สัปดาห์ที่ 22 เทศกาลธรรมดา
1 กันยายน 2013
บทอ่าน บสร 3: 17-18, 20, 28-29 ; ฮบ 12: 18-19, 22-24ก ; ลก 14: 1, 7-14
พระวรสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC) 575, 588
ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร (CSDC) 261
จุดเน้น ความถ่อมตนสุภาพเป็นคุณธรรมสมบูรณ์สำหรับสมัยของเรา
กล่าวกันว่า เมื่อใครคิดว่าตนมีความถ่อมตนสุภาพ เป็นเครื่องหมายแน่ใจได้เลยว่าเขาไม่มี บทอ่านต่างๆ ในวันนี้เน้นคุณธรรมนี้ ซึ่งในชีวิตคริสตชนความถ่อมตนสุภาพเป็นสิ่งจำเป็นประการหนึ่ง หากปราศจากความถ่อมตนสุภาพ เราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายแห่งอาณาจักรสวรรค์ได้เลย
พระเยซูเจ้าทรงเตือนใจเราในพระวรสารวันนี้ว่า เราไม่ควรเลือกที่ที่มีเกียรติในงานฉลอง เหตุการณ์ที่พระองค์ทรงกล่าวถึงทั่วไป คือ งานมงคลสมรส ในบรรดาอุปมาของพระเยซูเจ้า งานมงคลสมรส บ่อยๆ เป็นภาพลักษณ์หมายถึงงานเลี้ยงนิรันดรในสวรรค์ ซึ่งเราทุกคนจะชื่นชมยินดีในความสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้ทรงเป็นความรัก ดังนั้น ประเด็นของพระเยซูเจ้า คือ เมื่อเราได้รับเชิญไปร่วมงานมงคลสมรสในสวรรค์ เราต้องไม่ตั้งข้อสันนิษฐาน (นึกเอาเอง) มากเกินไป นี่เป็นคำสอนสำคัญมากในวันนี้
ชีวิตจิตมีบาปสุดโต่งสองประการที่ตรงข้ามกับความหวัง (Hope) คือ ความหมดหวัง (Despair) ความหมดหวังเป็นการตั้งข้อสันนิษฐานว่าเราไม่เคยมีอะไรดีพอสำหรับความรักของพระเจ้า และบางทีถูกกำหนดชะตากรรมให้ไปนรก มันอาจดูเหมือนสุภาพที่กล่าวว่า “ฉันเป็นคนเลวมาก ไม่สมควรให้พระเจ้ารัก” แต่ไม่ใช่สุภาพ ต้นตอของเรื่องนี้คือความหมดหวัง เป็นบาปที่เชื่อว่าพระเจ้าไม่ดีพอ ไม่เข้มแข็งพอที่จะให้อภัยบาปและรักเรา หากใครปฏิเสธพระพรแห่งความหวัง เขาก็เชื่อว่าตนได้ทำบาปมากจนทำให้พระเจ้ายอมแพ้พวกเขา
สุดโต่งอีกประการหนึ่ง คือ การตั้งข้อสันนิษฐานไปเอง (Presumption หรือ ทะนงตน) ปัจจุบันมีการตั้งข้อสันนิษฐานไปเองเป็นจำนวนมาก เราอาจตั้งข้อสันนิษฐานว่า เราเป็นคนที่เหมาะสม เป็นพลเมืองดีต่อเพื่อนบ้าน และปฏิบัติตามกฎหมายของชาติบ้านเมืองโดยรวม เราเป็นผู้สมควรไปสวรรค์ สถานที่มีเกียรติ เราอาจลืมไปว่าสวรรค์เป็นที่รับเชิญไม่ใช่สิทธิตั้งแต่เกิด เราอาจลืมไปว่าสวรรค์เป็นของขวัญ มิใช่สิ่งที่เป็นหนี้บุญคุณ
การตอบรับการเชิญให้รับพระหรรษทานของพระเจ้าอย่างสุภาพ เป็นการตอบรับซื่อๆ พระนางพรหมจารีมารีย์ ผู้ได้รับเชิญที่ยากยิ่งจากทูตสวรรค์กาเบรียล ได้ตอบอย่างเหมาะสมพิเศษว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า ขอให้เป็นไปกับข้าพเจ้าตามวาจาของท่านเถิด” (ลก 1: 38) บทอ่านแรก (บุตรสิรา 3: 17-18) กล่าวว่า “ลูกเอ๋ย ไม่ว่าท่านจะทำสิ่งใด จงทำด้วยความถ่อมตนเถิด แล้วท่านจะเป็นที่รัก มากกว่าคนให้ของกำนัล ท่านยิ่งเป็นใหญ่มากขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งต้องถ่อมตนลงมากเท่านั้น แล้วพระเจ้าจะโปรดปรานท่าน” ดังนั้น อย่าหมดหวัง หรือ ทะนงตน ฟังพระวาจาของพระเจ้าในชีวิตแต่ละวัน และตอบรับแบบที่แม่พระได้ทำ
พระสังฆราชวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Homilies โดย Catholic Diocese of Lansing,
(กรกฎาคม - กันยายน 2013), หน้า 341-342.