39. a1“แล้วท่าน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงประกาศพระวาจากล่าวโทษโกก พูดว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ดูซิ โกกเอ๋ย เจ้านายสูงสุดแห่งเมเชคและทูบัล เราเป็นอริกับท่าน 2เราจะให้ท่านหันกลับและนำท่านไปข้างหน้า ให้ท่านมาต่อสู้กับภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอล 3เราจะหักคันธนูจากมือซ้ายของท่าน จะทำให้ลูกธนูตกจากมือขวาของท่าน 4ท่านจะล้มลงบนภูเขาแห่งอิสราเอล ทั้งท่าน กำลังพลทั้งปวงของท่าน และชนหลายชาติที่อยู่กับท่าน เราจะให้ท่านเป็นอาหารของนกล่าเหยื่อและสัตว์ป่าทุกชนิด 5ท่านจะล้มลงบนทุ่งกว้าง เพราะเราได้พูดไว้แล้ว – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – 6เราจะส่งไฟลงมาเหนือแผ่นดินมาโกก และเหนือทุกคนที่อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยตามแผ่นดินชายทะเล แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ 7เราจะทำให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราเป็นที่รู้จักในหมู่อิสราเอลประชากรของเรา เราจะไม่ยอมให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกลบหลู่อีกต่อไป แล้วนานาชาติจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ในอิสราเอล’b
8‘ดูซิ สิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นและจะสำเร็จ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – นี่คือวันที่เราได้พูดไว้แล้ว’
9‘ผู้อาศัยอยู่ในเมืองต่างๆของอิสราเอลจะออกไปและจุดไฟเผาอาวุธ คือโล่ทั้งใหญ่เล็ก คันธนูและลูกธนู หอกและแหลน เขาจะจุดไฟเผาอาวุธเหล่านี้เป็นเวลาเจ็ดปี 10เขาจะไม่ไปเก็บฟืนมาจากทุ่ง หรือตัดไม้มาจากป่า เพราะเขาจะใช้อาวุธเป็นฟืน เขาจะปล้นผู้ที่เคยปล้นเขา และจะปล้นสะดมผู้ที่เคยปล้นสะดมเขา – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส’
11‘วันนั้น เราจะให้สถานที่มีชื่อเสียงแก่โกกเป็นที่ฝังศพในอิสราเอล คือหุบเขาอาบาริมซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของทะเล เป็นหุบเขาที่กีดขวางคนเดินทางc โกกและผู้คนทั้งหลายของเขาจะถูกฝังไว้ที่นั่น สถานที่นั้นจะได้ชื่อว่า “หุบเขาฮาโมนโกก”d 12พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะใช้เวลาถึงเจ็ดเดือนฝังเขาเหล่านี้เพื่อทำให้แผ่นดินพ้นมลทิน 13ประชากรทั้งหมดของแผ่นดินจะฝังเขาทั้งหลายแล้วจะได้รับชื่อเสียงในวันที่เราจะแสดงสิริรุ่งโรจน์ของเรา – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – 14เขาจะเลือกบางคนให้มีหน้าที่เดินผ่านแผ่นดินอยู่ตลอดเวลาเพื่อจะฝังศพที่ยังถูกทิ้งไว้บนพื้นดิน เพื่อทำให้แผ่นดินพ้นมลทิน เมื่อครบเจ็ดเดือนแล้ว คนเหล่านี้จะเริ่มออกหาศพe 15เมื่อเขาเดินผ่านแผ่นดินและเห็นกระดูกคน เขาจะตั้งเครื่องหมายไว้ข้างกระดูก จนกว่าผู้ขุดหลุมจะมาฝังกระดูกนั้นไว้ในหุบเขาฮาโมนโกก 16และจะทำให้แผ่นดินพ้นมลทิน’ เมืองนั้นยังได้ชื่ออีกว่า “ฮาโมนาห์”f
17‘ส่วนท่าน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ จงบอกนกทุกชนิดและสัตว์ป่าทุกตัวว่า “จงมารวมกันจากทุกด้านเพื่อมีส่วนร่วมงานเลี้ยงการถวายบูชาที่เรากำลังเตรียมไว้ให้เจ้า เป็นการเลี้ยงสักการบูชายิ่งใหญ่บนภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอล เจ้าจะกินเนื้อและดื่มเลือด 18เจ้าจะกินเนื้อของวีรชน และดื่มเลือดของเจ้านายแห่งแผ่นดิน ซึ่งเป็นเครื่องบูชาแทนแกะเพศผู้ ลูกแกะ แพะและโคเพศผู้อ้วนพีแห่งแคว้นบาชาน 19เจ้าทั้งหลายจะกินไขมันจนอิ่ม จะดื่มเลือดจนเมามายจากการเลี้ยงถวายบูชาที่เราได้เตรียมไว้ให้เจ้า 20เจ้าจะกินม้าและพลม้า จะกินวีรชนและนักรบทุกชาติจนอิ่มจากโต๊ะของเรา – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส’”
