วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน 2016
สัปดาห์ที่ 10 เทศกาลธรรมดา
พี่น้องที่รักครับ วันนี้ให้เรามาอ่านเรื่องราวประกาศกเอลียาห์กันต่อครับ เอลียาห์ได้ขจัดประกาศกเท็จเทียมของพระเท็จเทียม “พระบาอัล” ที่พระนางเยเซเบลนำเข้ามาในอิสราเอล บัดนี้ พระนางเยเซเบลโกรธจัด ประกาศไล่ล่าเอาชีวิตเอลียาห์ เรามาดูต่อครับ เอลียาห์จะเป็นอย่างไรต่อไป จะสู้อย่างกล้าหาญหรือหรือจะหนี และหนีไปไหน พระเจ้าจัดการอย่างไร อ่านพระคัมภีร์กันครับ...
1พกษ 19:9ก, 11-16… (พ่อให้อ่าน ข้อ 9:1-16 เลยนะครับ)
1กษัตริย์อาหับทรงเล่าเรื่องทั้งหมดที่เอลียาห์ทำให้พระนางเยเซเบลฟัง ทั้งทรงเล่าเรื่องที่เอลียาห์ได้ประหารชีวิตประกาศกทุกคนด้วย 2พระนางเยเซเบลจึงทรงส่งคนไปบอกเอลียาห์ว่า “ขอพระเจ้าทรงลงโทษเราอย่างหนัก ถ้าพรุ่งนี้ในเวลานี้เราไม่ฆ่าท่าน เหมือนที่ท่านได้ฆ่าประกาศกเหล่านั้น” 3เอลียาห์กลัว จึงออกเดินทางหนีเอาชีวิตรอด มาถึงเมืองเบเออร์เชบาในแคว้นยูดาห์ แล้วให้ผู้รับใช้อยู่ที่นั่น 4ส่วนเอลียาห์เดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน เขาไปนั่งใต้พุ่มไม้ คิดอยากตาย อธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว โปรดเอาชีวิตของข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าไม่ดีกว่าบรรพบุรุษของข้าพเจ้าเลย” 5เขานอนแล้วหลับไปใต้พุ่มไม้ ทันใดนั้น ทูตสวรรค์มาแตะตัวเขาและพูดว่า “จงลุกขึ้นและกินเถิด” 6เขามองเห็นขนมปังปิ้งบนก้อนหินร้อนและเหยือกน้ำอยู่ใกล้ศีรษะ เขาก็กินและดื่ม แล้วนอนต่อไป 7ทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์กลับมาแตะตัวเขาอีก พูดว่า “จงลุกขึ้นและกินเถิด เพราะท่านยังต้องเดินทางอีกไกลมาก” 8เอลียาห์จึงลุกขึ้นกินและดื่ม อาหารนี้ทำให้เขามีกำลังเดินได้สี่สิบวันสี่สิบคืนจนถึงโฮเรบ ภูเขาของพระเจ้า
9ที่นั่น เอลียาห์เข้าไปค้างคืนในถ้ำ พระยาห์เวห์ตรัสกับเขาว่า “เอลียาห์ ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นี่” 10เขาทูลตอบว่า “ข้าพเจ้ามีความกระตือรือร้นต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาล เพราะชาวอิสราเอลได้ละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระองค์ ได้รื้อแท่นบูชาของพระองค์และฆ่าประกาศกของพระองค์ มีแต่ข้าพเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่ เขายังพยายามจะฆ่าข้าพเจ้าด้วย” 11พระเจ้าทรงสั่งเขาว่า “จงออกไปยืนอยู่บนภูเขาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์” แล้วพระยาห์เวห์ก็เสด็จผ่านมา ทรงบันดาลให้เกิดลมพัดแรงกล้า ผ่าภูเขาทำให้หินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ แต่พระยาห์เวห์มิได้ประทับอยู่ในลมนั้น เมื่อลมหยุดก็เกิดแผ่นดินไหว แต่พระยาห์เวห์มิได้ประทับอยู่ในแผ่นดินไหว 12หลังจากแผ่นดินไหวก็เกิดไฟลุก แต่พระยาห์เวห์มิได้ประทับอยู่ในไฟนั้น หลังจากไฟก็มีเสียงกระซิบเบาๆ 13เมื่อเอลียาห์ได้ยิน