ฉลองปัสกาและเทศกาลขนมปังไร้เชื้อa
16 1ในเดือนอาบีบ จงเอาใจใส่ฉลองปัสกาถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน เพราะในเดือนอาบีบนี้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงนำท่านออกจากอียิปต์ในเวลากลางคืน 2ท่านจะต้องถวายสัตว์จากฝูงแพะแกะ หรือฝูงโคของท่านเป็นเครื่องบูชาปัสกาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ในสถานที่ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือกเป็นที่พำนักสำหรับพระนามพระองค์ 3ท่านจะต้องไม่กินขนมปังใส่เชื้อในพิธีนี้ แต่จะต้องกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน ขนมปังนี้ทำให้ระลึกถึงความทุกข์ยากเมื่อท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์อย่างรีบเร่ง ดังนี้ ตราบใดที่ท่านมีชีวิตอยู่ ท่านจะต้องระลึกถึงวันที่ท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ 4อย่าให้มีเชื้อแป้งภายในเขตแดนของท่านเลยเป็นเวลาเจ็ดวัน และเนื้อสัตว์ที่ท่านถวายเป็นเครื่องบูชาตอนเย็นวันแรกจะต้องไม่เก็บไว้จนถึงวันรุ่งขึ้น 5ท่านจะต้องไม่ถวายบูชาปัสกาในเมืองใดๆ ที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงมอบให้ท่าน 6แต่จะต้องถวายบูชาปัสกาเฉพาะในสถานที่ที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเป็นที่พำนักสำหรับพระนามพระองค์ ที่นั่น ท่านจะถวายบูชาปัสกาตอนเย็น เมื่อดวงอาทิตย์ตก อันเป็นเวลาที่ท่านออกจากอียิปต์ 7ท่านจะต้มหรือย่างและกินเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นบูชานั้นในสถานที่ที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือก เช้าวันรุ่งขึ้น ท่านจะกลับไปยังกระโจมของท่าน 8ท่านจะต้องกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาหกวัน ในวันที่เจ็ด ท่านจะต้องจัดชุมนุมเพื่อนมัสการพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และงดทำงานทุกอย่าง
วันฉลองอื่นๆ
9ท่านจะต้องนับเจ็ดสัปดาห์ หลังจากที่ท่านเริ่มต้นเกี่ยวข้าว 10ท่านจะฉลองเทศกาลสัปดาห์ถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน จงนำของถวายด้วยใจสมัครตามสัดส่วนที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่านมาถวายแด่พระองค์ 11ในสถานที่ที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเป็นที่พำนักสำหรับพระนามพระองค์ ท่านจะต้องชื่นชมเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ท่านทั้งหลายพร้อมกับบุตรชาย บุตรหญิง บ่าวไพร่ชายหญิง และชนเลวีที่อาศัยอยู่ในเมืองของท่าน คนต่างด้าว ลูกกำพร้า และหญิงม่ายที่อาศัยอยู่ในหมู่ท่าน 12ท่านจะต้องจำไว้ว่า ท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ ท่านจึงต้องเอาใจใส่ปฏิบัติตามข้อกำหนดเหล่านี้
