วันเสาร์ที่ 2 กรกฎาคม 2016
สัปดาห์ที่ 13 เทศกาลธรรมดา
อมส 9:11-15…………...
11“วันนั้น เราจะตั้งเพิงที่ล้มลงแล้วของดาวิดขึ้นใหม่
จะซ่อมแซมช่องโหว่ จะตั้งซากปรักหักพังขึ้นใหม่
จะสร้างเพิงขึ้นใหม่ให้เหมือนในสมัยนานมาแล้ว
12เขาจะได้ยึดคนที่เหลือของเอโดม
และยึดชนชาติทั้งหลายที่เคยเป็นของเราเป็นกรรมสิทธิ์”
- พระยาห์เวห์ตรัส และจะทรงทำเช่นนี้
13“ดูซิ วันเวลาจะมาถึง - พระยาห์เวห์ตรัส -
เมื่อคนไถจะตามทันคนเกี่ยว
ผู้ย่ำผลองุ่นจะตามทันผู้หว่านเมล็ด
เหล้าองุ่นใหม่จะไหลจากภูเขา
ไหลลงมาตามเนินเขาทุกแห่ง
14เราตั้งใจจะนำอิสราเอลประชากรของเราที่ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยกลับมา
เขาจะสร้างเมืองที่ถูกทำลายแล้วขึ้นใหม่และจะเข้าไปอาศัยอยู่
เขาจะปลูกสวนองุ่นและดื่มเหล้าองุ่นของสวนนั้น
เขาจะทำสวนผลไม้และจะกินผลจากสวนนั้น
15เราจะปลูกเขาไว้ในแผ่นดินของเขา
เขาจะไม่ถูกถอนออกไปอีกเลย
จากแผ่นดินซึ่งเราได้มอบแก่เขา -
พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านตรัสไว้”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “เราจะมีโอกาสกลับมาเหมือนเดิมไหม???”
o พ่อได้ยินประโยคนี้บ่อยจากวัยรุ่นที่มีความรัก และที่สุดความรักแบบหนุ่มสาวของเขาต้องสะดุดลง ต้องจบลงในความสัมพันธ์ของเขากับคนหนึ่งๆ คนที่เคยรักกัน และในที่สุดมีอันต้องเปลี่ยนแปลงไป จากกันไป เลิกกันไป
o พ่อได้มีโอกาสพบกคำถามแบบนี้บ่อยๆ เวลาที่พ่อจำเป็นต้องได้พบกับคนที่ตกอยู่ในห้วงแห่งความรักและต้องมาพบกับการเปลี่ยนแปล หรือพบกับความสิ้นหวังที่ภาษาทั่วไปเขาเรียกว่า “อกหัก”
• พ่อได้ยินประโยคนี้ ผู้กล่าวประโยคนี้ได้กล่าวทั้งน้ำตา ชายหนุ่มที่ต้องพบกับความเปลี่ยนแปลงในเรื่องความรัก เมื่อต้องเลิกรากันไป
o หนุ่มคนนั้น มาหาพ่อเพราะเขาเพิ่งจะต้องเลิกกับคนรัก เพราะสาวเจ้าบอกเลิกไป และหนุ่มที่แสนรักก็... “อกหัก” ร้องไห้ เสียใจ อกหักเข้าแล้ว...
