วันอังคารที่ 30 กันยายน 2014
สัปดาห์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา
โยบ 3:1-3,11-17,21-23
1ต่อมา โยบอ้าปากสาปแช่งวันเกิดของตน 2โยบเริ่มพูดว่า
3“วันที่ข้าเกิดมาจงพินาศเถิด
ทั้งคืนที่มีคนพูดว่า 
‘เด็กชายคนหนึ่งปฏิสนธิ์แล้ว’
ก็จงพินาศด้วย
11ทำไมข้าจึงไม่ตายเสียตั้งแต่ในครรภ์
ทำไมข้าจึงไม่ขาดใจเมื่อออกมาจากครรภ์มารดา
12ทำไมผู้คนจึงรับข้าไว้บนเข่า
ทำไมจึงมีหัวนมให้ข้าดูด
13มิฉะนั้นแล้ว บัดนี้ข้าคงนอนสงบ
ข้าคงหลับ และพักผ่อนในสันติ
14กับบรรดากษัตริย์และผู้ปกครองแผ่นดิน
ผู้ได้สร้างอนุสาวรีย์ฝังศพสำหรับตน
15หรือกับเจ้านายที่มีทองคำ
และสะสมเงินไว้เต็มที่ฝังศพของตน


16ข้าคงจะไม่มีความเป็นอยู่เหมือนลูกที่แท้งและถูกซ่อนไว้
เหมือนทารกซึ่งไม่เคยเห็นแสงสว่าง
17ที่นั่น คนชั่วร้ายหยุดดิ้นรน
ที่นั่นผู้ที่หมดกำลังได้พักผ่อน
20ทำไมผู้ที่ทนทุกข์จึงได้รับแสงสว่าง
ผู้ที่มีใจขมขื่นจึงได้รับชีวิต
21เขาคอยความตาย แต่ความตายก็ไม่มา
เขาแสวงหาความตายมากกว่าขุดหาทรัพย์สมบัติที่ซ่อนอยู่
22เขายินดีอย่างยิ่ง
และชื่นชมเมื่อพบหลุมฝังศพ
23ทำไมจึงประทานความสว่างแก่ผู้ที่ไม่มีวันจะเห็นหนทางของตน
และแก่ผู้ที่พระเจ้าทรงกั้นไว้ทุกด้าน

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “ใครว่าโยบสามารถอดทนได้กับความเจ็บป่วย” ใครเล่าจะทนไหว... ไม่โดนกับตนเองคงไม่มีวันเข้าใจหรอก...ความเจ็บมันถ่ายทอดกันได้ที่ไหน... วรรณกรรมของโยบ เป็นหนังสือที่เป็นความพยายามขอมนุษย์ที่จะตอบคำถามเรื่องความเจ็บป่วยของ มนุษย์ ความเจ็บป่วยเป็นธรรมชาติของร่างกายมนุษย์ที่โดยธรรมชาติเป็นความยากลำบาก ที่ต้องผ่าน เราลองหันมาพิจารณาและทบทวนเรื่องโยบกันหน่อยนะคับ... พระคัมภีร์เล่าดังนี้ครับ....


• โยบเป็นคนดีเหลือเกินก็เป็นความจริง ศรัทธาเหลือเกินด้วย แต่ แต่ แต่ซาตานก็ต้องการพิสูจน์ความเชื่อศรัทธาของโยบ ซาตานขอพระเจ้าให้ทดสอบความชอบธรรมของโยบ ซาตานทูลพระยาห์เวห์ว่า 

o โยบยำเกรงพระเจ้าโดยไม่ได้รับผลตอบแทนเลยหรือ พระองค์ไม่ได้ทรงกั้นรั้วรอบตัวเขา ครอบครัว และทุกสิ่งที่เขามีอยู่หรือ พระองค์ทรงอวยพรงานที่เขาทำ ฝูงสัตว์ของเขาทวีจำนวนขึ้นในแผ่นดิน 

o แต่ขอพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์แตะต้องสิ่งที่เขามีอยู่เถิด แล้วเขาจะสาปแช่งพระองค์เฉพาะพระพักตร์” พระยาห์เวห์ตรัสกับซาตานว่า “ตกลง จงทำตามใจชอบกับทุกสิ่งที่เขามีอยู่เถิด แต่อย่ายื่นมือแตะต้องตัวเขาเลย”

