“ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว ขอทรงพระเจริญเทอญ”
81. พระเยซูเจ้าทรงถูกสวมมงกุฎหนาม (2)
b) ประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน
1. ในข้อความนี้ เราเห็นพระธรรมล้ำลึกยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ นั่นคือพระเยซูเจ้าทรงช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นไม่ใช่ด้วยกิจการที่ทรงกระทำ หรืออัศจรรย์ รวมทั้งทรงบันดาลให้ผู้ตายกลับคืนชีพ เพราะกิจการเหล่านี้เป็นการกระทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่คงอยู่ตลอดไป เช่น ผู้กลับมีชีวิตใหม่ก็จะตายอีกครั้งหนึ่ง คนตาบอดก็จะสูญเสียการมองเห็น คนง่อยก็จะเคลื่อนไหวไม่ได้และตายไป ตรงกันข้าม พระเยซูเจ้าทรงช่วยเราให้รอดพ้นโดยไม่ทรงกระทำสิ่งใดเลย ความจริงนี้ฟังดูแล้วแปลก ๆ ซึ่งเป็นความจริงที่พระองค์ทรงช่วยเราให้รอดพ้นมิใช่ด้วยการกระทำ แต่โดยอาศัยการรับทรมานของพระองค์
2. พระเยซูเจ้าทรงมอบพระองค์เองแก่บรรดาหัวหน้าสมณะ ปีลาต และบรรดาทหาร การรับทรมานของพระเยซูเจ้าเป็นการมอบพระองค์ไว้ในเงื้อมมือของมนุษย์ ในแง่หนึ่ง เราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะต้อนรับพระเยซูเจ้า เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในจวนของผู้ว่าราชการ พระองค์ทรงสัมผัสชีวิตของทุกคนที่อาศัยอยู่ที่นั่น บรรดาทหารได้รับเรียกให้มาพบกับพระองค์ในชีวิตประจำวันของเขา ซึ่งเป็นการใช้ความรุนแรงทุก ๆ วัน
3. ผู้มีความเชื่อต้องไม่ลืมว่า พระเยซูเจ้าทรงเปิดเผยพระองค์เองว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า อาศัยการถูกดูหมิ่นและถูกเหยียดหยาม กษัตริย์ที่บรรดาทหารเยาะเย้ยเป็นกษัตริย์ที่แท้จริงและองค์พระผู้เป็นเจ้าเพียงผู้เดียว สำหรับหมู่คริสตชนผู้ปรารถนาจะติดตามพระเยซูเจ้า เมื่อได้ฟังเรื่องการที่บรรดาทหารแต่งตั้งพระองค์ให้ทรงเป็นกษัตริย์จึงคิดว่าเป็นเรื่องตลก เป็นเหมือนยาแก้พิษต่อต้านการประจญที่จะปกครองเหนือผู้อื่น มีชัยชนะและมีอำนาจทางการเมือง
4. เมื่อพระเยซูเจ้าทรงมอบพระองค์ไว้ในเงื้อมมือของมนุษย์ เขาเหล่านั้นได้ทำอะไรกับพระองค์ นี่คือสิ่งเดียวกันที่เราได้ทำกับผู้อื่นที่อยู่ในเงื้อมมือของเรา ไม่มากก็น้อย เราปรารถนาที่จะมีอำนาจเหนือผู้อื่น เราใช้มือของตนเพื่อตบตีและเพื่อยึดสิ่งของของผู้อื่น หมายความว่าเพื่อทำความชั่วร้าย แทนที่จะรับและส่งมอบให้แก่ผู้อื่น ไม่ใช่เพื่อสร้างความสนิทสัมพันธ์และช่วยเหลือผู้อื่น แต่เพื่อจะได้มีผู้อื่นอยู่ในมือของเรา เราอาจแสดงอำนาจนี้ด้วยวิธีการสองแบบ แบบที่หนึ่งคือการครอบครองอีกฝ่ายหนึ่งหมายความว่า เรามีผู้อื่นอยู่ในมือ แบบที่สองคือเมื่อเราพูดว่า มีอิสระอย่างแท้จริงจึงสามารถมอบตนไว้ในเงื้อมมือของผู้อื่น นี่คือความรักที่แท้จริงคือการมอบตนเองไว้ในมือของผู้อื่น แทนที่จะยึดผู้อื่นไว้ในมือของตน เราจึงอาจมองความเป็นจริงได้สองรูปแบบ คือมองความเป็นจริงว่าเป็นการล้มเหลว หรือเป็นการประสบความสำเร็จ
5. สิ่งที่บรรดาทหารกำลังกระทำคือ การสวมเสื้อคลุมสีม่วงแดงและมงกุฎหนาม เพื่อล้อเลียนและทำลายพระเยซูเจ้า โดยทุบตี ถ่มน้ำลายและกราบไหว้พระองค์ จริง ๆ แล้ว เราทุกคนได้รับเรียกให้กราบไหว้พระเยซูเจ้าโดยละเว้นการสบประมาทพระองค์ และควบคุมความโน้มเอียงที่จะใช้อำนาจเหนือพระองค์ คือพยายามพิจารณามโนธรรมของตน เพื่อค้นหาความปรารถนาที่จะมีอำนาจเหนือผู้อื่นและไม่ปฏิบัติในสิ่งที่ผิด
6. เพียงเมื่อเรามีความเชื่อเท่านั้น เราจึงสามารถมองเห็นว่าเหตุการณ์นี้เป็นการเปิดเผยความจริงแก่เรา ผู้ไม่มีความเชื่ออาจเกิดความสงสารพระเยซูเจ้า แต่เขาไม่ได้รับบทเรียนมากไปกว่านี้ ประกาศกอิสยาห์ทำนาย “หลังจากที่เขาประสบความทรมานแล้ว เขาจะได้เห็นแสงสว่าง” (อสย 53:11) เพราะชีวิตของเขาเป็นการถวายบูชาชดเชยบาป เป็นเครื่องบูชาของผู้เลี้ยงแกะที่ถูกทุบตี ซึ่งกลายเป็นลูกแกะบูชา (เทียบ ศคย 13:7) นี่เป็นเวลาของการใช้ความรุนแรงแบบคนโง่เขลาและตาบอด
7. จงวอนขอพระเจ้าให้ทรงสอนเราที่จะสามารถรับรู้และกราบนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า พระผู้ทรงช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นในพระคริสตเจ้า ผู้ทรงถูกสบประมาทและถูกเหยียดหยาม รวมทั้งที่จะรู้จักยอมรับความยากลำบาก ความกังวลใจ และความทุกข์ทรมานในชีวิตประจำวัน เพื่อร่วมกับการรับทรมานของพระเยซูเจ้า
8. จงขอบพระคุณพระเยซูเจ้า เพราะพระองค์ทรง “ถูกแทงเพราะการล่วงละเมิดของพวกเรา ถูกขยี้เพราะความผิดของเรา การลงโทษที่นำสันติสุขมาให้เรากลับตกอยู่กับเขา รอยแผลถูกโบยตีของเขารักษาเราให้หายเป็นปกติ" (อสย 53:5)
