โรคภัยไข้เจ็บและยารักษาa

    38. ¹จงให้เกียรติแก่แพทย์ตามที่เขาควรได้รับbจากการดูแลรักษาของเขา

          เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตเขาด้วย

          ²การรักษาให้หายจากโรคมาจากพระผู้สูงสุด

          และกษัตริย์ยังประทานรางวัลแก่เขาcด้วย

          ³ความรู้ของแพทย์ทำให้เขามีความภูมิใจ

          เป็นที่เคารพนับถือต่อหน้าผู้ยิ่งใหญ่ในสังคม

          ⁴องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตสมุนไพรต่างๆจากดิน

          ผู้มีปัญญาย่อมไม่รังเกียจสมุนไพรเหล่านี้

          ⁵ไม้ท่อนหนึ่งทำให้น้ำจืดได้

          เพื่อให้มนุษย์เห็นพระอานุภาพของพระองค์dมิใช่หรือ

          ⁶พระองค์ประทานวิชาความรู้แก่มนุษย์

          เพื่อจะทรงได้รับเกียรติเพราะสิ่งน่าพิศวงที่ทรงกระทำ

          ⁷แพทย์ใช้สมุนไพรeรักษาโรคและบรรเทาความเจ็บปวด

          และคนขายยาผสมสมุนไพรเหล่านี้ให้เป็นยา

          ⁸และดังนี้พระราชกิจของพระองค์ก็จะไม่สิ้นสุดf

          และมนุษย์ทั่วแผ่นดินก็รับสุขภาพจากพระองค์

          ⁹ลูกเอ๋ย เมื่อลูกเจ็บป่วย จงอย่าท้อแท้

          จงอธิษฐานภาวนาต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์จะทรงรักษาลูกให้หาย

          ¹⁰จงละทิ้งความชั่วร้าย อย่าให้มือเปื้อน

          จงชำระจิตใจให้พ้นบาปทั้งปวง

          ¹¹จงถวายเครื่องหอมและแป้งสาลีชนิดดีให้พระองค์ทรงระลึกถึง

          จงถวายเครื่องบูชาดีที่สุดตามกำลังความสามารถของลูกg

          ¹²แล้วจงเรียกแพทย์เข้ามา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเนรมิตเขาด้วย

          อย่าให้เขาทิ้งลูกไปตลอดเวลาที่ลูกต้องการเขา

          ¹³บางครั้ง แพทย์เท่านั้นอาจรักษาลูกให้หายจากโรคได้

          ¹⁴เพราะแพทย์ก็อธิษฐานภาวนาต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า