o เขาถามพ่อทั้งน้ำตาว่า “พ่อครับมีโอกาสที่ผมกับพวกเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหม” พูดแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก ทั้งๆที่พ่อดูสถานการณ์แล้วก็รู้ว่าสิ้นหวัง
o พ่อฟังแล้วก็หดหู่แต่ก็คงอธิบายอะไรไม่ได้มากนักหรอก เพราะถ้าพูดไปว่าไม่มีโอกาสอีกแล้ว เลิกคิดเถอะ... ถ้าพูเช่นนี้เขาก็เจ็บ ถ้าบอกว่ามีก็โกหกแน่ๆ เพราะเขากับคนนั้นมันจบแล้วจริงๆ เขาไปมีคนใหม่แล้ว เขาตัดเยื่อใยแล้ว คงไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว
o พ่อเคยมีประสบการณ์อยู่เป็นเพื่อกับหนุ่มหรือสาวที่อกหกมา... เคยนั่งอยู่กับหนุ่มน้อยเป็นหลายๆ ชั่วโมง ถึงดึกดื่นพ่อนั่งเป็นเพื่อน ดูเขาร้องไห้ เสียใจ และหมดสภาพ.. ความรักที่เสียไปแบบนี้แย่จริงๆ
• เมื่อเจ้าหนุ่มถามพ่อย้ำอีกทั้งนำตา ซ้ำๆ ที่สุดพ่อก็ตัดสินใจต่อเขาอย่างใจเย็น ชัดทุกคำว่า
o “ไม่หรอกลูกมันจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว... แน่นอนที่สุด ไม่มีวันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วแน่ๆ แต่...พ่อเชื่อว่ามันจะผ่านไปและอะไรๆมันจะเปลี่ยนและที่สุดมันจะดีกว่าเดิม มันจะดีกว่าเดิมทั้งสำหรับลูกและสำหรับเขา อนาคตยังมีให้เดินต่อไป ความรักของลูกมันจะไม่กลับไปเหมือนเดิม แต่จะมีหนทางใหม่ มิตรภาพใหม่ หรือคนอื่นที่จะเข้ามา และพ่อเชื่อว่า ลูกกับเขาในอนาคต ก็จะสามารถเป็นเพื่อนกันในมิติที่ดีกว่าเดิม”
o “แต่ว่ามันจะเป็นมิติใหม่ จะเป็นก้าวกระโดดสำคัญของการเติบโต การเปลี่ยนแปลง และการบรรลุวุฒิภาวะในความเป็นผู้ใหญ่ของลูก ลูกจะต้องเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นอีกมาก ต้องได้รับประสบการณ์แห่งความเติบโตอีกเยอะ ความเจ็บปวดในชีวิตก็มีบ้างเสมอทั้งใหญ่ๆทั้งเล็กๆ ในการพลัดพราก การจากกัน หรือการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะทำให้แข็งแกร่งอย่างไม่เคยเป็นมากก่อน...”
• พี่น้องที่รัก... นี่คือสิ่งที่อยู่ในใจพ่อและพ่อได้บอกกับเขาแม้ยากที่เขาจะยอมรับและจะเข้าใจ แต่อธิบายไปก็คงไม่เข้าใจได้มากนักในเวลานั้น... ต้องให้เวลามันเยียวยาและให้เวลาเป็นเครื่องช่วยเหลือ โดยมีความรัก ความรู้สึกดีๆ ของพ่อและของพี่น้องของเขาเป็นหลักประกันความมั่นคงในยามที่หวั่นไหว... อืม...เขียนไปก็อดคิดไม่ได้ว่าผู้อ่านจะคิดว่าเป็นประสบการณ์ของพ่อเองหรือเปล่าหนอ...
o บางครั้งความเจ็บปวด ความล้มเหลว หรือการล้มลงคือ “บทเรียน”
o แต่ขณะเดียวกัน นี่คือประสบการณ์ที่จะกลายเป็นหลักประกันของความเติบโตเป็นผู้ใหญ่จริงๆ นะครับ
• พ่อคิดเหมือนกันว่า ก่อนเราจะเดินได้ ขณะที่หัดเดิน ตั้งไข่ล้มไปมากี่ครั้ง หัวแตก หัวโน หรือปากเจ่อไปกี่ครั้ง ร้องไห้ไปกี่ครั้ง พ่อแม่ต้องรีบเข้ามา วิ่งเข้ามา กอดจูบและประคบตรงที่เจ็บ เป่าโอมเพี้ยงไปกี่ครั้งเพื่อเราจะเดินได้ ทำให้พ่อคิดว่า....
o การปล่อยให้เผชิญความเจ็บปวด เผชิญประสบการณ์คือความหวังดีครับ.... คือการปล่อยให้เผชิญให้เติบโตจริงๆ
o รู้ครับว่า ต้องล้ม รู้ครับว่าต้องเจ็บบ้าง แต่ก็ต้องปล่อยให้โต แต่เมื่อผ่านพ้นไป เมื่อถึงเวลาได้เรียนรู้ ก็ได้ภูมิคุ้มกันชีวิต
o แล้วคำถามคือ... อะไรเล่าคือภูมิคุ้มกันชีวิต อะไรเล่าคือวัคซีนที่ฉีดแล้วได้ผลในการสร้างภูมิคุ้มกันได้อย่างแน่นอน...
o คำตอบ คือ “ความรักและความมั่นคงในความรักไม่ผันแปรของพ่อแม่ ของคนรอบข้าง ความรักคือคำสัญญา คือความซื่อสัตย์และหลักประกันของชีวิตที่แน่นอนจริงๆ...”
