วันพุธที่ 1 มิถุนายน 2016

สัปดาห์ที่ 9 เทศกาลธรรมดา
2ทธ 1:1-3, 6-12…

1จากเปาโล อัครสาวกของพระคริสตเยซูโดยพระประสงค์ของพระเจ้าตามพระสัญญาที่จะประทานชีวิตให้เราในพระคริสตเยซู 2ถึงทิโมธีลูกรัก ขอพระหรรษทาน พระเมตตาและสันติจากพระเจ้าพระบิดา และจากพระ คริสตเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา สถิตอยู่กับท่านเถิด

3ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้า ผู้ทรงเป็นพระเจ้าที่ข้าพเจ้าปรนนิบัติรับใช้ด้วยมโนธรรมบริสุทธิ์เช่นเดียวกับบรรพบุรุษ ข้าพเจ้าระลึกถึงท่านอยู่เสมอในการอธิษฐานทั้งวันทั้งคืน
6 ข้าพเจ้าจึงเตือนความจำของท่าน เพื่อให้พระพรพิเศษของพระเจ้าเป็นไฟที่รุ่งโรจน์ขึ้นอีก ท่านได้รับพระพรนี้โดยการปกมือของข้าพเจ้า 7พระเจ้าไม่ได้ประทานจิตที่บันดาลความขลาดกลัว แต่ประทานจิตที่บันดาลความเข้มแข็ง ความรักและการควบคุมตนเองแก่เรา 8ดังนั้น ท่านอย่าอายที่จะเป็นพยานถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา หรืออายที่ข้าพเจ้าต้องถูกจองจำเพราะพระองค์ แต่จงเข้ามามีส่วนร่วมทนทุกข์ทรมานกับข้าพเจ้าเพื่อข่าวดีโดยพระอานุภาพของพระเจ้า 9ผู้ทรงช่วยเราให้รอดพ้น และทรงเรียกเราให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เรากระทำ แต่เพราะพระประสงค์และพระหรรษทานของพระองค์ พระองค์ประทานพระหรรษทานนี้แก่เราแล้วในพระ คริสตเยซูก่อนกาลเวลา 10แต่บัดนี้ทรงเปิดเผยโดยการแสดงพระองค์ ของพระผู้ไถ่คือพระคริสตเยซู ผู้ทรงทำลายความตาย และทรงนำชีวิตและความไม่รู้จักตายให้ปรากฏอย่างชัดแจ้งโดยทางข่าวดี 11ข้าพเจ้าได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ประกาศ เป็นอัครสาวกและเป็นครู เพื่อประกาศข่าวดีนี้
12ข้าพเจ้ากำลังทนทุกข์ แต่ข้าพเจ้าก็ไม่รู้สึกอาย เพราะรู้ว่าข้าพเจ้ามอบความวางใจไว้กับผู้ใด และมั่นใจว่าพระองค์จะทรงรักษาสิ่งที่ข้าพเจ้ารับมอบไว้ จนกว่าจะถึงวันนั้นได้

