วันพุธที่ 11 มีนาคม 2015
สัปดาห์ที่สาม เทศกาลมหาพรต
มธ 5:17-19…
17“จงอย่าคิดว่าเรามาเพื่อลบล้างธรรมบัญญัติหรือคำสอนของบรรดาประกาศก เรามิได้มาเพื่อลบล้าง แต่มาเพื่อปรับปรุงให้สมบูรณ์ 18เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ตราบใดที่ฟ้าและดินยังไม่สูญสิ้นไป แม้แต่ตัวอักษรหรือจุดเดียวจะไม่ขาดหายไปจากธรรมบัญญัติจนกว่าทุกอย่างจะ สำเร็จไป 19ดังนั้น ผู้ใดละเมิดธรรมบัญญัติเพียงข้อเดียว แม้เล็กน้อยที่สุดและสอนผู้อื่นให้ละเมิดด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ ส่วนผู้ที่ปฏิบัติและสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรสวรรค์
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• พระเยซู คือ ความสมบูรณ์ของธรรมบัญญัติ ความครบครันของพันธสัญญาเดิม... พ่อได้ยินคำสอนของพระเยซูเจ้าวันนี้ คือ มัทธิวบทที่ 5 หลังจากพระองค์สอนบุญลาภแปดประการบนภูเขา ที่เราเรียกว่า “บุญลาภ หรือความสุขแท้” และพระองค์ประกาศสอนทั้ง 8 ประการเสร็จแล้ว และได้ทรงย้ำข้อความต่อไปนี้ว่า “ท่านทั้งหลายเป็นเกลือดองโลก ท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างส่องโลก”... พระองค์ย้ำที่ “คุณภาพ” ของบรรดาศิษย์ ว่าเป็น “เกลือ” และเป็น “แสงสว่าง” และทันทีพระองค์ได้กล่าวถึงชัดเจน พระองค์ไม่ได้มาลบล้างบัญญัติเดิม คือ บัญญัติของโมเสส หรือพระบัญญัติสิบประการ แต่มาทำให้สมบูรณ์...
• พระวาจาวันนี้พ่ออยากย้ำประเด็นที่พระองค์ตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ตราบใดที่ฟ้าและดินยังไม่สูญสิ้นไป แม้แต่ตัวอักษรหรือจุดเดียวจะไม่ขาดหายไปจากธรรมบัญญัติจนกว่าทุกอย่างจะ สำเร็จไป” พ่อได้ยินประโยคนี้มาตั้งแต่เด็กๆ พ่อได้ยินพ่อเจ้าวัดสอนและเทศน์มาตั้งแต่พ่อเป็นเด็ก.. พ่อจำได้ขึ้นใจ... บัดนี้พ่อรู้จริงๆว่า “บัญญัติของพระเจ้า” สำคัญที่สุด และจะต้องรักษาไว้ทุกอย่าง ทุกประเด็น จนกระทั่งภาษาใช้แบบ Hyperbole คือเน้นย้ำให้ชัดว่า “แม้แต่ตัวอักษรหรือจุดเดียว” จะขาดไปไม่ได้เลย.. นั่นหมายความว่า พระบัญญัติของพระเจ้า เราจะต้องรักษาสุดกำลัง เราจะต้องพยายามสุดชีวิตที่จะรักษาไว้ให้ครบครัน...
