยี่ยมมาก... โห...พ่ออ่านแล้วยอมรับว่าคำสอนของท่านวาไม่ลงหรอครับ ท่านเป็นแรงบันดาลใจให้นักปราชญ์พระศาสนจักรดังเช่นนักบุญโทมัส อะไควนัส และอีกมากมายครับ
o อ่านแล้วจะพบว่า ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนบาปหนาและเกเรอย่างท่านในอดีต และเมื่อได้กลับใจแล้วจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้ครับ
o อยากภาวนาให้ท่านช่วยพวกเราให้กลับใจและฉลาด ให้เราไม่โง่ในการดำเนินชีวิตเหมือนท่านครับ แต่คงต้องขอแม่มอนิกา ให้แม่ๆของพวกเราทุกคนได้อดทน รัก และภาวนาเพื่อลูกๆด้วยเช่นกัน นี่คงเป็นนักบุญแม่ลูกคู่เดียวที่วันฉลองติดกระมังครับ....
o น่าจะเป็นบทเรียนให้แม่สอนลูก ภาวนาเพื่อลูก และเป็นบทเรียนเพื่อลูกจะได้รักแม่มากๆ เช่นกันครับ...
• นักบุญ ออกัสติน เป็นปิตาจารย์ชั้นเลิศ และเป็นนักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ท่านแรกในจำนวน 4 ท่านของพระศาสนจักรลาติน (อีก 3 ท่าน คือ นักบุญอัมโบรซีโอ นักบุญเยโรม และนักบุญเกรกอรี่องค์ใหญ่พระสันตะปาปา)
• ภาวนาขอพระเจ้าให้เราฉลาดในการดำเนินชีวิต และพร้อมรับพระองค์ไม่ว่าวันใดที่ทรงเรียกเรา ขอพระเจ้าอาศัยคำเสนอวิงวอนของท่านนักบุญออกัสตินผู้เป็นปราชญ์พระศาสนจักร เพื่อให้เราทุกคนอย่าได้ขาดปรีชาญาณในการดำเนินชีวิตคริสตชนเลยนะครับ เตรียมตะเกียงให้พร้อม น้ำมันให้เต็ม เพื่อรับเสด็จพระคริสตเจ้าเมื่อพระองค์ทรงเสด็จมาก และเมื่อเราต้องปรากฎตัวต้อนรับพระองค์... อาแมน ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ...
