กล่าวโทษเมืองไทระa
26. 1วันต้นเดือนปีที่สิบเอ็ดb พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า
2“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมืองไทระได้พูดถึงกรุงเยรูซาเล็มว่า
‘ชโย เมืองที่เป็นประตูของนานาชาติถูกทำลายแล้ว
ประตูนั้นเปิดกว้างให้ข้าแล้ว
เมืองนี้ร้างแล้ว
ข้าจะร่ำรวยขึ้น’c
3พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้
‘ดูซิ เมืองไทระเอ๋ย เราเป็นอริกับเจ้า
เราจะนำชนหลายชาติขึ้นมาต่อสู้กับเจ้า
เหมือนทะเลซัดคลื่นขึ้นมา
4ชนชาติเหล่านี้จะทำลายกำแพงเมืองไทระ
จะรื้อหอคอยของเมืองนี้ลง
และเราจะกวาดฝุ่นดินออกไป
ทำให้เมืองนี้เป็นก้อนหินโล้นๆd
5เมืองนี้จะเป็นสถานที่สำหรับตากแหตากอวนอยู่กลางทะเล
เพราะเราได้พูดแล้ว
– พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส –
เมืองนี้จะเป็นของเชลยสำหรับนานาชาติ
6ชาวเมืองบริวารซึ่งอยู่บนแผ่นดินใหญ่
จะถูกฆ่าด้วยดาบ
แล้วเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์’”
7พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “เราจะนำกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน ผู้เป็นจอมกษัตริย์มายังเมืองไทระจากทิศเหนือ พร้อมกับม้า รถศึก พลม้า และกองทัพยิ่งใหญ่e
8เขาจะฆ่าชาวเมืองบริวารของเจ้าบนแผ่นดินใหญ่ด้วยดาบ
เขาจะก่อกำแพงล้อมเจ้าไว้
จะสร้างเชิงเทินเข้าประชิดเจ้า
จะยกโล่เป็นหลังคาเข้าต่อสู้กับเจ้า
9เขาจะใช้เครื่องทะลวงกระทุ้งกำแพง
จะใช้เครื่องขุดเจาะทำลายหอคอยของเจ้า
10ม้าของเขามีจำนวนมาก
จนทำให้ฝุ่นมาคลุมเจ้าไว้
เสียงพลม้า เกวียน และรถศึก
ทำให้กำแพงเมืองของเจ้าสั่นสะเทือน
เมื่อเขาจะเข้าทางประตูเมืองของเจ้า
เหมือนกับคนเดินเข้าเมืองที่แตกแล้ว
11เขาจะให้กีบม้าเหยียบย่ำถนนทุกสาย
จะฆ่าประชาชนของเจ้าด้วยดาบ
จะโค่นเสาที่แข็งแรงลงบนพื้นดิน
12เขาทั้งหลายจะปล้นทรัพย์สมบัติ
สินค้าของเจ้าจะเป็นของเชลย
เขาทั้งหลายจะพังกำแพงเมือง
ทำลายบ้านหรูหรา
เขาจะโยนก้อนหิน ไม้ และดินของเจ้าลงกลางทะเล
13เราจะให้เสียงเพลงของเจ้าจบลง
จะไม่มีผู้ใดได้ยินเสียงพิณเขาคู่อีก
14เราจะทำเจ้าให้เป็นก้อนหินโล้น
เจ้าจะเป็นสถานที่สำหรับตากอวน
จะไม่มีใครสร้างเจ้าขึ้นใหม่อีกเลย
เพราะเรา พระยาห์เวห์ ได้พูดแล้ว
- พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
15พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แก่เมืองไทระว่า “แผ่นดินชายทะเลfจะสั่นสะเทือนเมื่อได้ยินเสียงล้มของเจ้า และเสียงร้องครวญครางของผู้บาดเจ็บ เมื่อการฆ่าหมู่ได้เกิดขึ้นในเจ้า 16เจ้านายทุกคนของทะเลจะลงมาจากบัลลังก์ ถอดเสื้อคลุม เปลื้องเครื่องแต่งกายที่ปักลวดลาย เขาจะสวมเสื้อผ้าไว้ทุกข์ จะนั่งบนพื้นดิน ตัวสั่นอยู่ทุกขณะและตกตะลึงเพราะชะตากรรมของเจ้า
