วันอังคารที่ 21 มิถุนายน 2016
สัปดาห์ที่ 12 เทศกาลธรรมดา
2พกษ 19:9ข-11, 14-21,31-35ก,36…
9เมื่อกษัตริย์เซนนาเคริบทรงทราบว่ากษัตริย์ทีรหะคาห์ชาวคูชกำลังยกทัพอียิปต์มาโจมตีพระองค์ จึงทรงส่งผู้นำสารมาเฝ้ากษัตริย์เฮเซคียาห์ ทรงสั่งว่า 10“ท่านทั้งหลายจงบอกเฮเซคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ว่า “อย่าให้พระเจ้าซึ่งท่านวางใจนั้นลวงท่านได้โดยสัญญาว่ากรุงเยรูซาเล็มจะไม่ตกอยู่ในเงื้อมมือของกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย 11บัดนี้ ท่านก็รู้แล้วว่า บรรดากษัตริย์แห่งอัสซีเรียทรงทำสิ่งใดกับแผ่นดินทั้งหลายที่ทรงทำลายล้าง แล้วท่านจะรอดพ้นหรือ
14กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงอ่านพระราชสาสน์จากผู้นำสาร แล้วเสด็จขึ้นไปยังพระวิหารของพระยาห์เวห์ ทรงกางพระราชสาสน์นั้นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 15แล้วทรงอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล พระองค์ประทับอยู่เหนือเครูบ พระองค์ผู้เดียวทรงเป็นพระเจ้าปกครองทุกอาณาจักรบนแผ่นดิน พระองค์ทรงสร้างท้องฟ้าและแผ่นดิน 16ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดเงี่ยพระกรรณและทรงฟัง ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทอดพระเนตรและมองดู โปรดทรงฟังถ้อยคำที่เซนนาเคริบส่งมาพูดดูหมิ่นพระเจ้าผู้ทรงชีวิต 17ข้าแต่พระยาห์เวห์ เป็นความจริงที่กษัตริย์แห่งอัสซีเรียทรงทำลายล้างชนชาติต่างๆและแผ่นดินของเขาแล้ว 18ทรงทิ้งเทพเจ้าของชนชาติเหล่านั้นลงในไฟ เทพเจ้าทั้งหลายไม่ใช่พระเจ้า แต่เป็นเพียงผลงานจากมือมนุษย์ เป็นเพียงไม้และหิน ชาวอัสซีเรียจึงทำลายได้ 19บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของเขา แล้วทุกอาณาจักรบนแผ่นดินจะรู้ว่าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทรงเป็นพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว”
20อิสยาห์ บุตรของอามอสจึงส่งคนไปทูลกษัตริย์เฮเซคียาห์ว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า “เราได้ยินคำอธิษฐานภาวนาของท่านเรื่องกษัตริย์เซนนาเคริบแห่งอัสซีเรียแล้ว” 21พระยาห์เวห์ตรัสพระวาจานี้กล่าวโทษเขาว่า
“ศิโยน ซึ่งเป็นเสมือนหญิงสาวพรหมจารี สบประมาทท่าน ดูถูกท่าน กรุงเยรูซาเล็มสั่นศีรษะเย้ยหยันท่าน 31ชนส่วนที่เหลือจะออกมาจากกรุงเยรูซาเล็ม ผู้รอดชีวิตจะออกมาจากภูเขาศิโยน พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งสกลโลก จะทรงกระทำเช่นนี้ เพราะความรักเปี่ยมล้นของพระองค์” 32พระยาห์เวห์ตรัสถึงกษัตริย์แห่งอัสซีเรียว่า “เขาจะไม่เข้าเมืองนี้ จะไม่ยิงธนูใส่เมืองนี้ จะไม่มีทหารถือโล่เข้ามาใกล้ จะไม่สร้างเนินดินเพื่อปีนกำแพงเมือง 33เขาจะต้องกลับไปตามทางที่เขามา เขาจะไม่เข้าเมืองนี้ พระยาห์เวห์ตรัส 34เราจะป้องกันและช่วยเมืองนี้ให้รอดพ้น เพราะเห็นแก่เรา และเห็นแก่ดาวิด ผู้รับใช้ของเรา”
35คืนนั้น ทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์ไปที่ค่ายของชาวอัสซีเรียและฆ่าทหารหนึ่งแสนแปดหมื่นห้าพันคน เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เมื่อทหารที่เหลือตื่นขึ้น ก็เห็นซากศพเหล่านั้น 36กษัตริย์เซนนาเคริบแห่งอัสซีเรียทรงยกทัพกลับไปอยู่ที่กรุงนีนะเวห์