ก็เอาเสื้อคลุมปิดหน้าไว้ ออกมายืนอยู่ที่ปากถ้ำ ได้ยินเสียงพูดกับเขาว่า “เอลียาห์ ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นี่” 14เขาตอบว่า “ข้าพเจ้ามีความกระตือรือร้นอย่างยิ่งต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาล เพราะชาวอิสราเอลได้ละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระองค์ ได้รื้อแท่นบูชาของพระองค์และฆ่าประกาศกของพระองค์ มีแต่ข้าพเจ้าเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่ แล้วเขายังพยายามจะฆ่าข้าพเจ้าด้วย” 15พระยาห์เวห์ทรงสั่งว่า “จงกลับไปทางที่ท่านมา ไปยังถิ่นทุรกันดารใกล้กรุงดามัสกัส เมื่อไปถึงแล้วจงเจิมฮาซาเอลขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งอารัม 16แล้วจงเจิมเยฮู บุตรของนิมซีขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอล เจิมเอลีชา บุตรของชาฟัทชาวเมืองอาเบลเมโฮลาห์ให้เป็นประกาศกสืบแทนท่าน
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• เยเซเบลโกรธเอลียาห์มาก เอลียาห์ผู้ทำลายปรากศเท็จเทียมของพระบาอัล เอลียาห์ผู้กล้าหาญ โดนประกาศไล่ล่าเข้าแล้ว...
o การไล่ล่าของพระนางเยเซเบล เอาจริงเอาจังต่อชีวิตของเอลียาห์ “ขอพระเจ้าทรงลงโทษเราอย่างหนัก ถ้าพรุ่งนี้ในเวลานี้เราไม่ฆ่าท่าน เหมือนที่ท่านได้ฆ่าประกาศกเหล่านั้น”
o เอลียาห์ผู้เข้มแข็ง เด็จเดี่ยว
o บัดนี้โดนประกาศเอาชีวิต... ผลตามมาคือ “ความกลัว”
o เอลียาห์กลัว จึงออกเดินทางหนีเอาชีวิตรอด เรียกว่า หนีหัวซุกหัวซุนเลย... ไม่น่าเชื่อ เป็นอย่างนี้ได้อย่างไรกัน ประกาศกเอลียาห์หนอประกาศกเอลียาห์...
• หนีเลย หนีจริงๆ ประกาศกเอลียาห์ผู้เคยกล้าหาญ เคยท้าทาย ทำลายความเท็จเทียม... พอเจอภัยถึงตัว พอโดนประกาศเอาชีวิต.. “เรียกว่าเก่งแค่ไหน ถ้าภัยถึงตัวก็หนีหมดรูปเลยครับ”
o “เอลียาห์กลัว จึงออกเดินทางหนีเอาชีวิตรอด มาถึงเมืองเบเออร์เชบาในแคว้นยูดาห์ แล้วให้ผู้รับใช้อยู่ที่นั่น ส่วนเอลียาห์เดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน เขาไปนั่งใต้พุ่มไม้ คิดอยากตาย อธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว โปรดเอาชีวิตของข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าไม่ดีกว่าบรรพบุรุษของข้าพเจ้าเลย””
• เอลียาห์...เดินทางมาถึง “เบเออร์เชวาบา” ชื่อสถานที่นี้ช่าไพเราะและกรอกเต็มกรอกเต็มด้วยความหมายสำคัญ
o ไม่น่าเชื่อเลยนะครับไม่น่าเชื่อจริงๆ “เอลียาห์” จะจนตรอกจนมุมเช่นนี้
o เตือนใจพ่อเองและเราคริสตชนมากๆ ใช่บ่อยครั้งเราอาจเก่ง เราอาจะสามารถประกาศพระเจ้าแก่คนมากมาย สอนคนมากมาย สอนให้คนอดทน สอนให้คนเข้มแข็ง ไม่ต้องกลัว เน้นย้ำให้คนอื่นๆเข้มแข็งมากๆ แต่ทว่า...พอภัยร้ายมาแตะชีวิตเรา มาถึงตัวเรา มาถึงสุขภาพร่างกายของเรา ป่วย บาดเจ็บ ตามธรรมชาติ ที่จะต้องสักวันผ่านไปถึงความตาย หรือเสียชีวิตในที่สุด... เมื่อเวลาและโอกาสเช่นนี้มาถึงตัว ถึงเนื้อหนังร่างกายเรา...