• หมดเลย หมดจริงๆ เจ้าซาตานกวาดไปหมดเลย กวาดทรัพย์สินและทุกอย่างรอบตัวโยบ 

o วันหนึ่ง เมื่อบุตรชายหญิงของเขากำลังกินและดื่มอยู่ในบ้านของพี่ชายคนโต มีคนมาแจ้งข่าวแก่โยบว่า “โคกำลังไถนาอยู่ และลากำลังกินหญ้าอยู่ใกล้ๆนั้น ชาวเสบาก็จู่โจมเข้ามาปล้น ใช้ดาบฆ่าผู้รับใช้ ข้าพเจ้าผู้เดียวหนีรอดมาบอกท่าน” 

o ขณะที่เขากำลังพูดไม่ทันจบ อีกคนหนึ่งก็เข้ามาแจ้งว่า “ไฟของพระเจ้าลงมาจากฟ้า เผาทั้งแพะแกะและผู้เลี้ยงจนหมด ข้าพเจ้าผู้เดียวหนีรอดมาบอกท่าน”

o 17ขณะที่เขากำลังพูดไม่ทันจบ อีกคนหนึ่งก็เข้ามาแจ้งว่า ชาวเคลเดียรวมกันเป็นสามกลุ่มจู่โจมเข้ามาปล้นอูฐและใช้ดาบฆ่าผู้รับใช้ ข้าพเจ้าผู้เดียวหนีรอดมาบอกท่าน” 

o ขณะที่เขากำลังพูดอยู่ไม่ทันจบ อีกคนหนึ่งเข้ามาแจ้งว่า “บุตรชายหญิงของท่านกำลังกินและดื่มอยู่ในบ้านของพี่ชายคนโต 19ทันใดนั้น ลมแรงพัดจากถิ่นทุรกันดารมากระทบบ้านทั้งสี่มุม บ้านนั้นก็พังทับคนหนุ่มสาวตายทั้งหมด ข้าพเจ้าผู้เดียวหนีรอดมาบอกท่าน”

o โยบจึงลุกขึ้น ฉีกเสื้อคลุม โกนศีรษะแสดงความทุกข์ กราบลงหน้าจรดพื้น 21กล่าวว่า“ข้าพเจ้าตัวเปล่าออกมาจากครรภ์มารดา ข้าพเจ้าก็จะตัวเปล่ากลับไป พระยาห์เวห์ประทานให้ พระยาห์เวห์ทรงเอาคืน ขอถวายพระพรแด่พระนามของพระยาห์เวห์” ในเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ โยบไม่ได้ทำบาปหรือกล่าวโทษพระเจ้า

• เพราะอะไร เพราะอะไร คิดดูดีๆนะครับ... ก็ทุกอย่างที่พังทลายรอบตัวเขา ภายนอกตัวเขา ทุกคนที่เขารัก บุตรทุกคนหมดไป... แต่โยบไม่ได้ตำหนิพระเจ้าแต่ประการใด ดูดีจังนะครับ ดูศรัทธาจังเลย... แต่ดูต่อไปดีๆ พระคัมภีร์โยบเป็นวรรณกรรมปรีชาญาณที่ยอดเยี่ยมมาก และยากที่สุดเล่มหนึ่งครับ ใช่โยบไม่ตำหนิพระเจ้า ไม่บ่นเลย... เพราะ เพราะ... เพราะว่ายังไม่โดนเข้ากับตัวเอง... ยังไม่โดนเข้ากับตัวโยบเอง ดูต่อสิครับโยบมี 42 บทครับ ยาวมากๆ

• แต่ในที่สุด พระเจ้าก็ยอมให้ซาตานแตะโยบจนได้ แตะตัวโยบเองด้วยความเจ็บป่วยที่ร้ายแรงมากๆ เจ็บเป็นฝีเป็นแผลทั้งตัวเลย.... อ่านต่อกันครับ

o “พระยาห์เวห์ตรัสถามซาตานอีกว่า “ท่านสังเกตเห็นโยบผู้รับใช้ของเราหรือไม่ ไม่มีใครในแผ่นดินเหมือนเขา เป็นผู้ชอบธรรมและเป็นคนดีพร้อม ยำเกรงพระเจ้าและหลีกเลี่ยงความชั่วร้าย แม้ท่านชวนเราให้เป็นอริกับเขาเพื่อทำลายเขาโดยไม่มีเหตุผล เขาก็ยังยึดมั่นในความดีพร้อม” 

o แต่ซาตานทูลตอบพระยาห์เวห์ว่า “มนุษย์ย่อมสละทุกสิ่งเพื่อแลกกับชีวิต มนุษย์ย่อมให้ทุกสิ่งที่เขามีอยู่เพื่อรักษาชีวิตไว้ แต่ขอพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์แตะต้องกระดูกและเนื้อของเขา แล้วเขาจะสาปแช่งพระองค์เฉพาะพระพักตร์” 6พระยาห์เวห์ตรัสกับซาตานว่า “ตกลง จงทำตามใจชอบกับเขาเถิด แต่จงรักษาชีวิตของเขาไว้”

o ซาตานจึงออกไปจากพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทำให้โยบเป็นฝีร้าย ตั้งแต่ฝ่าเท้าจนจรดศีรษะ เขาใช้เศษภาชนะดินเผาขูดตามตัวและนั่งอยู่บนกองขี้เถ้า”

• เห็นไหมครับ พี่น้องที่รัก...หนังคนละม้วนเลย...


