วันจันทร์ที่ 23 ตุลาคม 2017
สัปดาห์ที่ยี่สิบเก้า เทศกาลธรรมดา
ลก 12:13-21…
       13ประชาชนคนหนึ่งทูลพระเยซูเจ้าว่า “พระอาจารย์ โปรดบอกพี่ชายข้าพเจ้าให้แบ่งมรดกให้ข้าพเจ้าเถิด” 14พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “มนุษย์เอ๋ย ใครตั้งเราเป็นผู้พิพากษาหรือเป็นผู้แบ่งมรดกของท่าน” 15แล้วพระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า “จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม”
16พระองค์ยังตรัสอุปมาเรื่องหนึ่งให้เขาทั้งหลายฟังอีกว่า “เศรษฐีคนหนึ่งมีที่ดินที่เกิดผลดีอย่างมาก

17เขาจึงคิดว่า ‘ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันไม่มีที่พอจะเก็บพืชผลของฉัน’ 18เขาคิดอีกว่า ‘ฉันจะทำอย่างนี้ จะรื้อยุ้งฉางเก่าแล้วสร้างใหม่ให้ใหญ่โตกว่าเดิม จะได้เก็บข้าวและสมบัติทั้งหมดไว้ 19แล้วฉันจะพูดกับตนเองว่า ดีแล้ว เจ้ามีทรัพย์สมบัติมากมายเก็บไว้ใช้ได้หลายปี จงพักผ่อน กินดื่มและสนุกสนานเถิด’ 20แต่พระเจ้าตรัสกับเขาว่า ‘คนโง่เอ๋ย คืนนี้ เขาจะเรียกเอาชีวิตเจ้าไป แล้วสิ่งที่เจ้าได้เตรียมไว้จะเป็นของใครเล่า 21คนที่สะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนเองแต่ไม่เป็นคนมั่งมีสำหรับพระเจ้า ก็จะเป็นเช่นนี้’”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พระวาจาวันนี้พระเยซูเจ้าตรัสตอบคนที่มาขอให้พระองค์จัดการกับพี่ชาย เรื่องของการแบ่งมรดาให้แก่ตน คำตอบของพระเยซูเจ้า ชัดเจนในคำสอนสำหรับเรามากๆ
o ““จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม””

• พระเยซูเจ้าเตือนเราด้วยพระวาจานี้ “ระวัง และ รักษาตัวไว้ ให้พันจากความโลภ” ความโลภนี้แหละที่เป็นผลของปัญหาใหญ่มากคือ “ความเห็นแก่ตัว” ความเห็นแก่ตัวหรือการเอาตนเองเป็นศูนย์กลางจะเรียกร้องทุกอย่างให้วิ่งเขามาหาเพื่อตนเอง แสวงหาทุกอย่างด้วยความ “โลภ”
o ถ้ามองในแง่ของการกินการดื่ม คือ ก็คืดความ “จะกละ หรือ ตะกละ” (Greedy, Greedily) คือการเห็นแก่กิน กินไม่รู้จักพอ กินเท่าไรก็ไม่รู้จักจบสิ้น เรามารู้จักคำนี้อีกหน่อยก็ดีครับ..น่าสนใจ คำว่า “จะกละ” หรือ “ตะกละตะกลาม” ภาษาไทยแรงดีครับ ภาษาอังกฤษ มีคำที่เกียวข้องต่อเนื่องคือ “piggish คือ กินแบบหมูไม่เคี้ยวกระซวกๆซรดเข้าไปอย่างเดียวเลย
o อีกคำหนึ่งคือ Gormandize หรือ Gluttonize มีความหมายเดียวกันหมด คือ ตะกละกินดื่มไม่รู้จักพอ... แต่รากศัพท์คำว่า Gluttonize มีรากที่แปลกและข้ามสายพันธุ์อย่างมาก ภาษาโบราณคือความหมายมาจากฝรั่งเศส เป็นอาการการกินแบบใช้อำนาจจะกละตะกลามใช้อำนาจ และจากคำนี้พัฒนามาสูรากศัพท์ของคำว่า “Malfer” ในภาษาฝรั่งเศส และไปใช้ทางใต้ของอิตาลีกับพวก “Mafia” ซึ่งมีอาการแบบใช้ความรุนแรง ภาษาอาหรับเรียกว่า Mahjas คนกลุ่มนี้จะแสดงอาการออกทางรุนแรง เอาแต่ได้ และใช้อำนาจแย่งชิง ดังนัน ความตะกละแบบนี้เรียกว่าได้ไว้เป็นพวก “กินรวบเขมือบแย่ง” ก็ว่าได้ครับ
o นอกจากนั้น วากยะสัมพันธ์ทางคำศัพท์ เราพบคำนามที่จัดเข้าในพวกนี้คือนอกจากหมูแล้วในภาษาโบราณ ยังใช้คำ Raven คือนกในตระกูลกินแหลก กินแบบเจ้าเล่ห์ที่สุด คือ “นกกา หรือนกล่าเหยื่อยประเภทกา” มันแอบมา ฉกกินและบินหนี ฉกปั๊บ ได้ชิ้นบินไปกินบนต้นไม้ เท้าหนีจิกกินแบบตะกละ ส่วนตามันยังคงมองที่เหยื่อยที่ยังมีอยู่ ไม่ได้ใสใจกับชิ้นที่ได้มาแล้วเพราะกินแบบอัตโนมัติ และมองเหยื่อหาช่องบินไปขโมยแย่งชิ้นต่อไป...

