“ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว ขอทรงพระเจริญเทอญ”
81. พระเยซูเจ้าทรงถูกสวมมงกุฎหนาม (มก 15:16-20ก)
1516บรรดาทหารนำพระองค์เข้าไปในลานชั้นในคือ “จวนของผู้ว่าราชการ” แล้วเรียกทหารทั้งกองมาพร้อมกัน 17เขาคลุมพระองค์ด้วยเสื้อคลุมสีม่วงแดง นำหนามมาสานเป็นมงกุฎสวมพระเศียร 18แล้วคำนับพระองค์พลางพูดว่า “ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว ขอทรงพระเจริญเทอญ” 19เขาใช้ไม้อ้อฟาดพระเศียร ถ่มน้ำลายรด แล้วคุกเข่ากราบพระองค์เป็นเชิงเยาะเย้ย 20เมื่อเยาะเย้ยพระองค์จนพอใจแล้ว เขาก็ถอดเสื้อคลุมสีม่วงแดงออกจากพระองค์ สวมฉลองพระองค์ให้ดังเดิม
ฉากนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พระเยซูเจ้าทรงถูกเฆี่ยน ซึ่งนักบุญมาระโกไม่ได้อธิบายรายละเอียดใด ๆ เลย ปล่อยให้ผู้อ่านจินตนาการเอง บรรดาทหารชาวโรมันประพฤติตนเหมือนผู้รับใช้ของสภาซันเฮดริน (เทียบ 14:65) แต่ในขณะที่คนเหล่านี้เยาะเย้ยพระเยซูเจ้าเพราะเขาเกลียดชังและโกรธพระองค์ ส่วนบรรดาทหารแสดงเพียงความสนุกสนานเท่านั้น น่าสังเกตว่า นักบุญมาระโกเล่ารายละเอียดต่าง ๆ ในการสวมเสื้อคลุมสีม่วงแดง มงกุฎหนาม และการคุกเข่ากราบเพื่อประกาศว่า “พระเยซูเจ้าทรงเป็นกษัตริย์”
- บรรดาทหารนำพระองค์เข้าไปในลานชั้นในคือ “จวนของผู้ว่าราชการ” นักบุญมาระโกคงต้องการให้ผู้อ่านเข้าใจว่า เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นภายในจวนของผู้ว่าราชการ และเพิ่มเติมรายละเอียดว่า ลานชั้นในคือลานที่อยู่ภายในจวนนั้น แต่เขาใช้สำนวนไม่ค่อยชัดเจน ส่วนนักบุญมัทธิวพูดถึงเพียงจวนของผู้ว่าราชการ (เทียบ มธ 27:27) ไม่พูดถึงลานชั้นในเลย เช่นเดียวกับนักบุญยอห์น (เทียบ ยน 18:28, 33; 19:9) ก็ไม่ได้พูดถึงด้วยเช่นกัน
- แล้วเรียกทหารทั้งกองมาพร้อมกัน กองทหารโรมันมีจำนวนสมาชิกประมาณสองร้อยคน ทุกคนได้รับเชิญให้มาดูการแสดงที่สนุกสนาน เขาเหล่านั้นเคยได้ยินผู้ว่าราชการโรมันเรียกพระเยซูเจ้าว่า “กษัตริย์ของชาวยิว” จึงเล่นละครทำพิธีเหมือนแต่งตั้งกษัตริย์เพื่อเยาะเย้ยพระองค์
- เขาคลุมพระองค์ด้วยเสื้อคลุมสีม่วงแดง ทหารโรมันสวมเสื้อคลุมสีม่วงแดง ดังนั้น ทหารคนหนึ่งจึงถอดเสื้อคลุมของตนแล้วนำมาสวมให้พระเยซูเจ้า หรือนำเสื้อคลุมเก่า ๆ มาสวมให้พระองค์ราวกับว่าเป็นอาภรณ์ของกษัตริย์
- นำหนามมาสานเป็นมงกุฎสวมพระเศียร ทั้งเสื้อคลุมสีม่วงแดงและมงกุฎเป็นสัญลักษณ์หมายถึงศักดิ์ศรีความเป็นกษัตริย์ ทหารคงจะนำกิ่งหนามมาสานเป็นเหมือนมงกุฎใบไม้ที่มอบให้แก่ผู้ชนะในการแข่งขัน (เทียบ 1 คร 9:25) แล้วนำมาวางบนพระเศียรของพระองค์ นักบุญมัทธิวเพิ่มเติมรายละเอียดอีกประการหนึ่งซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นกษัตริย์คือ “ให้พระองค์ถือไม้อ้อในพระหัตถ์ขวา” (มธ 27:29)
- แล้วคำนับพระองค์พลางพูดว่า “ข้าแต่กษัตริย์ของชาวยิว ขอทรงพระเจริญเทอญ” คำประกาศนี้สอดคล้องกับคำทักทายของชาวโรมันต่อพระจักรพรรดิ ในฉากก่อนหน้านี้ ปีลาตเคยเรียกประชดประชันพระเยซูเจ้าว่า “กษัตริย์ของชาวยิว” (เทียบ 15:2, 9,12) และสั่งให้เขียนป้ายบอกข้อกล่าวหาพระองค์ไว้บนไม้กางเขนว่า “กษัตริย์ของชาวยิว” (เทียบ 15:26) และบรรดาทหารเยาะเย้ยพระเยซูเจ้าเช่นนี้ด้วย โดยแท้จริงแล้ว พระเยซูเจ้าทรงเป็นกษัตริย์อย่างแน่นอน
- เขาใช้ไม้อ้อฟาดพระเศียร ถ่มน้ำลายรด การกระทำเช่นนี้ไม่อยู่ในพิธีการแต่งตั้งกษัตริย์ แต่เป็นการกระทำเพื่อเยาะเย้ยพระเยซูเจ้า เช่นเดียวกับบรรดาผู้รับใช้ของหัวหน้าชาวยิวก็ได้ทำเช่นนี้ หลังจากการพิจารณาคดีของพระองค์ต่อหน้าสภาซันเฮดริน (เทียบ 14:65)
- คุกเข่ากราบพระองค์เป็นเชิงเยาะเย้ย ในพันธสัญญาใหม่การคุกเข่ากราบหมายถึง ท่าทีของการกราบไว้นมัสการ ทหารจึงประชดประชันพระเยซูเจ้าเหมือนกับว่าพระองค์ทรงเป็นพระจักรพรรดิ หรือพระราชา
- เมื่อเยาะเย้ยพระองค์จนพอใจแล้ว เขาก็ถอดเสื้อคลุมสีม่วงแดงออกจากพระองค์ สวมฉลองพระองค์ให้ดังเดิม เมื่อบรรดาทหารเล่นละครจบแล้ว ก็เอาใจใส่จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเหมือนเดิม ดังนั้น จึงดูเหมือนว่า เขาได้ถอดมงกุฎหนามจากพระเศียรของพระองค์ แม้โดยปกติ จิตกรเคยวาดภาพของพระเยซูเจ้าทรงถูกตรึงบนไม้กางเขนโดยสวมมงกุฎหนาม แต่นักบุญยอห์นเสริมว่า “แล้วพระเยซูเจ้าเสด็จออกมาข้างนอก ทรงมงกุฎหนามและเสื้อคลุมสีม่วงแดง ปีลาตพูดกับประชาชนว่า ‘นี่คือคนคนนั้น’” (เทียบ 19:5)
