วันเสาร์ที่ 19 มีนาคม 2016
(สมโภช นักบุญโยเซฟ ภัสดาของพระนางมารีย์)
“ฉลองนักบุญโยเซฟ ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลดาวิด..” วันนี้เราได้อ่านหนังสือซามูแอลฉบับที่สอง บทที่ 7 บางส่วน แต่พ่อขอยกมาให้อ่านทั้งบทเลยนะครับ จะได้เห็นความใกล้ชิดระหว่างดาวิดและพระยาห์เวห์ ความรักพิเศษที่พระยาห์เวห์ทรงมีต่อดาวิด บทอ่านเป็นเหมือนบทสนทนาที่งดงามมากๆ พ่อจะยกมาทั้งบทและเราจะได้เห็นคำสัญญาที่งดงาม คำสัญญาที่พระเจ้าให้ไว้กับกษัตริย์ดาวิด วันนี้พ่ออยากสกัดกลั่นกรองพระวาจาของพระเจ้า จากซามูเอลบทที่ 7 ออกมาให้เห็นว่า
• นี่เป็นการพบปะกันอย่างอ่อนโยน งดงาม ระหว่างยาห์เวห์และดาวิด
• สัญญาที่พระเจ้ามีต่อดาวิด
• และความฝันของดาวิดที่จะสร้างพระนิเวศน์ให้กับพระเจ้า
พี่น้องที่รักครับ พ่อเชิญชวนให้อ่านซามูเอลบทนี้ทั้งบทเลยนะครับ อ่านในโอกาสฉลองนักบุญโยเซฟ ชื่อ “โยเซฟ” ในภาษาฮีบรู Yosef แปลว่า “พระยาห์เวห์ทรงเพิ่มให้ ทรงเติมเต็มให้สมบูรณ์ซึ่งพระสัญญาของพระองค์” พระเจ้าเติมเต็มพระสัญญาของพระองค์ เมื่อพระองค์ประทานพระผู้ช่วยให้รอดคือพระเยซูคริสตเจ้าให้มาบังเกิดเป็นมนุษย์ เราจำได้ดีถึงบทบาทของท่านนักบุญโยเซฟที่พระคัมภีร์เล่าให้เราฟังในเรื่องการบังเกิดของพระเยซูเจ้า และเห็นได้ชัดเจนจริงๆถึงว่าท่านนักบุญโยเซฟเป็นผู้หนึ่งที่เติมเต็มพระสัญญาของพระเจ้าโดยปกป้องรักษาดูแลครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ เราได้สัมผัสและเห็นได้ว่างานของพระเจ้าครับว่าเต็มเปี่ยมเพียงใด....
พี่น้องต้องอ่านทั้งบทครับ และดูว่าในคำสัญญากับดาวิด ในการสนทนากับดาวิดผ่านมาทางประกาศกนาธันนั้น พระยาห์เวห์ทรงสัญญาอย่างงดวามเหลือเกิน อ่านและสังเกตว่า
• มีคำว่า “เรา” ที่พระเจ้าตรัสเอง พระองค์ได้เน้นถึงพระองค์เองที่เป็นผู้กระทำหลักของทุกสิ่งทุกอย่าง ของประวัติศาสตร์แห่งความรอด เป็น พระยาห์เวห์ผู้ทรงตรัส “เรา” ที่เป็นผู้ลงมือกระทำทุกสิ่ง... อ่านดีๆ นับจำนวนครั้งของคำว่าเราในคำแปลภาษาไทยคาทอลิกนี้ดีๆ เป็นคำแปลที่งดงามและให้ความหมายมากๆ เราจะเป็นว่ามีคำว่า “เรา” กี่ครั้งกี่หน ใช่ครับ ดาวิดที่ความใฝ่ฝันที่จะสร้างพระนิเวศน์ถวายแด่พระยาห์เวห์ แต่พระเจ้าพระยาห์เวห์ได้ตอบดาวิด พูดกับดาวิด งดงามเหลือเกิน คำแปลใช้คำว่า “เรา” “I” ดาวิดได้เผชิญหน้ากับพระเจ้าในคำสนทนาในพระคัมภีร์แบบตัวต่อตัวกับพระยาห์เวห์ พ่อจะสกัดออกมาเป็นประโยคต่อประโยคให้สังเกตและอ่านอย่างต่อเนื่องนะครับ...
