วันเสาร์ที่ 27 กันยายน 2014
สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา
วันนี้อ่านปัญญาจารย์ตอนจบกันเถอะครับ
บทที่ 11-12 ปัญญาจารย์มี 12 บทครับ อ่านกันเลยนะครับ
ปญจ 11:9-12:8…
9
หนุ่มเอ๋ย จงยินดีในวัยเยาว์ของท่าน
ใจของท่านจงร่าเริงขณะที่ท่านยังเยาว์วัยอยู่
จงทำตามที่ใจของท่านชอบ และตามที่นัยน์ตาของท่านปรารถนา
แต่จงรู้ว่าพระเจ้าจะทรงพิพากษาทุกสิ่งที่ท่านทำ
10จงขจัดความกังวลออกไปจากใจของท่าน
จงขับไล่ความทุกข์ทรมานออกไปจากร่างกายของท่าน
เพราะวัยเยาว์และรุ่งอรุณของชีวิตนั้นไม่เที่ยงแท้

1จงระลึกถึงพระผู้สร้างของท่านขณะที่ท่านยังเยาว์วัย
ก่อนที่วันเลวร้ายจะมา
และเวลาจะมาถึง เมื่อท่านจะต้องพูดว่า
“ข้าพเจ้าไม่มีความสนุกเลย”
2เวลานั้นดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวทั้งหลายจะอับแสงสำหรับท่าน
และท้องฟ้าจะมีเมฆปกคลุมอยู่เสมอ
3เวลานั้นแขนของท่านที่ปกป้องท่านไว้จะสั่นสะท้าน
ขาของท่านที่เคยค้ำจุนท่านจะอ่อนล้า
ฟันจะลดจำนวนลงจนเคี้ยวอาหารไม่แหลก
นัยน์ตาของท่านจะฝ้าฟางจนเห็นไม่ชัด
4หูของท่านจะตึงจนไม่ได้ยินเสียงอึกทึกจากถนน
ท่านจะไม่ได้ยินเสียงโม่แป้ง
เสียงนกร้องและเสียงของท่านจะอ่อนลงและสั่นเครือ
5ท่านจะกลัวที่สูง และแต่ละก้าวก็มีอันตรายที่จะหกล้ม 
ผมของท่านจะหงอกขาวเหมือนดอกอัลมันด์
ท่านเดินแทบจะไม่ไหว
และความปรารถนาใดๆจะหมดสิ้นไป
ท่านจะไปสู่ที่พำนักถาวร
ขณะที่มีผู้ร้องไห้และไว้ทุกข์ตามถนน
6ก่อนที่สายเงินจะขาด
ตะเกียงทองคำจะล้มแตก
เหยือกน้ำจะแตกที่พุน้ำ
ล้อเชือกตักน้ำจะตกลงไปในบ่อ
7ร่างกายของท่านจะกลายเป็นฝุ่นดินดังเดิม
และลมปราณจะกลับไปหาพระเจ้าผู้ประทานลมปราณแก่ท่าน
8ปัญญาจารย์พูดว่า “ไม่เที่ยงแท้ที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• บทอ่านจากปัญญาจารย์ที่เราอ่านวันนี้ พ่อค้นพบ “คำสั่ง” (Imperative) หลายประการ จนพ่อรู้สึกว่า ถ้าเราได้อ่านดีๆและปฏิบัติคำเรียกร้องหรือคำสั่งของปัญญาจารย์วันนี้ที่ แนะนำคนหนุ่มซึ่งอยู่ในวัยที่มีความต้องการทิศทางในการดำเนินชีวิต... น่าคิดจริงๆครับ

o จงยินดีในวัยเยาว์ของท่าน

o จงทำตามที่ใจของท่านชอบ และตามที่นัยน์ตาของท่านปรารถนา แต่จงรู้ว่าพระเจ้าจะทรงพิพากษาทุกสิ่งที่ท่านทำ

o จงขจัดความกังวลออกไปจากใจของท่าน
o จงขับไล่ความทุกข์ทรมานออกไปจากร่างกายของท่าน

