วันสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโลอัครสาวก
29 มิถุนายน 2014
บทอ่าน กจ 12: 1-11 ; 2 ทธ 4: 6- 8, 17-18 ; มธ 16: 13-19
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 153, 424, 440, 442, 552, 553, 586, 869, 881, 1444, 1969
จุดเน้น การอุทิศตนเพื่อพระคริสตเจ้า เป็นรากฐานชีวิตความเชื่อ
การดูอุโมงค์มหาวิหารนักบุญเปโตร (ที่กรุงโรม) เป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุดประการหนึ่งของการเยี่ยมอมตะนครแห่งนี้ ขณะที่ท่านเข้าไปในทางเดินยาวใต้มหาวิหาร ท่านจะเดินลงผ่านชั้นหินประวัติศาสตร์หลายชั้น ในที่สุดท่านจะมาถึงสถานที่เรียกว่า Necropolis นครของผู้ตาย ผ่านทางเดินแคบและชื้น จนที่สุดมาถึงโพรงหินเล็กๆ มีจารึกบนหินเป็นภาษาลาติน (แปลเป็นไทย) ว่า นี่คือเปโตร ที่นี่ตามประเพณีบอกว่าเป็นหลุมศพของนักบุญเปโตร ชาวประมง และหัวหน้าคณะอัครสาวก มีความหมายหลายประการ มันห่างไกลจากโดมยิ่งใหญ่ที่สวยงามของมหาวิหาร ที่มีจารึกบนหินอ่อนสีทอง คำพูดของพระเยซูเจ้าที่ตรัสกับนักบุญเปโตรว่า “ท่านคือศิลา และบนศิลานี้ เราจะตั้งพระศาสนจักรของเรา” จารึกไว้หลายร้อยปีแล้ว ถึงบุรุษคนเดียวกัน ช่างแตกต่างกันจริงๆ
ความแตกต่างเป็นคำหนึ่ง ทำให้เราคิดไตร่ตรองถึงชีวิตของนักบุญผู้ศักดิ์สิทธิ์ 2 องค์ที่เราฉลองวันนี้ ความแตกต่างของชีวิตของทั้งสอง ทั้งก่อนและหลังจากพวกท่านได้พบกับพระคริสตเจ้า ผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ เรารู้จักเรื่องราวของซีโมนเปโตร ชาวประมงซื่อๆ ที่พระเยซูทรงเรียกให้ติดตามเป็นศิษย์ของพระองค์ แล้วได้วางใจ ให้กำลังใจ มอบหมายให้นำบรรดาอัครสาวกคนอื่นๆ เรารู้จักลักษณะของเปโตร หุนหันพลันแล่น ชอบพูดเป็นคนแรกและคิดทีหลัง แม้จะกล้า แต่ตอนท้ายได้ปฏิเสธพระเยซูเจ้าสามครั้ง และละทิ้งพระองค์ในเวลาที่พระองค์ต้องการมากๆ
วันนี้ ดังบทอ่านแรกบอกเรา เราเห็นเปโตรคนใหม่ หลังการกลับคืนพระชนมชีพ (ของพระเยซูเจ้า) เป็นผู้ที่รับทุกข์ทรมานจากการเบียดเบียน เพราะซื่อสัตย์ต่อพระคริสตเจ้า กษัตริย์เฮโรดจับเปโตรขังคุก แต่ทูตสวรรค์ได้มาช่วยเปโตรให้เป็นอิสระอย่างน่ามหัศจรรย์ ดังนั้นท่านจึงปฏิบัติหน้าที่ประกาศพระคริสตเจ้าแก่ชาวอิสราเอลต่อมา
ความแตกต่างเหมือนกันในชีวิตของนักบุญเปาโล ครั้งหนึ่งชื่อ เซาโล ฟาริสีผู้ร้อนรนในการเบียดเบียนพระศาสนจักรสมัยแรกๆ ต้องการขัดขวางการประกาศพระวรสาร ขจัดผู้ประกาศข่าวดี แม้ถ้าจำเป็นก็ประหารชีวิต
