วันจันทร์ที่ 16 มกราคม 2017
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลธรรมดา
ฮบ 5:1-10 / มก 2:18-22
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก
เวลานั้น บรรดาศิษย์ของยอห์นและชาวฟาริสีกำลังจำศีลอดอาหาร มีผู้ทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “ทำไมศิษย์ของยอห์นและศิษย์ของชาวฟาริสีจำศีลอดอาหาร แต่ศิษย์ของท่านไม่จำศีล” พระองค์ตรัสตอบว่า “ผู้รับเชิญมาในงานแต่งงานจะจำศีลอดอาหารได้หรือขณะที่เจ้าบ่าวยังอยู่กับเขา
ตราบใดที่เจ้าบ่าวยังอยู่ด้วย เขาย่อมไม่จำศีลอดอาหาร แต่จะมีวันหนึ่งที่เจ้าบ่าวจะถูกพรากไป ในวันนั้น เขาจะจำศีลอดอาหาร ไม่มีใครนำผ้าใหม่ไปปะเสื้อเก่า เพราะผ้าใหม่ที่นำมาปะเสื้อเก่านั้นจะหดตัวมากกว่า ทำให้เป็นรอยขาดมากกว่าเดิม ไม่มีใครใส่เหล้าองุ่นใหม่ลงในถุงหนังเก่า เพราะเหล้าจะทำให้ถุงหนังขาด ทั้งเหล้า และถุงก็จะเสียไป แต่ต้องใส่เหล้าใหม่ลงในถุงหนังใหม่”
(พระวาจาของพระเจ้า)
---------
การนอบน้อม อ่อนโยน ปรับเปลี่ยน ดีกว่า แข็งกร้าว ยืนกราน ไม่ยอมโอนอ่อนผ่อนปรน
ท่าทีแบบนี้ เหมือน "อ่อนแอ" แต่ความอ่อนแอ กลับเป็นการแสดงออกด้วยการไม่ยอมออกแรง ไม่ยอมยื่นมือ หย่อนตัวเองลง หรือแม้กระทั่งเหยียดยืดมือ ปล่อยให้อ่อนแรง แพ้แรง
พระเจ้า ให้เกียรติ ยอมรับ ความนอบน้อม ความอ่อนโยน ที่ "ราดรด" คนให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ที่ "ย้อมหลอมใจคน" ให้ไม่ทนต่อความคร่ำครึดึงดัน
ดังในจดหมายถึงชาวฮีบรูที่บอกว่า "ถึงแม้ว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นพระบุตร ก็ยังทรงเรียนรู้ที่จะนอบน้อมเชื่อฟังโดยการรับทรมาน และเมื่อทรงกระทำภารกิจของพระองค์สำเร็จบริบูรณ์แล้ว ก็ทรงเป็นผู้บันดาลความรอดพ้นนิรันดรแก่ทุกคนที่ยอมนอบน้อมเชื่อฟังพระองค์"
ความอ่อนน้อม ดีกว่า การแข็งกร้าว
ความเชื่อฟัง ดีกว่า การดึงดัน
เพราะทำให้ โน้มตัวเข้าหา การเปลี่ยนแปลง การพัฒนาตน ที่เป็น "พระพร" ของพระเจ้าในชีวิตของเราที่สามารถเป็นผู้ที่โตได้ พัฒนาได้ ก้าวหน้าในความศักดิ์สิทธิ์ได้ ด้วยพลังของการเปลี่ยนแปลงพัฒนาก้าวหน้าในชีวิตความเชื่อ
ความเชื่อ เป็นดัง "ถุงหนัง" ที่ปรับเปลี่ยนให้คงทน ไม่ใช่ ดึงดันจนขาดวิ่น
นี่เป็นแนวคิด วิธีดำรงอยู่ในความเชื่อ