o จงระลึกถึงพระผู้สร้างของท่านขณะที่ท่านยังเยาว์วัย

• อ่านคำสั่งเหล่านนี้ พ่อเห็นว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะปฏิบัติตามเหลือเกิน...น่าปฏิบัติและเป็นการนำ ความยินดีมาสู่ชีวิตของบรรดาบุตร และปัญญาจารย์นำเสนอตนเองเป็นเหมือนบิดาสอนบุตร เป็นคำสอนที่งดงามจริงๆ และเป็นคำสอนที่ทำให้เมื่ออ่านแล้วคิดว่าทำให้เราได้ “ปลง” ได้ดีเหมือนกัน ชีวิตของเรามนุษย์ในตามกระแสโลกนี้ดูเหมือนเป็นสิ่งที่ปัญญาจารย์สอนให้ปลง ให้ยอมรับความไม่เที่ยงแท้หรือความอนิจจัง.. ของชีวิตมนุษย์ที่ในโลก พ่อว่าสอนพ่อเองและสอนพวกเราได้ดีเหลือเกิน.. เมื่อ “เวลา” ซึ่งปัญญาจารย์ได้กล่าวแต่งแรกว่า “มีเวลาสำหรับทุกอย่าง” เวลาเป็นสิ่งที่ปัญญาจารย์ได้สอนและได้ตระหนักและใส่ใจจริงๆ และที่สุด ปัญญาจารย์ได้สอนถึงเวลาที่เมื่อ “หมดเวลา” เราน่าจะอ่านเช่นกันครับ

o ก่อนที่วันเลวร้ายจะมา และเวลาจะมาถึง

o เวลานั้นดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวทั้งหลายจะอับแสงสำหรับท่าน

o เวลานั้น.... 12 ประเด็นต่อไปนี้ที่พ่อแกะออกมาเรียงไว้จากปัญญาจารย์ ต้องบอกว่า เยี่ยมยอดมากๆ อ่านแล้วทำให้เห็นสัจธรรมของชีวิตมนุษย์จริงๆ
1. แขนของท่านที่ปกป้องท่านไว้จะสั่นสะท้าน
2. ขาของท่านที่เคยค้ำจุนท่านจะอ่อนล้า
3. ฟันจะลดจำนวนลงจนเคี้ยวอาหารไม่แหลก
4. นัยน์ตาของท่านจะฝ้าฟางจนเห็นไม่ชัด
5. หูของท่านจะตึงจนไม่ได้ยินเสียงอึกทึกจากถนน
6. ท่านจะกลัวที่สูง และแต่ละก้าวก็มีอันตรายที่จะหกล้ม 
7. ผมของท่านจะหงอกขาวเหมือนดอกอัลมันด์
8. ท่านเดินแทบจะไม่ไหว
9. และความปรารถนาใดๆจะหมดสิ้นไป
10. ท่านจะไปสู่ที่พำนักถาวร ขณะที่มีผู้ร้องไห้และไว้ทุกข์ตามถนน
11. ร่างกายของท่านจะกลายเป็นฝุ่นดินดังเดิม
12. ลมปราณจะกลับไปหาพระเจ้าผู้ประทานลมปราณแก่ท่าน

• ปัญญาจารย์พูดว่า “ไม่เที่ยงแท้ที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้” หนังสือปัญญาจารย์ทำให้เราเห็นความจริงของชีวิตมนุษย์จริง แต่ประเด็นท้ายความหวังที่แฝงไว้อย่างแน่นอนและเป็นความเชื่อของปัญญาจารย์ คือ ในข้อที่ 12 ที่พ่อจัดเรียงไว้... นั่นคือลมปราณจะกลับไปหาพระเจ้าผู้ประทานลมปราณแก่ท่าน ณ จุดนี้เราได้เห็นว่าสิ่งที่พระคัมภีร์พันธสัญญาเดิมได้เล่าเกี่ยวกับมนุษย์ นั้นเป็นความจริงๆ “ลมแห่งชีวิต ลมปราณ คือความเที่ยงแท้ที่มาจากพระเจ้า”

