วันจันทร์ที่ 27 พฤศจิกายน 2017
สัปดาห์ที่ 34 เทศกาลธรรมดา
ลก 21:1-4…
1พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีกำลังใส่เงินถวายลงในตู้ทาน 2ทรงเห็นหญิงม่ายยากจนคนหนึ่งใส่เหรียญทองแดงสองเหรียญลงในตู้ทานด้วย 3จึงตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน 4เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “ทานของหญิงหม้ายยากจน” พี่น้องที่รัก ปกติพ่อไม่ได้เทศน์หรือกล่าวอะไรเกี่ยวกับการทำบุญให้ทานมากนัก นานๆสักครั้งกระมังที่พ่อสมเกียรติจะกล่าวถึงการทำบุญหรือการทำทานหรือโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “เงินถวายพระเจ้า”
o อันที่จริงในพระวรสารวันนี้เรื่องสำคัญคือเรื่องการ “ถวายพระเจ้า” สิ่งที่มีตามศักยภาพของเรามนุษย์ ปรากฎเป็นรูปของเงินที่นำมาถวายด้วยศรัทธาในพระเจ้าในพระวิหาร
• สำหรับชาวยิว การเป็นคนมีชีวิตศาสนา ศรัทธา มีสามประการที่ต้องปฏิบัติ ขาดไม่ได้เลยคือ
1. การถวาย “เงินถวายพระเจ้า” หรือที่เรามักจะแปลว่า การให้ทาน แน่นอนหมายถึงการให้ทานแก่เพื่อนพี่น้องผู้ยากไร้ชายขอบ นำมาถวายพระเจ้า และแจกจ่ายไปยังคนยากจน
2. การภาวนา ขาดไม่ได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสรรเสริญพระเจ้า การขอบพระคุณพระเจ้า การขอโทษพระเจ้า และวอนขอพระพรจากพระเจ้า
3. การจำศีลอดอาหาร เพื่อมัธยัสตน และเพื่อประกาศว่าตนมีศรัทธาในพระเจ้าจริงๆ ไม่ได้เจริญชีวิตตามกระแสโลกและความต้องการของเนื้อหนังร่างกายเท่านั้น แต่เชื่อมั่นศรัทธาในพระเจ้า
• การถวายแด่พระเจ้า...
o การทำบุญที่คนไทยเราเรียกกันติดปาก การให้ทาน... และสำหรับศาสนายิวคือการถวายแด่พระเจ้า วั
o นนี้พ่ออยากเน้นทำความเข้าใจคำว่าทำบุญแบบเราๆคริสตชนให้ถูกต้องตามเจตนาของพระศาสนจักร และเจตนาความเชื่อของเรา
• พี่น้องที่รัก ทำไมเราต้องแบ่งปัน ทำไมเราต้องทำบุญ...??? คำถามนี้ดังก้องในใจพ่อจริงๆ เพราะเราเจริญชีวิตอยู่ในประเทศไทย คนไทยที่ส่วนใหญ่ใจดี ทำบุญให้ทานกันอยู่เสมอ และก็งดงามเสมอในเรื่องนี้จริงๆ แต่ คำสอนของเราคาทอลิกในเรื่องนี้ต้องไม่เบี่ยงเบนไปจากการทำบุญหรือการถวายพระเจ้าอย่างถูกต้องแท้จริงครับ
o พี่น้องครับ “เราไม่ได้ทำบุญเพื่อได้บุญ” นะครับ เราไม่ได้ให้ทานเพื่อเราจะได้รับพระพรหรือได้รับสวรรค์นะครับ บ่อยครั้งเราอาจเข้าใจและคิดว่าเราทำบุญมากๆ ทำทานมากๆ เราจะได้สวรรค์ ได้รับความรอด หรือได้รับ “รางวัล” ตอบแทนในสวรรค์ หรืออะไรๆก็ตาที่จะย้อนกลับมาหาเรานะครับ... เราไม่มีคำสอนแบบนี้นะครับ ไม่มีคำสอนแบบที่ต้องร่วมบุญแรงบุญเทบุญทำบุญแล้วจะได้ ได้ ได้ ได้บุญ ไม่ใช่คำสอนแบบนี้ และแบบนี้ไม่ใช่ความเชื่อของเราโดยเด็กขาดครับ
• การทำบุญ การให้ทาน การทำทาน สำหรับเราคริสตชนคืออะไร...
