วันศุกร์ที่ 26 มิถุนายน 2015
สัปดาห์ที่สิบสอง เทศกาลธรรมดา
มธ 8:1-4…
1เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จลงมาจากภูเขา ประชาชนจำนวนมากติดตามพระองค์ 2ทันใดนั้น คนโรคเรื้อนคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ กราบลงทูลว่า “พระเจ้าข้า ถ้าพระองค์พอพระทัย ก็ทรงรักษาข้าพเจ้าให้หายได้” 3พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสเขา ตรัสว่า “เราพอใจ จงหายเถิด” โรคเรื้อนก็หายไปทันที 4พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาอีกว่า “ระวัง อย่าบอกให้ใครรู้เลย จงไปแสดงตนแก่สมณะและถวายเครื่องบูชาตามที่โมเสสกำหนด เพื่อเป็นพยานหลักฐานแก่คนทั้งหลาย”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• บรรยากาศเมื่อพระเยซูเจ้าเทศนาบนภูเขาเสร็จ (มธ 5-7) ตลอดสามบทในพระวรสารที่พระองค์เสด็จขึ้นภูเขา ประทับนั่งสอนพวกเขา... ในที่สุด เมื่อจบพระโอวาท พระองค์เสด็จลงจากภูเขา บันทึกไว้ในต้นพระวรสารบทที่ 8 พระองค์เสด็จลงมาและทรง “รักษาคนโรคเรื้อนทันที” นี่คือประเด็นที่พ่ออยากกล่าวถึง พระวาจาทรงอำนาจ ทรงสอนบนภูเขา สอนคำสอนให้ต้องฟัง... เมื่อฟังแล้ว คำสอนทรงอำนาจของพระองค์ต้องตามมาด้วย “กิจการ” คำสอนที่ไม่มีกิจการไม่มีพลังจริงๆ
• ประสบการณ์ของพ่อ... ประเทศไทยของเรา คนไทยเรา “สอนยากเหมือนกัน” บรรดาผู้ใหญ่ นักการเมือง นักสอนศาสนา และพระสงฆ์นักบวชแบบพ่อนี่แหละก็ต้องพิจารณา คำสอนของเรา เราสอนมากมาย พ่อเองก็เขียนสอนมาก็เยอะ นี่วันนี้ก่อนจะมานั่งเขียนบทเทศน์พระวรสารวันนี้ พ่อก็นั่งสอนพระคัมภีร์มาทั้งวัน... ทั้งวันจริงๆ... พูดจนเสียงแหบแห้ง ให้กับกลุ่มศึกษาพระคัมภีร์... แต่พ่อก็ต้องเจียมตัวและระวัง “การปฏิบัติของพ่อว่าสอดคล้องและสนับสนุนคำสอนของพ่อหรือไม่”...
• พระเยซูเจ้า พระองค์สอนบุญลาภ สอนบนภูเขา เมื่อเสด็จลงมา พระองค์ทอดพระเนตรเห็นคนโรคเรื้อน พระองค์สงสาร พระองค์สัมผัสเขา (สิ่งเป็นสิ่งต้องห้ามมากๆ สำหรับชาวยิว) แต่พระองค์สัมผัสเขา และรักษาเขา พอพระทัยรักษาเขา... นี่คือกิจการที่ตามมาจากคำสอน
• พี่น้องที่รักเรื่องนี้สำคัญมาก คำสอนจะมีพลังต้องมีกิจการที่สนับสนุนหรือรับรองคำสอนนั้น.. พ่อคิดว่า สังคมของเรายังต้องทบทวนเรื่องนี้มากๆ บ่อยครั้ง ที่ผ่านมาพ่อได้มีประสบการณ์กับบรรดานักการเมืองของเรา เจ้าหน้าที่บ้านเมืองของเรา ออกกฎหมาย มีกฎระเบียบ มีคำสั่งมากมาย แต่ชีวิตบ่อยครั้ง มิได้เป็นประจักษ์พยานถึงความดีเอาเสียเลย...
