วันศุกร์ที่ 19 กันยายน 2014
สัปดาห์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา
1คร 15:12-20…   

12ถ้าเราประกาศว่า พระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายแล้ว เพราะเหตุใดบางท่านจึงพูดว่าบรรดาผู้ตายจะไม่กลับคืนชีพเล่า 13ถ้าผู้ตายไม่กลับคืนชีพ พระคริสตเจ้าก็มิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพด้วยเช่นเดียวกัน 14ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ การเทศน์สอนของเราก็ไร้ประโยชน์ และความเชื่อของท่านก็ไร้ประโยชน์เช่นเดียวกัน 15ยิ่งกว่านั้น เรากลายเป็นพยานเท็จถึงพระเจ้าเพราะเรายืนยันว่าพระเจ้าทรงปลุกพระคริสตเจ้าให้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ ซึ่งพระองค์มิได้ทรงกระทำ ถ้าบรรดาผู้ตายไม่กลับคืนชีพ

16ถ้าผู้ตายไม่กลับคืนชีพ พระคริสตเจ้าก็มิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพด้วย 17ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ ความเชื่อของท่านก็ไร้ความหมายและท่านก็ยังคงอยู่ในบาป 18เมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้ที่ล่วงหลับไปในพระคริสตเจ้าก็พินาศไปด้วย 19ถ้าเรามีความหวังในพระคริสตเจ้า เพียงเพื่อชีวิตนี้เท่านั้น เราก็เป็นมนุษย์ที่น่าสงสารที่สุด

20 ความจริง พระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย เป็นผลแรกของบรรดาผู้ล่วงหลับไปแล้ว 21ความตายมาจากมนุษย์คนหนึ่งฉันใด การกลับคืนชีพของบรรดาผู้ตายก็มาจากมนุษย์คนหนึ่งฉันนั้น 22มนุษย์ทุกคนตายเพราะ อาดัมฉันใด มนุษย์ทุกคนก็จะกลับมีชีวิตเพราะพระคริสตเจ้าฉันนั้น 23แต่จะเป็นไปตามลำดับของแต่ละคน พระคริสตเจ้าทรงเป็นผลแรก ต่อไปก็คือผู้ที่เป็นของพระ คริสตเจ้า เมื่อพระองค์จะเสด็จมา

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• มีต้นไม้สองต้นในพระคัมภีร์ที่มีงูเข้ามาเกี่ยวข้อง คือ ต้นไม้ของพันธสัญญาเดิม พ่อจะเล่าภาพให้อ่านกันนะครับ

o ต้นไม้ต้นแรก (ปฐก 3) รูปภาพมักจะนำเสนอ “ต้นไม้ในสวนเอเดน” ต้นไม้ที่ศิลปินได้เสนอภาพวาดให้เห็นในพระคัมภีร์ว่า ต้นไม้ต้นนั้น น่าจะมีงูอยู่บนต้นไม้ ตัวโตๆ พูดได้ด้วย และภาพก็ให้เห็นนางเอวาได้สนทนากับงู (นี่คือเรื่องตำนานธรรมในพระคัมภีร์ ภาพที่พ่อเล่าให้ฟัง ก็เป็นภาพจิตนาการ) งูอยู่บนต้นไม้ และบนต้นไม้ต้นนั้น ในวันนั้น... ณ เวลานั้น บนต้นไม้ในสวนสวรรค์เอเดน ไม่น่าเชื่อ... นางเอวาและอาดัมได้พ่ายแพ้ราบคาบต่องู หรือเจ้าตัวที่พระคัมภีร์บอกว่า “งูฉลาดกว่าบรรดาสัตว์ทุกชนิดที่พระเจ้าทรงสร้าง” มันล่อลวงเอวา และทั้งอาดัมและเอวาได้พ่ายแพ้ต่ อการประจญของเจ้างูนั้น... วันนั้น มนุษยชาติในนามลูกหลานของ “อาดัมและเอวา” ได้ตกในบาป และบาปนั้นคือ “การขาดความเชื่อฟังต่อพระเจ้า” (Disobedience) หรือ บางทีเขาสอนกันมาเสมอว่า มันคือบาปของความ “จองหองหรือทะเยอทะยาน” (Sin of Pride หรือ arrogant) บ่อยๆเราเรียกว่าเป็นความจองหองทะเยอะทะยาน นั้นเป็นความปรารถนาจากภายใน แต่บาปที่อาดัมและเอวาได้กระทำจริง คือ “ไม่เชื่อฟังพระเจ้า” ไม่ยอมเชื่อฟังพระเจ้า ทำให้ต้องเจ็บปวด และต้องตาย ซึ่งเป็นผลมาจากความไม่เชื่อฟัง นี่คือต้นไม้ต้นแรกที่มีงูมาสนทนากับเอวาในจินตนาการของพระคัมภีร์