• และเมื่อดาวิดตอบพระเจ้า ดาวิดกล่าวซ้ำๆ คำว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า” จำนวนหลายครั้งเช่นกัน...
เมื่ออ่านอย่างดีๆ ตามที่ตัดออกมาเป็นหัวข้อๆ เราจะเห็นว่า
• ดาวิดได้แค่คิด แต่พระเจ้าทำได้ทั้งหมดพระองค์ตรัส “เรา” กี่ครั้งนับดูสิครับ....
• และที่สุด ดาวิดภาวนา ก็มีแต่คำว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า”
อ่านพระวาจาวันนี้และแกะรอยดีๆ พ่อพบบทสรุปว่า ชีวิตของมนุษย์ขึ้นกับพระเจ้าอย่างแท้จริง พระเจ้าเป็นเจ้าของพระสัญญา พระองค์กระทำให้สำเร็จทั้งหมด ดังนั้น วันนี้เราฉลองนักบุญโยเซฟผู้วางใจในพระเจ้า ผู้ยอมให้พระเจ้าตรัสและกระทำตามอย่างอ่อนโยน โดยการปกปักรักษาครอบครัวศักดิ์สิทธิ์อย่างอ่อนโยนและถ่อมตน นักบุญโยเซฟไม่ปรากฏว่ามีคำพูดของท่านสักคำในพระคัมภีร์ มีแต่ฝันคือการได้รับพระบัญชาและปฏิบัติตาม นั่นคือความงดงามและการตอบรับพระบัญชาของพระเจ้า
พี่น้องที่รักครับ ขอให้เราได้วางใจในเจ้ามากๆ เชื่อในพระประสงค์และการกระทำของพระองค์ พระเจ้าเพียงพอ... นักบุญโยเซฟ ก็ทำตามบัญชาของพระเจ้าเติมเต็มครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ ยอมทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าเสมอ ชีวิตของเรา เชื่อฟัง ยอมพระประสงค์ของพระเจ้า และอ่อนน้อมต่อพระเจ้าเสมอนะครับ... พระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ อ่านพระคัมภีร์วันนี้ที่พ่อสกัดออกมาให้อ่านดีๆนะครับ... จะเห็นว่า พระเจ้ายิ่งใหญ่จริงๆ และพระองค์ทรงเป็นมีบทบาทหลักที่สุด เราแต่ละคนล้วนเพียงแต่ฟัง และกระทำตามพระวาจา และสรรเสริญพระเจ้าตลอดไป เรื่องราวของดาวิดกับพระยาห์เวห์วันนี้สอนเราให้เราถ่อมตนลงต่อพระเจ้าจริงๆ เชื่อและวางใจในพระเจ้า ซึ่งความเชื่อและความวางใจในพระเจ้านี้ คือ คุณธรรมสำคัญของท่านนักบุญโยเซฟ บุรุษผู้ชอบธรรม ความชอบธรรมนี้คือความเชื่อเที่ยงตรงและวางใจในพระวาจาของพระเจ้าที่สุดจริงๆครับ...
จากนี้ไปอ่านพระคัมภีร์ตอนนี้ดีๆ และปล่อยตัวเราให้จมลงไปในการสนทนาของพระเจ้ากับดาวิด ผ่าทางประกาศกนาธัน เราจะได้ยินเสียงตรัสซ้ำๆ อย่างหนักแน่นและทำให้เรามั่นใจในพระองค์ได้เต็มที่ เมื่อพระองค์ตรัสว่า “เราๆๆๆ” และที่ดาวิดได้แต่ภาวนาสรรเสริญพระเจ้า ขอให้พระวาจาวันนี้ทำให้จิตใจของเราอ่อนโยนและถ่อมตนเต็มที่ต่อพระองค์ เชื่อศรัทธาในพระองค์นะครับ....