• พี่น้องที่รัก พ่ออธิบายคำศัพทโดยเจตนาครับ เพราะเราจะได้ใช้ประสบการณ์ของเราจัดความคิด จัดกลุ่มความคิดกับประสบการณ์และความจริง และเราก็ได้ไตร่ตรองกับพระวาจา ที่พระเยซูย้ำว่า ““จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม”” นั่นหมายความว่า ความโลภ ความอยากได้ไม่รู้พอ นั้นไม่ดีจริงๆ เราเห็นประสบการณ์มากมายจริงๆ ครับ แล้วเท่าไรคนเราจะถึงจุดที่บอกว่า พอเพียง ความพ่อเพียงไม่ได้แปลว่าจนนะครับ พอเพียงคือไม่โลภ เอาแต่ได้ แต่รู้จักพอ และที่สำคัญ
o การแบ่งปันด้วยความอ่อนโยน มีเมตตา ใจดี เป็นความงดงามของชีวิต เป็นหัวใจที่รู้พอ และยิ่งให้ยิ่งแบ่งปันเราจะรู้สึกว่า “เรายังให้ได้อีกนี่นา” พ่อเน้นเรื่องนี้มากเสมอ และพ่อคิดว่าเรื่องนี้ต้องสอนตัวพ่อเอง
o ความโลภคือการเอาเปรียบ เอาแต่ได้ ไม่ดี และแปลกนะครับ คนที่ไม่อ่อนโยน ไม่พอเพียง โลภ ตะกละกะกลามและจ้องเขมือบเอาแต่ได้จะไม่รู้จักพ่อ และทุกคนรอบข้างหรือคู่ค้าทุกคนก็จะกลายเป็นเหยื่อยของเขา เหยื่อของการเอาเปรียบเอาแต่ได้จริงๆ

• อยากให้เราคริสตชนได้คิดเรื่องธุรกิจการค้าที่เอากำไรเกินควร กำไรมีสิทธิ์ครับสำหรับผู้ค้า แต่จริยธรรมทางการค้าก็มีด้วย ธรรมาภิบาลในธุรกิจ ศีลธรรมก็มีด้วยเช่นกัน... จะเป็นแบบเห็นแก่ตัว เอาไต่ได้ ไม่ให้สิ่งที่ดีสุดคุ้มค่าสุดแก่ผู้ซื้อก็ดูไร้จริยธรรมหรือจรรยาจริงๆนะครับ ““จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม””

• ตัวร้ายสุดคือความโลภ ตะกละหรือเห็นแก่ตัวนี่เอง ความร่ำรวยไม่เป็นไรเลยครับ ดีครับ ทำการค้าให้ร่ำรวย แต่ความมีศีลธรรมจรรยา จริยธรรมทางการค้า คือดรรชนีชี้วัดแท้จริงของความงดงามและความสำเร็จทางการค้าครับ...
o จะมีผู้ค้าขายอาหารหรือบริการต่างๆกี่คนที่ตื่นมาเตรียมของขาย พร้อมกับความคิด ความรัก ต่อลูกค้า ฉันจะทำให้สะอาดที่สุด ให้ลูกค้ามีความสุข ปลอดภัย ฉันจะให้พวกเขาได้รับคุ้มค่ากับเงินที่เขาจ่าย และฉันก็กำไรพอเพียงกับหลักจริยธรรมทางการค้าบวกความรักที่ฉันมี
o หาได้ไหมหนอ... แบบนี้ ถ้าเป็นคริสตชน เป็นคาทอลิก ต้องได้แบบนี้เลยนะครับ... น่ารักงดงามจรรโลงสังคมที่สุด แต่ทว่า ในสายตาพ่อค้า มาเฟียทางการค้า นักเอากำไร คิดแบบนี้ที่ควร ก็กลายเป็นโง่ไปจนได้... ไม่เป็นไรนะครับ ความสุขแห่งความรักพอเพียงก็จะทำให้เราเพียงพอ และทำให้สังคมมีความสุข

