วันศุกร์ที่ 14 กรกฎาคม 2017
สัปดาห์ที่สิบสี่ เทศกาลธรรมดา
มธ 10:16-23…
16จงฟังเถิด เราส่งท่านไปเหมือนแกะในฝูงสุนัขป่า ท่านจงฉลาดประดุจงูและซื่อประดุจนกพิราบ
17“จงระมัดระวังตนจากมนุษย์ เขาจะมอบท่านที่ศาล และเฆี่ยนท่านในศาลาธรรมของเขา 18ท่านจะถูกนำตัวไปต่อหน้าผู้ว่าราชการและเฉพาะพระพักตร์กษัตริย์เพราะเราเป็นเหตุ เพื่อเป็นพยานยืนยันแก่เขาและแก่บรรดาชนต่างชาติต่างศาสนา 19เมื่อเขาจะมอบท่านที่ศาลนั้น อย่าวิตกกังวลว่าจะพูดอย่างไรหรือพูดอะไร สิ่งที่ท่านจะพูดนั้นจะได้รับการดลใจในเวลานั้นเอง 20เพราะท่านจะมิได้พูดด้วยตนเอง แต่พระจิตของพระบิดาของท่านจะตรัสในท่าน
21“พี่จะฟ้องน้อง น้องจะฟ้องพี่ให้ต้องโทษถึงตาย พ่อจะฟ้องลูก ลูกจะลุกขึ้นกล่าวโทษพ่อแม่ให้ถึงตาย 22“คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนถึงวาระสุดท้ายก็จะรอดพ้น 23เมื่อเขาจะเบียดเบียนท่านในเมืองหนึ่ง จงหลบหนีไปอีกเมืองหนึ่ง เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ก่อนที่ท่านจะไปทั่วทุกหัวเมืองของอิสราเอล บุตรแห่งมนุษย์ก็จะกลับมาแล้ว”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• ธรรมทูต หรือผู้ประกาศจะถูกเบียดเบียนแน่นอน ... เราจะทำอย่างไร?? ในคำสอนของพระเยซูเจ้า พระองค์เตือนบรรดาอัครสาวกว่า พวกเขาจะถูกเบียดเบียนแน่นอน และถูกเกลียดชังด้วยสิ พระองค์เตือนแล้ว.. “จงฟังเถิด เราส่งท่านไปเหมือนแกะในฝูงสุนัขป่า ท่านจงฉลาดประดุจงูและซื่อประดุจนกพิราบ”
• ดูเหมือนว่า พระดำรัสนี้เป็นความจริงตลอดกาล ศิษย์พระเยซูเจ้า พระเยซูเจ้า และตลอดไป ถ้าต้องการประกาศข่าวดี ต้องเป็นธรรมทูต จะต้องพบกับความขัดแย้งและพบกับการเบียดเบียนแน่นอน เป็นเหมือนแกะที่ต้องไปเจอกับสุนัขป่า... โอ น่ากลัวจริงๆด้วย พ่อคิดว่า ปัจจุบันก็เป็นเช่นนั้น... พ่อคิดว่า เรื่องนี้ไม่ยากที่จะเข้าใจครับ
o การเป็นธรรมทูต การเป็นผู้ประกาศแพร่ธรรมประกาศความดี ความยุติธรรม ประกาศความรักคงไม่ง่ายนัก... เพราะมันขัดแย้งกับสภาพสังคมและกระแสโลก กระแสโลกเหมือนฝูงสุนัขป่าจริงๆ บ่อยครั้ง ถ้าเรามองในระบบเศรษฐ การเมือง สังคม อยู่ยากนะครับ สังคมที่มีการค้ามนุษย์รุนแรง สังคมที่มีการค้าขายที่เอาเปรียบกันสุดกำลัง ปลาใหญ่กินปลาเล็ก สังคมที่ฝูงปลาล่าเหยื่อรวมตัวกันรุมกันกินปลาที่ไร้เหลี่ยมเล่ห์ สังคมเหมือนไฮยีน่าที่เจ้าเล่ห์และร่วมกันล่า... มันเหมือนการ์ตูนไลออนคิงที่พ่อเคยดู มันเก็บตกจากการล่าของสิงโต และบ่อยครั้ง ก็ร่วมพวกกับสิงโตที่อ่อนกำลังแต่ใช้เล่ห์อุบาย เผลอไม่ได้ เจ้าป่าราชสีห์ก็ถูกรอบฆ่าโดยทันที เพื่อมันจะให้พรรคพวกครองราชบนหินผาทรนงค์กันต่อๆไป...