17เขาทั้งหลายจะเปล่งเสียงคร่ำครวญgถึงเจ้า พูดว่า
‘เมืองที่มีชื่อเสียงและมีอำนาจเหนือทะเลเอ๋ย
ทำไมเจ้าจึงถูกทำลาย สูญหายไปจากทะเลเล่า
เจ้าและผู้อาศัยเคยทำให้ผู้อาศัยบนแผ่นดินใหญ่hต้องหวาดกลัว
18บัดนี้ แผ่นดินชายทะเลกลัวตัวสั่นในวันที่เจ้าล้มลง
บรรดาเกาะในทะเลตกใจกลัวเพราะเจ้าต้องถึงจุดจบ’
19พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้
‘เมื่อเราทำให้เจ้าเป็นเมืองร้างเหมือนเมืองที่ไม่มีผู้อาศัย เมื่อเรายกน้ำของทะเลลึกมาคลุมเจ้า และน้ำของมหาสมุทรมาท่วมเจ้าแล้ว 20เราจะผลักเจ้าให้ตกลงไปในขุมลึกi ไปอยู่กับผู้คนในอดีต เราจะทำให้เจ้าไปอาศัยอยู่ในแดนผู้ตายกลางสิ่งปรักหักพังในสมัยแรกเริ่มพร้อมกับผู้ที่ลงไปยังแดนผู้ตาย เพื่อจะไม่มีผู้ใดอาศัยอยู่ในเจ้าอีก แต่เราจะทำให้แผ่นดินของผู้เป็นรุ่งเรือง 21เราจะทำให้เจ้าเป็นที่น่ากลัว จะไม่มีเจ้าอีกต่อไป ผู้คนจะแสวงหาเจ้า แต่จะไม่มีวันพบเจ้าอีกเลย’ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
26 a ตอนต้นศตวรรษที่ 6 ก.ค.ศ. เมืองไทระเป็นเมืองค้าขายใหญ่เมืองหนึ่ง เมืองนี้มีบทบาทเป็นผู้นำในการต่อต้านอำนาจของอาณาจักรบาบิโลนทุกครั้งก่อนปี 587 ก.ค.ศ. แต่ต่อมาได้ทอดทิ้งกรุงเยรูซาเล็มซึ่งเป็นพันธมิตร และยินดีที่กรุงเยรูซาเล็มล่มสลาย
b “ปีที่สิบ” – ตรงกับปี 587-586 ก.ค.ศ. – ต้นฉบับภาษากรีกอ่านว่า “ปีที่สิบสอง” – และ “เดือนแรก” คือเดือนเมษายน ปี 586 ก.ค.ศ.
c “ข้าจะร่ำรวยขึ้น” – บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “ทรัพย์สมบัติของเมืองนี้ล่มจมแล้ว”
d เมืองไทระ (tzor ในภาษาฮีบรู) สร้างบน “ก้อนหิน” (tzur ในภาษาฮีบรู) ซึ่งตั้งในทะเลห่างจากฝั่งเล็กน้อย
e การล้อมเมืองไทระซึ่งกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ทรงเริ่มนี้ยืดเยื้ออยู่นานถึง 13 ปี และจบลงโดยที่ผู้ชนะไม่ได้ประโยชน์อะไรมากนัก (29:17-21) – การถูกทำลายราบที่ประกาศกกล่าวถึงที่นี่จะเกิดขึ้นในภายหลังเท่านั้น โดยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช
f “แผ่นดินชายทะเล” (ตามตัวอักษรว่า “บรรดาเกาะ”) หมายถึงศูนย์การค้าต่างๆของชาวเฟนีเชียซึ่งตั้งอยู่รอบๆทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
g “เสียงคร่ำครวญ” คือ qinah – ดู 19:1 เชิงอรรถ a.
h “สูญหาย” – แปลตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ *** “บนแผ่นดินใหญ่” – แปลตามสำนวนแปลโบราณภาษาซีเรียค – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ผู้อาศัยของเมืองนี้”
i “ขุมลึก” มีความหมายเดียวกันกับ “แดนผู้ตาย” (หรือ “she’ol”) คือที่ซึ่งวิญญาณของผู้ตายอาศัยอยู่ - ดู กดว 16:33 เชิงอรรถ f.
