วันจันทร์ที่ 3 กรกฎาคม 2017
สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรรมดา
(ฉลองนักบุญโทมัส อัครสาวก)
ยน 20:24-29….
24โทมัส ซึ่งเรียกกันว่า “ฝาแฝด” เป็นคนหนึ่งในบรรดาอัครสาวกสิบสองคน ไม่ได้อยู่กับอัครสาวกคนอื่น ๆ เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมา 25ศิษย์คนอื่นบอกเขาว่า “พวกเราเห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว” แต่เขาตอบว่า “ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงเข้าไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลำที่ด้านข้างพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด”

26แปดวันต่อมา บรรดาศิษย์อยู่ด้วยกันในบ้านนั้นอีก โทมัสก็อยู่กับเขาด้วย ทั้ง ๆ ที่ประตูปิดอยู่พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ามาประทับยืนอยู่ตรงกลาง ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “สันติสุขจงสถิตอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด” 27แล้วตรัสกับโทมัสว่า “จงเอานิ้วมาที่นี่ และดูมือของเราเถิด จงเอามือมาที่นี่ คลำที่สีข้างของเรา อย่าสงสัยอีกต่อไป แต่จงเชื่อเถิด” 28โทมัสทูลพระองค์ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้า” 29พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ท่านเชื่อเพราะได้เห็นเรา ผู้ที่เชื่อ แม้ไม่ได้เห็น ก็เป็นสุข”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “วันนี้ฉลองนักบุญโทมัสอัครสาวก” เป็นวันพิเศษจากวันธรรมดา พระศาสนจักรใช้คำว่า “ฉลอง” นั่นหมายความว่า พิเศษกว่าทุกวันที่เรียกว่าวันธรรมดา... เมื่อฉลองนักบุญโทมัส พ่อคิดว่า มีพระวาจาบางตอนที่กล่าวถึงท่าน ที่ทำให้เราต้องพิจารณาไตร่ตรองเป็นพิเศษครับ...
o แน่นอน ท่านเป็นอัครสาวก เป็นศิษย์ใกล้ชิดรพระคริสตเจ้า เป็นคนหนึ่งในสิบสองศิษย์ที่ติดตามใกล้ชิดและรู้จักพระคริสตเจ้าอย่างพิเศษ
o แน่นอนที่สุด...เราทราบเรื่องราวได้จากพระวรสาร พ่ออยากใช้เวลาเพื่อนำเสนอเกี่ยวกับท่านนักบุญโทมัส จากพระวรสารเป็นพิเศษสักหน่อยครับ เพื่อว่าเราจะได้รู้จักท่านมากขึ้น
o ข้อมูลพ่อจะเก็บจากพระคัมภีร์เท่านั้นนะครับ แม้ว่าธรรมประเพณีเกี่ยวกับโทมัสก็มีมากมายอยู่ แต่เพราะเรากำลังแบ่งปันพระวาจา พ่อจึงขอยกจากพระคัมภีร์บางตอนเท่าที่มี เท่าที่เราจะพบได้เกี่ยวกับท่านนักบุญโทมัสครับ...

• เมื่อครั้งที่พระเยซูจะเสด็จไปปลุกลาซารัสให้กลับคืนชีพและบรรดาศิษย์เตือนว่า “บรรดาศิษย์ทูลว่า “พระอาจารย์ ชาวยิวเพิ่งพยายามเอาหินขว้างพระองค์ แล้วพระองค์ยังจะกลับไปที่นั่นอีกหรือ” (ยน 11:8) และพระวรสารย้ำว่า “โทมัส ที่เรียกกันว่าฝาแฝด กล่าวกับศิษย์คนอื่น ๆ ว่า “พวกเราจงไปตายพร้อมกับพระองค์เถิด”” (11:16)

• ในคำปราศรัยอาลำของพระเยซูเจ้า (ยน 14:5-6) เป็นโทมัสนี้เองที่ได้สนทนาถามพระเยซูเจ้า.. “โทมัสทูลว่า “พระเจ้าข้า พวกเราไม่ทราบว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ใด แล้วจะรู้จักหนทางได้อย่างไร” พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่าเราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา”