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• วันนี้อ่านพระวาจาแล้วมีประเด็นที่สุดๆหลายประเด็น เป็นเรื่องยาวหน่อย แต่อ่านดีๆนะครับ
o จะเห็นประเด็นที่เรียกว่า “ไร้เทียมทาน”
o พ่อจำได้ว่า ตอนเด็กชอบดูหนังจีน “กระบี่ไร้เทียมทาน” หรือ “มังกรหยก” ก็ได้คล้ายๆกัน เมื่อมีของแท้ วิชาแท้ กระบี่แท้คู่ใจ ปรามาจารย์ยอดเยี่ยม ความนิ่งที่สงบที่สยบความเคลื่อนไหว เช่นที่รู้จักกันดีมากคือปรมาจารย์ตั๊กม๊อ...โหสุดยอด หรือท่านอึ้ง..เอี๊ยซือ...หรือ แม่ชีง๊อไบ๊... อะไรประมาณนี้ชอบจริงๆ ครับ
o บรรดาเจ้าสำนักแต่ละสำนักมีหลายสำนักอำนาจ พลัง กำลังภายใน พ่อจำได้ดูแล้วต้องจดจำเพราะมีมากมายเหลือเกิน
• พ่อก็ดูหนังจีนกำลังภายในไปก็ทำให้คิดถึงสำนักที่เกิดใหม่ๆ เกิดได้ไม่นานหรอก ไม่มีวัฒนธรรมอะไรมาก เพราะอายุยังน้อยไม่กี่ชันษา แต่เป็นที่รวมของพวก “มารสังคม”...
o มีความเหิมเกริม ไม่มีวิชา มีแต่อวิชาหรือมีวิชามารเท่านั้น และพรรคแบบนี้ส่วนใหญ่เกิดจากความเหิมเกริม ยกตนขึ้นสูง พยายามทำตัวให้เด่นดัง และพยายามใช้อาจเรียกพรรคหลายพรรคคือพวกพรรคมารด้วยกัน มารเล็กมารใหญ่ ต่างมาร่วมกันเป็นพรรคใหญ่ที่มักจะเรียกว่า “พรรคมาร” หรือ “อันธพาลครองเมือง” เรียกมากให้ศิโรราบกันด้วยเงินทอง ด้วยเครื่องแบบ เรียกมาสวมเสื้อกันก็เข้าพรรคมารได้แล้ว
o พวกพรรมคารนี้เป็นประเภทพวกมากลากไป และที่สำคัญนายใหญ่ของพรรคมารในหนังจีนแบบนี้ มักไม่ปรากฏตัวให้เห็น มักจะปรากฏตัวบ้างเฉพาะในยามปลอดภัย ปลุกปั้น บางที่เห็นไม่ชัดเพราะมีแต่เสียงเหมือนถ่ายทอดทีวีปัจจุบัน ส่งเสียงจากแดนไกลที่ไหนไม่มีใครรู้แต่ทุกคนต่างได้รับความคุ้มหัวคุ้มครองของมาร และก็พากันชื่นชมนิยมเออออป้อยอกันไป ขอเพียงให้ได้ร่วมพรรคและน้ำเลี้ยงบางยังดี...
o พวกลูกน้องเบอร์หนึ่งเบอร์สองเบอร์สาม ม้าใช้... (พวกขี้ขลาดรองจากนายใหญ่ พวกรักตัวกลัวตายแต่เอาหน้า ต่างก็เสียงดัง ฆ่าล่าไม่เลือกหน้า แต่ส่วนใหญ่จะฆ่าเฉพาะคนบริสุทธิ์ คนที่ไม่มีวิทยายุทธ ชาวบ้าน พวกนี้เก็บส่วย ทำตัวเวอร์ๆ โอ้อวด คุยโว โอ่ตัวโอ่นายแต่ที่แน่ได้รับตำแหน่ง ได้รับการยอมรับ ได้เงินทอง แต่ส่งคนอื่นไปตายเสมอยกเว้นพวกตน ตายแล้วยังเอามาสร้างความแค้นและเรียกร้องการแก้แค้นกันต่อไป แถมเรียกเครดิตจากนายได้อีกโข
o ความหลงของพรรคพวกของตน หรือคำโวถึงนายใหญ่ของตนที่มองไม่เห็นตัว มักได้ยินแต่เสียง...อยู่หลังฉาก ให้เห็นไม่ได้เพราะตัวจริงไม่ค่อยดูดีนักหรอกแต่เป็นพวกเจ้าแผนการณ์ เจ้าความคิดเลวล้ำลึก พวกสมุนที่ได้รับผลจากส่วย ค่าคุ้มครอง ผลประโยชน์อาศัยความเลวของพวกตน และทุกครั้ง บรรดาหัวหน้าและพรรคพวกต่างอ้างถึงท่านประมุขของตน และแสดงเหิมเกริมไปถึงขั้นที่เรียกว่า “โอหัง โอหัง โอหัง” ภาษาแบบนี้ไม่ทราบว่าเด็กปัจจุบันสมัยนี้เข้าใจหรือเปล่า คำว่า “โอหัง” เนี่ยมักจะหลุดออกจากพวกสมุน พรรคพวก และพวกที่คิดว่าตนเองแน่เหลือเกิน เหิมเกริม และไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม.....