13เมื่อนวดข้าวและย่ำองุ่นเสร็จแล้ว ท่านจะต้องฉลองเทศกาลอยู่เพิงเป็นเวลาเจ็ดวัน 14ท่านจะต้องชื่นชมในวันฉลองนี้ ท่านทั้งหลายพร้อมกับบุตรชาย บุตรหญิง บ่าวไพร่ชายหญิง ชนเลวี คนต่างด้าว ลูกกำพร้าและหญิงม่ายที่อาศัยอยู่ในเมืองของท่าน 15ท่านจะต้องฉลองเทศกาลนี้เป็นเวลาเจ็ดวัน ถวายพระเกียรติแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือก ท่านจะชื่นชม เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านให้เก็บเกี่ยวอย่างอุดมสมบูรณ์ และประสบความสำเร็จในกิจการงานทุกอย่าง
16ปีละสามครั้ง ทุกท่านที่เป็นชายจะต้องมานมัสการพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ในสถานที่ที่พระองค์ทรงเลือก คือในเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลสัปดาห์และเทศกาลอยู่เพิง อย่าให้ใครมานมัสการพระยาห์เวห์โดยไม่มีของถวาย 17แต่ละคนจะต้องนำของถวายมาด้วยตามความสามารถ ตามสัดส่วนของพระพรที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่าน
ผู้พิพากษาb
18ท่านจะต้องแต่งตั้งผู้พิพากษาและเจ้าหน้าที่สำหรับแต่ละเผ่าในทุกเมืองสำหรับท่าน คนเหล่านี้จะตัดสินคดีของประชากรอย่างยุติธรรม 19ท่านจะต้องไม่บิดเบือนความยุติธรรม จะต้องไม่ลำเอียง จะต้องไม่รับสินบน เพราะสินบนจะปิดตาคนฉลาด และทำให้ผู้ชอบธรรมตัดสินผิดพลาด 20ท่านจะต้องยึดมั่นในความยุติธรรมอย่างเคร่งครัด ท่านจะได้อยู่และครอบครองแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะทรงมอบให้ท่าน
คารวกิจที่ต้องห้าม
21เมื่อท่านสร้างพระแท่นบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ท่านจะต้องไม่ตั้งเสาไม้ศักดิ์สิทธิ์ชนิดใดๆ ที่ข้างพระแท่นนั้น 22ท่านจะต้องไม่ตั้งเสาหินศักดิ์สิทธิ์ใดๆ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเกลียดชัง
16 a ข้อความตอนนี้รวมเรื่องราวเกี่ยวกับวันฉลองสองวันเข้าด้วยกัน (1) ข้อ 1,2,4ข-7 พูดถึงฉลองปัสกา เมื่อเทียบกับพิธีดั้งเดิมจะเห็นว่า ที่นี่จะใช้โคด้วยก็ได้ (ดู ข้อ 2) และอาจจะ “ต้ม” เนื้อได้ด้วย ไม่จำเป็นต้องย่างเท่านั้น (ดู ข้อ 7) (2) ข้อ 3, 4ก และ 8 พูดถึงวันฉลองขนมปังไร้เชื้อ (ที่นี่แห่งเดียวเรียกขนมปังไร้เชื้อนี้ว่า “ขนมปังแห่งความทุกข์”) การนำวันฉลองสองวันนี้มาไว้ด้วยกันในที่นี้ เป็นความคิดของผู้เขียนเท่านั้น วันฉลองทั้งสองวันนี้อยู่ในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน จึงมารวมเป็นฉลองเดียวกันหลังจากสมัยกษัตริย์โยสิยาห์เท่านั้น ฉธบ มีความคิดริเริ่มทำให้ปัสกาซึ่งเคยเป็นวันฉลองภายในครอบครัวเท่านั้น กลายเป็นวันฉลองที่ชาวอิสราเอลต้องไปร่วมพิธีที่กรุงเยรูซาเล็ม พิธีที่บันทึกอยู่ใน ฉธบ นี้ ซึ่งพูดถึงการใช้ลูกโคเป็นเครื่องบูชาด้วย เป็นพิธีที่กษัตริย์โยสิยาห์นำมาใช้ฉลองปัสกา (2 พกษ 23:21-23; ดู 2 พศด 35:7ฯ)
b จะต้องตั้งศาลสถิตยุติธรรมขึ้นทุกเมือง (ข้อ 18-20) คดีที่อยู่เหนือความสามารถของศาลท้องถิ่นจะต้องนำไปพิจารณาในศาลสูงที่กรุงเยรูซาเล็ม คำพิพากษาของศาลสูงนี้จะไม่มีการอุทธรณ์ (17:8-13) ระบบนี้สะท้อนการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมในสมัยกษัตริย์เยโฮชาฟัท (2 พศด 19:5-11)
