พิธีการสำหรับวันฉลองประจำปีa
23 1พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
2ให้บอกชาวอิสราเอลว่า
“นี่คือวันสมโภชพระยาห์เวห์ที่ท่านจะต้องเรียกประชาชนมาชุมนุมกันเพื่อนมัสการเรา วันสมโภชเหล่านี้คือ”
ก. วันสับบาโต
3“ท่านทั้งหลายจะทำงานหกวัน วันที่เจ็ดเป็นวันสับบาโตคือวันที่จะต้องพักผ่อน เป็นวันที่ท่านทั้งหลายจะมาชุมนุมกันนมัสการเรา ท่านจะต้องไม่ทำการงานใดๆ ในวันนั้น ท่านจะต้องถวายวันพักผ่อนนั้นแด่พระยาห์เวห์ ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
4“วันสมโภชอื่นๆ ของพระยาห์เวห์ ที่ชาวอิสราเอลต้องมาชุมนุมกันนมัสการพระองค์ตามเวลากำหนด มีดังต่อไปนี้”
ข. ปัสกาและเทศกาลขนมปังไร้เชื้อb
5“วันที่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่ง ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตก ท่านจะต้องฉลองปัสกาเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์ 6วันที่สิบห้าเดือนเดียวกัน เริ่มเทศกาลขนมปังไร้เชื้อเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์ ท่านจะต้องกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน 7ในวันแรก ท่านจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และงดทำงานทุกอย่าง 8ท่านจะต้องถวายสิ่งของเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ทั้งเจ็ดวัน ในวันที่เจ็ด ท่านจะต้องจัดชุมนุมนมัสการพระยาห์เวห์อีกครั้งหนึ่งและงดทำงานทุกอย่าง”
ค. ข้าวฟ่อนแรกc
9พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
10ให้บอกชาวอิสราเอลอีกว่า
“เมื่อท่านทั้งหลายเข้าไปในแผ่นดินที่เราจะให้แก่ท่านและจะเก็บเกี่ยวพืชผลได้แล้ว ท่านจะต้องนำข้าวฟ่อนแรกที่เก็บเกี่ยวได้ไปมอบให้สมณะ 11สมณะจะนำข้าวฟ่อนนั้นไปยื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์ เพื่อพระองค์จะทรงรับและโปรดปรานท่าน สมณะจะนำข้าวฟ่อนนี้มายื่นถวายตามพิธีหลังวันสับบาโตหนึ่งวัน 12ในวันที่ท่านยื่นถวายข้าวฟ่อนนี้ตามพิธี ท่านจะต้องนำลูกแกะเพศผู้อายุหนึ่งปีที่สมประกอบไม่พิการมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ 13ธัญบูชาในโอกาสนี้จะประกอบด้วยแป้งสาลีอย่างดีสี่กิโลกรัมผสมน้ำมันมะกอกเทศ เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ ท่านจะเทเหล้าองุ่นหนึ่งลิตรครึ่งถวายด้วย 14ก่อนวันที่จะนำข้าวฟ่อนแรกมาถวายแด่พระเจ้า ท่านจะต้องไม่กินขนมปัง หรือรวงข้าวทั้งที่คั่วแล้วหรือยังดิบอยู่ ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
ง. เทศกาลเก็บเกี่ยว
15“ท่านทั้งหลายจะต้องนับเจ็ดสัปดาห์เต็มตั้งแต่วันหลังวันสับบาโตที่ท่านนำข้าวฟ่อนแรกมายื่นถวายตามพิธี 16ท่านจะต้องนับห้าสิบวันจนถึงวันหลังวันสับบาโตที่เจ็ด จึงจะนำพืชผลใหม่มาถวายแด่พระยาห์เวห์ 17ท่านจะต้องนำขนมปังสองก้อนจากบ้านมายื่นถวายตามพิธี ขนมปังแต่ละก้อนจะต้องทำจากแป้งอย่างดีสองกิโลกรัม ใส่เชื้อแป้งและอบขนมปังนี้เป็นพืชผลแรกที่ถวายแด่พระยาห์เวห์ 18นอกจากขนมปังแล้ว ท่านจะต้องนำลูกแกะอายุหนึ่งปีสมประกอบไม่พิการจำนวนเจ็ดตัว โคเพศผู้หนึ่งตัวและแกะเพศผู้สองตัว เพื่อเป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ พร้อมกับธัญบูชาและเหล้าองุ่นที่เทถวาย เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผามีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ 19ท่านจะต้องนำแพะเพศผู้หนึ่งตัวมาถวายเป็นเครื่องบูชาลบล้างบาป และนำลูกแกะเพศผู้อายุหนึ่งปีสองตัวมาถวายเป็นศานติบูชา 20สมณะจะนำสัตว์เหล่านี้พร้อมกับขนมปังที่เป็นพืชผลแรกมายื่นถวายตามพิธีแด่พระยาห์เวห์ ทั้งขนมปังและลูกแกะสองตัวนี้เป็นของศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่พระยาห์เวห์จะเป็นของสมณะ”
21ในวันเดียวกัน ท่านจะจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และจะงดทำงานทุกอย่าง ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด”
22“เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลผลิตจากแผ่นดินของท่าน ท่านจะต้องไม่เกี่ยวรวงข้าวที่ขอบนาจนหมด หรือหวนกลับไปเก็บรวงข้าวที่เหลืออยู่ ท่านจะต้องทิ้งไว้ให้คนยากจนและคนต่างด้าว เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน”
จ. วันปีใหม่
23พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
24ให้บอกชาวอิสราเอลว่า
“วันแรกของเดือนที่เจ็ดd จะต้องเป็นวันพักผ่อนสำหรับท่านทั้งหลาย เป็นวันที่ท่านจะเป่าแตรเตือนให้ระลึกว่ามีการชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ 25ท่านทั้งหลายจะต้องงดทำงานทุกอย่าง และจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา”
ฉ. วันชดเชยบาป
26พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสอีกว่า
27“วันที่สิบของเดือนที่เจ็ดจะเป็นวันชดเชยบาป ท่านทั้งหลายจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ ท่านจะต้องจำศีลอดอาหารและนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาใช้ไฟเผา 28ท่านจะต้องงดทำงานทุกอย่างในวันนั้น เพราะเป็นวันชดเชยบาป เมื่อท่านจะต้องทำพิธีชดเชยบาปของท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 29ผู้ใดที่ไม่จำศีลอดอาหารในวันนั้น จะถูกขับไล่ออกจากประชากรของตน 30ผู้ใดที่ทำงานในวันนั้น จะต้องถูกขับไล่ออกจากประชากรของตน 31ท่านจะงดทำงานทุกอย่าง ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ไม่ว่าท่านจะพำนักอยู่ที่ใด 32วันนั้นจะต้องเป็นวันพักผ่อนเหมือนวันสับบาโต ท่านจะต้องจำศีลอดอาหาร ท่านจะต้องพักผ่อนหยุดงานเหมือนในวันสับบาโต ตั้งแต่เย็นวันที่เก้าจนถึงเย็นวันต่อไป”
ช. ฉลองเทศกาลอยู่เพิง
33พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสส
34ให้บอกชาวอิสราเอลว่า
“วันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ดนี้ จะเริ่มเทศกาลอยู่เพิงถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวัน 35ในวันแรกท่านทั้งหลายจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์และงดทำงานทุกอย่าง 36ในระหว่างเจ็ดวันนั้นท่านจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาใช้ไฟเผา ในวันที่แปด ท่านจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์ และจะต้องนำสิ่งของมาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา ในวันที่ท่านมาชุมนุมกันเช่นนี้ ท่านจะต้องงดทำงานทุกอย่าง”
สรุป
