วันอังคารที่ 31พฤษภาคม 2016
สัปดาห์ที่ 9 เทศกาลธรรมดา
(31 พฤษภาคม ฉลองพระนางมารีย์เสด็จเยี่ยม)
ลก 1:39-56
39หลังจากนั้นไม่นาน พระนางมารีย์ทรงรีบออกเดินทางไปยังเมืองหนึ่งในแถบภูเขาแคว้นยูเดีย 40พระนางเสด็จเข้าไปในบ้านของเศคาริยาห์และทรงทักทายนางเอลีซาเบธ 41เมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำทักทายของพระนางมารีย์ บุตรในครรภ์ก็ดิ้น นางเอลีซาเบธได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม 42ร้องเสียงดังว่า “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใด ๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย 43ทำไมหนอพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้า จึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า 44เมื่อฉันได้ยินคำทักทายของเธอ ลูกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความยินดี 45เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่พระเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง”
46พระนางมารีย์ ตรัสว่า
วิญญาณข้าพเจ้าประกาศความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
47จิตใจของข้าพเจ้าชื่นชมยินดีในพระเจ้า พระผู้กอบกู้ข้าพเจ้า
48เพราะพระองค์ทอดพระเนตรผู้รับใช้ต่ำต้อยของพระองค์
ตั้งแต่นี้ไป ชนทุกสมัยจะกล่าวว่าข้าพเจ้าเป็นสุข
49พระผู้ทรงสรรพานุภาพทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่สำหรับข้าพเจ้า
พระนามของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์
50พระกรุณาต่อผู้ยำเกรงพระองค์แผ่ไปตลอดทุกยุคทุกสมัย
51พระองค์ทรงยกพระกรแสดงพระอานุภาพ
ทรงขับไล่ผู้มีใจมักใหญ่ใฝ่สูงให้กระจัดกระจายไป
52ทรงคว่ำผู้ทรงอำนาจจากบัลลังก์ และทรงยกย่องผู้ต่ำต้อยให้สูงขึ้น
53พระองค์ประทานสิ่งดีทั้งหลายแก่ผู้อดอยาก ทรงส่งเศรษฐีให้กลับไปมือเปล่า
54พระองค์ทรงช่วยเหลืออิสราเอล ผู้รับใช้พระองค์
โดยทรงระลึกถึงพระกรุณา
55ดังที่ทรงสัญญาไว้แก่บรรพบุรุษของเรา
แก่อับราฮัมและบุตรหลานตลอดไป
56พระนางมารีย์ประทับอยู่กับนางเอลีซาเบธประมาณสามเดือนจึงเสด็จกลับ
-----------------------------------------
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “วันทามารีย์ เปี่ยมด้วยพระหรรษทาน พระเจ้าสถิตกับท่าน....และพระเยซูโอรสของท่าน...”
• พระสัจจธรรมเรื่องพระแม่มารีย์ พ่อเคยไปบรรยายกับพี่น้องคริสเตียน มีความยากลำบากครับในเรื่องความเชื่อของเราคริสตชนคาทอลิกกับพี่น้องคริสเตียน พวกเขาไม่ให้ความสำคัญกับพระแม่มารีย์ ความจริงจะบอกว่าไม่ให้ความสำคัญก็ไม่ถูกนะครับเสียทีเดียว เขาให้ความสำคัญด้วยบ้าง แต่เพราะความขัดแย้งกับคาทอลิกในเรื่องข้อความเชื่อเกี่ยวกับพระแม่มารีย์มากกว่าที่ให้มีความยากลำบากกันในเรื่องนี้