          ขอให้ทรงช่วยตนบรรเทาความเจ็บปวด

          และรักษาผู้ป่วยให้หายจากโรค ทำให้กลับมีชีวิตh

          ¹⁵ผู้ที่ทำบาปผิดต่อพระผู้สร้างตนมา

          ก็ขอให้เขาต้องเจ็บป่วยจนต้องไปพบแพทย์เถอะi

การไว้ทุกข์j

            ¹⁶ลูกเอ๋ย จงร้องไห้ไว้อาลัยผู้ตายเถิด

          จงคร่ำครวญแสดงว่าลูกได้รับความทุกข์สาหัส

          แล้วจงปลงศพของเขาตามธรรมเนียม

          จงเอาใจใส่ดูแลหลุมศพของเขาด้วยk

          ¹⁷จงร้องไห้อย่างขมขื่น คร่ำครวญด้วยความทุกข์ใจl

          จงไว้ทุกข์ให้ผู้ตายอย่างสมเกียรติ

          เป็นเวลาหนึ่งวันหรือสองวันmเพื่อมิให้ถูกตำหนิ

          แล้วจงควบคุมความทุกข์ให้คลายโศก

          ¹⁸เพราะความทุกข์ย่อมนำความตาย

          และใจโศกเศร้าย่อมทำให้หมดกำลัง

          ¹⁹เมื่อมีเคราะห์ร้าย ความทุกข์ก็คงอยู่

          ชีวิตของคนยากจนnทำให้ใจเป็นทุกข์

          ²⁰อย่าปล่อยใจให้อยู่ในความทุกข์

          จงไล่ความทุกข์ไป และจงระลึกถึงวาระสุดท้ายo

          ²¹อย่าลืมว่าผู้ตายจะกลับมาอีกไม่ได้

          และลูกจะไม่เป็นประโยชน์แก่เขา แต่จะทำร้ายตนเอง

          ²²“จงระลึกว่าบั้นปลายชีวิตpของฉันจะเป็นบั้นปลายชีวิตของท่านด้วย

          เมื่อวานนี้เป็นวาระของฉัน วันนี้เป็นวาระของท่าน”q

          ²³เมื่อคนตายได้พักผ่อนแล้ว ลูกต้องปล่อยให้การระลึกถึงเขาพักผ่อนด้วย

          เมื่อจิตของเขาจากไปแล้ว ก็จงคิดถึงเขาด้วยใจสงบเถิด

งานใช้สติปัญญาและงานฝีมือr

            ²⁴ธรรมาจารย์ต้องการเวลาว่างเพื่อจะมีปรีชาญาณ

          ผู้มีงานในหน้าที่น้อยย่อมมีโอกาสเป็นผู้มีปรีชา

          ²⁵คนไถนาจะเป็นผู้มีปรีชาได้อย่างไร

          เขาภาคภูมิใจเฉพาะการใช้ปฏัก

          เพื่อต้อนฝูงโค เร่งให้มันทำงาน

          เขาคุยถึงแต่เรื่องโคกระบือ

          ²⁶ใจเขาจดจ่ออยู่เฉพาะรอยไถ

          เขานอนไม่หลับเพราะต้องคอยให้อาหารแก่แม่โค

          ²⁷ช่างไม้และช่างออกแบบตรากตรำทำงานทั้งวันทั้งคืนก็เช่นเดียวกัน

          ช่างแกะสลักตราพยายามคิดหาแบบใหม่ๆอยู่เสมอ

          เขาตั้งใจแกะสลักให้เหมือนของจริง       

          ยอมอดนอนเพื่อทำงานให้เสร็จ

          ²⁸ช่างเหล็กที่นั่งอยู่ใกล้ทั่งก็เช่นเดียวกัน

เขาตั้งใจตีเหล็ก

          ไอร้อนของไฟทำให้ผิวหนังเกรียม

          แต่เขาก็ทนสู้ความร้อนจากเตาไฟ

          เสียงค้อนทำให้แก้วหูของเขาแทบแตกs

          ตาของเขาจับอยู่ที่แบบของสิ่งที่เขากำลังทำ

          เขาตั้งใจทำงานให้สำเร็จ

          แล้วต้องอดนอนเพื่อจะได้ผลงานที่ประณีตงดงาม

          ²⁹ช่างปั้นหม้อที่นั่งทำงานอยู่ก็เช่นเดียวกัน

          เขาใช้เท้าปั่นล้อให้หมุน

          หมกมุ่นอยู่กับงานตลอดเวลา

          คอยระวังใช้มืออย่างไม่ผิดพลาดt

          ³⁰เขาใช้มือปั้นดินเหนียว

          ใช้เท้าย่ำให้ดินอ่อน

          เขาตั้งใจเคลือบผิวภาชนะให้สวยงาม

          แล้วต้องอดนอนเพื่อทำความสะอาดเตาไฟ

          ³¹คนเหล่านี้วางใจในฝีมือของตน

          ต่างก็เชี่ยวชาญuในอาชีพ

          ³²ถ้าไม่มีผู้มีฝีมือเหล่านี้ จะสร้างเมืองขึ้นไม่ได้

          ผู้คนจะไม่มีที่อาศัย จะไม่มีคนสัญจรไปมา

          ³³แต่เขาไม่ได้รับเชิญให้เป็นที่ปรึกษาของประชากร

          เขาไม่มีตำแหน่งสูงในที่ประชุม

          เขาไม่นั่งบนบัลลังก์ผู้พิพากษา

          และไม่รู้ข้อกำหนดของกฎหมายv

          ³⁴เขาไม่เด่นในการอบรมสั่งสอน ในการตัดสินความ

          เขาแต่งสุภาษิตไม่เป็นw

          แต่งานของเขาค้ำจุนโลกไว้

          และคำอธิษฐานภาวนาของเขาเกี่ยวกับงานอาชีพของตน

38 a ชาวยิวใจศรัทธาบางคนอาจคิดว่าการไปพบแพทย์เมื่อเจ็บป่วยแสดงว่าตนขาดความเชื่อต่อพระเจ้า (เทียบ 2 พศด 16:12) แต่บุตรสิราแก้ไขทัศนคติเช่นนี้ให้ถูกต้อง

b “เกียรติที่เขาควรได้รับ” อาจหมายถึงค่าตอบแทนแก่แพทย์ในการรักษาโรค – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จงเป็นมิตรกับแพทย์”

c “กษัตริย์ยังประทานรางวัลแก่เขาด้วย” – ไม่ชัดว่า “เขา” ในที่นี้หมายถึง “ผู้ป่วย” หรือ “แพทย์” – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แพทย์ได้รับวิชาความรู้จากพระเจ้า และได้รับของประทานจากกษัตริย์ด้วย”

d “พระอานุภาพของพระองค์” – แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรู – ต้นฉบับภาษากรีกชวนให้คิดว่า บุตรสิราไม่นับว่าเรื่องน้ำที่ “มาราห์” (อพย 15:25) เป็นอัศจรรย์จากพระเจ้า แต่เป็นเพียงผลตามธรรมชาติจากไม้ที่ทำให้น้ำจืดได้