• มารพวกนี้มักจะมีพวกมาก กล้าและบ้ามาก ขู่มาก เพราะเป้าหมายคือำแหน่ง อำนาจ ความโปรดปรานจากนายใหญ่ พร้อมเสมอจะเอาใจนาย หวังจะได้รับค่าตอบแทน ได้รับตำแหน่งในพรรค ได้รับโอกาสสำคัญ และที่พวกนี้อยากที่สุดคือถ้ามีโอกาส จะได้ทรยศแยะยึดทุกอย่างของนายมาเป็นของตน เรียกว่ารับใช้จนนายหมดตัวถ้าทำได้ หรือกล่าวประกาศเมื่อตนกบฎได้ก็จะบอกว่า “มันจบแล้วครับนาย” แล้วก็ประกาศตนขึ้นมาแทน อะไรทำนองนี้... นี่คือบรรยากาศของความเลวร้ายของที่พ่อเคยดูหนังจีนเสมอมาในอดีต และเรียกถูกเรียกในภาพยนต์ว่า “พรรคมาร หรือฝ่ายอธรรม”...
• ส่วนฝ่ายธรรมล่ะ...
o ท่านประมุขสูงสุดแสนดี สงบเสงี่ยมเจียมตนและฝึกธรรม ท่านเงียบเสมอ สุภาพ ถ่อมตน แต่ทรงพลังที่สุด
o ท่านเก็บตัว และสอนแต่ธรรม ฝึกพลังเพื่อความดี ส่งเสริมความดีและพอเพียง ไม่หลงใหลกระแสโลก ไม่ทำร้ายใคร อบรมสอนศิษย์ คนใกล้ชิด และคำที่สำคัญของบรรดาผู้ชอบธรรมคือ “ขจัดคนพาล..อภิบาลคนดี...”
o พวกนี้มักถือศีล ทำสมาธิ ภาวนา ฝึกฝน “กำลังภายใน” เท่านั้น ล้ำลึกแต่ไม่ค่อยเห็น เพราะพวกเขาไม่เอาไปทำร้ายใครบ่อยๆเหมือนพรรคมารเลย... นานจะได้เห็นเวลามีการสอน หรือประลองยุทธในหมู่ศิษย์...ถ้าท่านเจ้าสำนักประท่านประมุขสูงสุดออกมาละก็ที่สุดของที่สุดแน่นอนในด้านกำลังภายในเพื่อขจัดคนพาล...
o ปกติภาพยนต์จะดำเนินเรื่องให้ท่านเป็นคนสูงอายุที่ดูเชื่องช้า สงบและอบอุ่น อาจมีลูกสาวที่น่ารักสวยงามกายใจ ทรงพลังไม่แพ้ท่านประมุขแต่ดูคล่องแคล่ว ว่องไว้ มีวรยุทธ น่ารักมากเสมอ และเป็นที่รัก พ่อจำได้ เช่นลูกสาวเจ้าเกาะดอกท้อในมังกรหยกคืออึ้งย้ง... แต่บารมีและพลังของท่านไร้เทียมทาน บ่อยครั้งแค่เพียงปลายนิ้วของท่านก็สงบกระบี่โอหังของพรรคมารได้สบาย แต่ท่านก็เมตตาเหลือเกินเสมอ แต่ที่แน่ๆ ท่านอยู่เพื่อผดุงความยุติธรรม และเป็นหลักประกันของคนดี ความปลอดภัย และอยู่เพื่อให้พรรคมารได้เรียนรู้ว่า “อย่าโอหัง หรือเหิมเกริม” จนเกินไปนะเจ้า
• พรรคมารไม่เคยหยุด พวกมันจะพาลตลอด เพราะเป็นอันธพาล จึงไม่พาลไม่ได้เดี๋ยวเสียธรรมชาติ พวกมันชอบการประลองยุทธ์ เรียกรวมสภายุทธจักรบ่อยๆ พวกตนมีมากว่าเสมอเพราะเป็นที่รวมของคนถ่อยและอันธพาล ทำตัวเวอร์ๆ เสียงดังๆ คิดว่าสามารถเป็นเจ้ายุทธภพได้เสมอ แต่ก็มักจะเป็นได้แค่ในจินตนาการ และการคุยโวโอ้อวด หรือประเภทเชือดคนบริสุทธิ์ไร้วิทยายุทธไร้ทางสู้เพื่อเชิดชูอำนาจตน....