o บ่อยครั้งก็โจมตีความเชื่อและธรรมเนียมประเพณีแห่งความศรัทธาของเราในพระแม่มารีย์มากๆทีเดียว
o เหตุผลสำคัญก็น่าฟังครับ เพราะพวกเขาไม่เห็นว่า มีข้อมูลจากพระคัมภีร์สนับสนุนเลยในเรื่องข้อความเชื่อต่างๆที่เรานับถือและให้เกียรติแม่พระ
o เราฉลองแม่พระ ให้เกียรติแม่พระมากมายเหลือเกินซึ่งเรื่องนี้สำหรับเราคาทอลิกก็เป็นความจริงมากๆ ด้วย เรารักให้เกียรติแม่พระมาก มีข้อความชื่อเกี่ยวกับแม่พระมากอยู่ด้วย แล้วเราจะอธิบายเรื่องนี้กันอย่างไร
• ครับ เรื่องข้อความเชื่อต่างๆเกี่ยวกับแม่พระที่ว่า ไม่มีข้อความในพระคัมภีร์สนับสนุนมากนักก็จริงอยู่.....แต่....แต่พระศาสนจักรคาทอลิกของเรามี “ธรรมประเพณี” สนับสนุนด้วยครับ เราจึงมีธรรมประเพณีความเชื่อเกี่ยวกับแม่พระมากมาย วันนี้พ่ออยากยกประเด็นที่พ่อเสวนากับพี่น้องคริสตเตียนนิดหน่อยครับ
o ประการแรก เราจะไม่มีการโจมตีกันทางความเชื่อนะครับ ไม่มีประโยชน์ และไม่มีคุณค่าครับ เพราะพระเยซูสอนเรื่อง “ความรัก” เป็นสำคัญครับ
o ประการที่สอง พ่อขอเสนอภาษาเปรียบเทียบจากพันธสัญญาเดิมดังนี้ครับ สิ่งที่พ่อคิดว่ามีข้อมูลจากพระคัมภีร์ที่สุดยอดมากๆ ครับ “พระเยซูถือกำเนิดในพระครรภ์ของพระแม่มารีย์” พระแม่จึงเป็นผู้ที่ควรได้รับการยกย่องสูงสุดครับ เพราะ “พระเยซูอยู่ในเลือดเนื้อของพระแม่”
• เราย้อนกลับไปดูพันธสัญญาเดิมสิครับ เรื่อง “หีบพระบัญญัติ” (อพย 25) จะเห็นว่า หีบพระบัญญัติตั้น ตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์นั้น ต้องทำขึ้นด้วยไม้กระถินเทศ และที่สำคัญต้องหุ้มด้วยทองคำ ล้ำค่า ได้รับการยกย่องสูงสุดตลอดมาในพันธสัญญาเดิม ได้รับเกียรติสูงสุด......เพราะอะไร????....เพราะอะไร????
o คำตอบที่ง่ายที่สุดเรื่องหีบพระบัญญัติ คือ เพราะหีบไม้ต้องหุ้มทองบริสุทธิ์เช่นนั้น ก็เพราะต้องเป็นที่รองรับแผ่นศิลาจารึกพระบัญญัติของพระเจ้า ที่เป็น “พระวาจา” ของพระเจ้า
o พระวาจาสิบคำหรือพระบัญญัติสิบประการที่พระเจ้าตรัสและพวกเขาต้องเคารพนับถือสูงสุด..... คำตอบสุดท้ายครับ... หีบนั้นต้องล้ำค่าที่สุด ไม่ใช่เพื่อหีบเอง แต่เพื่อพระบัญญัติหรือพระคำของพระเจ้า เพราะพระวาจาของพระเจ้า “อยู่ในนั้น” จริง หีบนั้นจึงมีค่าเหลือเกินไม่ใช่หรือครับ
• มาถึงบางอ้อไหมครับ....ว่าทำไมคริสตชนคาทอลิกตลอดมาตั้งแต่ศตวรรษแรกๆให้เกียรติพระแม่มารีย์ ทำไมแม่พระจึงต้องล้ำค่า ต้องได้รับการยกย่องอย่างยิ่ง....คำตอบคือ “พระเจ้าสถิตกับท่าน...และพระเยซูโอรสของท่านทรงบุญยิ่งนัก”
• นี่อย่างไรล่ะครับ ชัดดีไหมครับ และ
o นี่คือเหตุผลที่วันนี้ด้วยเราฉลอง “แม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอลีซาเบท”
o สำคัญมากครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พระเยซูเจ้าปฏิสนธิ์ในพระครรภ์ของพระแม่แล้ว แม่พระไปเยี่ยมเอลีซาเบทซึ่งตั้งท้องนักบุญยอห์นบัปติสตาได้ 6 เดือนแล้ว
