วันเสาร์ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2015
หลังวันพุธรับเถ้า
ลก 5:27-32…
27หลังจากนั้น พระองค์เสด็จออกไป ทอดพระเนตรเห็นคนเก็บภาษีคนหนึ่งชื่อเลวีนั่งอยู่ที่ด่านภาษี จึงตรัสสั่งเขาว่า “จงตามเรามาเถิด” 28เลวีก็ลุกขึ้น ละทิ้งทุกสิ่ง แล้วตามพระองค์ไป
29เลวีจัดเลี้ยงใหญ่ในบ้านของตนเป็นเกียรติแด่พระองค์ คนเก็บภาษีและคนอื่น ๆ จำนวนมากมาร่วมโต๊ะด้วย 30บรรดาชาวฟาริสีและธรรมาจารย์ของเขาเหล่านั้นกล่าวด้วยความไม่พอใจกับบรรดา ศิษย์ของพระองค์ว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงกินอาหารและดื่มกับคนเก็บภาษีและคนบาปเล่า” 31พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “คนสบายดีย่อมไม่ต้องการหมอ แต่คนป่วยต้องการ 32เราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรม แต่มาเพื่อเรียกคนบาปให้กลับใจ”
อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “เลวี” คนเก็บภาษีได้รับกระแสเรียกให้ติดตามพระเยซู และวันนั้นที่พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านมา พระองค์ทรงเห็นเขาที่ด่านภาษี.. พระองค์ทรงเรียก “ตามเรามาเถิด” เลวีตอบสนองทันที เขาทิ้งทุกสิ่งและติดตามพระองค์ และวันนั้น บ้านของเลวีได้เปิดต้อนรับพระเยซูผู้ทรงนำการเปลี่ยนแปลงมาสู่เขาตลอดทั้ง ชีวิต เขาทิ้งงานเก็บภาษีที่ประชาชนชาวยิวถือว่าเป็นงานบาป เพราะเก็บภาษีเพื่อรับใช้รัฐบาลโรม เก็บจากพี่น้องยิวไปมอบให้รัฐบาลโรม งานแบบนี้เป็นงานบาปสำหรับความคิดของชาวยิวสมัยพระเยซู และยิ่งไปกว่านั้น งานเก็บภาษี คนเก็บภาษีถูกมองว่าเป็นคนโกงโดยธรรมชาติ เพราะอยู่กับเงินทอง และการฉ้อโกง ใต้โต๊ะ หรือยักยอก หรือลดหย่อนก็เป็นเรื่องของพวกพ้องพรรคทั้งสิ้น พวกเขาถึงถูกถือว่าเป็นคนบาปโดยธรรมชาติ
• “คนเก็บภาษี” อาชีพที่ถ้าใครไปทำ ก็ถือว่าเป็นคนไม่ดี เป็นคนบาปโดยทันที ถูกมองว่าเป็นคนเอาเปรียบ เป็นคนรับใช้คนต่างชาติและมาเบียดเบียนเพื่อพี่น้องกันเอง อาชีพที่ถูกรังเกียจในสังคมชาวยิว
• พระเยซูเจ้า ทรงเข้าไปในบ้านของเลวี และเราเห็นภาพ “เลวีจัดเลี้ยงใหญ่ในบ้านของตนเป็นเกียรติแด่พระองค์ คนเก็บภาษีและคนอื่น ๆ จำนวนมากมาร่วมโต๊ะด้วย” สายตาของคนทั้งเมืองคงมองพระเยซู พระองค์โดดเด่นในงานอัศจรรย์ ทรงเป็นความหวังได้ว่าทรงเป็นผู้มาจากพระเจ้า เป็นประกาศก เป็นผู้แทนของพระเจ้า... แต่ทำไมทรงไปร่วมโต๊ะกับคนบาป “บรรดาชาวฟาริสีและธรรมาจารย์ของเขาเหล่านั้นกล่าวด้วยความไม่พอใจกับบรรดา ศิษย์ของพระองค์ว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงกินอาหารและดื่มกับคนเก็บภาษีและคนบาปเล่า”
• ฟาริสีอาจจะมองจากมุมที่ว่าพระเยซูทำไมไปร่วมโต๊ะ ไปเสวนา ไปนั่งในกลุ่มของคนบาปทั้งหลาย แต่ถ้าเราจะมองจากอีกมุมหนึ่ง... จากมุมของเลวี พ่อจะลองใช้จินตนาการของพ่อเองสะกดรอยเรื่องราวของพระวรสารวันนี้ พ่อจะลองเขาไปนั่งในใจของเลวี ในหัวใจของเลวีคงมีคำถามมากมายกว่าชาวฟาริสีและธรรมาจารย์
o พระเจ้าข้า เป็นไปได้อย่างไรที่จะทรงเรียกข้าพเจ้า เป็นไปได้อย่าไรที่พระองค์พระอาจารย์เจ้าทรง “เรียก” ร้องเรียก “ตามเรามาเถิด” แล้วจะไม่ให้ทิ้งทุกอย่างและวิ่งออกติดตามพระองค์ได้อย่างไร...
