วันอังคารที่ 29 พฤศจิกายน 2016
สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า
ลก 10:21-24…
21ในเวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงปลาบปลื้มพระทัยเดชะพระจิตเจ้าตรัสว่า “ข้าแต่พระบิดาเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ข้าพเจ้าสรรเสริญพระองค์ ที่พระองค์ทรงปิดบังเรื่องเหล่านี้จากบรรดาผู้ปรีชาและรอบรู้ แต่ทรงเปิดเผยแก่บรรดาผู้ต่ำต้อย ถูกแล้ว พระบิดาเจ้าข้า พระองค์พอพระทัยเช่นนั้น
22พระบิดาทรงมอบทุกสิ่งแก่ข้าพเจ้า ไม่มีใครรู้ว่าพระบุตรเป็นใครนอกจากพระบิดา และไม่มีใครรู้ว่าพระบิดาเป็นใครนอกจากพระบุตรและผู้ที่พระบุตรทรงเปิดเผยให้รู้”
23แล้วพระองค์ทรงหันพระพักตร์ไปยังบรรดาศิษย์ตรัสกับเขาโดยเฉพาะ “นัยน์ตาของท่านเป็นสุขที่มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่ท่านเห็น 24เราบอกท่านทั้งหลายว่า ประกาศกและกษัตริย์จำนวนมากปรารถนาจะเห็นสิ่งที่ท่านได้เห็นแต่ก็ไม่ได้เห็น ปรารถนาจะได้ฟังสิ่งที่ท่านได้ฟังแต่ก็ไม่ได้ฟัง”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• ดีใจและภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นคริสตชน พ่อภูมิใจตั้งแต่เป็นเด็ก อยู่ในหมู่บ้านที่เจ้าเจ็ด รู้ความก็ได้ยินเสียงสวดภาวนา สอนให้ภาวนา ตื่นเช้าภาวนา ตกค่ำภาวนา รู้ เชื่อ ศรัทธามาโดยตลอดว่า “พ่อเป็นคริสตัง” ใช้ภาษาเก่า สำเนียงฝรั่งเศส “คริสตัง”
• ทั้งชีวิตที่เกิดมาจนบัดนี้...ไม่เคยมีสักวันตั้งแต่เกิดมาที่ “เสียใจที่เป็นคริสตชน” ไม่เคยจริงๆ แม้ต้องไปวัด ภาวนา แก้บาป รับศีล ต้องเรียนคำสอน ต้องร่วมพิธีมิสซาซ้ำๆๆๆ ตามระบบชีวิตคริสตชนทุกปี..
o มีเบื่อบ้างแหละนะ ก็ธรรมดาใช่ไหม มีอยากโดดบ้างแหละ ฟังพระวาจายาวๆช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ ยืนยาว คือ ยืนยาวๆนานๆ มา ก็เบื่อบ้างแหละ
o ปัจจุบันสอนพระคัมภีร์มาเกือบยี่สิบปีในวิทยาลัย ก็เบื่อบ้างสอนสัปดาห์ละสองวิชา พูดๆๆๆ ตะโกน ร้องให้เณรฟัง...สอนวิชาพระคัมภีร์เสมอมา เณรก็เปลี่ยนรุ่นไป เราก็สอนวิชานั้นให้กับรุ่นต่อๆไป...
o ชีวิตเป็นอาจารย์บ้านเณรที่ไม่มีค่าจ้างจากการสอนด้วย...555... อ้อจริงๆ มี เพราะต้องลงชื่อสอนตามชั่วโมงเหมือนอาจารย์ภายนอกเพื่อลงรับค่าสอน... แต่ต้องลงนามบริจาคคืนเงินเข้าสู่ระบบ... แปลกดี ชีวิตต้องเทศน์สอนเสมอ เทศน์เข้าเงียบฟื้นฟูจิตใจ
o อบรมเณร ปีห้าเวลานี้ เณรเข้ามารุ่นใหม่ทุกปี อบรม เยี่ยมเยียน สอน ทำมิสซา พูดคุย มากน้อยก็ตามจังหวะของชีวิต... ปรับตัวเข้ากับพวกเขา.. อยู่ไป เลี้ยงดู ช่วยเหลือ แบ่งปัน สอนด้วยคำสอนที่เชื่อมั่น ด้วยชีวิตที่อาจจะเป็นแบบอย่างได้บ้าง...