o ดังนั้น การพบกันของทั้งสอง เห็นไหมกุมารน้อยที่อยู่ในครรภ์ของเอลีซาเบธโลดเต้นด้วยความยินดี เพียงเพราะเสียงของมารีย์ซึ่งมีพระเยซูเจ้าอยู่ในพระครรภ์นั้นได้กระทบหูนางเอลีซาเบท
o นี่งัยครับ หลักฐานจากพระคัมภีร์ ไม่ใช่เพราะแม่พระที่ยิ่งใหญ่...แต่เป็นเพราะพระเยซูเจ้าที่ประทับอยู่ในพระครรภ์ของแม่พระครับ
o ดังนั้น แม่พระจึงได้รับเกียรติ เหมือนหีบพระบัญญัติของพันธสัญญาใหม่จริงๆ ล้ำค่าแน่นอนครับ พระเจ้าต้องเตรียมพระนางอย่างพิเศษอย่างแน่นอนเพื่อรองรับพระวาจาผู้รับเอากายบังเกิดเป็นมนุษย์
• วันนี้เราจึงฉลองแม่พระเสด็จเยี่ยมพร้อมกับพระครรภ์ที่มีพระเยซูเจ้า “พระวจนาตถ์หรือพระวาจาผู้รับเอาร่างกายบังเกิดเป็นมนุษย์” จึงเป็นฉลองที่มีค่าจริงๆ ครับ....พ่อจึงอยากให้เราเห็นคุณค่าและความหมายของพระแม่จริงๆ ไม่ใช่เพราะพระแม่เอง แต่เพราะ “พระเยซู โอรสของท่าน ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ครับ”
• พ่อบรรยายกับพี่น้องคริสเตียน กับอาจารย์หนุ่มที่เก่งทางพระคัมภีร์อย่างน่ายกย่อง พ่อเห็นว่า หลังจากพ่อบรรยายเช่นนี้ คำถามเกี่ยวกับพระแม่มารีย์ ความสงสัย ก็ลดลงครับ แน่นอนเราคาทอลิกไม่เคยยกแม่พระเป็นพระเจ้า เหตุผลที่พระแม่มีส่วนกับพระวาจาเช่นนั้น ธรรมประเพณีของเรา หรือศรัทธาของเราต่อแม่พระจึงมีความหมายยิ่งนักครับ....วันนี้เน้นมารีย์ศาสตร์หน่อยนะครับที่ภาษาทางเทววิทยาเขาเรียกว่า Mariology เป็นแขนงหนึ่งที่สำคัญของเราเลยแหละครับ และแม่พระก็มีคุณค่าในความเชื่อศรัทธาของเราคาทอลิก ในประเพณีคริสตชนจริงๆ ครับ
การเยี่ยมเยียน นำความยินดีเสมอ...ประสบการณ์ของพ่อเมื่อสองสามปีก่อน เคยเล่าให้ฟัง
• สองปีก่อนพ่อเคยเล่าเรื่องนี้ เรื่องพ่อออกเดินทางเยี่ยมครับ พ่อไปเยี่ยมเด็กเยาวชนที่เขมร เยี่ยมคุณพ่อที่นั่น และก็ออกเดินทางเยี่ยม...
o บ้านแรก บ้านของซิสเตอร์คณะผู้รับใช้ฯที่เสียมเรียบ พวกเขามาจากเมืองไทยนานแล้ว มาทำงานที่นี่ มากเพื่อประกาศความรักของพระเจ้า ซิสเตอร์ได้ตอนรับพ่อในบ้านที่เรียบง่าย เราได้ทำมิสซากันอย่างเงียบๆ สงบ ในห้องเล็กๆ จะได้ไม่เกินสิบคน วัดน้อยจริงๆ แต่ความสดชื่น เสียงหัวเราะ ใบหน้ายิ้มแย้มของบรรดาซิสเตอร์สามสี่คนที่นี่ช่างบอกถึงความสุขจริงๆ บ้านนี้ไม่ไกลจากโรงแรมที่พ่อพัก นั่งรถประมาณสิบกว่านาทีเท่านั้น แต่บ้านของพวกเขาเล็กๆ และเป็นบ้านที่เริ่มรับเป็นที่พักนักศึกษา ให้โอกาส ให้สถานที่ สรุปเรียบ น่ารักและเต็มไปด้วยความน่าประทับใจในงานแพร่ธรรม มิสซาของเราเรียบๆมากๆ และหลังมิสซา พ่อได้มีโอกาสอวยพร ปกมือตามคำขอของซิสเตอร์แต่ละท่าน อบอุ่นมาก พ่อยอมรับ พ่อไม่มีพรอะไรหรอกครับ พ่อก็คนบาป แต่พระเจ้าใช้พ่อมาเพื่อเยี่ยมเยียนและเพื่อนำความรักความชื่นชมมาสู่พวกเขา...