o พี่น้องครับ ก่อนอื่นใดต้องชัดเจนว่าเราไม่ได้ทำ ไม่ได้ให้เพื่อจะได้ เพื่อจะได้มากกว่า ไม่ใช่การให้เพื่อจะได้หรือจะแลกกับพระพรหรือกับสวรรค์ด้วยนะครับ... การถวายให้พระเจ้า มีความหมายมากและลึกซึ้งกว่านั้น ครับ ในการให้ของเรา การแบ่งปันของเรา ต้องไม่มีความอยากได้หรือการรอได้รับกลับมากกว่าปะปนอยู่เลย...
o พ่อเห็นบ่อยๆ บ่อยครั้งคนเราทำบุญร่วมกฐินผ้าป่า ใส่ซองร้อยแต่พนมมืออธิษฐานขอ ขอ ขอ เป็นล้านๆ นี่ไม่ใช่วิถีแห่งการให้ในชีวิตคริสตชนเลยครับ... และเราก็ไม่ได้ให้ หรือให้ทาน เพื่อจะได้ขอสวรรค์ด้วยครับ มีอะไรมากกว่านั้น ลึกซึ้งกว่านั้น และมีเหตุผลมากกว่านั้นครับ....
• ความจริงก็คือ...พวกเราคริสตชน โดยอาศัยศีลล้างบาป เราได้รับชีวิตพระเจ้าโดยทางพระเยซูเจ้า เราทุกคนเป็น “ลูกของพระเจ้า” แล้ว ตั้งแต่เรารับศีลล้างบาป ไม่ต้องสงสัยข้อนี้เลย เพราะโดยความเชื่อและศีลล้างบาป เราได้เป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสตเจ้าและได้รับผลแห่งพระบารมีของพระคริสตเจ้าแล้ว ทำให้เราเป็นคนศักดิ์สิทธิ์ เป็นบุตรของพระเจ้าแล้วอย่างแน่นอน กล่าวได้อย่างมั่นใจและต้องมั่นใจเชื่อมั่นได้เลยว่า... เชื่อพ่อนะครับ พ่อยืนยันข้อความเชื่อของเราครับ คือ
o เราเป็นบุตรของพระเจ้าแล้ว
o เราได้รับความรอดพ้นโดยทางพระบารมีแห่งพระทรมาน การสิ้นพระชนม์ และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าแล้ว
o เราได้เป็นประชากรของพระเจ้า ได้รับเชื้อแป้งหรือเมล็ดพันธุ์แห่งพระอาณาจักรสวรรค์แล้วครับ
o เราได้เป็นชาวสวรรค์แล้วตั้งแต่อยู่ในโลกนี้ที่เรากำลังจาริกไปสู่ชีวิตนิรันดร เราได้เต็มเปี่ยมด้วยชีวิตพระในชีวิตเรา
o เราได้เป็นพี่น้องกันกับทุกคนรอบข้างแล้ว เพราะเราต่างเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้า และเป็นเหมือนพระองค์
o เราเป็นหนึ่งเดียวกับสรรพสิ่ง สรรพสัตว์ที่พระเจ้ามอบโลกสรรพสัตว์ให้เราปกครองดูและเพื่อถวายเกียรติแด่พระองค์ตลอดไป
o เราได้เป็นสงฆ์ศักดิ์สิทธิ์ร่วมกับพระเยซู เป็นชนชาติสงฆ์ เป็นประกาศก และเป็นกษัตริย์ร่วมกับพระองค์ในความเป็นกษัตริย์แห่งควารัก ความจริง และสันติ
• ดังนั้น... เราไม่ต้องถวายพระเจ้า ทำบุญหรือแบ่งปันเพื่อได้บุญครับ... การทำเพื่อหวังจะได้มากกว่าไม่ใช่คำสอนของเราคริสตชนครับ..