• พี่น้องที่รัก จำได้ไหมว่า เราเคยท่องอะไร เราท่องทำไม ทำไมตั้งแต่เด็กเราถูกจับให้ท่อง ท่องไม่ได้ก็รับศีลมหาสนิทไม่ได้ รับศีลกำลังไม่ได้... พ่อท่องตั้งแต่ตอนเป็นเด็กเล็กๆ.. จำแล้ว พ่อไม่เคยลืมเลย “พระบัญญัติสิบประการ” พ่อจำได้ สมัยเป็นเด็ก ท่องลั่นบ้านลั่นช่อง เพราะเราต้องจำได้ให้ได้ ใครจะจำได้ก่อนกัน ใครจะไปเอาการกับบราเดอร์หรือกับครูคำสอนแล้วจำได้ก่อนกัน พ่อจำได้ว่า พ่อจำได้เร็วเสมอ พ่อชอบท่อง ชอบจริงๆ ท่องจำให้ได้และต้องไม่ลืม ต้องไม่ตื่นเต้น ถ้าตื่นเต้นจะวนไปวนมาแล้วโดนไล่กลับไปท่องมาใหม่... และเวลาไป “เอาการ” คือ ไปท่องขึ้นใจเพื่อล่าคะแนน เพื่อรับรองว่าเราจะได้ได้รับศีล... เวลาท่องนะพ่อจะเริ่มแบบนี้ พี่น้องจำกันได้ไหมครับ....
o “บัญญัติสิบประการ หนึ่งจงนมัสการพระเจ้าผู้เดียวของเจ้า สองอย่าออกพระนามพระเจ้าโดยไม่สมเหตุ สามวันพระเจ้าอย่าลืมฉลองเป็นวันศักดิ์สิทธิ์ สี่จงนับถือบิดามารดา ห้าอย่าฆ่าคน หกอย่าทำอุลามก เจ็ดอย่าลักขโมย แปดอย่าใส่ความนินทา เก้าอย่าปลงใจในความอุลามก สิบอย่ามักได้ทรัพย์ของเขา” (พ่อท่องแบบเก่านะครับ ส่วนที่เขาแปลใหม่ พ่อไม่ท่องหรอกครับ พอแล้ว ในสวรรค์คงใช้ได้ทั้งสองแบบ... ถ้าต้องท่องใหม่เดี๋ยวทำลายความจำแสนดีของพ่อไปหมด...)
o จำไม่ลืมจริงๆ และพ่อรู้ว่า การท่องจำ คือ หัวใจสำคัญในการ “หล่อหลอมจิตใจ” จริงๆนะครับ เคยมีนักการเมืองเสนอความคิดว่าเรียนแบบท่องจำต้องเลิก ใช้ไม่ได้ ทำให้เด็กคิดไม่เป็น... นั่นว่าไปโน่น..เพราะอะไร... เขาย้ำเพราะเราต้องใช้สื่อ เทคโนโลยี ต้องมี “แทบเลต”...แล้วก็เสนอนโยบายกระจายกระจุยที่สุด....เจ๊งเลย จบเลย โกงไปเลย หนีไปเลย... พ่อคนหนึ่งล่ะที่ไม่เห็นด้วย และไม่มีวันเห็นด้วยที่จะไม่ต้องมีการท่องจำ... เพราะคนที่เสนอความคิดให้เลิกท่องจำ เขาเองก็เรียนรู้จนฉลาดเรียนรู้มาจากการท่องจำในโรงเรียนเหมือนกันเพียงแต่ โกงด้วยโกงมากด้วย ทั้งนี้ อาจเป็นเพราะไม่ได้ท่องบัญญัติสิบประการ ไม่ได้ท่องจำข้อที่ว่า “อย่าลักขโมย และอย่ามักได้ทรัพย์ของเขา” อ้อ ไม่ได้ท่องจำบัญญัติแสนดีนี่เอง...