• ผู้คนที่ทำหน้าที่เป็นผู้นำสังคม การเมือง แต่ทว่าชีวิตหาได้เป็นตัวอย่างไม่ กลับเป็นคนใช้อิทธิพลมากมายในการแสวงหา ฉ้อโกง กินตามน้ำ สะสมความร่ำรวย และคอรัปชั่นอย่างไม่มีความอับอายเสียเลย เป็นผู้ปกครองแท้ๆ หรือเป็นนักการเมืองที่ใส่สูททรงเกียรติ แต่เที่ยวเสพล กินเหลาดื่มเหล้าเมายา และไปถึงการซื้อขายค้ามนุษย์วางอำนาจ เที่ยวสนุกกับการซื้อหามนุษย์... มีบ้านเล็กบ้านน้อย มีภรรยาหลายคน มีหลายบ้าน.. ชีวิตไม่ได้เป็นแบบอย่างในกิจการ... บรรดาลูกน้อง คนในบังคับบัญชาก็กระอักกระอ่วนใจต้องยอมอ่อนน้อมเชื่อฟังเฉพาะต่อหน้า... แต่เบื้องหลังก็วิจารณ์นินทาวิภากษณ์กล่าวขานกันไปอย่างมากมาย.. นี่แหละคือปัญหาของสังคมที่มีหลายมาตรฐาน และเป็นสังคมที่หน้าไว้หลังหลอก มือถือสากปากถือศีล... มีหลายชีวิตในตัวคนเดียว... สิ่งเหล่านี้ไม่น่ารักเลย
• สังคมแบบนี้แทรกซึมไปในระดับต่างๆอย่างน่าเศร้าใจ แต่ที่น่าไตร่ตรองและชวนคิด ระบบศาสนา คนศาสนาก็ไม่วายไหลไปตามกระแสเช่นกัน... คำสอนที่สอนเทศน์ชัดเจน สอนศีลธรรมจรรยา สอนความเชื่อ แต่บางทีชีวิตของพวกเราเอง ตัวพ่อเองด้วยต้องระวังมากๆ ต้องระวังจริงๆ ว่าคำสอนของเรากับตัวเราที่ปฏิบัติอยู่สอดคล้องและเป็นมาตรฐานเดียวกันหรือ ไม่ เราสอนให้ทำความดี และพ่อทำความดีหรือเปล่า... เราสอนให้ซื่อสัตย์ และพ่อเองซื่อสัตย์หรือเปล่า เราสอนให้พอเพียง เมตตา รัก เห็นใจ และพ่อเองใจกว้าง เมตตา และแบ่งปันหรือเปล่า หรือว่า เรากลับสะสม ร่ำรวย มีมากเกินจำเป็น เป็นแบบที่พระเยซูเจ้าตำหนิ “ความหน้าซื่อใจคดแบบฟาสิรีหรือเปล่า”... มีคำถามมากมายที่ก่อขึ้นในหัวจิตหัวใจพ่อ... พ่อต้องสำรวจตนเองจริงๆ พิจารณามโนธรรมจริงๆ ว่า พ่อเองเป็นอย่างไร... และพี่น้องทุกท่านคริสตชน นักบวช พระสงฆ์ แม้แต่พระสังฆราช พวกเราเป็นอย่างไร... เราเป็นเหมือนพระเยซูเจ้าไหม ทรงสอนและทรงเมตตาปฏิบัติความรักเมตตา จนถึงยอมสิ้นพระชนม์เพื่อทุกคน และทรงเป็นต้นแบบของเรา... เราเป็นอย่างไรกันครับ...