o สังคมไทยแบบที่ผ่านๆมา ประสบการณ์ยืนยันว่า ส่วนใหญ่เป็น “การเมือง” มีแต่ซื้อสิทธิ์ขายเสียงเพื่อได้เสียงและอำนาจ พวกมากลากไป ไม่มีพวกอยู่ไม่ได้ คนดีหาที่ยืนไม่ได้ ถ้าดีเกินก็ถูกเก็บ สภาพเป็นแบบนี้มายาวนานตั้งแต่พ่อเป็นเด็ก แม้ระดับโลกก็ไม่ต่างกัน ประเทศยักษ์ใหญ่กำลังจะตาย เพราะเจอยักษ์ใหญ่กว่าก้าวเข้ามาแทน มันก็ดิ้นรนไปหาพวก ไปทำลายประเทศเล็กให้เป็นทาสทางการค้าและเศรษฐกิจ... โจมตีค่าเงิน โจมตีทางสังคม โจมตีทางวัฒนธรรม เอาทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อให้ตนรอด... ค้าอาวุธก็ต้องเชียร์ให้มีสงครามเพื่อสร้างอาวุธต่อไป ขายต่อไป ถ้าไม่มีสงคราม ประเทศค้าอาวุธจะอยู่ได้อย่างไร.. เอาเขาไป รุนแรงและทำร้ายกันไม่ได้หยุดหย่อนเลย
• พระศาสนจักรจะอยู่ที่ไหน... พระสันตะปาปา พระองค์สวมชุดขาวเป็นเครื่องหมายถึงสันติภาพและความดี ไม่มีพิษภัย
o ชุดขาวในกระแสโลก รัฐวาติกันที่ต้องเป็นกลางในระหว่างความเหลื่อมล้ำทุกรูปแบบ การโจมตีทำลายโลกและระบบนิเวศน์วิทยา... หมดแล้ว โลกร้อน น้ำขาด แล้งทั้งกายภาพและจิตใจ...
o พระสันตะปาปาออกมาสอน ออกมาเขย่ามโนธรรมโลกให้หันมารับผิดชอบซ่อมแซ่มโลกบ้านร่วมกันของเรา ในเอกสารสุด Laudato Si’ พระองค์สอนให้ทุกคนหันกลับไปมองความดีส่วนร่วม เรียกร้องให้ต้องร่วมกันรับผิดชอบ ประเทศยักษ์ใหญ่ทำลายโลกก็ตำหนิ ต่อต้านพระสันตะปาปา และยังมีกลุ่มที่พยายามแม้แต่จะปลงพระชนม์พระสันตะปาปาอยู่เนืองๆเสมอมาในประวัติศาสตร์...
o ไม่ง่ายเลย และเป็นความจริงๆเสมอ “โลกจะเบียดเบียนท่าน” พระสันตะปาปาสวมชุดขาว พระองค์ก็เหมือนนกพิราบขาวจริงๆ เหมือนสันติภาพในท่ามกลางความวุ่นวายของกระแสโลก
• โลกเราควรจะน่าอยู่ ประเทศของเราควรจะสงบ แต่ก็ยากเหลือเกิน...การเบียดเบียน ป่าล้อมเมือง การนำพาให้โลกล้อมทำลายประเทศตนเอง มีมาหมดแล้ว... พระศาสนจักร เราคริสตชนจะอยู่ตรงไหน เราจะอยู่อย่างไร... พ่อคิดว่าคำสอนของพระเยซูเจ้าชัดเจนเสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลง
o “เราต้องซื่อ แต่ไม่บื้อ” ฉลาดเหมือนงู ซื่อเหมือนนกพิราบ... หมายความว่า คริสตชนเราต้องฉลาด ไหวตัวเร็ว มีความรวดเร็วต่อสภาพแวดล้อม เราต้องเก่ง ต้องฉลาดมากด้วย แต่เราต้อง “ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร” เราต้องซื่อขาวสะอาด แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่ฉลาดเอาเสียเลย ไม่ได้ครับ... เราต้องฉลาดมากๆ ในเรื่องความจริง ความดี และความรักเมตตา
o เราต้องกล้าเผชิญการเบียดเบียนด้วย ไม่กลัวการเบียดเบียน ไม่ใช่กลัวจนไม่กล้าทำอะไรเลย เราต้องกล้าเสมอ
o สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิสพระองค์ทำให้เราดูเป็นแบบอย่าง พระองค์แสดงพระประสงค์ชัดเจน ไม่ทรงนั่งรถหุ้มเกราะ พระองค์ไม่กลัว และทรงเสด็จไปด้วยความเชื่อมั่นที่สุด... ไปที่เมืองหนึ่งฟิลิปินส์ แม้พายุไต้ฝุ่นกำลังเข้า พระองค์ก็จะไป และอยู่จนเรียกว่า นาทีสุดท้ายในจุดที่กัปตันเตือนเพราะดูไม่ปลอดภัยที่สุดแล้วเพียงแต่ยังพอได้...พระองค์ก็ทำให้เราดูพระองค์จะอยู่จนนาทีสุดท้ายเพื่อลูกๆที่อยากพบพระองค์...