บทสรุปg
21“เราจะแสดงสิริรุ่งโรจน์ของเราแก่นานาชาติ และนานาชาติจะเห็นการพิพากษาลงโทษที่เราได้ทำ และจะเห็นมือที่เราใช้ตีเขาทั้งหลาย 22ตั้งแต่วันนั้น พงศ์พันธุ์อิสราเอลจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา 23นานาชาติจะรู้ว่าพงศ์พันธุ์อิสราเอลถูกกวาดต้อนเป็นเชลยเพราะความผิดของเขา เพราะเขาเป็นกบฏต่อเรา เราได้ปิดหน้าเราไม่ให้เขาแลเห็น เราได้มอบเขาไว้ในมือของศัตรู เพื่อให้เขาทั้งหลายล้มลงด้วยดาบ 24เราได้ทำต่อเขาตามการกระทำน่าสะอิดสะเอียนและการล่วงละเมิดของเขา เราจึงซ่อนหน้าจากเขา”
25“พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้ ‘เราจะนำยาโคบซึ่งถูกกวาดต้อนเป็นเชลยกลับมา เราจะสงสารพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เราจะไม่ยอมให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราถูกลบหลู่อีก 26เมื่อเขาทั้งหลายมาอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยในแผ่นดินของตนโดยไม่มีผู้ใดทำให้หวาดกลัว เขาจะลืมความอับอายและการกบฏทั้งหมดที่เขาเคยทำต่อเรา 27เมื่อเราจะนำเขากลับมาจากนานาชาติ รวบรวมเขามาจากแผ่นดินของศัตรู และจะแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราในหมู่เขาต่อหน้าชนหลายชาติ 28เขาทั้งหลายจึงจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา เพราะหลังจากที่เราได้ส่งเขาให้ถูกกวาดต้อนเป็นเชลยไปอยู่ในหมู่นานาชาติแล้ว เราก็ได้รวบรวมเขาเข้ามาในแผ่นดินของเขาอีก เราจะไม่ปล่อยให้เขาแม้เพียงคนเดียวหลงเหลืออยู่ที่นั่นอีก 29เราจะไม่ซ่อนหน้าไว้จากเขาทั้งหลายอีกเลย เพราะเราจะหลั่งจิตของเราลงเหนือพงศ์พันธุ์อิสราเอล’ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
39 a บทที่ 39 ไม่ใช่เป็นการซ้ำเรื่องราวในบทที่ 38 แต่เป็นการพัฒนาความคิดของข้อท้ายๆของบทที่ 38 – เป็นรายละเอียดของความปราชัยของโกกและผลที่ตามมา
b “พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ในอิสราเอล” – บางทีอาจจะเป็น “พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล” ตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ และต้นฉบับคัดลอกภาษาฮีบรูบางฉบับ – วลีนี้ (พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอล) พบบ่อยมากใน อสย แต่ไม่น่าจะพบที่นี่ใน อสค.
c “มีชื่อเสียง” – ตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ที่นั่น” *** แทนที่ “หุบเขาโอบาริม” หรือ “หุบเขาของคนเดินทางผ่าน” บางคนอ่านว่า “หุบเขาอาบาริม” ตามสำนวนแปลภาษาค็อป – การเล่นคำในตอนปลายข้ออาจทำให้มีการใช้สระไม่ถูกต้อง – เทือกเขา “อาบาริม” อยู่ในแคว้นโมอับ (กดว 27:12) – หุบเขา “ที่กีดขวางคนเดินทาง” อาจเป็นแม่น้ำอาร์โนนซึ่งเป็นซอกเขาลึก (ทางฝั่งตะวันออกของทะเลตาย)
d “ฮาโมนโกก” แปลว่า “ฝูงชนของโกก”
e หลังวลี “เพื่อจะฝังศพ” ต้นฉบับภาษาฮีบรูเพิ่มคำว่า “ผู้เดินทาง”(ที่ยังถูกทิ้งไว้) – ต้นฉบับภาษากรีกละคำนี้ *** คงจะต้องมีศพจำนวนมากจนต้องใช้เวลาถึง 7 เดือนเพื่อฝังศพเหล่านี้ (ข้อ 12) และเมื่อพ้น 7 เดือนไปแล้ว จะมีหน่วยเฉพาะกิจไปตรวจสอบดูว่าไม่มีศพเหลืออยู่ให้ฝังอีก เพราะศพเพียงศพเดียวที่ถูกทิ้งไว้ไม่ฝังก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน
f “ฮาโมนาห์” เป็นคำที่ผู้คัดลอกเสริมเข้ามาอธิบายคำ “ฮาโมน” – แต่ไม่มีใครรู้จักเมือง “ฮาโมนาห์” นี้ - ผู้คัดลอกอาจสะกดชื่อผิด
g บทสรุปนี้สรุปข้อความภาคสามนี้ทั้งหมด ไม่ใช่สรุปเพียง “คำประกาศพระวาจากล่าวโทษโกก” เท่านั้น – ข้อความนี้สรุปคำสอนของเอเสเคียลที่เราพบใน 5:8,10; 28:26; 34:30.
