IV. ความทุกข์ทรมานของประกาศกเยเรมีย์
ม้วนหนังสือที่ประกาศกเยเรมีย์เขียนในปี 605-604 ก่อน ค.ศ.a
36 1ปีที่สี่ในรัชสมัยของกษัตริย์เยโฮยาคิมbพระโอรสของกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์ดังนี้ 2“จงนำม้วนหนังสือม้วนหนึ่ง และเขียนถ้อยคำทุกคำที่เราได้พูดกับท่านเกี่ยวกับอิสราเอล ยูดาห์ และนานาชาติ ตั้งแต่วันที่เราพูดกับท่านในรัชสมัยของกษัตริย์โยสิยาห์จนถึงวันนี้ 3บางทีเมื่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์ได้ยินถึงหายนะทั้งหมดซึ่งเราตั้งใจจะทำกับเขา แต่ละคนอาจจะหันกลับจากความประพฤติชั่วของตน แล้วเราจะอภัยความผิดและบาปของเขา” 4ประกาศกเยเรมีย์จึงส่งคนไปเรียกบารุคบุตรเนริยาห์ ให้เขียนพระวาจาทุกคำของพระยาห์เวห์ที่ได้ตรัสแก่เยเรมีย์ไว้ในม้วนหนังสือตามคำบอกของประกาศกc
5ประกาศกเยเรมีย์สั่งบารุคว่า “ข้าพเจ้าต้องหลบซ่อน เข้าไปในพระวิหารของพระยาห์เวห์ไม่ได้ 6ท่านจงเข้าไปและอ่านพระวาจาของพระยาห์เวห์จากม้วนหนังสือที่ท่านเขียนตามคำบอกของข้าพเจ้า ให้ประชากรฟังในพระวิหารของพระยาห์เวห์ในวันจำศีลอดอาหาร ท่านจงอ่านให้ชาวยูดาห์ทุกคนที่มาจากหัวเมืองต่างๆ ได้ยินด้วย 7บางทีเขาอาจจะอธิษฐานภาวนาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ แต่ละคนจะหันกลับจากความประพฤติชั่วของตน เพราะพระพิโรธและความกริ้วที่พระยาห์เวห์ทรงขู่จะลงโทษประชากรนี้ใหญ่หลวงนัก” 8บารุคบุตรของเนริยาห์ได้ปฏิบัติตามคำสั่งของประกาศกเยเรมีย์ เขาอ่านพระวาจาของพระยาห์เวห์จากม้วนหนังสือในพระวิหารของพระยาห์เวห์
9ปีที่ห้าในรัชสมัยของกษัตริย์เยโฮยาคิมพระโอรสของกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ เดือนที่เก้าd มีประกาศให้ประชาชนทุกคนที่มายังกรุงเยรูซาเล็มจากหัวเมืองแห่งยูดาห์จำศีลอดอาหารเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 10บารุคจึงอ่านถ้อยคำของประกาศกเยเรมีย์จากม้วนหนังสือให้ประชาชนทุกคนฟังในพระวิหารของพระยาห์เวห์ ในห้องของเกมาริยาห์บุตรของชาฟานราชเลขา ในลานชั้นบนใกล้ทางเข้าประตูใหม่ของพระวิหารของพระยาห์เวห์
11เมื่อมีคายาห์บุตรของเกมาริยาห์ บุตรของชาฟานได้ยินพระวาจาทุกคำของพระยาห์เวห์จากม้วนหนังสือแล้ว 12ก็ลงไปยังพระราชวัง เข้าไปในห้องของราชเลขา บรรดาเจ้านายกำลังนั่งประชุมอยู่ที่นั่น คือเอลีชามาราชเลขา เดไลยาห์บุตรของเชไมอาห์ เอลนาธันบุตรของอัคโบร์ เกมาริยาห์บุตรของชาฟาน เศเดคียาห์บุตรของคานันยาห์ และเจ้านายทุกคน 13มีคายาห์จึงบอกทุกคำที่เขาได้ยินเมื่อบารุคอ่านจากม้วนหนังสือให้ประชาชนฟัง 14บรรดาเจ้านายจึงส่งเยฮูดีบุตรของเนธานิยาห์ บุตรของเชเลมิยาห์e บุตรของคูชี ไปบอกบารุคว่า “จงนำม้วนหนังสือที่ท่านอ่านให้ประชาชนฟังนั้นมาที่นี่” บารุคบุตรของเนริยาห์จึงถือม้วนหนังสือนั้นมาพบพวกเขา 15เขาทั้งหลายจึงพูดว่า “จงนั่งลงอ่านหนังสือนั้นให้พวกเราฟัง” บารุคจึงอ่านให้เขาฟัง 16เมื่อเขาได้ยินถ้อยคำเหล่านั้นทั้งหมดจึงมองหน้ากันด้วยความกลัว พูดกับบารุคว่า “เราต้องทูลกษัตริย์ให้ทรงทราบถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมด” 17เขาทั้งหลายจึงพูดกับบารุคว่า “จงบอกพวกเราซิว่า ท่านได้เขียนถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดอย่างไร”f 18บารุคตอบว่า “จากปากของประกาศกเยเรมีย์g เขาบอกถ้อยคำเหล่านี้ทุกคำแก่ข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็ใช้หมึกเขียนทุกคำในม้วนหนังสือนี้” 19บรรดาเจ้านายจึงบอกบารุคว่า “ทั้งท่านและเยเรมีย์จงไปซ่อนตัว อย่าให้ผู้ใดรู้ว่าท่านอยู่ที่ไหน” 20แล้วเขาทั้งหลายก็เข้าไปเฝ้ากษัตริย์ในท้องพระโรง นำม้วนหนังสือไปเก็บไว้ในห้องของเอลีชามาราชเลขา แล้วจึงทูลกษัตริย์ให้ทรงทราบเรื่องราวทั้งหมดนี้
21กษัตริย์ทรงสั่งให้เยฮูดีไปนำม้วนหนังสือมา เขาก็ไปนำม้วนหนังสือนั้นมาจากห้องของเอลีชามาราชเลขา และอ่านถวายกษัตริย์และให้เจ้านายทุกคนที่ยืนอยู่ข้างกษัตริย์ได้ฟัง 22เวลานั้นเป็นเดือนที่เก้า กษัตริย์กำลังประทับอยู่ในพระราชวังฤดูหนาว และมีไฟลุกอยู่ในกระถางไฟเฉพาะพระพักตร์h 23เมื่อเยฮูดีอ่านไปได้สามหรือสี่ย่อหน้า กษัตริย์ก็ทรงใช้มีดของราชเลขาตัดข้อความตอนนั้นออก และโยนลงไปที่ไฟในกระถางไฟ กระทั่งม้วนหนังสือนั้นถูกไฟเผาจนหมด 24กษัตริย์พร้อมกับข้าราชบริพารทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมด แต่ก็ไม่ทรงกลัวหรือฉีกฉลองพระองค์ 25แม้เอลนาธัน เดลายาห์ และเกมาริยาห์ได้ทูลขอกษัตริย์มิให้ทรงเผาม้วนหนังสือ พระองค์ก็ไม่ทรงยอมฟัง 26แต่ทรงสั่งเยรัคเมเอลพระโอรสi เสไรอาห์บุตรของอัสรีเอล และเชเลมิยาห์บุตรของอับเดเอล ให้จับบารุคเลขานุการ และประกาศกเยเรมีย์ แต่พระยาห์เวห์ทรงซ่อนเขาทั้งสองคนไว้
27เมื่อกษัตริย์ทรงเผาม้วนหนังสือบรรจุถ้อยคำที่บารุคเขียนตามคำบอกของประกาศกเยเรมีย์แล้ว พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์ว่า 28“จงนำม้วนหนังสืออีกม้วนหนึ่งมา แล้วจงเขียนถ้อยคำที่เคยเขียนไว้ในหนังสือม้วนก่อน ที่กษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ทรงเผาไปแล้ว 29ท่านจงประกาศกล่าวโทษกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ ท่านได้เผาหนังสือม้วนนั้นพูดว่า ‘ทำไมท่านจึงได้เขียนไว้ในม้วนหนังสือนั้นว่ากษัตริย์แห่งบาบิโลนจะเสด็จมาทำลายแผ่นดินนี้อย่างแน่นอน และจะทรงทำให้ทั้งมนุษย์และสัตว์สูญหายไปจากแผ่นดินนี้’ 30ดังนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสกล่าวโทษกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ว่า ‘เขาจะไม่มีผู้สืบราชบัลลังก์ของกษัตริย์ดาวิด และศพของเขาจะถูกทิ้งไว้ให้ตากแดดเวลากลางวัน และตากน้ำค้างแข็งเวลากลางคืน 31เราจะลงโทษเขา ลูกหลาน และข้าราชบริพาร เพราะความผิดของเขาทั้งหลาย เราจะนำเหตุร้ายทั้งหมดที่เราได้ประกาศว่าจะลงโทษเขา ให้เกิดขึ้นกับเขา กับผู้อาศัยในกรุงเยรูซาเล็ม และกับชนชาวยูดาห์ แต่เขาไม่ยอมฟัง’”
32ประกาศกเยเรมีย์จึงนำม้วนหนังสืออีกม้วนหนึ่ง มามอบให้บารุคบุตรของเนริยาห์เลขานุการ เขาจึงเขียนถ้อยคำทั้งหมดในม้วนหนังสือตามคำบอกของประกาศกเยเรมีย์ คือถ้อยคำทั้งหมดในม้วนหนังสือซึ่งกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ได้ทรงเผาในไฟ และยังเสริมถ้อยคำที่คล้ายกันอีกหลายคำด้วย
36 a เรื่องม้วนหนังสือที่ประกาศกเยเรมีย์บอกคำบอกให้บารุคเลขานุการเขียน ดู “ความรู้เกี่ยวกับหนังสือประกาศก” ข้อ 12 ตอนปลาย
b “ปีที่สี่ในรัชสมัยของกษัตริย์เยโฮยาคิม” คือปี 605 ก่อน ค.ศ. เมื่อกษัตริย์เยโฮยาคิมเข้ามาอยู่ใต้อำนาจปกครองของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ และทรงรู้สึกปลอดภัย
c บางคนคิดว่าน่าจะนำข้อ 9 มาไว้ที่ตรงนี้
d เวลาที่กล่าวนี้ตรงกับเดือนธันวาคม ปี 604 ก่อน ค.ศ.
e “บุตรของเชเลมิยาห์” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “พร้อมกับเชเลมิยาห์”
f “ท่านได้เขียนถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดอย่างไร” ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังเพิ่มข้อความว่า “ตามคำบอกของเขา” ซึ่งแปลตามตัวอักษรว่า “จากปากของเขา”
g “จากปากของประกาศกเยเรมีย์” ตามตัวอักษรว่า “จากปากของเขา” ถ้อยคำเหล่านี้จึงเป็นคำพูดของประกาศกเยเรมีย์ (ข้อ 10) ซึ่งก็เป็นพระวาจาพระยาห์เวห์ด้วย (ข้อ 6, 8, 11 ดู ข้อ 4) เพราะประกาศกเป็น “พระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์” (1:9; 15:19 ดู อพย 4:15-16)
h “มีไฟลุกอยู่ในกระถางไฟเฉพาะพระพักตร์” ตามตัวอักษรว่า “พร้อมกับกระถางไฟเฉพาะพระพักตร์”
i “พระโอรส” ไม่จำเป็นต้องเป็นพระโอรสของกษัตริย์เยโฮยาคิมที่ทรงครองราชย์อยูในขณะนั้น เพราะ 2 พกษ 23:36 บอกว่าขณะนั้นกษัตริย์เยโฮยาคิมทรงพระชนมายุราว 30 พรรษาเท่านั้น บางคนคิดว่าจากบริบท “พระโอรส” เป็นตำแหน่งหนึ่งของข้าราชสำนัก (เทียบ 38:6; 1 พกษ 22:26-27)