• การเบียดบียนทั้งหลายที่พ่อเล่ามานั้น ก็น่ากลัว เบียดเบียนจากภายนอก จากกระแสโลก จากกระแสสังคม การเมืองมีมากกาย... พระเยซูยืนยันว่าเราต้องเจอกับสิ่งเหล่านี้ เพราะกระแสโลกเลือกที่จะโลภ หลง และเอาแต่ได้ “ความเห็นแก่ตัวคือตัวการสำคัญที่สุด” แต่มากกว่านั้นสิ..พระองค์สอนว่า...ไม่ใช่เพียงจากคนภายนอก แต่จาก... “พี่จะฟ้องน้อง น้องจะฟ้องพี่ให้ต้องโทษถึงตาย พ่อจะฟ้องลูก ลูกจะลุกขึ้นกล่าวโทษพ่อแม่ให้ถึงตาย “คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนถึงวาระสุดท้ายก็จะรอดพ้น” พ่อก็พบความจริงประการนี้และชวนให้เราไตร่ตรองรำพึงเช่นกัน...
o พี่น้องในครอบครัว ก็เบียดเบียนกันเอง ทำร้ายกันเอง เอาเรื่องกันเอง จนพี่น้องแตกเป็นเสี่ยงเพราะเรื่องสิ่งของ สมบัติ และความโลภ แต่อ้างความยุติธรรมกันเสมอ... พ่อก็เห็น ได้ยิน ได้ดูอยู่เนืองๆ...
o พี่น้องครอบครัวเดียวกัน เกลียดกัน ฆ่ากันก็มี (หวังว่าในหมู่เราคริสตชนต้องไม่มีนะครับ) เพราะเรื่องสมบัติ อำนาจ สงสารครับ สงสารพ่อแม่อุตส่าห์หาเลี้ยงครอบครัว สร้างความร่ำรวย (บางทีก็ไม่รวยเลย) พ่อเคยได้ยิน ฟ้องกันถึงโรงถึงศาลแบ่งมรดก คุณพ่อผู้ใหญ่เคยเล่าว่า... ฟ้องกันจน “หม้อข้าวใบสุดท้าย” ศาลยังสั่งให้ต้อง “หั่นเป็นสองแบ่งกันไป” แล้วหม้อข้าวของพ่อแม่ที่เลี้ยงกันมาใบนั้นมันใช้ได้ต่อไปไหม??... แน่นอนใช้ไม่ได้ แต่ก็ยอมไม่ได้เพราะมันต้องยุติธรรม เรื่องนี้เรื่องจริงที่พ่อผู้ใหญ่เล่าให้พ่อฟังสิ่งที่เคยเกิดกับครอบครัวคริสตชนด้วย... โอพระเจ้าข้า ขนาดนี้เลยหรือ... นี่ถ้าเป็นหม้อไฟฟ้าคงยิ่งน่าขำ เพราะคงแบ่งสายไฟไปฝ่ายละครึ่งเส้นกระมังและปลั๊กไฟไปคนละขากระมัง... แต่เกรงจะตีกันต่อว่า ขาซ้ายหรือขาขวาของปลั๊กไฟใครจะได้เล่านี่ อาจต้องขึ้นศาลอุธรณ์อีกหรือเปล่า มนุษย์หนอ...