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “การรู้ควบคุมตนเอง” วันนี้เริ่มด้วยเรื่องเล่าสังคมเราๆหน่อยครับ....
o พ่อเคยนั่งคุยกับเพื่อพระสงฆ์ขณะขับรถไปตามถนน เราชอบเดินทางไปด้วยกันในการขับรถ และบ่อยครั้ง เราพบสิ่งที่ไม่คาดฝัน หรือสิ่งที่ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับถนนหนทางเมืองไทย แต่ก็ไร้ระเบียบเสียจริงๆ
o เวลารถติดยาวแบบที่เรียกว่า “คอขวด” ถ้าเราเข้าแถวเข้าไปช้า ก็จะมีคนเปิดช่องทางพิเศษ ทั้งซ้ายและขวาล้นกันเข้าไป แล้วก็ไป “ตัดหน้า เบียด หรือข่มขู่เพื่อแซงเข้าเอาเสียดื้อๆ”
o บางทีเราต้องรอแถวยาวๆ รอไปเถอะ คนอื่นๆ ก็วิ่งๆ แซงๆ ขึ้นไปตัดหน้าเข้าเสียหน้าตาเฉยไม่ได้สนใจใยดี เขาคงคิดในใจว่า เราไม่ฉลาดเองที่ไม่แซงขึ้นไปและตัดหน้าเสียก็จบ หรือไม่ก็วิ่งย้อนศร เปิดช่องพิเศษ ฝ่าไฟแดง หรือใช้อภิสิทธิ์ในรูปแบบต่างๆ เพื่อแซงขึ้นปให้เร็วกว่า....
o ทั้งหมดนี้ที่กล่าวมา มีอะไรๆมากกว่านี้อีกมากกับ “สังคมไทย” การกระทำเช่นนี้ เราเรียกว่า “โกง” ครับ “เอาเปรียบ” “อยุติธรรม” แต่ก็มีในทุกรูปแบบชของชีวิตในสังคม ในท้องถนน ในสังคม การเมือง ทุกอย่างล้วนเอาเปรียบ อยุติธรรม และไม่สำนึกเสียด้วย
o แบบนี้พ่อเรียกคำเดียวครับ คนไทยเราส่วนหนึ่ง “ส่วนใหญ่เสียด้วยกระมัง” ไม่ค่อยมี “วุฒิภาวะ” เลยครับ
o ขาดวุฒิภาวะในการดำเนินชีวิต เห็นชัดในการขับรถมากที่สุดครับ เมาขับ โทรขับ ทุกรูปแบบ ชนทีก็พินาศขาดวุฒิภาวะ ทำให้ไม่สามารถควบคุมตนเองเลยครับ

• เราลองสะท้อนบ้านเมืองของเราสิครับเป็นอย่างไร
o การเอาเปรียบ การแซงคนอื่นได้อย่างอยุติธรรมกลับไม่รู้สึกรู้สา ฯลฯ
o ทั้งหมดนี้แหละครับ คือการขาด “วุฒิภาวะ” หรือ “ไม่เป็นผู้ใหญ่” การขาด “การควบคุมตนเอง” จริงๆ นะครับ สังคมไทยจึงเป็นสังคมที่ “เห็นแก่ตัวมากขึ้นทุกวัน” อย่างไร้ความเห็นใจและสำนึกแห่งจิตอาสาแท้จริง...
o ยิ่งวันการขับรถในเมืองไทยเราก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ รถมีจำนวนมากขึ้น ความเห็นแก่ตัวก็มากขึ้นให้เห็นไม่ได้ขาด ยิ่งวันพ่อยิ่งพบว่าการแซงคิว การเอาเปรียบ การขาดวุฒิภาวะในการขับขี่ยิ่งหนักมาก เช้าวันนี้ที่พ่อเขียนบทเทศน์นี้ พ่อเปิดข่าวฟังไปด้วย พ่อได้ยินเรื่องราวอุบัติเหตุมากมายจริงๆในแต่ละวัน พ่อก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรหนอคนในประเทศของเราจะเข้าใจ จะมีวุฒิภาวะในความรู้ ในการเจริญชีวิตอย่างดีและเพื่อความดีส่วนรวมมากขึ้นกว่าทีเคย... พ่อไม่ทราบจริงๆ
o ความเจ็บปวดของเรื่องเหล่านี้มันสะท้อนออกมาจากปรัชญาชีวิตและความเชื่อที่ว่าตนเท่านั้นสำคัญ เป็นที่พึงของตนเองไม่ได้เกี่ยวกับใคร... ความเห็นแก่ตัวจึงหยั่งรากลึกเหลือเกินที่จะแก้ไข แต่พ่อมั่นใจ ความเชื่อ ความรักเมตตา การเลือกละจากตนเอง ออกจากตนเอง รักแท้ที่ไม่เห็นแก่ตัวของความเชื่อในศาสนาเท่านั้นที่จะแก้ไขนิสัยถาวรแบบนี้ได้...