o ปรีชาญาณของพระคัมภีร์นับพันๆปีคือ... ผู้ชอบธรรมคือใคร... วรรณกรรมปรีชาญาณหนังสือเพลงสดุดี Psalms เริ่มจากบทที่หนึ่งเลย สดุดีมีถึง 150 บท และเริ่มบทที่หนึ่งเลยครับ... “ชื่นชมในพระธรรมบัญญัติของพระยาห์เวห์ ท่องบ่นธรรมบัญญัติของพระองค์ทั้งวันคืน” (สดด 1:2) “but his delight is in the law of the LORD, and on his law he meditates day and night.” (Psa 1:2 RSV)
o ดังนั้น การท่องบน การรำพึง การการหล่อหลอมปรีชาญาณจริงๆ พ่อเชื่อศรัทธาเช่นนี้... ท่องจนจำได ท่องจนไม่ลืม ท่องจนฝังในความคิดในมโนธรรม ท่องจนไม่โกง กลายเป็นนิสัยถาวรหรือสันดานดีของชีวิต ที่เขาเรียกกันว่า “สันดา” (Inborn) นั่นเอง... ท่องไว้ครับ ท่องไว้ เราลูกพระเจ้า เราคริสตชน ต้องซื่อสัตย์ รัก เมตตา ไม่โกง โกงไม่ได้เพราะไม่ใช่เรา...
• อีกประการหนึ่งจากพระวาจาสั้นที่เราอ่านวันนี้ คือ ข้อความที่ว่า “ดังนั้น ผู้ใดละเมิดธรรมบัญญัติเพียงข้อเดียว แม้เล็กน้อยที่สุดและสอนผู้อื่นให้ละเมิดด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ต่ำต้อยที่สุดในอาณาจักรสวรรค์ ส่วนผู้ที่ปฏิบัติและสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติด้วย จะได้ชื่อว่าเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอาณาจักรสวรรค์”
o ประเด็นแรก... “ละเลย” ผู้ใดละเลยธรรมบัญญัติ ไม่ปฏิบัติ และสอนให้ผู้อื่นละเลยเหมือนตนเองด้วย... แย่เลยนะครับ.. และพระเยซูเจ้าทรงย้ำสอนแบบเต็มที่จริงๆ ก็จริงไหมครับ พี่น้องว่าจริงไหม “โจรสอนโจร” “พ่อโกงสอนลูกโกง” “พ่อคอรัปชั่นสอนลูกด้วยแบบอย่างคอรัปชั่น”... พระเยซูเจ้าย้ำ “ผู้ใดละเมิดเพียงข้อเดียวแม้ข้อเล็กน้อยที่สุด และสอนให้คนอื่นละเมิดด้วย”... คนนั้น จะแย่มากๆ จะเป็นคนต่ำต้อยจริงๆ คำนี้ใช้ในภาษาต้นฉบับดีกว่าครับ คำภาษากรีกใช้คำว่า ἐλάχιστος (Mat 5:19 GNT) อ่านออกเสียงว่า “เอล้าคิสตอส” (ภาษาอังกฤษ least) คำนี้ เป็นคุณศัพท์ครับ จะแปลว่า “ผู้ต่ำต้อยในพระอาณาจักรสวรรค์” คงไม่ตรงนักครับ... คำนี้” พ่อตรวจสอบแล้วครับ คำนี้มีปรากฏเพียง 2 ครั้งในพันธสัญญาใหม่.. ถ้าจะให้พ่อแปลคำนี้ให้ตรงและสะใจมากๆ ต้องแปลว่า “กระจอกงอกง่อย” กระมังครับ ใครที่ไม่ปฏิบัติบัญญัติ แม้ข้อเล็กน้องที่สุดและสอนคนอื่นให้ปฏิบัติตาม จะถือว่าเป็นคน “กระจอกงอกง่อยที่สุดเลย” แปลแบบนี้น่าจะตรงและทำให้เข้าใจดีกว่าครับ...
