คำทำนายว่ากรุงเยรูซาเล็มจะถูกล้อม
24. 1วันที่สิบเดือนสิบ ปีที่เก้าa พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงเขียนชื่อของวันนี้ ซึ่งเป็นวันที่กษัตริย์แห่งบาบิโลนเข้าล้อมกรุงเยรูซาเล็มb 3จงกล่าวคำอุปมาให้พงศ์พันธุ์กบฏฟัง จงพูดว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
จงตั้งหม้อไว้บนไฟ
จงตั้งไว้ และเทน้ำใส่หม้อด้วยc
4จงใส่ชิ้นเนื้อลงในหม้อ
เป็นชิ้นเนื้อดีๆ คือเนื้อสะโพกและเนื้อสันขาหน้า
และเลือกกระดูกดีๆมาใส่ให้เต็ม
5จงนำแกะดีที่สุด
กองฟืนdไว้ข้างใต้
จงต้มจนเดือด
เพื่อเคี่ยวกระดูกที่อยู่ในหม้อนั้นด้วย
6พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
วิบัติจงเกิดแก่เมืองที่เปื้อนเลือด
วิบัติจงเกิดแก่หม้อที่ขึ้นสนิม
และสนิมจะไม่หลุด
จงเอาเนื้อออกมาทีละชิ้น
อย่าเลือกชิ้นใดเป็นพิเศษ
7เพราะเลือดที่เมืองนี้ได้หลั่งยังอยู่ในเมือง
เลือดยังอยู่บนก้อนหินโล้น
เมืองนี้ไม่ได้หลั่งเลือดลงบนพื้นดิน
เพื่อให้ฝุ่นกลบไว้
8เราทิ้งเลือดที่เมืองนี้ได้หลั่งไว้บนก้อนหินโล้น
ไม่ให้มีสิ่งใดปกคลุมไว้
เพื่อเร้าความโกรธของเราและทำการแก้แค้น
9ดังนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
วิบัติจงเกิดแก่เมืองที่เปื้อนเลือด
เราจะก่อไฟกองใหญ่อีกด้วย
10จงสุมฟืนไว้และก่อไฟ
จงต้มเนื้อให้สุก
จงใส่เครื่องปรุง
และปล่อยกระดูกให้ไหม้
11เมื่อเทสิ่งของในหม้อออกหมดแล้ว
จงวางหม้อเปล่าไว้บนถ่านเพื่อให้ร้อน
จนทองสัมฤทธิ์ลุกเป็นไฟ
ความสกปรกในหม้อนั้นจะได้ละลาย
ให้สนิมถูกไฟไหม้
12eแต่เหนื่อยเปล่า ไฟไม่อาจทำให้สนิมมากมายนั้นหลุดไปได้ 13ความสกปรกfของเจ้าน่ารังเกียจ เราพยายามจะชำระเจ้า แต่เจ้าไม่ยอมชำระตนให้สะอาด เจ้าจึงจะไม่ถูกชำระอีกต่อไป จนกว่าเราจะระบายความเกรี้ยวกราดของเราออกเหนือเจ้าจนหมด 14เรา พระยาห์เวห์ ได้พูดแล้ว สิ่งนี้จะเกิดขึ้น เราจะทำการนี้และจะไม่เลิก เราจะไม่สงสารและจะไม่มีเมตตา เราจะพิพากษาเจ้าตามความประพฤติและการกระทำของเจ้า’ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
ภรรยาของประกาศกเอเสเคียลถึงแก่กรรม
15พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 16“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ดูซิ เราจะพรากผู้เป็นแก้วตาgของท่านไปจากท่านโดยกะทันหัน แต่ท่านอย่าคร่ำครวญ อย่าร้องไห้หรือหลั่งน้ำตาเลย 17จงร่ำไห้คร่ำครวญอย่างเงียบๆ อย่าทำพิธีไว้ทุกข์ให้ผู้ตาย จงสวมผ้าโพกศีรษะ จงสวมรองเท้า อย่าเอาผ้าปกปิดหนวด อย่ากินอาหารไว้ทุกข์”h 18ข้าพเจ้าจึงบอกเรื่องนี้แก่ประชาชนในเวลาเช้า ในเวลาเย็นภรรยาของข้าพเจ้าก็ถึงแก่กรรม เช้าวันรุ่งขึ้น ข้าพเจ้าทำตามที่ได้รับพระบัญชา 19ประชาชนบอกข้าพเจ้าว่า “จงอธิบายความหมายการกระทำของท่านให้เรารู้เถิด” 20ข้าพเจ้าจึงตอบว่า “พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า 21‘จงบอกพงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ดูซิ เราจะทำให้สักการสถานของเราเป็นมลทิน