• เมื่อโยบโดนเข้ากับตัวจนได้ ตั้งแต่ศีรษะจรดเท้าเลย หนักที่สุด ไม่มีพื้นที่แม้แต่ตารางนิ้วเหลือที่ไม่เป็นฝี เจ็บสุดๆเลย แล้วโยบก็ทนไม่ไหว โดนเข้ากับตัวเต็มๆสุดจะบรรยายจริงๆ 
• ที่สุด พระคัมภีร์โยบนำเสนอวรรณกรรมต่อไปว่า โยบระเบิดถ้อยคำอัดอั้นสุด...เขาเองก็เอ่ยปากตำหนิพระเจ้า สาปแช่งวันตำหนิวันเกิดของตน ตำหนิครรภ์มารดาที่เข้าเกิดมาตามพระคัมภีร์ที่เราอ่านในวันนี้.... โยบระเบิดอารมณ์ออกมาแรงมากๆเมื่อต้องเจ็บป่วยหนักสุดๆ....

o “ต่อมา โยบอ้าปากสาปแช่งวันเกิดของตน 2โยบเริ่มพูดว่า “วันที่ข้าเกิดมาจงพินาศเถิด ทั้งคืนที่มีคนพูดว่า ‘เด็กชายคนหนึ่งปฏิสนธิ์แล้ว’ ก็จงพินาศด้วย ทำไมข้าจึงไม่ตายเสียตั้งแต่ในครรภ์ ทำไมข้าจึงไม่ขาดใจเมื่อออกมาจากครรภ์มารดา”

• โยบเจ็บและไม่มีความสามารถที่จะอัดอั้นเก็บไว้ เขาจึงระเบิดออกมา เรื่องของโยบนี้ทำให้เราเข้าใจความเจ็บป่วยของโยบจริงๆ และที่สำคัญพระคัมภีร์โยบนี้ดูเหมือนต้องการเป็นตัวแทนสำหรับมนุษย์ทุกคน พระคัมภีร์กำลังเสนอให้ “โยบเป็นตัวแทนของมนุษย์ทุกคน โยบคือทุกคน” (Job is every man: Norman Habel and Faith under Fire) ในที่สุดนี่คือวรรณกรรมปรีชาญาณในเรื่องธรรมชาติความเจ็บป่วยของมนุษย์ และการประทับอยู่ของพระเจ้า

• เรื่องของโยบวันนี้ทำให้เราเข้าใจมากขึ้นจริงๆ

o เข้าใจความเป็นมนุษย์ 

o เข้าใจความอ่อนแอของมนุษย์เมื่อต้องเจอความทุกข์เข้ากับตัวเอง 


• ไม่ง่ายเลยใช่ไหม.... ไม่เจอกับตัวก็ไม่รู้หรอก... ไม่อยากอธิบาย ไม่อยากช่วยอธิบาย ไม่อยากเอ่ยคำพูดใดๆ เพื่อปลอบใจด้วยเพราะมันยากจริงๆ 


• สภาพของโยบที่ต้องรับความทรมานจากความเจ็บป่วยแสนรุนแรง...นั้นเป็นอย่างไร....

o โยบอยู่ในความเงียบ

o เพื่อนๆ โยบก็กว่าจะพูดออกมาก็อึ้งไปหลายวันหลายคืนทีเดียวกับความเจ็บป่วยของโยบ... 

o แต่เมื่อโพล่งคำพูดออกมาก็สุดๆเลยนะครับ 

o พ่ออยากให้เราได้มีโอกาสอ่านโยบจังแต่ก็ยาวจริงๆ สมกับเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ต้องเผชิญกับความเจ็บป่วยร้ายกาจและรุนแรง.. 

o หนังสือโยบนั้นทั้งยาก และยาว ภาษาฮีบรูก็เรียกว่าหินสุดๆครับ สมกับเป็นความลึกล้ำของธรรมชาติชีวิตมนุษย์จริงๆ

• วันนี้เรื่องโยบตอนนี้แค่นี้ก่อนนะครับ ขอให้เราเข้มแข็งและได้รับการเผยแสดงของพระเจ้าเหมือนโยบในวาระสุดท้ายนะครับ 