o ต้นไม้ต้นที่สอง (กดว 21) พี่น้องจำได้ไหมครับ... บรรดาอิสราเอลได้บ่นว่าโมเสส บ่นว่าพระเจ้าพึมพำ... และพระเจ้าลงโทษให้พวกเขาถูกงูกัดและเสียชีวิต... พวกเขาได้มาหาโมเสสและได้เสียใจ ขอโทษพระเจ้า... วันนั้น ในถิ่นทุรกันดาร พระเจ้าสั่งโมเสส... “แล้วพระยาห์เวห์ตรัสแก่โมเสสว่า “จงทำงูโลหะติดไว้บนเสา ผู้ที่ถูกงูกัดและมองดูงูโลหะนั้น จะรอดชีวิต” โมเสสจึงทำงูทองสัมฤทธิ์ขึ้นติดไว้ที่เสา ผู้ที่ถูกงูกัด และมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้นก็รอดชีวิต” (กดว 21:8-9) เจ้าเสาต้นนี้ก็น่าจะเป็นเสาไม้จากต้นไม้เช่นกัน พ่อคิดว่า เราเปรียบเป็นงูที่อยู่บนต้นไม้... อิสราเอลพ่ายแพ้ ไร้ความอดทน บ่นว่า โมเสส “ขณะที่อยู่ตามทางประชากรเริ่มหมดความอดทน 5จึงพากันบ่นว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมท่านจึงพาพวกเราออกมาจากประเทศอียิปต์ให้มาตายในถิ่นทุรกันดารนี้เล่า ที่นี่ไม่มีทั้งน้ำและอาหาร พวกเราเบื่ออาหารจืดชืดนี้เต็มทีแล้ว” (ข้อ 4-5) บาปของพวกประชากรอิสราเอลครั้งนี้คือการขาดความเชื่อ ขาดความวางใจ และความเพียรทน และบ่นว่า พ่ายแพ้เช่นกัน...แพ้ความอยากของตนเอง งูมากัด พวกเขาต้องตาย พระเจ้าจึงสั่งให้แขวนงูทองสัมฤทธิ์ไว้บนต้นไม้ (เสาไม้) เป็นเครื่องหมายให้ดู ประหนึ่งจะบอกว่า “ดูซะและสำนึกเสียว่าได้ทำอะไรลงไป ผลจนกลายมาเป็นเช่นนี้” งูบนต้นแม้ต้นนี้ คือ เครื่องหมายแห่งความตายแต่ก็ได้รอดเพราะสำนึกถึงความตาย