สักการสถานที่ท่านภาคภูมิใจว่าจะได้รับพลังความช่วยเหลือ เป็นเหมือนแก้วตาของท่าน และเป็นความยินดีในจิตใจของท่าน บุตรชายหญิงที่ท่านทิ้งไว้เบื้องหลังจะถูกฆ่าด้วยดาบ 22ท่านทั้งหลายจะทำเหมือนกับที่ข้าพเจ้าได้ทำi ท่านจะไม่เอาผ้าปกปิดหนวด จะไม่กินอาหารไว้ทุกข์ 23จะสวมผ้าโพกศีรษะและจะสวมรองเท้า ท่านจะไม่คร่ำครวญหรือร้องไห้ แต่จะหมดเรี่ยวแรงเพราะความผิดของท่าน และจะร่ำไห้คร่ำครวญปรับทุกข์กัน 24เอเสเคียลจะเป็นเครื่องหมายสำหรับท่าน เมื่อเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น ท่านจะทำอย่างที่เขาทำ แล้วท่านจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้า’
25‘ส่วนท่าน บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย ในวันที่เราจะเอาที่กำบังเข้มแข็งไปจากเขา ที่กำบังซึ่งเป็นความยินดีและความภูมิใจของเขา เป็นดังแก้วตาของเขา เป็นความปรารถนาของจิตใจ รวมทั้งบุตรชายและบุตรหญิงของเขา 26วันนั้น ผู้หนีรอดชีวิตคนหนึ่งจะมาแจ้งข่าวให้ท่าน 27วันนั้น ปากของท่านจะเปิด พูดกับผู้หนีรอดชีวิตคนนั้น ท่านจะพูดและจะไม่เป็นใบ้อีกต่อไป ท่านจะเป็นเครื่องหมายสำหรับเขาทั้งหลาย และเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
24 a ตรงกับเดือนธันวาคม ปี 589 – มกราคม ปี 588 ก.ค.ศ.
b จากข้อมูลใน 2 พกษ 25:1; ยรม 52:4 (เทียบ อสค 39:1) วันนี้เป็นวันที่กรุงเยรูซาเล็มเริ่มถูกล้อม ถ้าขณะนั้นประกาศกยังอยู่ที่บาบิโลน วันที่นี้ที่เขาเขียนลงไว้จะยืนยันในเวลาต่อมาว่าการเปิดเผยที่เขาได้รับจากพระเจ้านั้นถูกต้องทีเดียว
c การนี้เป็นการกระทำที่เป็นสัญลักษณ์ ประกาศกทำท่าทางประชดประชันการโอ้อวดของประชากรใน 11:3 ที่อ้างว่ากรุงเยรูซาเล็มจะไม่มีวันถูกทำลายลงได้ – แม้เราจะไม่อาจอธิบายความหมายของรายละเอียดแต่ละประการได้ง่ายๆ แต่ความหมายโดยทั่วไปนั้นชัดเจน – ชาวกรุงเยรูซาเล็มประพฤติเลวทรามมากจนไม่มีสิ่งใดจะช่วยให้รอดพ้นได้ ภัยอันตรายที่เกิดขึ้นชั่วครู่ไม่เพียงพอ เมืองนี้จะต้องถูกทำลาย กำแพงจะช่วยประชาชนไม่ได้ เขาจะต้องถูกขับไล่ออกไปและแยกย้ายกันไปอยู่ในที่ต่างๆ
d “ฟืน” – แปลโดยคาดคะเน – เทียบข้อ 10 – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “กระดูก”
e “แต่เหนื่อยเปล่า” – แปลตามตัวอักษรว่า “เธอ (= กรุงเยรูซาเล็ม) ทำให้เราเบื่อหน่าย” - ต้นฉบับภาษากรีกละวลีนี้
f “ความสกปรก” – แปลโดยคาดคะเน – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ในความสกปรก”
g “แก้วตา” – ตามตัวอักษรว่า “ความยินดีของนัยน์ตา” – เป็นสำนวนแสดงความรัก ที่นี่หมายถึงภรรยาของประกาศก – ดูข้อ 18.
h “อาหารไว้ทุกข์” – ตามตัวอักษรว่า “อาหารของพวกผู้ชาย” – เป็นพิธีไว้ทุกข์ผู้ตาย แต่เราไม่รู้ว่าหมายถึงกิจการใดแน่
i ข้อความนี้ไม่ได้หมายความว่าชาวกรุงเยรูซาเล็มถูกห้ามไม่ให้เป็นทุกข์คร่ำครวญถึงบาปของตน แต่หมายความว่าเขาจะไม่มีเวลาทำเช่นนั้นได้ เพราะหายนะจะเกิดขึ้นโดยฉับพลันและรุนแรง