e “สมุนไพร” – ต้นฉบับว่า “สิ่งเหล่านี้”

f พระราชกิจของพระเจ้าไม่จบลงที่การเนรมิตเท่านั้น แต่ยังคงดำเนินอยู่ต่อไป โดยเฉพาะในการรักษาโรค ที่พระองค์ประทานอำนาจส่วนหนึ่งแก่มนุษย์ (แพทย์) และแก่สิ่งของ (สมุนไพร)

g “ตามกำลังความสามารถ” – แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรู -- ต้นฉบับภาษากรีกไม่ชัด

h “ทำให้ผู้ป่วยกลับมีชีวิต” --  ข้อความนี้อาจเป็นแรงบันดาลใจของความคิดใน ยก 5:14-15 แต่มีเจตนาไม่เหมือนกัน

i “ขอให้เขาต้องเจ็บป่วยจนต้องไปพบแพทย์เถอะ” หมายความว่า “ขอให้เขาเจ็บป่วย” เป็นการลงโทษที่เขาได้ทำบาป

j พิธีศพของชาวยิวและชาวตะวันออกกลางมักเป็นงานใหญ่ ที่มีกฎระเบียบและข้อปฏิบัติกำหนดไว้อย่างละเอียด ระเบียบต่างๆเหล่านี้เห็นได้จาก ยรม 9:17-18; อสค 24:15-24; อมส 5:16; มธ 9:23; มก 5:38.

k “จงเอาใจใส่ดูแลหลุมศพของเขาด้วย” – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “อย่าหลบหนีไปเมื่อเขาตาย”

l “คร่ำครวญด้วยความทุกข์ใจ” – แปลตามตัวอักษรว่า “ข้อนอกจนร้อน” – การข้อนอกเป็นเครื่องหมายแสดงการไว้ทุกข์ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จงปฏิบัติตามกฎพิธีไว้ทุกข์”

m “วันหนึ่งหรือสองวัน” – ตาม บสร 22:12 ชาวยิวต้องไว้ทุกข์ผู้ตายเป็นเวลาเจ็ดวัน แต่เวลาไว้ทุกข์อาจสั้นกว่าได้ ตามแต่ว่าพิธีศพจะยิ่งใหญ่มากน้อยเท่าไร

n “ชีวิตของคนยากจน” – บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “ชีวิตที่มีความทุกข์”

o “วาระสุดท้าย” – คำภาษากรีกว่า “eschata” แปลยาก อาจหมายถึง “วาระสุดท้าย, อวสานกาล, หรือ อนาคต” ก็ได้ ดู บสร 7:36; 48:24.

p “บั้นปลายชีวิตของฉัน” – ผู้เขียนสมมุติว่าผู้ตายกำลังพูดกับผู้อ่าน หมายความว่ามนุษย์ทุกคนต้องตาย (ดู ปฐก 2:17; 3:3-4)

q “เมื่อวานนี้เป็นวาระของฉัน วันนี้เป็นวาระของท่าน” – ประโยคนี้อาจหมายความว่า “เมื่อวานนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ เหมือนกับที่ท่านมีชีวิตอยู่วันนี้”

r ข้อความตอนนี้คล้ายกับข้อเขียนในวรรณกรรมของอียิปต์ที่เยาะเย้ยงานอาชีพต่างๆ แต่ บสร กล่าวถึงเพียงงานอาชีพของชาวปาเลสไตน์เท่านั้น

s “เสียงค้อนทำให้แก้วหูแทบแตก” – แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับไม่ชัด

t “คอยระวังใช้มืออย่างไม่ผิดพลาด” – แปลโดยคาดคะเน – แปลตามตัวอักษรว่า “กิจการของเขาถูกนับไว้” ซึ่งบางคนคิดว่าหมายถึงจำนวนภาชนะที่ช่างปั้นจะต้องผลิตออกมา

u “เชี่ยวชาญ” – แปลตามตัวอักษรว่า “มีปรีชา” – การเป็นช่างฝีมือนับเป็นระดับแรกของปรีชาญาณ (ดู อพย 35:30 – 36:1; 1 พกษ 5:20; 7:13-14) – แต่ “ปรีชาญาณ” ของนายช่างเปรียบไม่ได้กับปรีชาญาณของธรรมาจารย์ (ดู บสร 39:1-11)

v “รู้ข้อกำหนดของกฎหมาย” – แปลตามตัวอักษรว่า “ไตร่ตรองถึงพันธสัญญาของการตัดสิน” (เทียบ บสร 45:17)

w “แต่งสุภาษิตไม่เป็น” – บางคนแปลว่า “ไม่มีใครพบเขาในหมู่นักปราชญ์”