• เราเห็นได้ในหนังสือปฐมกาลบทที่ 2 “พระยาห์เวห์พระเจ้าทรงเอาฝุ่นจากพื้นดิน มาปั้นมนุษย์และทรงเป่าลมแห่งชีวิตเข้าในจมูกของเขา มนุษย์จึงเป็นผู้มีชีวิต” (ปฐก 2:7) และปัญญาจารย์ไดใช้คำว่า “ลมหายใจ” ซึ่งภาษาฮีบรูใช้ประโยคนี้ให้คำว่า “ruah” อ่าน “รัวค์” (ר֣וּחַ) ซึ่งคำว่าลมหายใจคำนี้ในภาษาฮีบรู หมายถึง “พระจิตเจ้า” (ปฐก 1) หมายถึงกระแสลมแห่งชีวิต เมื่ออ่านพระคัมภีร์ปัญญาจารย์ตอนนี้ทำให้เรามั่นใจจริงว่า ร่างกายของเรามนุษย์มีวันจบสิ้น แต่จิตของพระเจ้า หรือจิตวิญญาณที่พระเจ้าประทานให้เรา ซึ่งพระคัมภีร์ภาษาฮีบรูใช้คำว่า “ลมหายใจ” จะกลับไปหาพระเจ้า เพราะได้รับมาจากพระเจ้า

• พี่น้องที่รักครับ... อ่านพระคัมภีร์หนังสือปรีชาญาณหรือโคเฮเลธแล้วทำให้เราได้เข้าถึงความจริง บางประการครับ ความจริงเหล่านี้คือเรื่อง

o เวลา

o ทรัพย์สิน

o ร่างกาย 

o วัยหนุ่มสาว

o ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่ไม่เที่ยงแท้ที่สุด...


• พ่อคิดว่า เราได้กลับมาไตร่ตรองมองดูความไม่เที่ยงแท้ของชีวิตสักหน่อยก็ดีครับ เพราะชีวิตของคนเราไม่ได้ยาวนานมากนัก...


• ไหนๆก็ไหนๆแล้ว หนังสือปัญญาจารย์ยังเหลืออีกไม่กี่ข้อ พ่อคิดว่า เรามาอ่านกันให้จบเลยดีกว่าครับ... ส่วนที่เหลือจาก ข้อ 9 จนจบทุกข้อของบทที่ 12 ครับ อ่านด้วยกันครับ ถือว่าเป็นการอ่านจนจบหนังสือปัญญาจารย์ในวรรณกรรมประเภทปรีชาญาณครับ

o 9นอกจากจะเป็นผู้มีปรีชาแล้ว ปัญญาจารย์ยังสอนความรู้ให้ประชาชนอีกด้วย เขาได้ใคร่ครวญ ค้นคว้า และเรียบเรียงสุภาษิตจำนวนมาก
o 10ปัญญาจารย์ได้พยายามแสวงหาถ้อยคำที่น่าฟังและเขียนถ้อยคำแห่งความจริงไว้อย่างถูกต้อง

o 11ถ้อยคำของบรรดาผู้มีปรีชาเป็นเหมือนปฏัก สุภาษิตต่างๆที่รวบรวมไว้เป็นเหมือนหมุดที่ปักแน่น ซึ่งผู้เลี้ยงแกะผู้เดียวให้เราไว้

o 12ยิ่งกว่านั้น ลูกเอ๋ย จงระวังให้ดีเถิด มีผู้เขียนหนังสือไว้มากมายไม่มีที่สิ้นสุด แต่การเรียนมากทำให้ร่างกายเหน็ดเหนื่อย

o 13โดยสรุป เมื่อลูกได้ฟังเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว จงยำเกรงพระเจ้าและปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระองค์ เพราะสิ่งนี้เป็นหน้าที่ ของมนุษย์ทุกคน 14พระเจ้าจะทรงพิพากษาทุกสิ่งที่เราทำ ทั้งกิจการดี กิจการเลว และกิจการที่ซ่อนเร้น

• ชีวิตที่ยำเกรงพระเจ้า รัก เคารพ พระเจ้า คือ คำตอบสำคัญสำหรับคนที่มีชีวิตอย่างมีปรีชาญาณแท้จริง พี่น้องที่รักครับ เจริญชีวิตอย่างดีเสมอนะครับ ฉลาดมากๆในเรื่องปรีชาญาณความยำเกรงพรเจ้าและการเจริญชีวิตตามบัญญัติแห่ง ความรักของพระเจ้านะครับ...