วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม 2015
สัปดาห์ที่สิบเจ็ด เทศกาลธรรมดา
มธ 13:36-43…
36หลังจากนั้น พระองค์ทรงแยกจากประชาชนเข้าไปในบ้าน บรรดาศิษย์จึงเข้ามาทูลว่า “โปรดอธิบายอุปมาเรื่องข้าวละมานในนาเถิด” 37พระองค์ตรัสว่า “ผู้หว่านเมล็ดพันธุ์ดีคือบุตรแห่งมนุษย์38ทุ่งนาคือโลก เมล็ดพันธุ์ดีคือพลเมืองแห่งพระอาณาจักร ข้าวละมานคือพลเมืองของมารร้าย 39ศัตรูที่หว่านคือปีศาจ ฤดูเก็บเกี่ยวคือเวลาอวสานแห่งโลก ผู้เก็บเกี่ยวคือทูตสวรรค์”
40“ข้าวละมานถูกมัดเผาไฟฉันใด เวลาอวสานแห่งโลกก็จะเป็นฉันนั้น 41บุตรแห่งมนุษย์จะใช้ทูตสวรรค์มารวบรวมทุกสิ่งที่ทำให้หลงผิดและทุกคนที่ ประกอบการอธรรม ให้ออกจากพระอาณาจักร 42แล้วเอาไปทิ้งในกองไฟ ที่นั่น จะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง 43ส่วนผู้ชอบธรรมจะส่องแสงเหมือนดวงอาทิตย์ในพระอาณาจักรของพระบิดา ใครมีหูก็จงฟังเถิด”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• แผ่นดินโลก มีทั้งข้าวสาลีพันธุ์ดีและข้าวละมาน เติบโตไปด้วยกัน บุตรแห่งมนุษย์หว่านเมล็ดพันธุ์ดี และปีศาจก็หว่านข้าวละมานได้ด้วย พ่อไม่แปลใจกับอุปมานี้ที่โลกของเรามีทั้งคนดีและคนไม่ดี เป็นเรื่องที่เราต้องยอมรับจริงๆ แต่เราไม่ได้มีชีวิตเพียงโลกนี้แต่มีโลกหน้าด้วย... เรายังมีอนาคตที่จะไม่มีข้าวละมานอีก และโลกนี้ ข้าวละมานก็เติบโตหว่านเหวี่ยงไปทั่วเช่นเดียวกัน... พี่น้องที่รัก พ่อนั่งอ่านอุปมาของพระเยซูเจ้าเรื่องข้าวละมาน พ่อคิด ไตร่ตรอง พ่อเห็นถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นผลจากข้าวละมานที่ศัตรูได้หว่านไว้...
• พ่อขับรถกลับบ้านบ่อยๆ พ่อเห็นท้องนาสวยเสมอ แต่พ่อก็ชอบจอดรถดู มันมีหญ้าแซมขึ้นมา และที่น่าแปลก.. ไอ้หญ้าพวกนี้ที่ขึ้นมาแทรกแซงนั้น ตอนหว่านข้าว ปลูกข้าวมันยังไม่เห็นเลย เห็นดินเรียบไม่มีอะไร แต่พอชาวนาหว่านไป... เจ้าพวกร้ายกาจพวกนี้ “มันโตเร็ว” กว่าข้าวพันธุ์ดี และโผล่ขึ้นมาสูงเด่นกว่า แย่งอาหารจากใต้ดิน และก็ขึ้นมาแย่งอากาศข้างบนอีกกระนั้นหรือ... พ่อพิจารณา ความชั่วร้าย ความเลวร้าย ผลงานของปีศาจ มันโตเร็วจริงๆ มันงอกเงย และเบียดบังแย่งชิงอาหารและทรัพยากรจากข้าวพันธุ์ดี มันแย่งได้ยอดเยี่ยมและรวดเร็ว
• ถ้าพ่อจะเปรียบต่อไป
o ตอนเด็กๆ เคยทำงานเวลาเราปูหญ้าใหม่ที่สวนสวย เราเตรียมดิน เรียบร้อย แต่ไม่นานเมื่อปูหญ้าดีๆ ไม่นาน เจ้า “แห้วหมู” หญ้าจอมวายร้ายก็โผล่ขึ้นมาแทรกแซงและสูงกว่า โตเร็วกว่า...