o พ่ออาจจะไม่ค่อยชื่นชมเท่าไรก็เป็นได้ แต่พ่อมั่นใจ พวกเขาดีใจ คงเหมือนกับพ่อเวลาไปอยู่แดนไกล ต่างประเทศ ที่ไปเรียน (สบายกว่าที่นี่มากนัก) มีคนไทยมาเยี่ยม “พ่อดีใจมาก” พ่อเชื่อว่า พวกซิสเตอร์ผู้เสียสละเหล่านี้คงดีใจที่พ่อ (แม้ไม่ได้มีค่าอะไรในตนเอง) ได้มาเยี่ยม ได้ตั้งใจมาเพื่อพบพวกเขา พ่อมั่นใจจากประสบการณ์ที่เคยถูกเยี่ยมเยียน บรรดาซิสเตอร์มิชชันนารีชายไทยเหล่านี้ และชาวเขมรด้วย (คณะเขาเริ่มมีกระแสเรียกเป็นชาวเขมรแล้ว) พวกเขาคงดีใจ สำหรับการ “เยี่ยม” ของพ่อ แม้พ่อไม่ได้มีอะไรดี หรือพิเศษอะไรเลย แถมพ่อเองยังต้องถือว่าตนเองนั้นด้อยเสียด้วยซ้ำไป
o บ้านหลังที่สองที่ไปเยี่ยมซิสเตอร์ผู้รับใช้ฯที่กำปงทม พ่อต้องนั่งรถสองชั่วโมงครึ่ง บนถนนที่แสนกระโดด นี่ขนาดเราเช่ารถเก๋งนะ ถ้าเป็นกระบะคงไส้คลอนกว่านี้ นั่ง หลับ นั่งดูทาง ไป ไป ไป เพื่อ “ไปเยี่ยม” อีกบ้านหนึ่งของซิสเตอร์คณะเดียวกันแต่อยู่ไกลออกไปจากเสียมเรียบ บนเส้นทางไปพนมเปญ พ่อได้มีโอกาสนั่งรถไปเยี่ยมซิสเตอร์อีกสามสี่ท่านที่นี่ พวกเขาทำงาน ทำนา พร้อมกับพ่อเจ้าวัดซึ่งเป็นชาวเกาหลีคณะเยซูอิต ซิสเตอร์ทำงาน และจัดให้มีการเย็บผ้า ทำขอที่ระลึกของใช้เป็นงานเย็บปักแบบเขมร มีแม่หม้าย หรือแม้แต่คนที่ป่วย ติดเชื้อ ได้มาทำงานในบ้านเล็กๆที่ซิสเตอร์และพ่อทางวัดจัดไว้ อากาศร้อนสุดๆ ชื้นมากๆ พัดลมก็ต้องใช้แบบตัวเล็กๆ ไฟแบบสิบสองโวลต์ เพราะเป็นการ “ประหยัด” เพราะค่าไฟแพงมากๆ พ่อได้นั่งคุย ได้พบเด็กๆผู้หญิงที่มาอยู่เพื่อเรียน ซิสเตอร์ดูแล ให้โอกาส ให้เวลา ให้ชีวิตใหม่ ให้อนาคต... พ่อแวะมาที่นี่ซิสเตอร์ เด็กๆ โดยเฉพาะซิสเตอร์สองสามคนที่นี่ มีผู้ฝึกหัดด้วย พวกเขาดีใจกับการ “มาเยี่ยม” พวกเขาอยู่ที่นี่เป็นปีๆ ลำบากมาก ซิสเตอร์บางคนต้องเข้าหมู่บ้านตลอด ไฟฟ้าก็ไม่มี นั่งรถไกลๆ รถประจำทางแน่นสุดๆ ร้อน ไม่มีแอร์เย็นๆแน่นอน ฝุ่นเพียบ ฟังซิสเตอร์เล่าแล้วพ่อก็อดร่วมจิตใจกับธรรมทูตไม่ได้ ไฟฟ้าก็ไม่มี ใช้แบตเตอรี่ต้องแบกไปจ้างเข้าชาร์จ และก็นำมาเป็นไฟแสงสว่าง พัดลมถ้ามีก็เป็นตัวสิบสองโวลต์ น่าทึ่งครับ.. พ่อฟังประสบการณ์ที่ซิสเตอร์เล่าๆๆๆ ด้วยรอยยิ้ม และหัวใจธรรมทูตจริงๆ น่าทึ่ง พ่อมาเยี่ยมก็รู้สึกได้ว่า “การเยี่ยมของเรา” มีค่าสำหรับพวกเขาที่มีหัวใจธรรมทูต “การเยี่ยม” ก็นำความยินดีอยู่ดี