o พระเจ้าข้า เป็นไปได้อย่างไรที่พระองค์เสด็จเข้ามาที่บ้านของคนบาปอย่างข้าพเจ้า... ไม่น่าเชื่อจริงๆ มีเกียรติเหลือเกิน ทรงดีเหลือเกิน
o พระเจ้าข้า เป็นไปได้อย่างไรที่พระองค์จะร่วมโต๊ะอาหารกับคนบาปอย่างข้าพเจ้า ชาวยิวและพี่น้องยิวพากันเกลียดชังข้าพเจ้า แต่พระองค์ พระอาจารย์ผู้ประเสริฐกลับทรงเรียกและเสด็จมาร่วมโต๊ะอาหารกับข้าพเจ้า
o พระเจ้าข้า ข้าพเจ้ายอมแล้ว ยอมแพ้ให้กับความเมตตากรุณาของพระองค์ ยอมจริงๆ จะไม่ทำอาชีพบาปในสายตาของพี่น้องอีกต่อไป จะเลิก จะตามพระองค์ ข้าพเจ้าจะจัดเลี้ยงให้พี่น้องคนเก็บภาษีได้มาชมพระพักตร์พระองค์ ได้มีความสุขที่ได้พบพระองค์ และเพื่อว่าพวกเขาจะทำหน้าที่อย่ายุติธรรม เลิกการฉ้อโกงถ้าได้ทำไป
o พระเจ้าข้า บัดนี้ข้าพเจ้ารู้แน่แล้วว่า พระองค์เสด็จมาเพื่อคนบาปจริงๆ ทรงเสด็จมาเพื่อทรงปลดปล่อยข้าพเจ้าจากความบาป และประทานศักดิ์ศรีให้กับข้าพเจ้าจริงๆ เป็นไปได้อย่างไร นี่เป็นอัศจรรย์จริงๆ สำหรับชีวิต
• พี่น้องที่รัก พ่อลองเปลี่ยนตนเองเข้าไปในฉากของเลวี พ่อลองคิดแบบเลวี ลองคิดแบบคนบาป (อันที่จริงพ่อก็เป็นคนบาปจริงๆและมากๆเมื่อได้พิจารณามโนธรรม) พ่อได้พบความยินดีแท้จริงที่เข้ามาสู่จิตใจของเลวี พี่น้องอยากมีความสุขแบบเลวีไหม อยากติดตามพระเยซูและได้มีความสุขในฐานะคริสตชนจริงๆไหม... จงเปิดใจต้อนรับพระเยซูเจ้าสิครับ เปิดประตูหัวใจต้อนรับพระองค์ในเพื่อนพี่น้องสิครับ โดยเฉพาะประตูใจที่ปิดต่อกันและกันมานานแสนนาน... พ่อบอกตรงๆ เราคริสตชนจะไม่เปิดใจคงไม่ได้เลย เพราะศาสนาเราบูชาความรัก บูชาพระเจ้าองค์ความรัก ดังนั้น ความเกลียดชังย่อมไม่นำพาสันติสุขในชีวิตคริสตชนเลย
• พ่อมีข้อเสนอสำหรับนำพระวาจาวันนี้สู่ชีวิตครับ...
o เปิดใจต้อนรับกันเถิดนะครับ อย่าโกรธเกลียดกันเลย บ่อยครั้งก็เป็นความโกรธเกลียดทะเลาะเบาะแว้งกันในครอบครัว พี่น้องคลานตามกันมาจากสายเลือดและความรักเดียวกัน กลับกลายเป็นศึกสายเลือดไปได้อย่างไร... ไม่เอา ไม่เอาครับ เทศกาลมหาพรตปีนี้แสนวิเศษ จะปล่อยไปทำไมเล่า คืนดีกัน ให้อภัยกัน ไม่ต้องถามหาความผิด ใครผิด ใครริเริ่ม ใครโกง ใครเอาเปรียบ... คงสวยงามที่สุด เป็นมหาพรตแสนประเสริฐ ถ้าลูกๆจะกลับมาคืนดีกัน ให้อภัยแบบไม่มีเงื่อนไข พ่อรู้ว่าไม่ง่ายครับ รู้ว่าไม่ง่าย เพราะศึกสายเลือดในครอบครัวคริสตชนก็มีมิใช่น้อย... แต่ถ้าไม่ใช่เราคริสตชนที่จะกลับใจ ที่จะรัก ที่จะให้อภัย แล้วจะเป็นใครเล่าครับ....