o พี่น้องคิดดีๆสิครับ การทำบุญ การให้ และมีความหวังจะได้กลับมามากกว่าคือสวรรค์นิรันดร หรือได้รับบุญย้อนกลับมาเยอะๆ จะเรียกว่าเป็นการ “ให้แท้จริงไหม” “เป็นการให้เพราะรักพระเจ้าเพราะรักเพื่อนมนุษย์หรือเพราะ รักตัวเองและอยากได้” จะเรียกการให้แบบนี้ว่าเป็นความรักต่อพระเจ้า และเป็นความปรารถนาดีจริงๆ ได้ไหม.???
• แล้วทำไมเราต้องให้ทาน ทำไมเราต้องแบ่งปัน ทำไมเราต้อง “ทำบุญ” ในความหมายแท้ของศาสนาของเรา... คำตอบคือ
o เพราะเราเป็นลูกพระเจ้าแล้ว เราก็ต้องเมตตา ใจดี รัก เหมือนพระเจ้าอย่างไรละครับ นี่คือเหตุผลครับ เราจึงแบ่งปัน รัก เมตตา ให้อภัย ไม่รู้จบเหมือนกับพระเจ้าครับ
o คือ สำนึกและรู้คุณที่พระเจ้ารักเรามากๆ ให้กับเราคือชีวิตนิรันดร เราจึงอดไม่ได้ที่จะรักตอบพระเจ้า แบ่งปันและรักพี่น้องผู้ยากไร้เหมือนกับที่พระเจ้าทรงรักเรา
o เป็นการทำงาน แบ่งปัน เมตตา รัก ช่วยเหลือ เพื่อ... “ถวายเกียรติพระเจ้า” ครับ...
o เพราะพระเจ้ารักฉัน...ฉันจึงรักเธอ ถ้าเรารักพระเจ้า เราต้องรักพี่น้องของเราด้วย เราจะเมตตาเหมือนพระบิดา เราจะแบ่งปันเพราะรักแบบพระเจ้า
• พี่น้องที่รัก พี่น้องคิดว่าการให้ หรือทำบุญแบบไหนที่เราจะให้และมีความสุขมากกว่ากัน
o ให้เพราะอยากได้บุญ..หรือแบบเงินถวายพระเจ้าของเศรษฐีในพระวรสารที่มีเยอะมาก และเหลือที่ไม่จำเป็นเท่าไร เรียกว่า เศษเงิน (ซึ่งอาจจะดูมากมายแต่น้อยเมื่อเทียบกับที่มี) เพื่อถวายพระเจ้า เพื่อแบ่งปันแก่คนอื่นๆ
o ให้เพราะรักพระเจ้า รักเพื่อนพี่น้อง อยากสรรเสริญพระเจ้า เพราะสำนึกในพระกรุณาแลความรักของพระเจ้า... การให้แบบนี้คือทานของหญิงหม้ายยากจน นางให้แม้เพียงสองเหรียญทองแดงที่มี่ค่าน้อยมาก แต่สองเหรียญทองแดงนี้คือสิ่งที่จำเป็นที่สุดสำหรับนางเพื่อชีวิต... แต่นางได้เลือกที่จะถวายให้กับพระเจ้า คือ ให้หมดเพราะรักและถวายเกียรติแด่พระเจ้า
• ไม่แปลกครับ ที่พระเยซูเจ้าสังเกตเห็นในพระวิหารและพระองค์ได้ตรัสชื่นชม...