• และแน่นอนครับ... ตอนที่คลาสสิกที่สุดเกี่ยวกับโทมัสที่บันทึกในพระวรสารนักบุญยอห์น เช่นกันและเป็นพระวรสารที่เราได้นำมาอ่านในมิสซาฉลองท่านคือ พระวรสารเขียนถึงเมื่อที่พระองค์เสด็จกลับคืนชีพแล้ว และได้ประจักษ์มาหาบรรดาศิษย์แล้ว แต่โทมัสไม่ได้อยู่ด้วย เมื่อบรรดาศิษย์เล่าว่าได้เห็นพระองค์
o พระวรสารบันทึกว่าคำตอบของโทมัสว่า ““ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์ และไม่ได้เอานิ้วแยงเข้าไปที่รอยตะปู และไม่ได้เอามือคลำที่ด้านข้างพระวรกายของพระองค์ ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด””
o จนกระทั่งพระองค์เสด็จมาอีกครั้งหลังกลับคืนชีพ และทรงเรียกร้องให้โทมัสสำรวจดูว่าเป็นพระองค์จริงๆ และท่านได้ประกาศข้อความที่เด่นชัดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า (My Lord and my God)” (ยน 20:28)

• ดังนั้น ตอนนี้ของพระวรสาร เรียกว่า เป็นคำสารภาพของโทมัส สารภาพว่า “พระเยซูคือองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระเป็นเจ้า (LORD and GOD)” ตอนนึ้จึงเป็นตอนที่มีชื่อเสียงที่สุดที่เราได้รู้จักโทมัสจากพระวรสาร

• เรามารู้จักชื่อของท่าน พระคัมภีร์เรียกว่า ว่า “โทมัส” Thomas และอีกชื่อหนึ่งในภาษากรีก คือ “Didymus” แปลว่า “ฝาแฝด” ภาษาอารายมายอิกคือชื่อ Tau’ma หรือ t'oma (תאומא) แปลว่าฝาแฝดเช่นกัน

• พี่น้องที่รักครับ พ่อคิดว่าเรามารู้จักท่านอีกนิด นอกพระวรสาร ประวัติศาสตร์และธรรมประเพณีที่มีอีกหลายประการที่น่าสนใจครับ
o โทมัส เกิดในแคว้นกาลิชี ชื่อที่เราได้ยินบ่อยๆในพระวรสาร
o ท่านสิ้นชีวิตโดยที่ประวัติศาสตร์มีหลักฐานด้วยกว่า ท่านได้เป็นประจักษ์พยานด้วยชีวิตพื่อพระคริสตเจ้าในวันที่ 21 ธันวาคม ปี ค.ศ. 72 นั่นคือหลังพระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์ประมาณสี่สิบปี
o ท่านสิ้นชีวิตที่อินเดียโดยการเป็นมรณะสักขี และได้รับการเคารพอย่างมากจากพระศาสนจักรออร์โธดอกซ์ทั้งแองกลีกันและลูเธอรันตะวันออกและตะวันตก และโปรแตสแตนท์ก็ให้ความเคารพท่านด้วย
o วันฉลองของท่าน คือ 3 กรกฎาคม สำหรับพระศาสนจักรคาทอลิก จารีตลาติน ซีเรียค และซีโรมาลาบาร์ แต่อินเดียนออร์โธดอกซ์ฉลองวันที่ 21 ธันวาคม สำหรับออร์โธดอกซ์มีวันอาทิตย์นักบุญโทมัสด้วย Thomas Sunday คือ อาทิตย์แรกหลังวันอาทิตย์ปัสกา
o ท่านนักบุญโทมัสยังเป็นองค์อุปถัมภ์ของสถาปนิกด้วย