2 ซมอ 7:4-5a, 12-14a,16….. (พ่อคัดมาให้อ่านทั้งบทเลยนะครับ)
1เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงเข้าไปประทับในพระราชวัง และพระยาห์เวห์ประทานความสงบจากการสู้รบ 2กษัตริย์ตรัสกับประกาศกนาธันว่า 'ดูซิ เราอยู่ในวังสร้างด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบของพระเจ้ากลับอยู่ในกระโจม' 3นาธันทูลตอบว่า 'พระองค์ทรงคิดจะทำอย่างไร ก็โปรดทำเถิด เพราะพระยาห์เวห์สถิตอยู่กับพระองค์'
4แต่ในคืนนั้น พระยาห์เวห์ตรัสแก่นาธันว่า 5'จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า "พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ ท่านจะไม่เป็นผู้สร้างวิหารให้เราอยู่ 6ตั้งแต่
1. เรานำชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์จนกระทั่งถึงวันนี้
2. เราไม่เคยอยู่ในวิหาร
3. เรามีกระโจมเป็นที่อยู่ เดินทางกับเขาไปตามที่ต่าง ๆ 7เมื่อ
4. เราเดินทางไปตามที่ต่าง ๆ กับชาวอิสราเอล
5. เราไม่เคยถามผู้วินิจฉัย ผู้ใดซึ่งเราแต่งตั้งให้ดูแลอิสราเอลประชากรของเราว่า ทำไมท่านทั้งหลายไม่สร้างวิหารไม้สนสีดาห์ให้เราอยู่?" 8บัดนี้ ท่านจงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า "พระยาห์เวห์ จอมโยธาตรัสดังนี้
6. เราให้ท่านเลิกเลี้ยงแกะในทุ่งหญ้ามาเป็นผู้นำอิสราเอล ประชากรของเรา
7. 9เราอยู่กับท่านไม่ว่าท่านไปไหน
8. เรากำจัดศัตรูทั้งปวงที่ท่านเผชิญหน้า
9. เราจะทำให้ท่านมีชื่อเสียงเหมือนกับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน
10. 10เราจะเลือกที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเราตั้งหลักแหล่ง เขาจะอยู่ที่นั่นโดยไม่มีใครรบกวน จะไม่มีคนชั่วคอยกดขี่ข่มเหงเขาเหมือนในอดีต 11เมื่อ
11. เราเคยแต่งตั้งผู้วินิจฉัยให้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา
12. เราจะให้ท่านได้พักจากศัตรูทั้งปวงของท่าน
13. เราพระยาห์เวห์ประกาศแก่ท่านว่า
14. เราจะสร้างราชวงศ์ให้ท่าน 12เมื่อท่านสิ้นชีวิตในวัยชรา และถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษแล้ว
15. เราจะตั้งเชื้อสายคนหนึ่งของท่าน ซึ่งเป็นบุตรของท่าน ให้เป็นกษัตริย์ต่อจากท่าน
16. เราจะพิทักษ์รักษาอาณาจักรของเขาให้มั่นคง 13เขาจะเป็นผู้สร้างวิหารให้แก่นามของเรา
17. เราจะดูแลให้ลูกหลานของเขาเป็นกษัตริย์ครองราชย์ตลอดไป
18. 14เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา ถ้าเขาทำผิด
19. เราจะลงโทษเขาเหมือนบิดาใช้ไม้เรียวตีบุตร 15แต่
20. เราจะไม่ถอนความโปรดปรานของเราไปจากเขาเหมือนที่เราเคยทำกับซาอูล ซึ่ง
21. เราได้ปลดออกจากราชบัลลังก์ให้ท่านขึ้นเป็นกษัตริย์แทน 16ราชวงศ์และอาณาจักรของท่านจะมั่นคงอยู่ต่อหน้าเรา ตลอดไป อำนาจปกครองของท่านจะตั้งมั่นอยู่ตลอดไป"'
17นาธันทูลกษัตริย์ดาวิดให้ทรงทราบทุกสิ่งตามที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา 18กษัตริย์ดาวิดเสด็จเข้าไปประทับเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทูลว่า
1. 'ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า ข้าพเจ้าเป็นใคร และครอบครัวของข้าพเจ้าสำคัญอย่างไร พระองค์จึงทรงนำข้าพเจ้ามาไกลถึงเพียงนี้?