37“นี่คือวันสมโภชพระยาห์เวห์ ที่ท่านจะต้องเรียกประชาชนมาชุมนุมกันเพื่อนมัสการพระองค์ และเพื่อนำของมาใช้ไฟเผาถวายแด่พระยาห์เวห์ ได้แก่ เครื่องเผาบูชา ธัญบูชา ศานติบูชา และการเทเหล้าองุ่นถวายตามพิธีการของวันฉลองแต่ละวัน 38เป็นของถวายนอกเหนือจากของถวายในวันสับบาโตของพระยาห์เวห์ นอกเหนือจากของถวายแก้บน และของถวายด้วยความสมัครใจที่ท่านนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์”
การกล่าวถึงเทศกาลอยู่เพิงอีกครั้งหนึ่งe
39“ในวันที่สิบห้าเดือนเจ็ด เมื่อท่านเก็บเกี่ยวผลิตผลของแผ่นดินแล้ว ท่านจะต้องฉลองเทศกาลอยู่เพิงเพื่อถวายเกียรติแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวัน วันแรกและวันที่แปดจะเป็นวันพักผ่อน 40ในวันแรก ท่านจะต้องนำผลไม้ดีที่สุด กิ่งปาล์ม กิ่งไม้ที่มีใบ และกิ่งไม้จากริมฝั่งแม่น้ำมา ท่านจะฉลองกันเป็นเวลาเจ็ดวันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 41ท่านจะต้องฉลองเทศกาลนี้ ถวายเป็นเกียรติแด่พระยาห์เวห์เป็นเวลาเจ็ดวันทุกๆ ปี ข้อกำหนดนี้ท่านทั้งหลายพึงปฏิบัติตามตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน”
“ท่านจะต้องฉลองเทศกาลนี้ในเดือนที่เจ็ด 42ท่านจะต้องอาศัยอยู่ในเพิงเป็นเวลาเจ็ดวัน ชนชาวอิสราเอลทุกคนจะต้องอาศัยอยู่ในเพิง 43เพื่อลูกหลานของท่านจะได้รู้ว่าเราได้จัดให้ชาวอิสราเอลอาศัยอยู่ในเพิง เมื่อเรานำเขาทั้งหลายออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน”
44โมเสสจึงประกาศวันสมโภชของพระยาห์เวห์ให้ชาวอิสราเอลรู้
23 a หลังจากข้อกำหนดเกี่ยวกับความประพฤติ (บทที่ 18-20) และเกี่ยวกับพิธีกรรม (บทที่ 21-22) ในการถวายเครื่องบูชาแล้ว ในบทที่ 23 นี้จะกล่าวถึงวันฉลองและเทศกาลต่างๆ ประจำปี (ดู อพย 12:1 เชิงอรรถ a; และ อพย 23:14 เชิงอรรถ d)
b วันปัสกาและเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อถูกนำมากล่าวไว้ด้วยกัน เพราะวันฉลองทั้งสองนี้ทำต่อเนื่องกัน ดังที่ระบุไว้ใน กดว 28:16-25 ดูเหมือนว่าข้อความนี้คล้ายกันมากกับข้อความใน ฉธบ 16:1-8 แต่ยังรวมข้อมูลจากแหล่งอื่นด้วย
c ระหว่างฉลองเทศกาลขนมปังไร้เชื้อและฉลองเทศกาลเก็บเกี่ยว ประมวลกฎหมายว่าด้วยความศักดิ์สิทธิ์ได้สอดแทรกการถวายข้าวฟ่อนแรก จากการเก็บเกี่ยวข้าวบาร์เลย์ ตามฤดูกาลเก็บเกี่ยวพืชผลทางกสิกรรม พิธีนี้เป็นการปรับพิธีถวายผลิตผลแรกที่เคยทำอยู่แล้วให้เข้ากับสถานการณ์ใหม่ (อพย 23:19; 34:26)
d แต่เดิมมาวันแรกของแต่ละเดือน (ทางจันทรคติ) ถือเป็นวันฉลองทั้งสำหรับชาวอิสราเอลและชาวคานาอันเป็นเวลาช้านาน เรียกว่า “วันขึ้นค่ำ” (New Moon) (1 ซมอ 20:5, 24; อสย 1:13; อมส 8:5;) และยังปฏิบัติกันต่อมาจนถึงสมัยพันธสัญญาใหม่ (ดู กดว 28:11-15; นหม 10:34; อสค 46:6-7; คส 2:16) ส่วนพิธีการที่กล่าวไว้ใน ลนต 23 และ กดว 29:1-6 กล่าวถึงแต่การฉลองวันขึ้นค่ำเดือนเจ็ดของปีที่นับเดือนแรกในฤดูใบไม้ผลิ แต่เดือนเจ็ดนี้ในสมัยก่อนนับเป็นเดือนแรกของปีหรือปีใหม่ (ในฤดูใบไม้ร่วง) ชาวอิสราเอลในปัจจุบันได้รื้อฟื้นปฏิทินโบราณนี้ด้วย คือเริ่มปีใหม่ในเดือนกันยายน - ตุลาคม
e ข้อความตอนนี้ได้เพิ่มเติมในภายหลัง คือสมัยหลังเนรเทศ เน้นความชื่นชมรื่นเริงของเทศกาลอยู่เพิง เช่นเดียวกับข้อความใน ฉธบ 16:13-16 และทำให้เทศกาลนี้เข้าไปสัมพันธ์กับการเดินทางอพยพในถิ่นทุรกันดาร (ข้อ 43)