• ขอพระเจ้าอวยพร และวันนี้พ่อขอให้เราร่วมกันร่วมทุกข์ ร่วมใจ ภาวนาเพื่อบรรดาผู้เจ็บป่วยทุกคน โดยเฉพาะคนที่ป่วยหนักเกินกว่าจะเข้าใจ หรือทรมานจนยากที่จะบรรเทาใจจากเรา เพราะร่างกายเป็นธรรมล้ำลึกจริงๆ ยากที่จะเข้าใจ... เหนือกว่าการหาเหตุผลของความเจ็บป่วยที่ยากจะทำได้ พ่อขอเชิญชวนให้เราได้ภาวนา 


• ขอพระเจ้าประทับอยู่แม้ยากที่จะเห็นพระองค์ในยามเจ็บป่วยสุดๆ แต่ขอพระองค์สวมกอดพวกเขา และประทานพลังให้พวกเขาสามารถและพวกเราด้วยเมื่อวันหนึ่งต้องเจ็บป่วย ขอให้ทุกคนสามารถสัมผัสความรักและชีวิตนิรันดรในพระเจ้าด้วยเทอญ และขอพระองค์ประทานความเพียรให้พวกเขาจนถึงที่สุดด้วยเทอญ ขอทรงเยียวยาพวกเขาทั้งกายและใจด้วยเทอญ...


• สุดท้าย ขอให้เราเห็นใจคนที่เจ็บไข้หนักทั้งหลาย ถ้าพวกเขาทนไม่ไหว บ่นโอดครวญหรือแม้แต่ตำหนิพระเจ้าเพราะเจ็บมากๆ ทนไม่ไหว... อย่าตกใจนะครับ อย่าตำหนิว่าเขาไม่มีความเชื่อนะครับ โยบเองก็ออกอาการหนักมากๆ และเป็นบทสอนมนุษย์ทุกคน แต่แม้แต่โยบร้องลั่น ตำหนิพระเจ้าด้วย... แต่พระเจ้าก็อยู่ครับ อยู่ตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่องโยบ การอยู่อย่างเงียบๆของพระเจ้ามีความหมายมากที่สุด... (Presence of God) คือ คำตอบเสมอจริงไหมครับ ดังนั้นต่อหน้าความป่วยไข้ของพี่น้องและหรือเราเอง... แม้เรามืดมนเพราะความเจ็บป่วยที่สุด แต่พระเจ้าสวมกอดเราอยู่อย่างเงียบๆจริงๆเสมอไปครับ....

• เทคนิคการเยี่ยมผู้ป่วย....นิดนึงครับ...เวลาไปเยี่ยมคนเจ็บมากๆ ไม่ต้องพูดเยอะๆนะครับ ฟังเขาเยอะๆ อยู่กับเขานานๆ ให้เขาเห็นหน้าบ่อยๆไม่ต้องพูดสอนมากๆนะครับ

o หนังสือโยบสอนเราว่า เพื่อนสามคนของโยบพูดกับโยบมากเกินไปจริงๆ... 

o คนเจ็บต้องการคนฟังครับ เขาไม่ต้องการคนพูดให้เขาฟังครับ... จริงๆครับ

o หนังสือโยบ 42 บท พระเจ้าพูดกับโยบ เพียงบทที่ 38 เป็นต้นไปเท่านั้น สามสิบกว่าบทเพื่อนๆกับโยบพูดทั้งนั้น เยอะไปครับ... 

o ดังนั้น...เยี่ยมคนเจ็บบ่อยๆ อยู่เงียบด้วยความรัก ฟังเขาเยอะๆมากกว่าพูดสอนศาสนาหรืออบรมคนเจ็บนะครับ เขาเจ็บหนักอยู่แล้วครับอย่าทรมานให้เขาต้องฟังเราอีกเลยนะครับ...


• เรื่องโยบ คำแนะนำเหล่านี้ เชื่อพ่อสมเกียรติหน่อยะครับ... ผมทำวิทยานิพนธ์เรื่องหนังสือโยบครับ พระสงฆ์คาทอลิกไทยคนเดียวที่ Biblicum ที่ทำเรื่องนี้ครับ (Job on Elihu’ s Speech: Faith under Fire) ที่เลือกทำเรื่องนี้เพราะหนังสือโยบภาษาฮีบรูยากที่สุดครับ เลือกสิ่งที่ยากเพื่ออย่างอื่นๆจะได้ง่ายขึ้นครับ...


• ดังนั้น พี่น้องที่รักครับ เรื่องการเยี่ยมอภิบาลผู้ป่วยหนักๆ พี่น้องคงพอเชื่อพ่อได้บ้างกระมังครับ ขอพระเจ้าอวยพรครับ...