o ต้นไม้ต้นที่สาม... ต้นไม้ต้นนี้คือต้นไม้วิเศษที่สุด... “ไม้กางเขน” ไม่ได้มีงูอยู่บนต้นไม้ต้นนี้ แต่มีผลแห่งความบาป คือ “ความตาย” ที่พระเยซูเจ้า โดยความตายของพระองค์บนไม้กางเขน เพราะเหตุแห่ง “ความเชื่อฟัง” (Obedience) พระองค์ทรงยอมนอบน้อมเชื่อฟังที่สุด จนกระทั่ง บนไม้กางเขนนี้ “จงมีความรู้สึกนึกคิดเช่นเดียวกับที่พระคริสตเยซูทรงมีเถิด แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือว่าศักดิ์ศรี เสมอพระเจ้านั้น เป็นสมบัติที่จะต้องหวงแหน แต่ทรงสละพระองค์จนหมดสิ้น ทรงรับสภาพดุจทาส เป็นมนุษย์ดุจเรา ทรงแสดงพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์ ทรงถ่อมพระองค์จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตาย เป็นความตายบนไม้กางเขน เพราะเหตุนี้ พระเจ้าจึงทรงเทิดทูนพระองค์ขึ้นสูงส่ง” พี่น้องที่รัก เพราะความเชื่อฟังของพระเยซูนี้ พระองค์ทำลายบาปและผลของบาปคือความ ตายด้วย “การกลับคืนพระชนมชีพ” เป็นชัยชนะสูงสุดจริงๆ จนพระองค์ได้ชื่อว่า “อาดัมคนใหม่” ไม่แพ้ แต่ยอมเพราะรักจนรับความตาย และได้รับชัยชนะเหนือบาปและความตาย เพราะความอ่อนน้อมเชื่อฟังของพระองค์

• พี่น้องที่รัก บนไม้สามต้น ต้นแรกมนุษย์พ่ายแพ้ราบคาบ ต้นที่สองอิสราเอลพ่ายแพ้แต่ก็ได้รับโอกาสให้ได้สำนึกและมองดูความตาย บนไม้ต้นที่สามคือไม้กางเขน พระเยซูพระองค์ดูเหมือนแพ้ราบคาบให้ความตาย... แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ พระองค์ทรงยอมนอบน้อมเชื่อฟังจนถึงที่สุดต่างหาก... และเพราะความเชื่อฟังนั้น ทำให้นักบุญเปาโลเขียนไว้ในบทอ่านวันนี้อย่างงดงาม และนี่คือ “ความเชื่อของเรา” จริงๆ นี่คือข่าวดีที่เราต้องประกาศจริงๆ ด้วยความศรัทธา... อ่านคำสอนของเปาโลกันอีกนิดหนึ่งครับ... พ่อขอดึงมาเป็นหัวข้อความเชื่อของเราที่ได้รับการประกาศจากเปาโล... ดูเป็นข้อที่พ่อแบ่งจะง่ายแก่การเข้าใจครับ... สำหรับความเชื่อของเราครับ
1. “ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ การเทศน์สอนของเราก็ไร้ประโยชน์ และความเชื่อของท่านก็ไร้ประโยชน์เช่นเดียวกัน
2. เรากลายเป็นพยานเท็จถึงพระเจ้า เพราะเรายืนยันว่าพระเจ้าทรงปลุกพระคริสตเจ้าให้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ ซึ่งพระองค์มิได้ทรงกระทำ ถ้าบรรดาผู้ตายไม่กลับคืนชีพ”
3. ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ ความเชื่อของท่านก็ไร้ความหมายและท่านก็ยังคงอยู่ในบาป
4. ถ้าเรามีความหวังในพระคริสตเจ้า เพียงเพื่อชีวิตนี้เท่านั้น เราก็เป็นมนุษย์ที่น่าสงสารที่สุด
5. ความจริงพระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย เป็นผลแรกของบรรดาผู้ล่วงหลับไปแล้ว
6. ความตายมาจากมนุษย์คนหนึ่งฉันใด การกลับคืนชีพของบรรดาผู้ตายก็มาจากมนุษย์คนหนึ่งฉันนั้น
7. มนุษย์ทุกคนตายเพราะ อาดัมฉันใด มนุษย์ทุกคนก็จะกลับมีชีวิตเพราะพระคริสตเจ้าฉันนั้น

• สรุปว่า นี่คือความเชื่อของเราครับ... สบายใจได้ครับ บนไม้กางเขน พระเยซูเจ้าได้รับชัยชนะสูงสุดครับ เราเทิดทูนไม้กางเขน เราชนะความตาย แม้ต้องตาย แต่เราจะกลับคืนชีพในชีวิตนิรันดรเพราะเรามีความเชื่อศรัทธาในพระเยซูครับ.. ขอพระเจ้าอวยพรนะครับ