สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลธรรมดา
21 มกราคม 2018
บทอ่าน ยนา 3:1-5, 10 ; 1 คร 7:29-31 ; มก 1:14-20
เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้ว  
        พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้างจากนักบุญยอห์นในแม่น้ำจอร์แดน ทรงได้รับการมอบอำนาจของพระบิดา โดยผ่านทางพระจิต พระวรสารของนักบุญมาระโกได้บรรยายเรื่องนี้รวดเร็ว (และสั้น) มาก หลังจากนั้นเพียงไม่กี่ประโยค นักบุญมาระโกได้สรุปให้เราทราบถึงการเทศน์ของพระเยซูเจ้า และการเรียกศิษย์สี่คนแรก

จากกาลิลี
         สำหรับประชาชนแคว้นยูเดีย ซึ่งเป็นเมืองยิวเขตอื่น กาลิลีเป็นแคว้น (ทางภาคเหนือ) ที่ถูกเหยียดหยามและถูกสงสัย กาลิลีได้รับอิทธิพลด้านประเพณี ด้านศาสนา และวิธีการพูดจากคนต่างความเชื่อที่เป็นเพื่อนบ้าน ชาวยิวทั่วไปคิดว่าไม่มีอะไรดีมาจากกาลิลี ผลที่ตามมา คือ พระเยซูเจ้าเป็นชาวกาลิลี (นาซาเร็ธอยู่ในกาลิลี) กำลังเทศน์สอนข่าวดีจากสถานที่เล็กๆ และไม่สำคัญ (วรรคที่ 14) คำสอนเรื่องความรักสากลของพระเยซูเจ้าจากเมืองจนๆ และถูกเหยียดหยาม คนที่มีอำนาจและคนที่มีสิทธิพิเศษต่อต้าน ดังที่ผู้เขียนพระวรสารได้เน้นด้วยการชี้ว่า “หลังจากที่ยอห์นถูกจองจำ” (วรรคที่ 14) เป็นการเตือนล่วงหน้าถึงสิ่งที่จะเกิดกับพระเยซูเจ้า

        พระเยซูเจ้าทรงประกาศว่า “เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้ว” (วรรคที่ 15) วันของพระเจ้ามาถึงแล้ว พระประสงค์ของพระเจ้าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ พระอาณาจักรของพระเจ้าถูกเปิดเผยในพระองค์ ไม่ใช่เรื่องที่เกิดในใจเราเอง แต่เป็นแผนการของพระเจ้าซึ่งเกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ ซึ่งเรามนุษย์ดำเนินชีวิตและสิ้นใจ พระอาณาจักรแห่งความยุติธรรมและความรักเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าสำหรับมนุษยชาติ และเพราะเหตุนี้จึงท้าทายทุกคน

เครื่องหมายแห่งกาลเวลา
          การเป็นคริสตชน หมายความถึง การเอาใจใส่ เวลาแห่งพระพรพิเศษ (Kairos ภาษากรีก ไครอส) ที่พระเจ้าทรงเปิดเผยที่นี่และเวลานี้ เป็นมิติด้านประกาศกแท้ของชีวิตคริสตชนทุกคน ที่เสี่ยง ต้องเอาใจใส่ต่อการพิพากษาของพระเจ้า เกี่ยวกับสถานการณ์ชีวิตของเราในประเทศ ต้องใส่ใจต่อปฏิกิริยาต่อกิจการบ้านเมืองที่ขัดแย้งกับอาณาจักรแห่งชีวิต การเป็นน้ำหนึ่งในเดียวกันกับคนจน เป็นประจักษ์พยานของชุมชนคริสตชน ที่อยู่ท่ามกลางคนจน และประชาชนที่ถูกทอดทิ้งในโลก เพื่อเคารพศักดิ์ศรีมนุษย์ เพื่อเป็นความยินดีและความหวังของคนจนที่กำลังทนทุกข์ และเพื่อเรียนรู้จักการภาวนาที่ลึกซึ้งในท่ามกลางการต่อสู่เพื่ออิสรภาพ ทั้งหมดนี้เป็นเครื่องหมายของการประทับอยู่ของอาณาจักรพระเจ้าในประวัติศาสตร์ของเรา

        ข้อเรียกร้องเพื่อเข้าในพระอาณาจักรของพระเจ้า คือ “จงกลับใจ” (วรรคที่ 15) นี่เป็นคำสั่งเร่งด่วน นักบุญเปาโลสอนว่า “เวลานั้นสั้นนัก” (1 คร 7:29) เวลามาถึง พร้อมกับพระพรของพระอาณาจักร ช่วยเราให้มีทัศนคติใหม่ต่อพระเจ้าและผู้อื่น ประกาศกโยนาห์ได้รับพันธกิจให้ไปบอกชาวนินะเวห์ให้กลับใจ นินะเวห์เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรอัสซีเรีย (ประมาณ 700 ปีก่อนคริสตกาล ปัจจุบันอยู่บริเวณตรงข้ามกับเมืองโมซูล ประเทศอิรัค) เป็นศัตรูของอิสราเอล (ยนา 1:1-2) ประกาศกโยนาห์เป็นชาวยิวผู้รักประเทศของตน ไม่ต้องการรับภาระหน้าที่นี้ แต่ในที่สุดได้ยอมรับพระประสงค์ของพระเจ้าเพื่อให้อภัย ซึ่งไม่จำกัดเชื้อชาติหรือศาสนา (3:1-5) พระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นพระหรรษทาน แต่ก็เรียกร้องเรา ศิษย์กลุ่มแรกได้ยิน “ข่าวดีนี้” และเป็นส่วนหนึ่งในพันธกิจของพระเยซูเจ้า (มก 1:16-20) ข่าวดีนี้ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขา และต้องเปลี่ยนชีวิตของเราด้วยครับ

พระสังฆราช วีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Sharing the Word Through the Liturgical Year
โดย Gustavo Gutierrez, หน้า 130-132.