o ประเด็นที่สอง “ปฏิบัติ” พระบัญญัติ และ “สอนคนอื่นให้ปฏิบัติ” พระเยซูเจ้ายืนยันว่าจะได้ชื่อว่าเป็น “ผู้ยิ่งใหญ่ในพระอาณาจักรขอสวรรค์” ภาษากรีกต้นฉบับใช้คำว่า μέγας (Mat 5:19 GNT) ออกเสียงว่า “เมกาส” หรือที่เราเรียกว่า “เมก้าหรือเมกะ” เช่นที่เราไปกันคือเมกะบางนาอะไรทำนองนี้... ใครปฏิบัติพระบัญญัติ และสอนคนอื่นให้ปฏิบัติด้วย จะได้เขาจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในพระอาณาจักรสวรรค์ คำนี้พ่อตรวจสอบแล้ว พบคำนี้ μέγας ในรูปนี้ 24 ครั้งในพันธสัญญาใหม่ เลขสวยจังเลยเลขสมบูรณ์ในการปฏิบัติตามหนังสือวิวรณ์และคำนี้รูปนี้ก็พบมาก ครั้งสุดในหนังสือวิวรณ์ด้วย ดังนั้น เลขนี้สวยจริงครับ...
• พ่อสรุปละครับ...
o คนที่ละเมิดพระบัญญัติ คนที่ไม่ซื่อสัตย์ คนที่กระทำผิดแม้เล็กน้อย ข้อเล็กน้อย และถ่ายทอดสอนคนอื่นให้ทำผิดเหมือนตน กล่าวได้ว่า “กระจอก” จริงๆ ส่วนคนที่ปฏิบัติตามพระบัญญัติและสอนผู้อื่นให้ปฏิบัติ “ยิ่งใหญ่” จริงๆ ครับ พี่น้องครับ...เราต้องเลือกละครับ บางคนอาจโกงมาก สอนครอบครัววงศ์วานให้โกง เรียกว่าโกงกินยกตระกูล... ไม่รอดหรอกครับ ที่สุดก็ “กระจอกงอกง่อย” มากๆ พ่อยอมรับว่า สังคมเราบ่อยครั้งก็ไม่ตระหนัก หรือตระหนักก็ไม่สำนึก โกงกันไป รวยกันมหาศาล แต่ถ้ารวยมาจากโกง คอรัปชั่น ทั้งครอบครัว กลายเป็นครอบครัวทรราช หลายประเทศบอบช้ำเพราระบบครอบครัวทรราช ที่สุด แม้จะรวย แต่ก็จริงๆนะครับ “กระจอก” (พ่อสงสารนกกระจอกครับ มันน่ารักออก แต่ทำไมต้องเปรียบคนที่แย่ๆ กับนกกระจอกด้วย มีคำอื่นที่ด้อยกว่ากระจอกไหม... คำตอบแบบไทยๆ “กระจอกงอกง่อย” ไม่ทราบแปลว่าอะไร แต่เขาว่ากันครับ)
o คนที่ปฏิบัติตามพระบัญญัติ ถือธรรมชั้นเลิศ ปฏิบัติคุณธรรมชั้นดี และสอนคนอื่นให้รู้จักหมั่นเพียร พอเพียง สอนด้วยแบบอย่าง สอนด้วยวาจา คนแบบนี้ “ยิ่งใหญ่จริง” คนแบบนี้คือผู้ยิ่งใหญ่จริงๆตามที่พระเยซูเจ้าทรงสอน... น่าชื่นชม น่าสรรเสริญ เราเลือกเดินทางนี้กันเถิดนะครับ.. ปฏิบัติพระบัญญัติแห่งความรัก ความเมตตา ความดี อย่าละเมิด และสอนคนอื่นให้ปฏิบัติความดีและคุณธรรม... นี่คือความน่ารักของเราครับ... เราเริ่มที่ความซื่อสัตย์ คุณธรรมแห่งความซื่อสัตย์ ไม่โกง ไม่ต้องรอให้โตไปไม่โกงครับ ไม่โกงตั้งแต่เด็กๆเลย เพราะผู้ใหญ่ไม่โกงแต่ซื่อสัตย์ และสอนลูกหลาน สอนเด็กๆด้วยกิจการและคำพูด... ยิ่งใหญ่จริงๆครับ...