o ปีหนึ่งๆ ก็ผ่านไป เขาผ่านมาอบรมแล้วก็ผ่านไป ปีหน้าฟ้าใหม่ก็มีรุ่นใหม่มา เก่งบ้าง อ่อนบ้าง ใสบ้าง ซื่อบ้าง ดื้อบ้าง บื้อบ้าง เราเองก็แก่ลงเรื่อยๆ เวลาผ่านไป ชีวิต ก็เป็นแบบนี้
• แต่ที่แน่ๆ ย้ำ ทั้งชีวิตตลอดมา จนถึงปัจจุบัน
o พ่อไม่เคยมีสักวันที่ “เสียใจ” ที่ได้เป็นคริสตชน ไม่เคย และไม่เคยมี... แปลกนะ เป็นคริสตชนจริงๆ มีข้อเรียกร้องทางศาสนาเยอะ ต้องไปวัดทุกวันอาทิตย์ เป็นพระสงฆ์ก็มิสซาทุกวัน สวดทุกวันตามหน้าที่ และก็นั่งเขียนบทเทศน์ทุกวัน (อันนี้ไม่ใช่กฎบังคับแต่บังคับตนเองให้ทำเพื่อจะได้มีเวลาอยู่กับพระวาจาทุกวันจริงๆ เคยล้าเคยเบื่อ เคยป่วย เคยไปต่างประเทศ แต่ไม่เคยทิ้งเลย...ไปต่างประเทศสิบห้าวัน ก็รีบเขียนล่วงหน้าสิบห้าวัน)
• สรุป ไม่เคยเสียใจ แต่ดีใจ ภูมิใจจริงๆที่ได้รู้จัก ได้รัก และได้มีประสบการณ์ชีวิตกับพระองค์ผ่านทางชีวิตประจำวันกับเพื่อนพี่น้องทั้งยามสุข ยามทุกข์ เวลาป่วยหนักสุด หรือสบายสุด ก็ “รับรู้ว่ามีพระองค์”
1. พี่น้องที่รัก พ่ออ่านพระวาจาวันนี้ พระวรสาร นักบุญลูกาในเทศกาลเตรียมรับเสด็จพระคริสตเจ้า... พระวาจาสรุปได้สอนประเด็นสำคัญมากๆ ที่สะท้อนความสุขที่ได้รู้จักพระเยซู
o ผู้ต่ำต้อยได้รับข่าวดี และได้รู้จักพระเจ้า พระบิดาผ่านทางพระเยซูพระบุตรสุดที่รักของพระองค์ เพราะพระวรสารบันทึกความปลื้มของพระเยซูเจ้าว่า “ในเวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงปลาบปลื้มพระทัยเดชะพระจิตเจ้าตรัสว่า “ข้าแต่พระบิดาเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดิน ข้าพเจ้าสรรเสริญพระองค์ ที่พระองค์ทรงปิดบังเรื่องเหล่านี้จากบรรดาผู้ปรีชาและรอบรู้ แต่ทรงเปิดเผยแก่บรรดาผู้ต่ำต้อย ถูกแล้ว พระบิดาเจ้าข้า พระองค์พอพระทัยเช่นนั้น พระบิดาทรงมอบทุกสิ่งแก่ข้าพเจ้า ไม่มีใครรู้ว่าพระบุตรเป็นใครนอกจากพระบิดา และไม่มีใครรู้ว่าพระบิดาเป็นใครนอกจากพระบุตรและผู้ที่พระบุตรทรงเปิดเผยให้รู้”” สรุป พระองค์ปลื้มพระทัย “ในพระจิต” ร้องสรรเสริญ “พระบิดา” และพระองค์ทรงเป็น “พระบุตร” คือ ปลื้มสุดๆถ้ามีพระเจ้าพระตรีเอกภาพ พระเจ้าองค์ความรัก
o ดังนั้น จากพระวรสารวันนี้ พี่น้องที่รัก พวกเราต้องปลื้ม พ่อเองก็ปลื้มที่เราได้รับชีวิตพระเจ้า “เดชะพระนามพระบิดา และพระบุตร และพระจิต”
o พ่อที่ใจ ภูมิใจ ไม่เคยเสียใจเลย ที่พ่อได้เป็นคริสตชน ได้รู้จักพระเยซู ได้ทำเครื่องหมายนี้มาทั้งชีวิต ตั้งแต่ยังไม่รู้ความแม่ พี่ๆ ก็จับมือพ่อ ทำ “เดชะพระนาม....”
2. ประการที่สอง พ่อดีใจที่พระเยซูเจ้ายืนยันว่า การเป็นศิษย์ของพระองค์ เป็นสิทธิพิเศษจริงๆ “นัยน์ตาของท่านเป็นสุขที่มองเห็นสิ่งต่างๆ ที่ท่านเห็น เราบอกท่านทั้งหลายว่า ประกาศก และกษัตริย์จำนวนมากปรารถนาจะเห็นสิ่งที่ท่านได้เห็นแต่ก็ไม่ได้เห็น ปรารถนาจะได้ฟังสิ่งที่ท่านได้ฟังแต่ก็ไม่ได้ฟัง”
• พี่น้องที่รัก ที่สุด พ่อดีใจจริงๆ ที่ได้รู้จักพระเยซูคริสตเจ้า... พ่อภูมิใจที่ได้รักพระองค์ และขอดีใจกับทุกท่าน และขอให้มีความสุขที่เราได้เป็นคริสตชน และต้องเป็นคนที่ได้รับผลจากพระองค์ คือ ความดี สันติ และความรัก ตลอดไป... ขอพระเจ้าอวยพร “สุขกันเถอะเรา” ลูกของพระเจ้า