o บ่อยครั้ง ผู้สอน ผู้ปลอบใจ ผู้กล้าหาญทั้งหลายกลายกลับเป็นคนละรูปคนละนาม เป็นคนละคนไปเลย เรื่องของเอลียาห์วั้นนี้สอนใจพ่อ สอนใจพวกเราได้มากจริงๆ บ่อยครั้งเราก็อ่อนกำลังและหมดท่าเหมือนกัน....
• “ส่วนเอลียาห์เดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน เขาไปนั่งใต้พุ่มไม้ คิดอยากตาย อธิษฐานว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว เอาชีวิตของข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าไม่ดีกว่าบรรพบุรุษของข้าพเจ้าเลย” ดูสภาพคำปรารภและหมดท่าของเอลียาห์สิครับ...
o เขาเดินทางมาถึง “เบเออร์เชบา” ภาษาฮีบรู “בְּאֵר שֶׁבַע” Be'er Sheva แปลว่า “สถานที่คนทั้งสองได้ทำพันธสัญญากัน” หรือ “แปลว่า บ่อน้ำแห่งพันธสัญญา” หรือ รากภาษาฮีบรู “שֶׁ֣בַע” (อ่านว่า เชบา) แปลว่า “จำนวน 7”
o ทั้งหมดเป็นการเล่นคำภาษา (สัญญา เลข 7 หรือ ความสมบูรณ์ของคำสัญญา) ดูพระคัมภีร์ตอนนี้สิครับ.... “อับราฮัมแยกลูกแกะเจ็ดตัวออกมาจากฝูง อาบีเมเลคตรัสถามอับราฮัมว่า “ทำไมท่านจึงแยกลูกแกะเจ็ดตัวเหล่านี้ไว้ต่างหาก” อับราฮัมทูลตอบว่า “ขอพระองค์ทรงรับลูกแกะเจ็ดตัวนี้จากข้าพเจ้าไว้เป็นหลักฐานว่า ข้าพเจ้าได้ขุดบ่อน้ำนี้” เพราะเหตุนี้ สถานที่นั้นจึงมีชื่อว่าเบเออร์เชบา เพราะคนทั้งสองสาบานต่อกันที่นั่น” ด้วยเช่นกัน คือ การทำพันธสัญญาระหว่างอับราฮัมกับอาบีเมเลค (ปฐก 21:28-31)
o การที่เอลียาห์เดินทางมาถึง “เบเออร์เชบา” จึงมีความหมายมากๆ แม้เขาหนีมาไกล แต่เขาที่สุดจะต้องมาถึง “พันธสัญญา” มาถึงที่ ชื่อเมืองที่มีความหมายมากๆ คือ เบเออร์เชบา นั่นเอง เขาคือเอลียาห์ต้องซื่อสัตย์ต่อไปในพันธสัญญากับพระยาห์เวห์
• เรามาดูสภาพของประกาศเอลียาห์กันต่อ.... เขาเดินไปอีกหนึ่งวันในถิ่นทุรกันดาร นั่นคือพยายามที่จะหนีต่อไป พยายามที่จะออกไปให้ไกลจากการไล่ล่าของพระนางเยเซเบล สิ่งที่ท่านกระทำคือ
o นั่งใต้พุ่มไม้
o คิดอยากตาย
o อธิษฐาน “ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว โปรดเอาชีวิตของข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าไม่ดีกว่าบรรพบุรุษของข้าพเจ้าเลย”