2. 19ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ยังทรงเห็นว่าทั้งหมดนี้น้อยเกินไป จึงทรงสัญญาถึงอนาคตอันไกลของครอบครัวผู้รับใช้พระองค์
3. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงปฏิบัติเช่นนี้กับมนุษย์เทียวหรือ 20ดาวิดจะทูลพระองค์มากกว่านี้ได้อย่างไร
4. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงรู้จักผู้รับใช้ของพระองค์เป็นอย่างดี? 21พระองค์พอพระทัยจะกระทำการยิ่งใหญ่ และทรงเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ก็เพราะทรงสัญญาไว้
5. 22ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงยิ่งใหญ่ ข้าพเจ้าทั้งหลายไม่เคยได้ยินเลยว่า มีผู้ใดเหมือนพระองค์ หรือมีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ 23ไม่มีชนชาติอื่นใดในแผ่นดินเหมือนอิสราเอลประชากรของพระองค์ ที่มีพระเจ้าเสด็จมากอบกู้เขา ทรงทำให้เขาเป็นประชากร ประทานชื่อเสียงแก่เขา ทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัว สำหรับแผ่นดินของพระองค์ทรงขับไล่ชนหลายชาติและเทพเจ้าของเขาออกไปต่อหน้าประชากรของพระองค์? -ซึ่งทรงปลดปล่อยออกจากอียิปต์ 24พระองค์ทรงสถาปนาอิสราเอลประชากรของพระองค์ให้เป็นประชากรของพระองค์ตลอดไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเขา
6. 25'ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า บัดนี้ขอทรงรักษาพระสัญญาที่ตรัสไว้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์และครอบครัวตลอดไป ขอทรงปฏิบัติตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้เถิด 26พระนามของพระองค์จะเป็นที่เลื่องลือตลอดไป และทุกคนจะกล่าวว่า "พระยาห์เวห์จอมโยธาทรงเป็นพระเจ้าของอิสราเอล" และเชื้อสายของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะมั่นคงเฉพาะพระพักตร์
7. 27ข้าแต่พระยาห์เวห์ จอมโยธา พระเจ้าแห่งอิสราเอล พระองค์ทรงเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ว่า "เราจะสร้างราชวงศ์ให้ท่าน ผู้รับใช้ของพระองค์จึงกล้าภาวนาเช่นนี้ต่อพระองค์
8. 28ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระวาจาของพระองค์เป็นความจริง พระองค์ทรงสัญญาจะประทานพระพรเหล่านี้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ 29ขอพระองค์ทรงอวยพรเชื้อสายของผู้รับใช้ของพระองค์ เขาจะได้คงอยู่เฉพาะพระพักตร์ตลอดไป
9. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงสัญญาแล้ว เชื้อสายของผู้รับใช้จะได้รับพรของพระองค์ตลอดไป'
พี่น้องที่รัก พ่อไม่มีอรรถาธิบายอื่นๆใดเพิ่มเติม นอกจากปล่อยให้เราได้ไหลจมลงไปในความรักของพระยาห์เวห์ต่อดาวิดและต่อประชากรของพระองค์ และให้จมลงไปในความรักแลความสำนึกรู้คุณของดาวิดที่มีต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าเช่นกัน แต่พ่อนั่งๆไตร่ตรองดู พ่อพบสองประเด็นสำคัญ
1. พ่อนับๆดูคำว่า “เรา” ที่ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยคแล้ว นับได้ 21 ครั้ง ก็มีอะไรที่สะกิดใจเพื่อคิดถึงวรรณกรรมพระคัมภีร์ภาษาฮีบรู เลข 7 คือเลขสมบูรณ์ เลข 3 ก็สมบูรณ์ และ 7 คูณด้วย 3 เท่ากับ 21 จำนวนคร้งของคำว่า “เรา” ที่เป็นประธานการกระทำกับดาวิดและอิสราเอล ก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า “ชีวิตของเรา พระเจ้าคือผู้มีบทบาทในชีวิตและประวัติศาสตร์ของเราอย่างครบครันจริงๆ” พระองค์สำคัญที่สุดในชีวิตของเรา
2. พ่อนับๆดูคำว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้า” ที่ดาวิดกล่าวถึงอย่างอ่อนโยนและยอมรับจริงๆ ยิ่งทำให้เห็นว่า ดาวิดศิโรราบต่อพระเจ้าจริงๆ เช่นกัน
สรุปได้ว่า ชีวิตของเรากับพระเจ้า มีพระเจ้าเพียงพอจริงๆ จงเชื่อ วางใจ รัก และฝากทุกอย่างไว้กับพระองค์ เราสามารถดำเนินชีวิตชอบธรรมเช่นนักบุญโยเซฟ เป็นที่รักดังเช่นกษัตริย์ดาวิด เหตุเพราะพระเจ้าทรงนำชีวิตของเรา ขอพระเจ้าอวยพรทุกท่านครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านที่มีนามนักบุญโยเซฟเป็นองค์อุปถัมภ์ครับ...
