คำประกาศพระวาจากล่าวโทษโกก กษัตริย์แห่งมาโกกa
38. 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าไปหาโกกแห่งแผ่นดินมาโกก เจ้านายสูงสุดแห่งเมเชคและทูบัลb จงประกาศพระวาจากล่าวโทษเขา 3พูดว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ดูซิ โกกเอ๋ย เราเป็นอริกับท่านซึ่งเป็นเจ้านายสูงสุดแห่งเมเชคและทูบัล 4เราจะให้ท่านหันกลับ จะเอาเบ็ดเกี่ยวขากรรไกรของท่านc จะนำท่านออกมาพร้อมกับกองทัพทั้งหมด ทั้งม้าและพลม้า ทุกคนมีอาวุธครบ เป็นกองทัพใหญ่ มีโล่ทั้งใหญ่และเล็ก ทุกคนถือดาบ 5เปอร์เซีย เอธิโอเปียและพูต อยู่กับเขาด้วย ทุกคนมีโล่และเกราะศีรษะ 6โกเมอร์และกำลังพลทั้งหมด เบธโทการมาห์จากดินแดนเหนือสุด พร้อมกับกำลังพลทั้งหมดd ชนหลายชาติอยู่กับท่าน 7ท่านและกองทัพที่ชุมนุมอยู่กับท่านจงเตรียมตัวไว้ให้พร้อม จงพร้อมที่จะรับใช้เราe
8หลายวันต่อมา ท่านจะต้องถูกเรียกเข้าประจำการ ในปีสุดท้ายท่านจะยกทัพไปต่อสู้กับแผ่นดินที่ได้รอดชีวิตจากดาบ เป็นแผ่นดินที่ประชาชนจากหลายชาติมาชุมนุมกันบนภูเขาแห่งอิสราเอล ภูเขาเหล่านี้เคยเป็นที่ร้างอยู่เป็นเวลานาน ผู้อาศัยของแผ่นดินนี้อยู่ห่างจากชนชาติอื่นๆ และบัดนี้ทุกคนอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยf 9ท่านและกำลังพลทั้งหมดพร้อมกับชนหลายชาติที่อยู่กับท่านจะขึ้นไปที่นั่น จะไปเหมือนลมพายุ จะเป็นเหมือนเมฆที่ปกคลุมแผ่นดิน
10พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ในวันนั้นจะเกิดความคิดในใจของท่าน และท่านจะคิดแผนการชั่วร้ายg 11ท่านจะพูดว่า “ฉันจะขึ้นไปต่อสู้กับแผ่นดินที่ไม่มีกำแพงป้องกัน ฉันจะโจมตีประชาชนที่สงบซึ่งอาศัยอยู่อย่างปลอดภัย เขาทุกคนอาศัยอยู่โดยไม่มีกำแพงป้องกัน ไม่มีประตูเมือง ไม่มีดาลประตู” 12เพื่อยึดของเชลยและปล้นสะดม เข้ายึดที่ที่เคยร้างแต่ขณะนี้มีคนอาศัยอยู่ เป็นประชาชนซึ่งรวบรวมมาจากนานาชาติ ซึ่งเลี้ยงแกะ ค้าขาย และอาศัยอยู่ที่ศูนย์กลางของแผ่นดินh 13เชบา เดดาน และบรรดาพ่อค้าแห่งเมืองทารชิช พร้อมกับหมู่บ้านโดยรอบiจะถามท่านว่า “ท่านมาเพื่อปล้นสะดมหรือ ท่านรวบรวมกำลังพลมาเพื่อจะปล้น เพื่อจะขนเอาเงินและทอง เพื่อชิงสัตว์เลี้ยงและข้าวของไป เพื่อยึดของเชลยจำนวนมากหรือ”
14“เพราะฉะนั้น บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงประกาศพระวาจาบอกโกกว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘ในวันนั้น เมื่ออิสราเอลประชากรของเราอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยแล้ว ท่านจะยกทัพขึ้นมามิใช่หรือj 15ท่านจะมาจากที่อยู่ของท่านซึ่งอยู่ทางเหนือสุด ท่านและชนหลายชาติที่อยู่กับท่าน ทุกคนขี่ม้าเป็นกองทัพใหญ่และเป็นกำลังพลทรงพลัง 16ท่านจะมาต่อสู้กับอิสราเอลประชากรของเราเหมือนกับเมฆที่ปกคลุมแผ่นดิน ในวันสุดท้ายเราจะนำท่านมาต่อสู้กับแผ่นดินของเรา เพื่อนานาชาติจะได้รู้จักเรา โกกเอ๋ย เมื่อเราจะใช้ท่านแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราให้เขาทั้งหลายเห็น’”
17พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “ท่านเป็นผู้ที่เราได้พูดถึงkในสมัยก่อน อาศัยประกาศกแห่งอิสราเอลผู้รับใช้ของเรา ซึ่งเคยประกาศพระวาจาเวลานั้นอยู่หลายปีว่า ‘เราจะนำท่านไปต่อสู้กับอิสราเอล’l 18แต่เมื่อโกกมาถึงแผ่นดินอิสราเอล – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส - ความกริ้วและความโกรธของเราจะพลุ่งขึ้นm 19เราประกาศด้วยความหวงแหนโดยไม่ยอมให้ผู้ใดเป็นคู่แข่งและด้วยความกริ้วที่ลุกเป็นไฟว่า วันนั้นจะมีแผ่นดินไหวยิ่งใหญ่ในแผ่นดินอิสราเอล 20ปลาในทะเล นกในอากาศ สัตว์ป่า สัตว์เลื้อยคลานที่คลานอยู่บนพื้นดิน และมนุษย์ทุกคนที่อยู่บนแผ่นดินจะสั่นสะเทือนต่อหน้าเรา ภูเขาจะถล่มทลายลง หินผาจะพัง และกำแพงทุกแห่งจะล้มลงที่พื้นดิน 21เราจะเรียกดาบมาต่อสู้กับโกกบนภูเขาทั้งหลายn – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – ดาบของแต่ละคนจะต่อสู้กับพี่น้องของตน 22เราจะพิพากษาลงโทษเขาด้วยโรคระบาดและการหลั่งเลือด เราจะให้ฝนตกหนักเหมือนน้ำเชี่ยว ให้ลูกเห็บ ไฟ และกำมะถันตกใส่เขา ใส่กองทัพของเขาและชนหลายชาติที่อยู่กับเขา 23เราจะแสดงความยิ่งใหญ่และความศักดิ์สิทธิ์ของเรา จะแสดงตนให้ชนหลายชาติได้เห็น แล้วเขาจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์”
38 a แม้จะไม่ใช่วรรณกรรมแบบวิวรณ์ (Apocalyptic) โดยสมบูรณ์ คำประพันธ์บทนี้แสดงลักษณะบางประการของวรรณกรรมแบบนี้แล้ว - ขณะที่บรรดาประกาศกในสมัยแรกมักจะสนใจในเรื่องศีลธรรมและความประพฤติของประชาชนร่วมสมัย และบางครั้งเท่านั้นที่มองล่วงหน้าไปถึงอนาคตที่รุ่งโรจน์ซึ่งเป็นเจตนาเฉพาะของวรรณกรรมประเภทวิวรณ์ ที่ไม่ว่าจะเขียนหรือพูด มักจะเป็นการให้กำลังใจโดยใช้นิมิตที่ประกาศกได้เห็น นิมิตเหล่านี้เปิดเผยให้เห็นอนาคตซึ่งจะรุ่งเรืองจนกลบความทุกข์ยากในปัจจุบัน ยิ่งกว่านั้น นิมิตเหล่านี้บ่อยๆยังเปิดเผยให้เห็นการพิพากษาลงโทษจากพระเจ้า และเปิดทัศนวิสัยของอวสานกาล เผยให้เห็นความลับของโลกอนาคต - แม้ว่าวรรณกรรมแบบนี้พัฒนาขึ้นโดยเฉพาะในหมู่ชาวยิวสมัยหลัง พระคัมภีร์ก็มีตัวอย่างวรรณกรรมแบบนี้ในช่วงแรกๆของการพัฒนาให้เห็นอยู่หลายครั้ง (ดู “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศก” ข้อ 4 และ 15) – อสค บทที่ 38-39 แสดงให้เราเห็นช่วงแรกของวรรณกรรมแบบนี้ – การพัฒนาช่วงต่อไปยังมีตัวอย่างให้เห็นใน อสย บทที่ 24-27; ดนล บทที่ 7-12; ศคย บทที่ 9-14. ช่วงเวลาที่วรรณกรรมประเภทวิวรณ์นี้พัฒนาสูงสุดคือศตวรรษที่ 2 ก.ค.ศ. (หนังสือเฮโนค ฯลฯ) – เราพบวรรณกรรมแบบนี้ของพันธสัญญาใหม่ได้ในหนังสือวิวรณ์ของยอห์น (วว).
