วันจันทร์ที่ 31 กรกฎาคม 2017
สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา
ระลึกถึงน.อิกญาซีโอ เดอ โลโยลา
บทอ่าน อพย 32:15-24,30-34 / มธ 13:31-35
พระเยซูเจ้าได้ทรงเปรียบพระราชัยสวรรค์ เหมือนเมล็ดมัสตาร์ด และเชื้อแป้ง เช่นเดียวกับ นักบุญอิกญาซีโอ พร้อมกับนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ และเพื่อนๆอีกห้าคน ที่ได้เริ่มต้นรวมตัวกัน และได้ตั้งเป็นคณะเยซูอิต ที่มีสมาชิกแผ่ขยายไปทั่วโลก”เพื่อเพิ่มพระเกียรติมงคล ของพระเป็นเจ้า”... (“Ad majorem Dei gloriam—“for the greater glory of God.”)
เราต้องพิจารณาชีวิตของนักบุญอิกญาซีโอ 2 ด้าน ดังนี้:
ประการที่ 1เพื่อค้นพบพระเป็นเจ้าในทุกสิ่ง ไม่ใช่เฉพาะในพิธีกรรมทางศาสนา แต่ว่าในกิจการและสิ่งแวดล้อมทุกวัน ท่านร้องไห้ เมื่อมองเห็น ความงดงาม ของพระเป็นเจ้าในดอกไม้ ท่านยังได้ให้กำลังใจเพื่อนๆ ที่จะมองเห็น เกียรติมงคลของพระเป็นเจ้าในทุกสิ่ง ซึ่งเป็นเคล็ดลับที่สำคัญ สำหรับชีวิตจิต เพราะเป็นเจ้าไม่ทรงอยู่โดดเดี่ยวในสวรรค์ แต่พระองค์คือพระเป็นเจ้า ซึ่งประทับอยู่ในทุกสิ่ง และทรงกระทำทุก ด้วยความรัก
ประการที่ 2 การแสวงหาพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า ท่านเป็นนักคิด ที่เรียนหนังสือ ที่พิจารณา และที่แสวงหา การแก้ปัญหาที่ถูกต้อง ด้วยความอดทน ท่านค้นพบพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า ผ่านทางคำภาวนา ความบรรเทาใจ และความแห้งแล้งด้านจิตใจ ท่านได้ใช้เวลาเป็นสัปดาห์ สวดภาวนา ถวายพระบูชามิสซา เพื่อที่จะค้นหาพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า การแสวงหา พระประสงค์ของพระเป็นเจ้า จะต้องเป็นรูปธรรม และสามารถจับต้องได้ ท่านมีความปรารถนาเร่าร้อน ที่จะรู้จักพระเยซูคริสตเจ้า ที่จะรักพระองค์ ที่จะรับใช้พระองค์ตลอดไป การรับใช้พระบิดาเจ้า และพระบุตร คือความสุขของนักบุญอิกญาซีโอ ซึ่งมอบความรักทั้งหมด เพื่อพระองค์ และพบพระองค์ ในความเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสตเจ้า
ท่านยังสอนว่า กิจการทุกอย่างนั้น จะต้องได้รับการชี้นำ จากความรักต่อพระศาสนจักร และความนบนอบ อย่างไม่มีเงื่อนไข ต่อพระสันตะปาปา สมาชิกในคณะเยซูอิต จึงถือคำปฏิญาณที่สี่ คือ ทุกคนจะยินดีทำงานทุกอย่าง ที่ประสันตะปาปาจะส่งไป ท่านเป็นองค์อุปถัมภ์ของผู้รับการเข้าเงียบ.