เรารู้จักนักบุญเปาโลแตกต่างกับนักบุญเปโตร ท่านอัครสาวกได้เขียนจดหมายหลายฉบับถึงคนต่างความเชื่อ (ที่ไม่ใช่ชาวยิว) และตกทอดมาถึงเรา นักบุญเปาโลเตือนใจเพื่อนร่วมงาน คือ ทิโมธี ให้มีความเพียรและกล้าหาญ จดหมายของเปาโลเป็นเรื่องส่วนตัวภายในจริงๆ ส่วนใหญ่ท่านเขียนขณะอยู่ในที่คุมขัง ในช่วงสุดท้ายปลายชีวิต แต่ท่านเปี่ยมด้วยความหวังและความเชื่อยิ่งใหญ่ จากประสบการณ์ของเปาโลเอง ท่านเตือนใจทิโมธีและเราถึงความจำเป็นต้องซื่อสัตย์ต่อพระคริสตเจ้า แม้ในเวลาเผชิญความยากลำบากและการทดลองต่างๆ ในชีวิต
ท่านได้เดินทางประกาศข่าวดี เทศน์สอนหลายปี เปาโลได้พบการทดลองหลายอย่าง การถูกไต่สวนและเผชิญอันตรายเสี่ยงชีวิต ท่านรู้จักและไว้วางใจในพละกำลังขององค์พระผู้เป็นเจ้า ท่านเตือนใจทิโมธีว่า พระเจ้าได้ช่วยชีวิตท่านจากการขู่คุกคามทุกชนิด และพระเจ้าทรงนำท่านกลับบ้านอย่างปลอดภัยสู่อาณาจักรสวรรค์ ช่างแตกต่างมากจริงๆ เซาโลผู้โหดร้าย เคยเป็นพยานการขว้างหินสเตเฟนมรณสักขีคริสตชนคนแรก
พี่น้อง เราเรียนรู้อะไรจากนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง บางทีสอนเราให้กล้าหาญ อดทน อาจเชิญชวนพี่น้องมิใช่แค่ตอบคำถามที่พระเยซูเจ้าถามเปโตร ว่า “ท่านคิดว่าเราเป็นใคร” แต่ขอพี่น้องหาคำตอบดีๆ ว่า “พระเยซูคือพระคริสตเจ้า พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงชีวิต” ทั้งเปโตรและเปาโลได้ตอบด้วยการเป็นประจักษ์พยานชีวิต ทั้งสองคนทุ่มเทชีวิตเพื่อพระคริสตเจ้า ได้เป็นแบบอย่างแก่เราในเวลาที่เราต้องเผชิญความยากลำบาก
หรือบางทีความแตกต่างตรงกันข้ามของชีวิตที่เปลี่ยนแปลงของทั้งสองที่สอนเราวันนี้ ทั้งสองได้ผ่านช่วงเวลาที่กลับใจและการเปลี่ยนแปลง ทั้งสองเต็มใจมอบชีวิตแด่พระคริสตเจ้า มีชีวิตจิตที่เป็นอิสระ จากคุก (ที่คุมขัง) แห่งการหยิ่งผยองและท้อใจ
มอบชีวิตประกาศพระวรสาร (ของพระเยซูเจ้า) ท่านทั้งสองเป็นอิสระ ไม่ยึดติดต่อสิ่งฝ่ายโลกที่กำลังผ่านพ้นไป ที่คุมขังที่เราพบได้มีหลายแบบ บางครั้งก็ฝ่ายร่างกาย บางครั้งก็ด้านอารมณ์ บางครั้งก็ด้านจิตวิญญาณ เมื่อตั้งใจมอบถวายชีวิตแด่พระคริสตเจ้า เราก็สามารถประสบพบอิสรภาพเหมือนกัน การเป็นส่วนของพระคริสต์ ต้องเป็นอิสระ
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(เมษายน – มิถุนายน 2014), หน้า 277-279.
