“ชายคนนี้เป็นพระบุตรของพระเจ้าแน่ทีเดียว”
85. พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์ (2)
- ผู้ที่ยืนอยู่ที่นั่นบางคนได้ยินจึงพูดว่า “ฟังซิ เขากำลังร้องเรียกเอลียาห์” ชาวยิวที่ฟังพระเยซูเจ้าทรงร้องตะโกนเช่นนั้นก็ตีความหมายว่า เป็นการวอนขอให้ประกาศกเอลียาห์มาช่วยเหลือพระองค์ ตามความคิดทั่วไปของชาวยิวในสมัยนั้น ประกาศกเอลียาห์เป็นผู้อุปการะคนที่มีความทุกข์ทรมาน และเขาทั้งหลายรอคอยการกลับมาของประกาศกองค์นี้ไปสู่แผ่นดินใหม่ เพื่อเปิดสมัยของพระเมสสิยาห์ ดังนั้น หัวหน้าชาวยิวซึ่งมีอคติต่อพระเยซูเจ้าจึงฉวยโอกาสเยาะเย้ยพระองค์มากยิ่งขึ้น
- ชายคนหนึ่งวิ่งไปนำฟองน้ำจุ่มเหล้าองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายไม้อ้อส่งให้พระองค์เสวย กล่าวว่า “เราคอยดูซิว่าเอลียาห์จะมาปลดเขาลงหรือไม่” ทหารโรมันเคยนำเหล้าองุ่นเปรี้ยวผสมกับน้ำเพื่อดื่ม ผู้ที่วิ่งนำฟองน้ำไปจุ่มกับเหล้าองุ่นเปรี้ยวเพื่อแสดงความสงสารต่อพระเยซูเจ้า คงต้องเป็นทหารคนหนึ่งที่เฝ้าดูแลการตรึงพระองค์บนไม้กางเขน เพราะทหารเท่านั้นเข้าใกล้ผู้ถูกลงโทษ ดังนั้น เราไม่ค่อยเข้าใจว่า ทำไมทหารคนหนึ่งจึงสามารถพูดดังที่นักบุญมาระโกบันทึกไว้คือ เหมือนกับว่าเขาต้องการให้พระเยซูเจ้าดื่มเพื่อมีชีวิตต่อไป โดยหวังว่าจะเห็นประกาศกเอลียาห์มาปลดปล่อยพระองค์ บางทีนักบุญมาระโกเล่านี้เรื่องอย่างสังเขปมากเกินไป ส่วนนักบุญมัทธิวเขียนอย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น โดยเขียนว่าผู้พูดเช่นนี้เป็นคนที่เข้าใจพระวาจาของพระองค์อย่างผิด ๆ ไม่ใช่ทหารที่นำฟองน้ำจุ่มเหล้าองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายไม้อ้อให้พระองค์ดื่ม (เทียบ ทธ 27:49)
- แต่พระเยซูเจ้าทรงเปล่งเสียงดัง แล้วสิ้นพระชนม์ นักบุญมาระโกเล่าการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าอย่างสั้น ๆ ต่างจากพระวรสารฉบับอื่น ๆ นักบุญลูกา (เทียบ 23:46) และนักบุญยอห์น (เทียบ 19:30) บันทึกพระวาจาที่แสดงความหมายลึกซึ้งที่พระองค์ทรงยอมรับการสิ้นพระชนม์ด้วยความสมัครพระทัย
- ม่านในพระวิหารฉีกขาดเป็นสองส่วนตั้งแต่ด้านบนลงมาถึงด้านล่าง นักบุญมัทธิวบันทึกปรากฏการณ์หลายประการที่เกิดขึ้นเมื่อพระคริสตเจ้าสิ้นพระชนม์ (เทียบ มธ 27:51-53) แต่นักบุญมาระโกจดจำเพียงเหตุการณ์เดียวคือม่านในพระวิหารฉีกขาดเป็นสองส่วน โดยแท้จริงแล้ว ในพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม มีม่านสองผืนคือ ม่านภายในซึ่งแยกห้องศักดิ์สิทธิ์ออกจากห้องศักดิ์สิทธิ์ที่สุด (เทียบ อพย 26:31-34) และม่านอีกผืนหนึ่งอยู่ภายนอก ซึ่งอยู่ระหว่างห้องศักดิ์สิทธิ์กับสถานที่ซึ่งผู้อธิษฐานภาวนายืนอยู่ (เทียบ อพย 26:37; กดว 3:26) นักบุญเยโรมพร้อมกับผู้อธิบายพระคัมภีร์ทั้งในสมัยโบราณและปัจจุบันคิดว่า ม่านที่ฉีกขาดคือม่านภายนอกนั่นเอง เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นว่า วันนั้นเป็นจุดเริ่มต้นการทำลายพระวิหารที่จะสร้างสำเร็จลุล่วงในปี ค.ศ. 70 แต่สมัยนี้โดยทั่วไปมักจะคิดว่า ม่านที่ฉีกขาดคือม่านที่แยกห้องศักดิ์สิทธิ์ออกจากห้องศักดิ์สิทธิ์ที่สุด และมหาสมณะผ่านเข้าไปปีละหนึ่งครั้งในวันชดเชยบาป เรายังพบความหมายนี้ในจดหมายถึงชาวฮีบรู (เทียบ ฮบ 9:8 ; 10:19-20) โดยการสิ้นพระชนม์ซึ่งเป็นเครื่องบูชาชดเชยบาป พระคริสตเจ้าทรงเปิดทางให้มนุษย์เข้าหาพระเจ้าด้วยการคืนดีกับพระองค์
- นายร้อยซึ่งยืนเฝ้าอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ นักบุญมาระโกเสนอบุคคลนี้ที่เป็นคนต่างศาสนา ซึ่งยืนอยู่ต่อหน้าไม้กางเขน ตั้งใจมองพระเยซูเจ้าด้วยความพิศวง
- เมื่อเห็นพระองค์สิ้นพระชนม์ดังนั้น วิธีการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าและการร้องตะโกนของพระองค์ ทำให้จิตใจของนายร้อยมีความหยั่งเห็นว่า ตนยืนอยู่ต่อหน้าบุคคลพิเศษไม่เหมือนผู้ใด
- จึงพูดว่า “ชายคนนี้เป็นพระบุตรของพระเจ้าแน่ทีเดียว” ประโยคนี้สอดคล้องกับคำเริ่มต้นของพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมาระโกว่า “การเริ่มต้นข่าวดีเรื่องพระเยซูเจ้าเป็นพระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้า” ที่เมืองซีซารียา แห่งฟิลิป ในตอนครึ่งหนึ่งของพระวรสาร นักบุญเปโตรเคยประกาศความเชื่อว่า “พระองค์คือพระคริสตเจ้า” (8:29) เรื่องราวตรงนี้นี่เอง การเล่าเหตุการณ์ที่ภูเขากัลป์วาลีโอจบลง โดยมีนายร้อยที่เฝ้าดูแลการตรึงพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขนกล่าวว่า “ชายคนนี้เป็นพระบุตรของพระเจ้าแน่ทีเดียว” การยืนยันความเชื่อที่แท้จริงมาจากคนต่างศาสนาคนหนึ่ง ตำแหน่งบุตรของพระเจ้าสรุปเนื้อหาสำคัญเรื่องความเชื่อของคริสตชนถึงพระเยซูเจ้า