• สิ่งที่น่าคิด... ในความหวาดกลัว ในความสิ้นหวัง การเสริมกำลังมาจากพระเจ้า “Solutions” หรือทางออกหรือข้อสรุปสุดท้าย ที่แท้จริงมาจากพระเจ้า เอลียาห์หลับไปเพราะหมดแรง แต่พระเจ้าทรงปลุกเขาให้ตื่นหลายครั้ง เพื่อกินและดื่มอาหารที่ทรงประทานให้ ขนมปังและน้ำ “ลุกขึ้นกินและดื่ม” อาหารนี้ทำให้เขามีกำลังเดินได้สี่สิบวันสี่สิบคืนจนถึงโฮเรบภูเขาของพระเจ้า
o ต้องเดิน สี่สิบวัน เหมือนที่ประชากรของพระเจ้าเคยเดิน 40 ปี
o 40 วันเป็นเครื่องหมายของการ “ชำระล้าง”
o โฮเรบ หรือ ซีนัย ภูเขาที่พระเจ้าทรงกระทำ “พันธสัญญากับโมเสสและประชากร” ความหมายที่น่ารักคือ เอลียาห์ แม้ว่ากลัว หนี แต่เขาต้องไปให้ถึง “พันธสัญญากับพระเจ้า” ไปให้ถึง “ภูเขาของพระเจ้า”
• ที่ภูเขาของพระเจ้า
o คำถามของพระเจ้าคือ “ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นี่” เป็นคำถามที่ชี้ให้เห็นความสนพระทัย เอาใจใส่ต่อความเป็นอยู่ของเอลียาห์
• คำตอบย้ำความสำคัญของความสนใจ ความร้อนรนต่อพระเจ้าของเอลียาห์
• “ข้าพเจ้ามีความกระตือรือร้นต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาล เพราะชาวอิสราเอลได้ละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระองค์ ได้รื้อแท่นบูชาของพระองค์และฆ่าประกาศกของพระองค์ มีแต่ข้าพเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่ เขายังพยายามจะฆ่าข้าพเจ้าด้วย”
• มิติชีวิตแห่งการพบพระเจ้า เมื่อพระเจ้าเสด็จผ่าน ผลกระทบที่เกิดคือ
1. ลมพัดแรงกล้า ผ่าภูเขาทำให้หินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นี่เป็นแค่การเสด็จผ่านของพระยาห์เวห์
2. แผ่นดินไหว (แต่พระเจ้าไม่ได้อยู่ในแผ่นดินไหว)
3. ไฟลุก (แต่พระเจ้าได้ไม่อยู่ในไฟที่น่ากลัวนั้น)
4. ที่สุด ในเสียงกระซิบเบาๆ พระเจ้าตรัสกับเอลียาห์ ให้เราพิจารณาพระดำรัสของ
พระเจ้า พระเจ้าทรงเรียกชื่อของท่าน “เอลียาห์ ท่านมาทำอะไรอยู่ที่นี่” "What are you doing here, Elijah?" (1Ki 19:13 RSV)
• คำตอบของเอลียาห์ เชิงตัดพ้อและเรียกร้องความเป็นธรรม เพราะท่านร้อนรนต่อพระเจ้า เหตุไฉนจะต้องมาถูกตามล่าชีวิตอีกด้วย “ข้าพเจ้ามีความกระตือรือร้นอย่างยิ่งต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาล เพราะชาวอิสราเอลได้ละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับพระองค์ ได้รื้อแท่นบูชาของพระองค์และฆ่าประกาศกของพระองค์ มีแต่ข้าพเจ้าเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เหลืออยู่ แล้วเขายังพยายามจะฆ่าข้าพเจ้าด้วย”
o คำตอบของพระยาห์เวห์ “จงกลับไปทางที่ท่านมา” มีความหมายว่า
1. “มาทางไหนก็ไปทางนั้น” ภาษาอังกฤษ คือ “Go, return on your way”
2. ภาษาฮีบรูใช้คำชัดเจนมากๆ “לֵ֛ךְ שׁ֥וּב לְדַרְכְּךָ֖ ” อ่านว่า “แล็ค ชูฟ เลอะดาร์เคอะคา" แปลตรงๆตังว่า “จงไป จงย้อนกลับ ไปยังทางของเจ้า คือ “มาทางไหนล่ะ เอ็งก็กลับไปทางนั้นแหละ” เหมือนกับจะบอกว่าอย่าหนีแบบนี้ กลับไปซะ”
3. พระดำรัสของพระเจ้า คือ สั่งให้กลับไป หนีทางไหน กลับไปทางนั้น... หมายความว่า “ประกาศกต้องทำหน้าที่ประกาศก ไม่อาจหนีหน้าที่ประกาศก พระเจ้าทรงสัญญาจะส่งความช่วยเหลือ ขอเพียงแต่ให้ ยืนหยัดมั่นคงในหน้าที่ประกาศก ต้องอยู่ในที่ของประกาศก”
• พระเจ้าสั่งให้เจิมตั้งเอลีชา และในที่สุดท่านเอลียาห์ก็ได้กลับไปและเจิมตั้งเอลีชาตามพระบัญชาของพระเจ้า ซึ่งบทบาทของประกาศกคือ ทำตามพระบัญชา
• อ่านพระวาจาวันนี้แล้วพ่อได้ตระหนัก ได้คิด ได้ไตร่ตรองจริงๆ ว่า
1. เราเข้มแข็งจริงๆไหมในชีวิตของพ่อเอง ในฐานะพระสงฆ์ ในฐานะประกาศก
2. เคยถูกเบียดเบียน เบียดบัง ด้วยกระแสของความเท็จเทียม กระแสโลก กระแสโลภ กระแสอยากได้อยากมี หรือเราอาจจะลืมพระเจ้าแท้ไปบ้างก็เป็นได้
3. หรือเราอาจจะถูกกระแสโลกไล่ล่า จนเราเองก็เหนื่อย ต้องหนี หมดแรง หรือตัดพ้อพระเจ้า เมื่อยามที่ร่างกายหรือจิตใจเราถูกกระทบ อ่อนแอ เจ็บป่วย ผิดหวัง ฯลฯ
4. เราอาจตัดพ้อพระเจ้า เราทำดีแล้ว เรารักพระเจ้า รักพี่น้อง แต่ ทำไม ทำไมเป็นแบบนี้... เราอาจจะหนี เช่นเอลียาห์
5. แต่พ่ออยากให้พระวาจาวันนี้เตือนพ่อเอง และเตือนใจเราทุกคน “ฟังเสียงพระเจ้า” กลับไปในทางของพระเจ้า ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า พระเจ้าจะประทานความช่วยเหลือแก่เราแน่นอนดังเช่นทรงสั่งเอลียาห์ให้ซื่อสัตย์ต่อไป และกลับไปในทางที่เขาหนีมา
6. พี่น้องที่รักครับ กระแสของความเท็จเทียมปัจจุบันนี้ เราต้อง มีศรัทธา มั่นคง และขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าเสมอ ขอให้เราได้รับพลังของพันธสัญญาแห่งศีลล้างบาปกับพระเจ้า ดุจดัง “เบเออร์เชบา” ที่ทั้งสองทำสัญญาต่อกัน