• พ่อมองดูความจริงของบ้านเมืองเรา พี่น้องครับ
o มีโอกาสไหม ที่ประเทศไทยของเราจะกลับมาเหมือนเดิมแบบที่เป็นไทยที่ดีว่าเดิมด้วย ไม่มีสี ไม่มีความแตกแยก ไม่มีการทะเลาะและแบ่งพรรคพวก พรรคพวกที่เป็นเหมือนเหลือบที่รุมกินดุดเลือดประเทศชาติและคนยากไร้ มีโอกาสไหมที่ประเทศไทยเราจะเลิกกับพวกหน้าเดิม กลุ่มคนหน้าเดิมที่รุมกันโกงกินชาติและทำลายชาติ
o มีโอกาสไหมที่ประเทศของเราจะไม่มีความขัดแย้ง การไม่ไว้วางใจ การสงสัยในอำนาจ ทั้งบริหาร ตุลาการ ฯลฯ
• สำหรับประเทศไทยของเราในอดีตที่ผ่านมา... พ่อเองก็อยากจะบอกเหมือนกับเจ้าหนุ่มคนนั้นว่า คงไม่มีทางเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่ลึกๆในใจพ่อ
o ประเทศของเราผ่านร้อนหนาวมายาวนาน
o มีภูมิปัญญาและภูมิพลังของแผ่นดินมายาวนาน
o มีความรักและความเป็นไทยลึกๆในใจ
o มีรอยยิ้มที่สวยงามเป็นดังนามสยามเมืองยิ้มที่ลือเลื่องมาโดยตลอด
• ดังนั้นเรามีทางออกที่ดีกว่าเดิม มีกฎหมาย มีรัฐธรรมนูญใหม่ที่ต้องดีกว่าเพราะคนโกงกินจะมีโอกาสน้อยมากที่จะเข้ามาโกงกิน... พอแล้วเราต้องเรียนรู้ยกระดับตนเองจริงๆ ต้องมีอนาคตแน่ๆ ต้องมีความหวัง แม้ต้องผ่านการชำระล้างมลทินและความเท็จทั้งหลาย...
• ไม่ทราบแน่แต่พ่อเชื่อว่าพระเจ้าจะเมตตา พระองค์คือความหวังและพลังของชีวิต พระองค์จะประทานทางออกที่ปัญญาของมนุษย์นั้นสุดจะเข้าใจ เหตุผลก็ไม่เพียงพอที่จะนำความเปลี่ยนแปลงที่ดีที่สุด.. แต่เพราะความเชื่อนั้น คือ พลังของการเปลี่ยนแปลง ขอเพียงแต่
o ให้เราคนไทยศรัทธา และ
o ขอให้คนไทยเราเชื่อในความดีและความจริงอย่างจริงใจและใสซื่อตรงจริงๆเท่านั้น ความเท็จจะค่อยๆ ถูกชำระไปเองในที่สุด...
o ไม่มีปัญหาใดที่ไม่มีทางออก... สำหรับคนที่มีความหวัง และเราคริสตชนผู้มีความเชื่อครับ....
• พระคัมภีร์วันนี้สะท้อนความงดงามและประสบการณ์ที่พ่อเล่า....
o ประชากรอิสราเอลได้เรียนรู้จักความเจ็บปวดของการเนรเทศ
o ได้เรียนรู้จักบทเรียนของการล้มลง ได้เห็นซากปรักหักพังของเมืองของดาวิดและความล้มเหลวของคำสัญญาที่พระยาห์เวห์ทรงสัญญาไว้กับดาวิดและบุตรหลานตลอดไป
o แต่อันที่จริงมันไม่เป็นเช่นนั้นตลอดไปหรอก ดูเหมือนมันไปไม่ตลอด... ดูเหมือนล้มเหลวและล้มลงของคำสัญญานั้น
• คำถามเดียวกัน คือ
o “ความจริงนั้นจะกลับมาเป็นดังเดิมได้อีกไหมหนอ สัญญา ความรัก ความดี พระเจ้า ประชากร จะกลับมาเหมือนเดิมได้ไหมหนอ...
o กำแพงนครที่ถูกทำลายจนเป็นช่องโหว่ไปหมด
o สวนองุ่นบนเนินเขาที่ถูกย่ำยีและทำลาย ความงดงามทั้งหลายที่เคยมีถูกทำลายไปหมดสิ้น จะมีโอกาสกลับมาเหมือนเดิมไหม
o ภูเขาศิโยน พระวิหาร บ้านเมืองที่ราบคาบลงเพราะความไม่ซื่อสัตย์ของประชากรจะกลับมาสู่สภาพเดิมได้ไหม....นี่คือคำถาม???