• วันนี้พ่ออยากให้อ่านจดหมายนักบุญเปาโลถึงลูกในความเชื่อของท่าน
o ศิษย์ของท่านที่ท่านนักบุญเปาโลรักมากๆชื่อทิโมธี ในจดหมายฉบับนี้มีคำเรียกร้องให้ทิโมธีได้จุดประกายแห่งความเชื่อ ทำให้ “เพื่อให้พระพรพิเศษของพระเจ้าเป็นไฟที่รุ่งโรจน์ขึ้น”
o เปาโลอยู่ในที่จองจำ ขาดอิสระภาพ แต่ท่านไม่ได้ขาดความเชื่อ ท่านเตือนทิโมธีอย่างหนักแน่น เตือนชีวิตแห่งศีลล้างบาปที่ทิโมธีได้รับ เตือนให้เขาต้งทำให้ไฟของพระเจ้าในชีวิตของเขาได้ลุกโชนขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
o สิ่งที่เปาโลกระทำกับทิโมธีคือท่าน "ระลึกถึงเขาในคำภาวนาทั้งวันคืน” เพื่อขอให้ไฟของพระเจ้า ไฟแห่งความเชื่อในตัวศิษย์คนนี้ลุกไม่หยุดหย่อน.......
o เปาโลเตือนให้ทิโมธีเป็นผู้ใหญ่ในความเชื่อ มีวุฒิภาวะในความเชื่อ.... นั่นคือประเด็น... “พระเจ้าไม่ได้ประทานจิตที่บันดาลความขลาดกลัว แต่ประทานจิตที่บันดาลความเข้มแข็ง ความรักและการควบคุมตนเองแก่เรา ดังนั้น ท่านอย่าอายที่จะเป็นพยานถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา”
o พ่ออยากจะบอกว่า “คริสตชนได้รับจิตวิญญาณใหม่ เป็นจิตวิญญาที่กล้าหาญ เข้มแข็ง จิตแห่งความรักและการควบคุมตนเอง”

• ครับ บ่อยครั้งเมื่อโดนแซงมากๆในการขับรถ เห็นคนอื่นทำอยุติธรรมมากๆ ลึกๆก็อยากนะครับ อยาก “เอากับเขาด้วย”....แต่ก็กลัวเสียงตำหนิในใจ “เจ้าก็เอากับเขาด้วยหรือ”....

• พ่อมั่นใจว่า
o เราคริสตชนต้องไม่เป็นเช่นนั้นครับ
o เราต้องไม่อยุติธรรม
o ไม่ไหลตามกระแสแห่งความอยุติธรรม
o ไม่ฉ้อโกง หรือเปี่ยมด้วยความเอาเปรียบและเล่ห์กล...

• คริสตชนได้รับพระจิตเจ้าในชีวิต
o ต้องมีวุฒิภาวะจริงๆนะครับ ต้องเข้มแข็ง ต้องเปี่ยมด้วยความรัก และต้องสามารถ “ควบคุมตนเอง”
o เราอาจจะมองการควบคุมตนเองเป็นเรื่องง่าย แต่เมื่อเห็นคนอื่นเขาฉวยกันหมด พวกเขาไหลตามกระแสแห่งการเอาเปรียบ อยุติธรรม และฉ้อโกง....
o เราคริสตชนต้องยืนให้มั่นนะครับ ไม่ง่าย แต่ก็ต้องการประจักษ์พยานชีวิตครับ... ต้องเป็นผู้ใหญ่ในความเชื่อให้ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น....
o เปาโลเป็นตัวอย่างแก่ศิษย์ของท่าน ท่านติดคุก ถูกจำจอง แต่ไม่อาย กลับภาคภูมิใจที่ได้ยืนหยัดในความจริง และกล้าหาญเด็จเดี่ยว....

• พี่น้องครับ กระแสโลกไหลแรงนะครับ เราจะเอากับเขาด้วย หรือเราจะยืนหยัดในการเป็นประจักษ์พยานแห่งความถูกต้องและความดีเล่าครับ

• ไม่ง่ายนะครับ... เอาแบบง่ายๆและตอบโจทย์ได้ชัดเจน...
o คริสตชนอย่าทำผิดกฎหมายนะครับ
o เป็นคริสตชนอย่าอยุติธรรม
o ต้องรู้จักควบคุมตนเองนะครับ
o เพราะเรามีพระจิตเจ้านำชีวิตของเราอยู่ครับ... ขอพระเจ้าอวยพรนะครับ