• พี่น้องที่รัก วันนี้ฉลองนักบุญโทมัส พ่อได้ให้รายละเอียดบางประการให้เราได้รู้จักนักบุญโทมัสมากขึ้น พ่อกำลังตระหนักและอยากให้เราได้ตระหนักจริงๆว่า ท่านนักบุญโทมัสได้มีประสบการณ์ที่เราได้รับการแบ่งปันจากพระวรสาร เป็นประสบการณ์พระเจ้าที่เราน่าจะได้เรียนรู้นิสัยและความมุ่งมั่นของท่านนักบุญโทมัสครับ พ่อคิดว่า ชีวิตของเราต้องมีประสบการณ์สามประการเหมือนท่าน ตามข้อความเกี่ยวกับท่านที่เราพบในพระวรสาร ตามที่พ่อได้เสนอในตอนต้น... คือ
1. ให้เรากล้าที่จะร่วมเป็นร่วมตายกับพระคริสตเจ้า ท่านนักบุญโทมัสย้ำกับทุกคนว่า “พวกเราจงไปตายพร้อมกับพระองค์เถิด” พ่ออยากให้คำกล่าวของนักบุญอัครสาวกโทมัสได้สอนเราให้เรากล้าร่วมในความตายกับพระคริสตเจ้า ตายเพื่อชนะบาปและเอาชนะความตาย ตายต่อวัฒนธรรมแห่งความตาย ตายต่อตัวเอง เพื่อสร้างสรรค์การมีชีวิตหมู่คณะ ชีวิตพระศาสนจักร
2. ให้เราแสวงหาพระเยซูเจ้าผู้เป็น หนทาง ความจริง และชีวิต... เป็นโทมัสที่ถามหาหนทางนี้ และท่านอยากรู้จักทางนี้ ขอให้ชีวิตของเราได้แสวงหาพระคริสตเจ้า องค์หนทาง องค์ความจริง และองค์ชีวิตเสมอ
3. ให้เราหมดความสงสัยในพระองค์ ในทุกเรื่องที่จิตใจของเรามนุษย์อาจมีข้อสงสัยมากมาย ตรงกันข้ามให้เรา วางใจในพระองค์ ประกาศให้พระองค์เท่านั้นเป็น “องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า”

• เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพ่อไปกลุ่มแบ่งปันพระวาจา ก็มีการถามพ่อถึงเรื่องความสงสัยกันมากๆในความเชื่อ บางท่านก็เริ่มบอกว่าบ่อยครั้งก็ไขว้เขว สงสัย และเป็นการสงสัยความเชื่อ สงสัยพระเจ้า พวกเขารุมถามพ่อว่า “พ่อเคยสงสัยไหม” “พ่อเคยมีความสงสัยในพระเจ้าบ้างไหม”...
o ทุกคนในที่ประชุมหันมามองหาคำตอบจากพ่อ... พ่อคิดถึงท่านนักบุญโทมัสเลยครับ.. พ่อตอบไปว่า ดีจังทีเราสงสัย เพราะถ้าเราสงสัยพระเจ้าได้ก็แปลว่าเราคิดได้ เราใช้ความเสรีทางความคิดและไตร่ตรองได้ และที่สำคัญ ถ้าเราสงสัยได้แปลว่า พระเจ้าต้องมีอยู่จริงๆ เราจึงตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับพระองค์ได้... จริงไหมครับ
o พระองค์ประทานปรีชาญาณและปัญญาให้เรา และให้เสรีภาพกับเรา เราก็มีสิทธิ์จะคิด จะสงสัยได้ครับ... “เราคิด ดังนั้นเราจึงมีอยู่จริง” (Cogito ego sum = I think therefore I am) ดังนั้น เมื่อเรามีความเป็นอยู่จริงๆ เราคิดถึงพระเจ้าได้เสมอ แปลกว่า พระเจ้าก็มีอยู่เสมอ เราจึงคิดถึงพระองค์ได้ แม้คิดในความสงสัยนั้น ก็เป็นความคิดที่เราคิดถึงพระองค์ได้เช่นกัน และพ่อก็บอกต่อไปว่า พ่อก็เคยคิด เคยสงสัย แต่ไม่เคยสงสัยสำเร็จเลยสักทีว่าไม่มีพระองค์ ตลอดชีวิตพ่อเห็นเช่นนี้...

• พี่น้องที่รักครับ ให้เราฉลองท่านนักบุญโทมัสในปีนี้ ด้วยการมีชีวิตใกล้ชิดพระคริสตเจ้าเถิดครับ และสุดท้าย ธรรมประเพณีบอกกับเราว่า
o ท่านได้เดินทางไปแพร่ธรรมไกล มาเกือบถึงบ้านเรา คือท่านมาถึงประเทศ “อินเดีย” และท่านได้เป็นมรณะสักขีที่นั่น
o ดังนั้น กล่าวได้ว่า ยืนยันได้จริงๆว่า... นักบุญโทมัส “ท่านเป็นอัครสาวกของพระเยซูเจ้าที่ได้เดินทางมาใกล้เราชาวไทยมากที่สุด”
o ให้เราภาวนาวอนขอท่านโปรดให้เรากล้าหาญ และเป็นประจักษ์พยาน ประกาศพระคริสตเจ้าด้วยชีวิตจิตใจขอเราเช่นกัน
o ให้เราวอนขอท่านโปรดให้เรามีความเชื่อมั่นคงเสมอไปครับ ขอพระเจ้าอวยพรครับ อ่านพระคัมภีร์ด้วยนะครับ