b “เมเชค” และ “ทูบัล” เป็นดินแดนของเอเซียน้อย (27:13; อสย 66:19 เชิงอรรถ l) – “ดินแดนมาโกก” ที่นี่และใน อสค 39:6 เท่านั้น เป็นชื่อที่แต่งขึ้นเช่นเดียวกับ “ดินแดนของโกก” – ไม่มีประโยชน์ที่จะบอกว่า “โกก” เป็นใคร ไม่ต้องสงสัยว่าลักษณะของบุคคลนี้ได้มาจากลักษณะของบุคคลร่วมสมัยหลายคน ที่นี่เขาเป็นรูปแบบของ “อนารยชน” ทางทิศเหนือ “ที่มีชัยชนะ” ซึ่งในอนาคตห่างไกลจะนำหายนะครั้งสุดท้ายมาสู่อิสราเอล
c พระยาห์เวห์ทรงจับ “โกก” ได้ และจะบังคับเขาให้เชื่อฟังพระองค์ (เหมือนใช้บังเหียนบังคับม้า หรือใช้สนตะพายบังคับวัวควาย)
d อาจเป็นชาวซัมเมอรี ซึ่งมาจากทางทิศเหนือเช่นเดียวกัน
e “พร้อมที่จะรับใช้เรา” – ตามต้นฉบับภาษากรีก – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “พร้อมที่จะรับใช้เขาทั้งหลาย”
f “เป็นที่ร้างอยู่เป็นเวลานาน” - จึงหมายความว่าเวลาผ่านไปนานแล้วหลังจากที่ชาวยิวกลับจากแดนเนรเทศมาอยู่ในแผ่นดินปาเลสไตน์
g โกกไม่รู้สึกว่าตนเป็นเพียงเครื่องมือของพระยาห์เวห์ จึงคิดว่าตนทำการต่างๆตามอำเภอใจตนเอง – ดู อสย 10:4 เชิงอรรถ a.
h “ศูนย์กลางของแผ่นดิน” คือกรุงเยรูซาเล็ม – ดู วนฉ 9:37 เชิงอรรถ l.
i “หมู่บ้านโดยรอบ” – แปลตามต้นฉบับภาษากรีก – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “สิงโตหนุ่ม” ซึ่งบางคนเข้าใจว่าหมายถึงชนชั้นปกครองซึ่งคอยแต่จะเอาเปรียบประชาชนเหมือนสิงโตที่คอยตะครุบเหยื่อ
j “ท่านจะยกทัพขึ้นมา” – ตามต้นฉบับภาษากรีก – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ท่านจะรู้”
k “ท่านเป็นผู้ที่เราได้พูดถึง” – ตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูเป็นคำถาม “ท่านเป็นผู้ที่เราได้พูดถึงมิใช่หรือ”
l “อยู่หลายปี” – ต้นฉบับภาษากรีกละวลีนี้ – เป็นการกล่าวพาดพิงถึงการรุกรานในอนาคตที่บรรดาประกาศกเคยกล่าวพยากรณ์ไว้ก่อนหน้านั้น – ดู เช่น ยรม บทที่ 3-6 – แต่ที่ตรงนี้เอเสเคียลดูเหมือนจะคิดถึงบรรดาประกาศกก่อนเยเรมีย์
m จนกระทั่งบัดนี้ โกกเป็นเพียงเครื่องมือของพระยาห์เวห์ แต่บัดนี้ พระยาห์เวห์จะทรงหันมาลงโทษเขาให้ประสบความปราชัย – ต้นฉบับภาษาฮีบรูเสริมคำสุดท้ายในข้อนี้ว่า “ในความกริ้วของเรา” ซึ่งดูเหมือนจะไม่จำเป็นสำหรับความหมาย
n “เรียกดาบมาต่อสู้กับโกกบนภูเขาทั้งหลาย” - บางคนอ่านว่า “เรียกดาบทุกชนิด”