o พ่อจำได้ เวลาเป็นเณร งานประจำคือไปขุดแซะเอาแห้วหมูออกจากดิน ถอนต้นและขุดลงไปเอารากมันขึ้นมาให้ได้... แต่พี่น้องที่รัก ไม่ง่ายอย่างที่คิด แห้วหมูตัวร้าย มันมี “หัวแห้วหมู” ขยายพันธุ์อยู่ใต้ดิน.. มันมีสายรากต่อ ขยายไปเปิดหัวใหม่ ขยายไปเกิดเป็นหัวใหญ่ เรียกว่าเป็นเส้นโยงยาวและมีหัวต่อๆกันไปเป็นระบบ เป็นเครื่อข่ายเลย ถ้าเจอหัว จะมีสายใยโยงไปอีกหัว ไปอีกหัว ไปอีกหลายๆหัว
o นี่คือจอมไว้ร้าย มันซ่อนตัวในดิน ขุดเท่าไรก็ยากที่จะชนะ และมันกินลึก แย่งอาหารกันถึงราก หญ้า ข้าว ต้นไม้ดีๆ โตยาก เพราะไอ้แห้วหมูแบบนี้.. พ่อขุดมาแต่พ่อเป็นเด็กตอนเป็นเณรเล็ก
o เคยมีคนเล่าให้พ่อฟังว่าจะเอาชนะแห้วหมูในแปลงหญ้า ในสวนหน้าบ้านเขาเอง พี้นที่ไม่ถึงห้าสิบตารางวา พ่อเห็นเขาขุดแซะมายี่สิบปี ยังไม่ชนะเลย คิดว่าหมดแล้ว พอฝนลง มันก็มต้นโผลขึ้นมาอีก... เฮ้อ “แห้วหมู” เฮ้อ...”ข้าวละมาน” (มารจริงๆ)
• พ่อกลับมาดูสังคมของเรา พระศาสนจักรคาทอลิกในประเทศไทยประกาศสมัชชาจะทำงานเป็นระบบเครือข่าย สังคม การเมือง ก็เน้นเครือข่าย แต่ง่ายที่ไหน เพราะเครือข่ายของกระแสโลก กระแสข้าวละมานจากมารร้ายมันก็เหนียวแน่น...
o เครือข่ายยากเสพติด เครือข่ายคอรัปชั่น โกง กิน กินราก กินต้น กินใบ กินใต้โต๊ะ กินในเซฟเฮาส์ กินในองค์กร กินในพรรค ประชุมบ้านนายใหญ่หายหญิง ประชุมตามโรงแรมของนายรอง ประชุมตามรีสอร์ทของนายๆ ทั้งหลาย... เครือข่ายใหญ่ยิ่งกว่าแห้วหมู เกาะกินกันจนชาติบ้านเมืองต้องแห้วไปตามๆกัน ขุดเท่าไรก็ไม่หมด
o สู้ต่อไปบ้านเมืองเราเดี๋ยวก็เลิกไปเอง ขุดไปเจอแต่หัวแห้ว.. แต่การไปเรื่อยๆ ที่สุด ก็เจอ “ตอ” ชนตอแล้วจบ หยุดเงียบ เจอหัวตอเข้า...สังคม การเมือง เศรษฐกิจก็แบบนี้เอง..
o ประเทศไทย... สังคมไทย และสังคมบางส่วนในโลก... เจอหัวแห้วหมู เจอข้าวละมาน กำจัดยาก ต้องปล่อยให้มันโตไปด้วยกัน ยากจริงๆ พวกนี้เครือข่ายโยงใยแข็งแรงซ่อนตัวอยู่ใต้ดิน... ใต้โต๊ะ ซุกไว้ใต้พรม อมไว้ใต้ลิ้น ปลิ้นปล้อนไปมาหายากที่สุด หรือน่ารังเกียจจริงๆ
• พระเยซูเจ้าตรัส...
1. “ผู้หว่านเมล็ดพันธุ์ดีคือบุตรแห่งมนุษย์
2. ทุ่งนาคือโลก
3. เมล็ดพันธุ์ดีคือพลเมืองแห่งพระอาณาจักร
4. ข้าวละมานคือพลเมืองของมารร้าย
5. ศัตรูที่หว่านคือปีศาจ
6. ฤดูเก็บเกี่ยวคือเวลาอวสานแห่งโลก
7. ผู้เก็บเกี่ยวคือทูตสวรรค์”
• พระเยซูเจ้าทรงทราบดีว่า โลกนี้ที่พระเจ้าสร้างมีมารร้าย และพลพรรคของพวกมันทำงานทำมาหากินกอบโกยอยู่ “ข้าวละมานคือพลเมืองของมารร้าย”
• พ่อยิ่งคิดถึงบ้านเราเมืองเรา สังคมเรา ศาสนาเรา พระศาสนจักรเรา วัดเรา ชุมชนวัดเรา ยิ่งเห็นว่าพระดำรัสของพระเยซูเจ้าเป็นความจริงเสมอ มารร้ายทำงานของมันคู่กันไปกับพระเจ้า สังคงไทยของเราก็เห็นชัดเจน และรู้สึกได้ถึงมารหัวแห้วหมู่ที่ฝังรากและวางเครือข่ายความชั่วร้าย...
