เพลงสดุดีที่ 44
คำคร่ำครวญของประชากรอิสราเอลa
สดด บทนี้เป็นคำอ้อนวอนส่วนรวมที่ประชากรอิสราเอลทูลพระเจ้าให้ทรงระลึกถึงชัยชนะที่พระองค์เคยประทานให้เขาในอดีต (ข้อ 1-8) แต่บัดนี้พระองค์ทรงทอดทิ้งเขาให้ประสบความปราชัยอย่างน่าอดสู (ข้อ 9-16) เราไม่อาจคาดคะเนได้ว่าความปราชัยที่ สดด บทนี้กล่าวพาดพิงถึงเป็นเหตุการณ์อะไร เพราะในอดีต อิสราเอลเคยประสบความปราชัยหลายต่อหลายครั้ง สดด บทนี้จึงใช้ได้เสมอสำหรับความปราชัยทุกครั้ง ประชากรอาจไม่ได้ลืมพระเจ้าหรือไม่ได้ทำผิดต่อพระองค์ ถึงกระนั้นพระองค์ก็มิได้เสด็จมาช่วยเหลือ เขาไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมพระองค์จึงทรงกระทำเช่นนั้น พันธสัญญาเดิมยกปัญหาเรื่องทำไมคนดีจึงต้องทนทุกข์ขึ้นมาพิจารณาหลายครั้ง ปัญหานี้เป็นปัญหาคาใจมนุษย์อยู่เสมอมา เราคริสตชนรู้ว่าความทุกข์เกิดขึ้นแก่เราได้ ไม่ใช่ “ทั้งๆ ที่” เรายังซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า แต่ “เพราะ” เราซื่อสัตย์ต่อพระองค์ นักบุญเปาโลจึงใช้ถ้อยคำของข้อ 22 จาก สดด บทนี้ให้กำลังใจบรรดาคริสตชนที่กำลังถูกเบียดเบียนว่า “เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงถูกประหารชีวิตอยู่ตลอดวัน เขาทำกับข้าพเจ้าทั้งหลายเหมือนกับแกะที่เขานำไปฆ่า”
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง บทกวีสอนใจของลูกหลานโคราห์
1ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าทั้งหลายได้ยินด้วยหูแล้ว
บรรพบุรุษบอกเล่าแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย
ถึงกิจการที่พระองค์ทรงกระทำในสมัยของเขาในโบราณกาล
2พระองค์ทรงใช้พระหัตถ์ขับไล่ชนชาติอื่นๆ ออกไป
เพื่อประทานแผ่นดินให้เขา*
พระองค์ทรงทำลายประชาชนอื่นๆ
เพื่อขยายที่อยู่ให้เขา
3มิใช่ดาบของเขาที่ทำให้เขาเข้าครอบครองแผ่นดิน
มิใช่ลำแขนของเขาที่ทำให้เขามีชัยชนะ
แต่เป็นพระหัตถ์ขวา พระพาหา และแสงสว่างแห่งพระพักตร์
ที่นำชัยชนะมาให้เขา เพราะพระองค์ทรงรักเขา
4ข้าแต่พระเจ้า พระองค์คือพระราชาของข้าพเจ้า
พระองค์ทรงบัญชาbให้ยาโคบได้ชัยชนะ
5เดชะพระบารมี ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงขับไล่ศัตรูออกไป
เดชะพระนามพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงเหยียบย่ำผู้ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้
6เพราะข้าพเจ้าไม่วางใจในคันธนู
คมดาบของข้าพเจ้าไม่นำชัยชนะมาให้
7แต่พระองค์ทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นจากศัตรู
ทรงบันดาลให้ผู้ที่เกลียดชังข้าพเจ้าทั้งหลายต้องได้รับความอับอาย
8ข้าพเจ้าทั้งหลายภูมิใจในพระเจ้าทุกวัน
จะสรรเสริญพระนามของพระองค์ตลอดไป
(พักครู่หนึ่ง)
9แต่บัดนี้ พระองค์ทรงผลักไสข้าพเจ้าทั้งหลาย และทรงปล่อยให้ต้องอับอาย
พระองค์ไม่เสด็จออกศึกร่วมกับกองทัพของข้าพเจ้าทั้งหลายอีก
10ทรงบันดาลให้ข้าพเจ้าทั้งหลายต้องถอยร่นยามประจญกับศัตรู
ให้ผู้ที่เกลียดชังปล้นข้าพเจ้าทั้งหลาย
11พระองค์ทรงมอบข้าพเจ้าทั้งหลายให้ศัตรู ดังแกะที่จะถูกนำไปฆ่า
ทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายกระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติ
12ทรงขายประชากรของพระองค์ในราคาถูก
ไม่ทรงได้กำไรจากการขายนั้นแต่อย่างใด
13พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นเป้าให้เพื่อนบ้านสบประมาท
เป็นที่เยาะเย้ยและดูถูกของผู้คนรอบข้าง
14ทรงทำให้ข้าพเจ้าทั้งหลายตกเป็นที่โจษจันของประชาชาติ
เป็นเหตุให้นานาชาติสั่นศีรษะ
15ข้าพเจ้าครุ่นคิดถึงความอับอายของตนตลอดวัน
รู้สึกอัปยศอย่างมาก
16เมื่อได้ยินเสียงผู้ที่ดูหมิ่นและสาปแช่ง
และเห็นศัตรูที่มุ่งจะแก้แค้น
17ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น แม้ข้าพเจ้าทั้งหลายจะไม่ลืมพระองค์เลย
ไม่เคยขาดความซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญาของพระองค์
18ใจของข้าพเจ้าทั้งหลายไม่เคยเปลี่ยนไปทางอื่น
และเท้าไม่เคยหลงออกนอกมรรคาของพระองค์
19แต่พระองค์ยังทรงทำลายข้าพเจ้าทั้งหลายให้ไปในที่อยู่ของหมาในc
ทรงครอบข้าพเจ้าทั้งหลายไว้ในเงาแห่งความตาย
20ถ้าข้าพเจ้าทั้งหลายหลงลืมพระนามพระเจ้าของข้าพเจ้า
และยื่นมือdไปกราบไหว้รูปเคารพ
21พระเจ้าจะไม่ทรงทราบเรื่องนี้หรือ
เมื่อพระองค์ทรงทราบถึงความลี้ลับในใจ
22ข้าพเจ้าทั้งหลายถูกฆ่าทุกวันเพราะพระองค์
เขาทำกับข้าพเจ้าทั้งหลายเหมือนกับแกะที่ถูกนำไปฆ่าe
23ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตื่นเถิด ไฉนพระองค์จึงยังบรรทมหลับอยู่
ขอทรงตื่นเถิด อย่าทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าทั้งหลายตลอดไปเลย
24เหตุใดพระองค์จึงทรงเบือนพระพักตร์ไปทางอื่น
ไม่เอาพระทัยใส่ความทุกข์ยากของข้าพเจ้าทั้งหลายที่กำลังถูกรังควาน
25ข้าพเจ้าทั้งหลายถูกเหยียบไว้จนจมฝุ่นดิน
ต้องนอนคว่ำเหยียดยาวบนพื้นดิน
26ขอพระองค์ทรงลุกขึ้นเถิด โปรดเสด็จมาช่วยเหลือข้าพเจ้าทั้งหลาย
โปรดทรงปลดปล่อยข้าพเจ้า เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
44 a เพลงสดุดีบทนี้เปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างระหว่างชัยชนะอันรุ่งโรจน์ในอดีตกับความพ่ายแพ้ในสมัยของผู้ประพันธ์ มีเนื้อหาคล้ายกับ สดด 74; 79 และ 80 ซึ่งอาจสะท้อนสถานการณ์หลังจากที่กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลายในปี 587 ก่อน ค.ศ. ผู้รู้คิดว่าข้อ 17-22 อาจถูกแต่งเติมเข้ามาในภายหลังให้กล่าวถึงสถานการณ์ในสมัยมัคคาบีด้วย
* “เพื่อประทานแผ่นดินให้เขา” แปลตามตัวอักษรว่า “เพื่อทรงปลูกเขาไว้”
b “ทรงบัญชา” แปลตามสำนวนแปลโบราณหลายฉบับ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “โปรดบัญชา”
c “ที่อยู่ของหมาใน” อาจจะหมายถึงแผ่นดินที่ถูกทำลาย เหมือนใน อสย 34:13; ยรม 9:10 หรืออาจหมายถึงถิ่นทุรกันดารซึ่งชาวยิวที่ถูกเบียดเบียนใช้เป็นที่หลบภัย เหมือนใน 1 มคบ 2:29; 9:33 ก็ได้
d “ยื่นมือ” เป็นท่าทีของการอธิษฐานภาวนา (สดด 28:2; 141:2; อสย 1:15)
e “แกะที่ถูกนำไปฆ่า” อาจจะหมายถึงการเบียดเบียนในรัชสมัยของกษัตริย์อันทิโอคัส เอปีฟาเนส