o ลองดูไหมครับ ลองนั่งบนเก้าอีของเลวี ลองไปยืนในรองเท้าของเลวี คือ สำนึกว่าเราคือเลวีที่พระเยซูทรงเรียก และเราจะตามพระองค์ไหม หรือเราจะดื้อรั้นตะแบงต่อไปว่าไม่ ไม่ไป ไม่รัก ไม่เลิกเกลียด อยากเกลียดอย่างนี้ อยากแค้นต่อไป อยากให้ลูกหลานเกลียดแค้นเคืองกันต่อไปไม่สิ้นสุด พ่อไม่เชื่อว่าหัวใจของเราคริสตชนจะเป็นเช่นนั้นได้ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น ไม่กลับใจ เราก็ไม่ใช่คริสตชนครับ..แน่นอน ถ้าไม่มีการกลับใจ เราไมใช่คริสตชนแต่อย่างใด
• พี่น้องที่รัก ลูกๆที่รัก มหาพรตปีนี้ พ่ออยากพาพี่น้องออกนอกกรอบของตัวเอง ไปสู่กรอบที่กว้างแห่งความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนพี่น้องครับ เราอด เราออม เราลด เราละ เราเลิก เพื่อที่จะสามารถ “รักพระเจ้าและรักเพื่อนพี่น้องของเรามากขึ้น...”
o ให้เราให้อภัยกันจริงๆ เลิกโกรธเกลียดกัน เลิกข่มเหงผู้อื่น (เพื่อนพี่น้องของเรา เลิกหยิกเล็บให้เจ็บเนื้อกันเถอะนะครับ)
o เลิกเป็นคนเจ้าอารมณ์ชี้หน้าด่าตวาด พ่อคิดว่า คำด่าหลายคำไม่ควรออกจากริมฝีปากของเราคริสตชนทั้งมหาพรตนี้และตลอดไป เพราะคำหยาบคายลดคุณค่าของความเป็นบุตรของพระเจ้า ลดทอนความน่ารักของความเป็นคริสตชนไปมากทีเดียว พ่อจินตนาการไม่ออก ถ้าเห็นคริสตชน เห็นนักบวชพระสงฆ์ ชี้หน้าด่าตะวาด ด้วยคำหยาบคาย... คำหยาบไม่เหมาะกับเราเลยครับ...
o แทนที่จะอดเนื้ออดอาหารจำศีล... เรามาสร้างสรรค์คำพูดดีๆ คำอวยพร คำพูดน่ารัก น่าประทับใจและปรารถนาดีกันจะดีไหม อดไปมากๆเดี๋ยวเฉาตายนะครับ เอาแต่อด แต่เรามาเติมเพิ่มความงดงามของคำพูด ขอความคิด ขอนิสัยและการกระทำดีๆ จะดีกว่าไหมครับ...
• พี่น้องที่รัก ข้อใหญ่สำคัญสุด พ่อขอให้เราเปิดบ้าน เปิดใจ ต้อนรับพระเยซู ผู้จะทรงนำความสุขแท้จริงกลับมาสู่หัวใจของเรานะครับ กลับใจ และเป็นคริสตชนจริงๆกันเถิดครับ พ่อขอเตือนสำหรับครอบครัวพี่น้องที่ทะเลาะกันมายาวนาน... เวลาน้อยลงทุกทีนะครับ ชีวิตที่ก้าวหน้า คือเวลาชีวิตที่ลดลงในโลก ความเป็นพี่น้องสายเลือดคลานตามกันมา เคยสนุกอุ้มจูงกันเดิน เป็น “ครอบครัว” อย่าให้ความเกลียดชัง ความโกรธ หรือแม้แต่การเอาเปรียบกันทางเงินทองหรือการค้า มาทำลายความสายเลือด ทำลายสายสัมพันธ์และรอยสัมผัสแห่งความรักที่มีต่อกันมาตั้งแต่เด็กๆเลยนะ ครับ
• พ่อย้ำว่า... เชื่อพ่อเถิดว่า เมื่อคนเราโกรธกัน เกลียดกัน และถ้าได้ปิดใจให้อภัย ยกโทษ..เชื่อพ่อ...เราจะรักกันมากกว่าที่เคย บาปหลายบาปก็เป็นบาปที่มีบุญ Felix Culpa ความผิดที่มีบุญ ทำให้เราคนเรารักกันมากกว่าที่เคยอีกนะครับ... ลองให้อภัย ลองเลิกคิดเกลียดชัง เลิกตามล่าหาความผิด แต่ให้อภัยกันสิเราจะมีความสุขกันกว่าที่เคยแน่นอน “พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “คนสบายดีย่อมไม่ต้องการหมอ แต่คนป่วยต้องการ เราไม่ได้มาเพื่อเรียกคนชอบธรรม แต่มาเพื่อเรียกคนบาปให้กลับใจ””
• พ่อนั่งเขียนบทเทศน์นี้ในวันตรุษจีนพอดีๆ นั่งเงียบๆในห้อง เป็นหวัดงอมแงมเพราะเพิ่งกลับมาจากอิสราเอล... ดังนั้น พ่อขออั่งเปาก้อนโตๆเถอะ ไม่ขอซองแดงๆนะครับ แต่ขอให้ไม่ใจดำต่อกันอีกต่อไปเลย กลับใจ ให้อภัยกันเถิดครับ ขอพระเจ้าอวยพรครับ