• เมื่อพ่อออกเดินทางกลับมาจากการไปเยี่ยมพวกซิสเตอร์ เวลาค่ำนั้นเองพ่อได้รับข้อความจากซิสเตอร์ทั้งสองแห่ง คือ “ความยินดีกับการเยี่ยม” ข้อความต่อไปนี้พ่อคัดบางส่วนมา คือ ข้อความที่ซิสเตอร์ท่านหนึ่งเขียนมาในไลน์ของพ่อสำหรับความรู้สึกที่ได้รับจาก “การเยี่ยม” ของพ่อครับ พ่ออ่านไลน์ของซิสเตอร์ที่เขียนมาแล้วยอมรับว่า “การเยี่ยม” มีค่าจริงๆ สำหรับพวกเขา และเป็นคำสอนชีวิตมิชชันนารีสำหรับพ่อมากมายเหลือเกินครับ
o “ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมพวกเรา... ตั้งตารอพ่ออยู่แล้วค่ะ ดีใจที่จะได้เจอ หนูเพิ่งกลับมาจากหมูบ้านค่ะ.... นานทีจะมีคนเดินทางมาเยี่ยมแบบนี้ กำปงทมไม่ใช่ที่ท่องเที่ยวเลยไม่ค่อยมีใครมาค่ะ รู้สึกดีจริงๆค่ะ... เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูจะกลับไปที่หมู่บ้านแล้ว ไปคนเดียว ทำงานคนเดียวท่ามกลางคนเขมร ภาวนาให้หนูมีความมั่นใจว่ามีพระเจ้าอยู่กับเรา ไม่ต้องกลัวสิ่งใด... หนูภูมิใจในพระเจ้าที่สำสิ่งมหัศจรรย์ในชีวิตหนูมากมาย.. หนูมีความสุขที่ได้อยู่ที่นี่ แม้งานที่นี่จะดูไม่ยิ่งใหญ่อะไร แต่มีคุณค่า อยู่กับคน ทำงานทำนากับพวกเขา คนทำงานแพร่ธรรมและอภิบาล... เป็นทุกอย่างสำหรับทุกคน”
o คุณแม่อธิการเจ้าคณะผู้รับใช้ในขณะนั้นก็ได้กรุณาเขียนในเฟสบุคของพ่อว่า “ขอบคุณมากค่ะคุณพ่อที่คิดถึงสมาชิกในเขมร... ความรักพระคริสตเจ้าผลักดันให้พ่อนั่งรถกระโดดไปกระเด้งมา2ชั่วโมงครึ่ง...คนเขมรน่ารัก....”
o สมาชิกอีกคนที่เขมรได้เขียนข้อความว่า “เจ้าคณะถามว่า ทำอาหารอะไรอร่อยๆเลี้ยงพ่อไหม ขอบอกว่าทำอาหารธรรมดาแบบชาวเขมรเลย ที่ดีกว่าหน่อยคือมีกับข้าวสองอย่างและผลไม้คะ แต่ที่ฟินไม่ใช่อาหาร แต่เรามีเวลาได้คุยกันด้วยภาษาไทย นานๆทีจะมีคนไทยบุกมาเยี่ยมถึงถิ่น ปลื้มมากคะ ขอบคุณพ่อมากนะคะ ที่มาเยี่ยมพวกเรา”
• สรุปว่า “การเยี่ยมเยียน” มีค่าจริงๆสำหรับผู้ได้รับการเยี่ยมเยียน.. พ่อเขียนเรื่องราวเรื่องเยี่ยมนี้เมื่อสองปีกว่าๆ เขียนที่สนามบินพนมเปญขณะรอเรือบินกลับบ้านจากการมาเยี่ยมเพียงสามวัน แต่ซิสเตอร์และธรรมทูตทั้งหลายต้องอยู่ต่อไปอีกนานเท่าที่ศรัทธาของพวกเขาได้ยืนยัน และพวกเขาคือวุฒิภาวะของความเชื่อของพระศาสนจักรไทย น่าทึ่ง พ่อยอมรับ “การเยี่ยม” คือความสุขจริงๆแน่นอน
• วันนี้เราฉลอง “แม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอลีซาเบธ” โอพระเจ้า พระองค์ประทับในพระครรภ์ของพระแม่มารีย์ และทรงเสด็จมาเยี่ยมนางเอลีซาเบธ ช่างมีความสุขเสียนี่กระไร...