• พ่อคิดไตร่ตรอง พระเยซูเจ้าสอนบนภูเขา ครั้นเสด็จลง พระองค์เริ่มประกอบกิจการดีจริงๆ... และพ่อเอง สอนเทศน์บนธรรมาสน์แล้วเมื่อลงจากธรรมาสน์แล้วชีวิตจริงของเรา ตอบสนองเป็นประจักษ์พยานถึงสิ่งที่เราเทศน์ไหม... น่าไตร่ตรองจริงๆ พระศาสนจักรคาทอลิก เราคริสตชนต้องปฏิบัติด้วยเสมอ ปฏิบัติเป็นสำคัญ ปฏิบัติสิ่งที่สอดคล้องกับความเชื่อของเรา คือ เชื่อในพระเยซูและปฏิบัติเหมือนกับพระเยซู
o พ่อคิดว่า สิ่งที่เราทำได้ทันที คือ สอนถึงพระองค์และกระทำเหมือนกับที่พระองค์ทรงกระทำ ความรัก เมตตา และมองเห็นความจำเป็นของเพื่อนพี่น้องรอบข้าง โดยเฉพาะคนยากไร้ คนเจ็บไข้
o พระเยซูเจ้าทรงลงจากภูเขาที่เทศนา พระองค์ทรงทอดพระเนตรคนโรคเรื้อนทันที... และทรงสัมผัสเขา และรักษาเขาให้หายจากโรคที่เกินกำลังมนุษย์จะเยียวยา แต่พระองค์ ยืนพระหัตถ์เกิดความจำกัดของกฎหมายของโมเสสที่ห้ามไว้ไม่ให้สัมผัสคนโรค เรื้อน แต่พระวรสารบันทึกว่า “พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสเขา ตรัสว่า “เราพอใจ จงหายเถิด” โรคเรื้อนก็หายไปทันที”
o พี่น้องที่รัก พ่อมั่นใจ.. การปฏิบัติคำสอนที่เราสอน โดยการยื่นมือเปิดใจ ไม่ใช่เพียงออกไปประกาศข่าวดี แต่การออกไปสัมผัสเพื่อนพี่น้องรอบข้างของเรานั้นเป็นประจักษ์พยานแห่งความ รักที่จำเป็นจริงๆครับ
• กระแสสังคมที่พ่อเล่ามา สังคมไทยของเรา คนที่มีอำนาจ หรือระบบที่คนเป็นผู้ใหญ่มีอำนาจ มีบารมี มีคำสอน มีหลักการ มีกฎหมาย พี่น้องที่รักครับ เราต้องเลือกที่จะเป็นแบบพระเยซูเจ้าจริงๆ นะครับ พระเยซูเจ้าเคยสอนว่า “ท่านรู้ว่าคนต่างชาติ เมื่อเป็นใหญ่ย่อมใช้อำนาจบังคับ แต่ในพวกท่านต้องไม่เป็นเช่นนั้น” (เทียบ มก 10) พระเยซูเจ้าเน้นให้เราแผ่บารมีความยิ่งใหญ่ไม่ใช่ด้วยการใช้อำนาจบังคับ แต่ให้เรา “รับใช้” ต่างหาก
• พี่น้องที่รักครับ... พระเยซูสอนและทรงปฏิบัติความรักและเมตตาทันที พ่อเชิญพวกเรานะครับ เรารู้จักคำสอนของพระเยซูเจ้า เราเป็นศิษย์พระเยซูเจ้า โดยทันทีสิ่งที่จำเป็นนะครับ... “เจริญชีวิตของเราตามคำสอนนั้นๆ และประกาศข่าวดีนั้นๆ ด้วยกิจการแห่งความรักเมตตาของเราเสมอไปครับ”
• คงถึงเวลาที่เราต้อง ยื่นมือ เปิดใจ ใส่ใจ รัก เอาใจใส่ และช่วยเหลือเพื่อนพี่น้องรอบข้างเรา เป็นการแผ่บารมีและอำนาจขั้นสูงสุด คือ อำนาจแห่งความรักเมตตา และการรับใช้พี่น้องของเรา ให้มันรู้ไปสิว่าแบบไหนที่เป็นบารมีอำนาจแท้จริง คือ
o แบบกระแสโลก การเมือง สังคม ที่แผ่นอำนาจ แผ่บารมีถ่ายทอดอำนาจ จนกลายเป็นครอบครัวการเมืองหรือครอบครัวทรราชย์ในรูปแบบต่างๆ หรือ
o แบบพระเยซู พระเจ้าองค์ความรัก ที่รักทุกคน เมตตาทุกคน รักจนถึงที่สุดมอบชีวิตเพื่อความรอดของมนุษย์ทุกคน
• พระเยซูเจ้า คือ ต้นแบบของเรานะครับ ให้เราเจริญชีวิตตามพระวาจาและคำสอน และการปฏิบัติของพระองค์ รักเหมือนพระองค์ เมตตา และลงมือปฏิบัติกิจการดีดังเช่นพระองค์ ถ้าเป็นเช่นนี้ ยอดเยี่ยม เพราะเรากำลังประกาศข่าวดีจริงๆครับ... ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ
