วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน 2016
สัปดาห์ที่ 33 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน วว 11:4-12 /ลก 20:27-40
น้องชายตัวเล็กๆ ของเด็กหญิงคนหนึ่งเสียชีวิต
เธอรู้สึกสับสนและเป็นทุกข์ จึงไปหาคุณแม่ แล้วถามว่า “คุณแม่ น้องของหนูไปอยู่ที่ไหน?”
คุณแม่ได้ตอบเธอว่า “น้องของหนูได้จากเราไปอยู่กับพระเป็นเจ้าแล้ว”
วันหนึ่ง เด็กหญิงได้เห็นคุณแม่ร้องไห้ ขณะที่พูดโทรศัพท์กับคุณป้าว่า “ฉันได้เสียลูกชายไปแล้ว” เด็กหญิงได้ยินคำสนทนา จึงได้ขอร้องให้คุณแม่วางโทรศัพท์ เดินเข้าไปหา พร้อมกับโอบไหล่ของคุณแม่ และได้พูดว่า
“คุณแม่ค่ะ น้องชายของหนูไม่ได้ไปไหน เขาไปอยู่กับพระเป็นเจ้าแล้ว”
พวกสะดูสีไม่ยอมรับเรื่องการกลับคืนชีพ เพราะไม่มีบันทึกไว้ในพระคัมภีร์ในพระวรสารวันนี้ พวกเขาได้ถามพระเยซูเจ้าว่า ในวันกลับคืนชีพ ผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้แต่งงานกับพี่น้องเจ็ดคน ที่ตายไปโดยไม่มีบุตรด้วยกัน จะเป็นภรรยาของใคร?
ประการที่ 1 คำถามของพวกสะดูสี ทำให้คนเข้าใจเรื่องการแต่งงานผิดๆ การแต่งงานได้ถูกกำหนดขึ้น เพื่อที่จะสืบพงศ์พันธ์ของมนุษย์ แต่เมื่อตายไปพวกเขาจะมีชีวิตเหมือนกับเทวดา ความสัมพันธ์ทางการแต่งงานจึงไม่จำเป็น พวกเขาจะไปอยู่กับพระเป็นเจ้าตลอดไป
ประการที่ 2 ชีวิตหลังความตาย ไม่ใช่การต่อเนื่องของชีวิตบนโลกนี้ แต่สถานะภาพของชีวิตจะเปลี่ยนไป พวกเขาจะมีชีวิตเหมือนเทวดา การกลับคืนชีพจะให้ความหมายต่อการเจริญชีวิตบนโลกนี้ ถ้าเราพร้อมจะเจริญชีวิตตามพระประสงค์ของพระเป็นเจ้า และยินดีเสียสละความสุข จะทำแต่สิ่งดีดี และมีและเจริญชีวิตอย่างมีศีลธรรม เราก็จะไปอยู่กับพระองค์ในสวรรค์...
เราทบทวนถึงทรัพย์สินต่างๆ ที่เราได้สั่งสมไว้เพื่อนำความสุขสบายมาสู่ชีวิต และครอบครัว เราได้สร้างมาด้วยสัมมาอาชีวะ มิได้เบียดเบียนใคร เราได้รับความสุขสบายจากมันมาเพียงพอแล้ว จากนี้ขอให้มันยังประโยชน์แก่ผู้อื่น เราไม่คิดหวงห่วงอะไร เพราะเรากำลังจะจากไป แม้แต่ร่างกายนี้เราก็ยังต้องละไป
“พระบิดาเจ้าข้า ข้าพเจ้าขอมอบวิญญาณไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” (ลก23:46)