o ““เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน””
o นางได้ถวายความจงรักภักดีและถวายศรัทธา ให้กับพระเจ้ามากกว่าทุกคนจริงๆ
• พี่น้องครับ เรามาปรับความเข้าใจให้ลึกซึ้ง และปรับจิตตารมณ์แห่งการให้ การถวายพระเจ้าให้ถูกต้องที่สุด.. เราต้องไม่ถวายพระเจ้าโดยแลกสวรรค์หรือยากได้โดยเด็ดขาดนะครับ เพราะนั่นไม่ใช่ความรักแต่เป็นความเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้...
o เราได้รับแล้วครับ ชีวิตพระ ความเป็นบุตรพระเจ้า จากนี้ไปจงทำทาน จงแบ่งปันกับพี่น้องผู้ยากไร้ชายขอบ จงบำรุงพระศาสนจักรคือชุมชนวัด ด้วย “สำนึกในความเป็นชาวสวรรค์ตั้งแต่ในโลกนี้อย่างชัดเจน” พระเยซูเจ้าตรัสชัดครับ “สิ่งที่ท่านกับพี่น้องผู้ต่ำต้อยคนหนึ่งของเราครั้งใด ท่านทำสิ่งนั้นกับเราเอง” เราจึงไม่ต้องสงสัยอีกเลยครับ
o ทานที่เราแบ่งปันคือความรักต่อพี่น้องที่ด้อยโอกาสกว่า เพราะรัก และไม่มีหวังจะได้อะไรย้อนกลับ นอกจากเราได้สรรเสริญพระเจ้าด้วยกิจการดี ด้วยความรัก และการแบ่งปันของเราครับ ไม่มีอะไรมากว่านี้ เพราะนี่คือที่สุดแล้ว เราเป็นชาวสวรรค์แล้วครับ...
o ทานที่ให้และอยากได้บุญย้อนกลับจึงไม่ใช่เป็นทานหรือาการทำบุญแท้จริงเลยครับ แต่ยิ่งทำไปถ้าไม่ระวังเราจะยิ่งโลภอยากได้ และอยากได้มากขึ้น และที่สุดการทำบุญแบบนี้ก็แข่นขันชิงดีได้หน้าตากัน และเป็นการเมืองในรั้ววัดวาโดยไม่รู้ตัว สิ่งที่ตามมาก็คือความแตกแยก หรือการด้อยตกของศาสนาและความเชื่อ...
• จิตตารมณ์ของเราคริสตชน คือ ทานของหญิงหม้าย
o ให้แม้สิ่งที่จำเป็น เพราะรักพระเจ้าครับจนกล้าที่จะละความรักตัวเองได้เพราะรักพระเจ้า
o ทาน การให้ ความเมตตา ของเราคริสตชน ที่จุดหมายที่พระเจ้าเท่านั้น โดยเฉพาะในพี่น้องผู้ยากไร้ครับ... ไม่มีเป้าหมายเพื่อเราจะได้บุญ เพราะ เราได้รับแล้ว เป็นลูกพระแล้ว เราจึงรักเมตตา เป็นคนดีบริบูรณ์ เหมือนพระบิดาเจ้าสวรรค์ครับ...
• ขอพระเจ้าอวยพรและให้เราเห็นความหมายและลงมือปฏิบัติ การให้ทาน การสรรเสริญถวายพระเจ้า และการดำเนินชีวิตเช่นลูกของพระเจ้า ใจดีเหมือนพระเจ้าพระบิดาของเรานะครับ.. พระเจ้าพระบิดาคงไม่พอพระทัยถ้าเราถวายสิ่งที่เหลือใช้ให้กับพระองค์และเพื่อนพี่น้อง แต่ทรงพอพระทัยและชื่นชม เมื่อเราทุ่มเทความรักเมตตาเหมือนที่ทรงทุ่มเทจนพระเยซูสิ้นพระชนม์บนกางเขนเพื่อเราครับ.. เป็นคริสตชน น่ารักมากๆ ใจดีมากๆ นะครับ ไม่หวังจะได้ เพราะรักแท้นั่นไม่มีความเห็นแก่ตัวเลยครับ... ขอให้น่ารักกันทุกคนครับ