o ปัญหายาเสพติดเรื่องเดียวก็ไม่ไหวแล้ว ถ้าไล่ล่า ก็ฆ่าตัดตอนกันไป ร้ายจริงๆ
o การค้ามนุษย์ก็ทำเป็นเครือข่ายอีก นี่ก็โดนกันเด้งกันไปเป็นจังหวัด บรรดาผู้ใหญ่ผู้นำ แล้วก็เงียบๆ กันไป เดี๋ยวหัวแห้วหมูร้ายก็โผล่มาอีก
o เรื่องการเมือง โอ้ โห ไม่ไหว พรรคแห้วหมูกินกันเป็นภาค ครองประเทศกันเป็นภาคไปเลย ขนาดชนะเลือกตั้ง (ซื้อมาเสียเยอะ) ยังไปบางเขต บางจังหวัด บางภาคไม่ได้เลย... ขณะเดียวกันก็พยายามวางสิ่งที่เรียกว่า “ฐานเสียง” คือการขยายเครือข่าย ฝังวางหัวแห้ว ต่อด้วยเมียแห้วหมู ลูกแห้วหมู หลานแห้วหมู มีความรู้ความสามารถหรือไม่นั้นไม่สำคัญ ขอให้มีเส้นแห้วหมูมารร้ายเชื่อมโยงก็สืบอำนาจกันไปไม่ทั้งตระกูล... เป็นมานานจริงๆ ถอนเท่าไรจะหมดนี่...
o เศรษฐกิจก็เป็นเครือขาย สายเดี่ยวตระกูลเดียวกินรวบ ส่วนตระกูลน้อยๆ โชห่วย (ที่เคยทำเล่นคำว่า “โชว์สวย” เล่นอันพ่อฟังแล้วขำกับความเขลา เลอะเทอะเปรอะการเมืองเปลืองงบประมาณ) ร้านเล็กโชห่วยก็พากันย่ำแย่ เจอครอบครัวเครือข่ายแย่งไปหมด พ่อจำได้เรื่องราวมากมายค้าปลีกขายข้ามชาติ ว่าจะไม่ ไม่ให้ขยาย จำกัดโซน ฯลฯ ไม่เคยเป็นจริง เป็นแต่โวหารเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ
• พ่อเพียงเขียนมาเพื่อให้เราได้ย้อนดู ระบบแห้วหมูอย่างที่เล่า ข้าวละมานที่แทรกแซง พ่อยากให้เราได้ตระหนัก รวบรวมพลังและความคิด จิตใจที่ทุ่มเท ทำให้เมล็ดพันธุ์ข้าวสาลีพันธุ์ดีที่พระเจ้าได้หว่านไว้ในชีวิตเราทุกคน ได้.... “เพียรทน ยืนหยัด อดทน และกล้าหาญ” ทั้งนี้เพื่อจะทำให้แผ่นดินโลก สังคม ได้มีโอกาส มีอนาคต และมีการรอคอยการเก็บเกี่ยวสิ่งดี สวยงาม งดงาม และเปี่ยมสุขจากชีวิตของเราคริสตชน ชุมชนวัด พระศาสนจักรขอเรา...
• พี่น้องที่รัก... แต่โลกไม่ได้มีแต่มารร้าย โลกเรามีพระเจ้าและมีเราคริสตชนและคนดีอีกมากที่จะต้องสร้างเครือข่ายเข็ม แข็งเช่นกัน ในความรัก เมตตา และในความดี และช่วยกันขจัดมารร้าย แห้วหมูร้ายกาจให้ค่อยๆ หดหายไป...ด้วยความดีและความซื่อสัตย์ของเราคริสตชนทุกคนเสมอไปนะครับ ของพระเจ้าอวยพรพี่น้องข้าวสาลีพันธุ์ดีทุกท่านครับ