o พวกมันชอบประลองยุทธ...ยืนล้อมวงใหญ่ให้น่ากลัว และประลองกับพวกที่สู้ตนไม่ได้ เชือดให้ดูอวดนายใหญ่... ถ้าสู้ไม่ได้ก็โอ่ถึงนายใหญ่หรือท่านประมุขของพรรคตนผู้อยู่เบื้อหลัง และก็หนีไปซุกหลบ ก็เท่านั้น....
• ไปกันใหญ่แล้ววันนี้ คิดถึงหนังจีนจังเลย ดูบ่อยๆตอนเด็ก และสรุป ก็จบทุกทีที่รอคอย สามสิบสี่สิบม้วนวีดีโอ นอนดูกันจนตาแฉะเพราะเรื่องมันยาว....แต่สุดท้าย...สุดท้าย...พรรคมารก็ไปสุสานทุกทีไป มันจะสู้อะไรกับธรรมะ จะสู้อะไรกับกำลังภายในชั้นสูงสุดที่มีอยู่จริงๆในตัวท่านเจ้ายุทธภพของแท้ได้เล่าครับ นี่ขนาดท่านเง็กเซ๊ยนฮ่องเต้ยังไม่ได้ลงมาจัดการเองนะครับ ถ้าท่านลงมาละก็ฮึ่ม.........
• จบได้แล้วครับวันนี้ซีรีส์หนังจีน (งวดหน้าอาจเป็นซีรีส์เกาหลีก็ได้)
o แต่ที่แน่ๆวันนี้......ไปอ่านพระคัมภีร์สิครับ บทอ่านประจำวันนี้ สุดๆไปเลยครับ
o เซนนาเคริบผู้โอหังวางโตแห่งอัสซีเรีย... ขู่จะยึดแผ่นดินของพระเจ้า
o ขู่ให้เห็นว่า บรรดากษัตริยพันธมิตรแห่งอัสซีเรียได้ยึดครองแผ่นดินมากมาย ทำลายพระเจ้าที่พวกเขาวางใจ และชนะทั่วไปหมด...แล้วเยรูซาเล็มจะรอดได้อย่างไร....(โอหังไหมล่ะครับ อย่างนี้ต้องเจอของแท้...)
o อ่านสิครับว่า กษัตริย์เฮเซคียาห์ไม่มีทางสู้จริงๆ..
• แต่อย่าลืมว่าท่านประมุขสูงสุด กษัตริย์แห่งสวรรค์คือ “ยาห์เวห์”
o ท่านจึงเข้าไปในพระวิหาร ไปทูลพระเจ้า กษัตริย์เฮเซคียาห์ได้นำเอาความโอหังของอัสซีเรียไปวางไว้ต่อพระพักตร์พระยาห์เวห์...
o อ่านนะครับ จะเห็นว่า
o สุดยอดของฝ่ายธรรมะคือพระเจ้า ชนะอัสซีเรีย (พรรคมาร) ผู้โอหัง ได้อย่างง่ายดาย แทบไม่ต้องออกแรงอะไรเลย...
o อ่านแล้วคิดถึงพระเจ้าครับพระองค์ตรัสเสมอว่า “อย่ากลัว เราอยู่กับท่าน”....
o ขอพระเจ้าอวยพรครับ อย่ากลัวมารใด เพราะพระเจ้าสถิตอยู่กับเราครับ.....วันนี้เขียนยาวหน่อยนะครับ พระคัมภีร์ก็ยาวด้วย พ่อเขียนแล้วสนุกไปด้วยครับ... เรียกว่าให้มันรู้กันไป เซนนาเคอริบ กับพระยาห์เวห์ ใครจะยิ่งใหญ่กว่ากัน