o พระนางเสด็จเข้าไปในบ้านของเศคาริยาห์และทรงทักทายนางเอลีซาเบธ เมื่อนางเอลีซาเบธได้ยินคำทักทายของพระนางมารีย์ บุตรในครรภ์ก็ดิ้น นางเอลีซาเบธได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยม ร้องเสียงดังว่า “เธอได้รับพระพรยิ่งกว่าหญิงใด ๆ และลูกของเธอก็ได้รับพระพรด้วย ทำไมหนอพระมารดาขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเสด็จมาเยี่ยมข้าพเจ้า เมื่อฉันได้ยินคำทักทายของเธอ ลูกในครรภ์ของฉันก็ดิ้นด้วยความยินดี เธอเป็นสุขที่เชื่อว่า พระวาจาที่พระเจ้าตรัสแก่เธอไว้จะเป็นจริง” (ลก 1:40-45)
• หัวใจที่รัก พร้อมจะออกไปหาทุกคน พร้อมจะไปเยี่ยมเยียนทุกคนเสมอมิได้ขาด
o วันนี้พ่อเล่าเรื่องการเยี่ยมเยียนของพ่อที่เขมรพอดีๆ หัวใจของพวกเขาและของพ่อเองเปี่ยมด้วยความสุขจริงๆ
o พ่อเล่าเรื่องนี้เพื่อสะท้อนความรัก ความยินดี แห่งการเยี่ยมเยียน และนั้นคือเหตุผลที่เราต้องฉลองแม่พระเสด็จเยี่ยมย่างมีความสุขและชื่นชมยินดีในวันนี้...
• พี่น้องที่รัก... ความรักนำมาสู่การเยี่ยมเยียนด้วยความรัก และพระมารีย์รักเอลีซาเบธเสด็จเยี่ยมด้วยความรักเต็มหัวใจ ยิ่งกว่านั้น เสด็จไปพร้อมกับพระเจ้าองค์ความรักในพระครรภ์ของพระแม่... สวยงามเหลือเกิน การเยี่ยมเยียนที่เต็มเปี่ยมด้วยพระเจ้าองค์ความรัก...
• ขอพระเจ้าองค์ความรักสถิตกับเราทุกคน และให้เราไม่ลืมที่จะกระทำสิ่งที่ง่ายๆเสมอๆคือเยี่ยมเยียนกัน ไปหากัน ด้วยความรัก โดยเฉพาะคนที่ต้องการความรักความเห็นใจมากที่สุด..
• พ่อย้ำ
o เยี่ยมเยียนกันมากๆ รักกันมากๆ เริ่มจากในบ้าน ในครอบครัว ในหมู่คณะ ชุมชนคริสตชน บางทีอาจมีบางคนที่รอคอยรอยยิ้ม รอคอยการเยี่ยมเยียนด้วยความรักจากเราอยู่นานแล้ว แม้จะอยู่ใกล้กันเหลือเกินก็ตาม แต่เราอาจจะได้ลืมไปที่จะเยี่ยมเยียนกัน
o ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ... การเยี่ยมเยียนก่อให้เกิดความเติบโตฝ่ายจิตเพราะศรัทธา จงออกเยี่ยมเยียนกันมากขึ้น ออกจากเซฟโซนของเราเอง ไปเยี่ยมคนรอบข้างเรา โดยเฉพาะผู้ยากไร้ชายขอบสังคมเถิดครับ