• พระเยซูยังตรัสอุปา คนที่สะสม เศรษฐีที่ผูกกับทรัพย์และความรวย เรียกว่า วางใจในความร่ำรวย แต่ที่สุด เมื่อวาระสุดท้ายมาถึงก็จบ ความสุขที่จะเอาอะไรไปได้ก็ไม่มี เพราะใจยึดติดกับความโลภตะกละและเห็นแก่ตัว

• พี่น้องครับ ชีวิตปลงๆบ้างก็ดีเหมือนกัน คนเราจะมีอะไรมากมายนักหนาหนอ
o บางคนเขาเล่ากันว่าเป็นราชาที่ดินทั่วประเทศ ขนาดที่ไปที่ไหนก็ซื้อ เห็นสวยก็ซื้อ จนเรื่องเล่าว่านั่งรถผ่านไปเห็นที่สวย สั่งเลขาไปหาเจ้าของมาเลย ฉันชอบผืนนี้ฉันต้องการซื้อมัน...
o เลขาหายไปสองอาทิตย์ กลับมากเรียนว่า “ท่านครับ ที่ดินผืนที่ท่านขอให้ไปดูเพื่อหาเจ้าของท่านจะได้ซื้อ ไปดูมาแล้วครับท่าน ที่ดินที่ท่านเห็นผืนนั้น คือ ของท่านเองครับ ซื้อไว้เมื่อหลายสิบปีก่อนแล้วครับ... ฮาๆๆๆ” ขำๆครับ แต่เขาว่าเรื่องนี้เรื่องจริง หรือจริงกว่านี้ก็เยอะ...

• พี่น้องเคยป่วยเป็นไข้หนักๆไหม ไข้ขึ้นสูงๆ จะรู้สึกอย่างไร ต้วร้อน ทรมานมาก ปวดไปหมด ไม่อยากได้อะไรทั้งสิ้น... อะไรก็ไม่อยากทาน นอนที่นอนดีที่สุดก็นอนไม่ได้ กระสับกระส่ายที่สุด และสิ่งของรอบกายก็ไม่ได้อยากได้อะไรอีกแล้ว...
o พี่น้องครับ สะสมทรัพย์ของเราที่พระเจ้า ให้พระเจ้าเป็นความสุข ความหวัง และความรักของเราเถอะ สะสมสร้างมิตรแสนดีรอบข้างด้วยความรัก ความเมตตา ความใจดี และความรักที่แสนอบอุ่นเถอะครับ เพื่อว่าเราจะได้รับการปลอดโยนอุ่นใจยามที่เราต้องละจากทุกสิ่งที่เป็นทรัพยสินและของใช้ทั้งหลายครับ
o เลือกที่จะฉลาด มีปรีชาญาณ และวางความหวังของเราไว้กับพระเจ้า ไว้กับความรักและความสุขแท้เถิดนะครับ พระเยซูเจ้าตำหนิในอุปมา... “‘คนโง่เอ๋ย คืนนี้ เขาจะเรียกเอาชีวิตเจ้าไป แล้วสิ่งที่เจ้าได้เตรียมไว้จะเป็นของใครเล่า คนที่สะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนเองแต่ไม่เป็นคนมั่งมีสำหรับพระเจ้า ก็จะเป็นเช่นนี้’””
o พ่อขอให้เราทุกคน พ่อด้วย ร่ำรวยด้วยพระพรสำคัญคือเป็นคน “มั่งมีสำหรับพระเจ้า” นะครับ รัก เมตตา คนมีมาก รักมาก โอกาสแบ่งปันความรักได้มากก็ยิ่งดีครับ

• พี่น้องที่รักทุกท่าน... พ่อขอภาวนาให้ร่ำรวยในความงดงามแห่งความรักและความเมตตา (โลภเห็นแก่ตัวเป็นบาปที่ไม่น่ารักเลยนะครับ ไม่เอานะครับ มันเป็นเหมือนนกแร้งกาที่ต้องไล่ไปให้พ้นจากเรานะครับ เทียบ ปฐก 15:11 อับราฮัมไล่นกแร้งที่มาซากสัตว์ที่เตรียมไว้...)

• จงให้สิ่งที่ดีที่สุด จากความใจกว้างมากๆ นะครับ คนที่มีน้อย จน ก็มีความสุขในการให้ได้ด้วยเช่นกัน จะมีหนึ่งตาแลนต์หรือมีห้าตาแลนต์ พระเจ้าก็พอพระทัยกับความใจดีและการออกแรงทำงานเพื่อพระเจ้าเช่นกัน...

• ขอพระเจ้าอวยพรให้ทุกท่านโชคดี คือ ให้ความดีเมตตา ความรัก มีเต็มเปี่ยมในทุกคน จนเราฉลาดในการดำเนินชีวิตที่สะสมความรักของพระเจ้าเพื่อแบ่งปันความรักเสมอครับ.. ขอพระเจ้าอวยพรนะครับ