o พระเยซูเจ้ากล่าวสอนไว้แล้ว... “พี่จะฟ้องน้อง น้องจะฟ้องพี่ให้ต้องโทษถึงตาย พ่อจะฟ้องลูก ลูกจะลุกขึ้นกล่าวโทษพ่อแม่ให้ถึงตาย” เศร้าใจจริงๆ บางคนเสียชีวิตเพราะฆาตกรรมในครอบครัว ร่างไร้วิญญาณต้องแช่แข็งไว้ผ่าแล้วผ่าอีกพิสูจน์เป็นปีๆ เศร้าที่สุด... สังคมของคนเรา ความอยากได้และความโลภ...
• เราคริสตชนควรจะดำเนินชีวิตอย่างไร...
o เราต้องซื่อเหมือนนกพิราบต่อไป...
o เราต้องไม่เป็นฝ่ายทำร้ายคนอื่นเสียเอง นกพิราบไม่ทำร้ายไม่ทำร้าย ไม่รุนแรง มีสันติ ไม่โหดร้าย สงบ..
o แต่เราต้องเลือกเอาความฉลาดเหมือนงูมาใช้กับตัวเราเพื่อระแวดระวัง และรวดเร็ว แต่ไม่ทำร้าย...
o พ่อคิดว่าคำสอนของพระเยซูเจ้าช่างเปี่ยมล้นความปรีชาเพื่อการเจริญชีวิตสังคมได้ทุกยุคทุกสมัยจริงๆ ครับ
• งูมีธรรมชาติอย่างหนึ่ง คือ หลีกหลบได้รวดเร็วด้วย มันเป็นสัตว์ที่จะไม่แอบทำร้ายใครก่อนไม่วางแผนซุ่มรุมทำร้ายเช่นกัน มันจะไม่เผชิญหน้าถ้าไม่จนมุม.. พ่อว่าดีนะครับ เราคริสตชนต้องระวังระไว และรวดเร็วจริงๆ หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าที่เราเป็นฝ่ายเริ่ม ถ้าจำเป็นเราก็ว่องไวที่จะเผชิญหน้าเช่นกัน ไม่เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ไม่มุ่งทำร้าย... อันที่จริง นิสัยงูไม่ได้คอยดักซุ่มทำร้ายใครเลยนะครับ... พระเยซูเจ้าจึงสอนเราให้ฉลาดเหมือนงูครับ...
o “คนทั้งปวงจะเกลียดชังท่านเพราะนามของเรา แต่ผู้ที่ยืนหยัดจนถึงวาระสุดท้ายก็จะรอดพ้น
o เมื่อเขาจะเบียดเบียนท่านในเมืองหนึ่ง จงหลบหนีไปอีกเมืองหนึ่ง เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ก่อนที่ท่านจะไปทั่วทุกหัวเมืองของอิสราเอล บุตรแห่งมนุษย์ก็จะกลับมาแล้ว”
• ดังนั้น พี่น้องที่รักครับ...
o ให้เราซื่อใสที่สุด ฉลาดที่สุด ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครเด็ดขาด ไม่ทำร้ายใคร แต่มีหัวใจที่ใสซื่อแต่ไม่บื้อ... เจริญชีวิตเฝ้าระวัง ระวังระไวไว้ด้วยเช่นกัน...
o ให้เราเจริญชีวิตเพื่อเป็นประจักษ์พยานถึงความรักขอพระเจ้า ประกาศความรักและความดีของพระเจ้าเสมอไป... ถ้ากระแสโลกเบียดเบียนเรา ก็ฉลาดที่จะเดินหน้า.. ถ้าต้องหลบ หลีก หนี ถ้าจำเป็นก็ทำ ไม่นานครับ ไปไม่ทุกหัวเมือง พระองค์ก็เสด็จมา... สู้ๆนะครับพี่น้องที่รักครับ...
o ให้เรากล้าหาญสู้เพื่อประกาศพระอาณาจักรแห่งความรักและความเมตตาของพระเจ้าเสมอครับ... ขอพระเจ้าอวยพรครับ...