• ในหนังสือประกาศกอาโมสมีคำตอบ มีคำตอบสำคัญของการ “กลับมา” การ “ฟื้นฟู” ได้แน่นอนทั้งนี้โดยอาศัย
o ความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของพระยาห์เวห์
o พระเจ้าองค์ความรัก และสัตย์จริงซึ่งไม่มีวันจะปล่อยให้ความรักมั่นคงของพระองค์และความสัตย์จริงของพระองค์ต้องถูกทำลายไปโดยเด็ดขาด
• ดังนั้น ในตอนจบของหนังสือประกาศกอาโมสที่เราอ่านวันนี้มีคำตอบที่สวยงาม มีความหวังที่ไม่ใช่เพียงกลับไปดังเดิม แต่จะต้องดีกว่าเดิมแน่นอน
o จะมี “สายรุ้งหลังสายฝน แสงทองหลังสายฝนและพายุ” นั่นคือ “ความหวัง” ที่ไม่มีวันสิ้นสุด
o เพราะยาห์เวห์คือหลักประกันแห่งความรักมั่นคงและสัจจะนิรันดรเสมอไป
o ประกาศกอาโมสจึงประกาศความหวัง “ความหวังในพระเจ้า” นะครับ ไม่ใช่ความหวังในมนุษย์ เพราะดูว่าสิ้นหวังเสียแล้ว หมดโอกาสแล้วทั้งหมด...
o แต่ในพระเจ้าไม่มีวันสิ้นหวังโดยเด็ดขาด และทุกอย่างจะดีกว่าเดิม ไม่ใช่เพียงแต่เหมือนเดิม แต่การเติบโต ความแข็งแกร่งของชนชาติจะเพิ่มพูนอย่างแน่นอน....
• ดังนั้น วันนี้ เราจบการอ่านประกาศกอาโมส พ่อภาวนาเปิดความหวังดังเช่นประชากรของพระเจ้า สำหรับประเทศชาติบ้านเมืองของเรา สำหรับชีวิตของเรา ครอบครัวของเรา ถ้ามีมุมใดๆที่ดูเหมือนล้มเหลว ล้มลง สิ้นหวัง เพราะความไม่ซื่อสัตย์หรืออยุติธรรมใดๆ แม้เราสิ้นหวังในมนุษย์ พ่อขอให้เราอย่าได้สิ้นหวังในพระเจ้าเลยนะครับ เพราะพระองค์ “พระเจ้าองค์ความรัก และทรงเป็นความรักมั่นคงตลอดไป”
o สำหรับประเทศไทยอันเป็นที่รัก ขอภาวนาและพวกเราลงมือช่วยกันเริ่มปฏิบัติความดีและความจริงเพื่อประเทศไทยของเรา เลือกที่จะสนับสนุนความดี สนับสนุนรัฐธรรมนูญใหม่ด้วยใจรับผิดชอบ ถ้าเราเห็นด้วยความจริงว่าถึงเวลาเราต้องปฏิรูปบ้านเมืองของเรา ประเทศของเราจะได้กลับไปสู่ความจริง ความดี ไม่ใช่เหมือนเดิม แต่ต้องดีกว่าเดิม
o คงต้องใช้เวลาสักหน่อยเพื่อพัฒนาประเทศ โดยเริ่มจากภายในจิตใจของเราแต่ละคน โดยพัฒนาระดับคุณธรรม จริยธรรม โดยให้ทุกคนมุ่งเป็น “พลเมืองดี” ของชาติ เรื่องนี้ ศาสนา และความเชื่อแท้ (ไม่ใช่ความงมงาย) ช่วยได้มากที่สุด...
o ให้เราภาวนาและลงมือร่วมกันฟื้นฟูความดีของประเทศชาติบ้านเมืองของเรา เพื่อแผ่นดินทอง สยามเมืองยิ้ม จะกลับคืนมาสวยงามขึ้นเสมอ
o ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านให้มีความหวังเสมอนะครับ เพราะความหวังนิรันดรนั้น เราสามารถพบได้ในพระเยซูเจ้าคริสตเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราจริงๆครับ
