การแปลและการเผยแผ่พระคัมภีร์
115. ถ้าการนำพระวาจาของพระเจ้าเข้าสู่วัฒนธรรมเป็นองค์ประกอบสำคัญในพันธกิจของพระศาสนจักรในโลก ขั้นตอนสำคัญประการหนึ่งในกระบวนการนี้ก็คือการเผยแผ่พระคัมภีร์โดยงานที่มีค่าเพื่อแปลพระคัมภีร์เป็นภาษาต่างๆ ในเรื่องนี้เราต้องระลึกอยู่เสมอว่างานแปลพระคัมภีร์ "ได้เริ่มขึ้นตั้งแต่สมัยพันธสัญญาเดิมแล้วเมื่อตัวบทภาษาฮีบรูของพระคัมภีร์ถูกแปลสดๆเป็นภาษาอาราเมอิก (เทียบ นหม 8:8,12) และต่อมายังแปลเป็นลายลักษณ์อักษรในภาษากรีก การแปลเป็นอะไรมากกว่าการถ่ายทอดตัวบทดั้งเดิมเสมอ การเปลี่ยนภาษาหนึ่งเป็นอีกภาษาหนึ่งจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงบริบททางวัฒนธรรมรวมอยู่ด้วยเสมอ วิธีคิดย่อมไม่เหมือนกันและสัญลักษณ์ก็มีความหมายต่างกัน เพราะทำให้เกิดความสัมพันธ์กับแนวคิดต่างกันและวิธีการดำเนินชีวิตที่ไม่เหมือนกัน"[1]
จากการประชุมสมัชชาปรากฏว่า พระศาสนจักรท้องถิ่นบางแห่งยังไม่มีพระคัมภีร์ฉบับสมบูรณ์ที่แปลเป็นภาษาของตน ประชาชนจำนวนมากในปัจจุบันหิวและกระหายพระวาจาของพระเจ้า แต่อนิจจา เขายังไม่ "มีโอกาสเข้าถึงพระคัมภีร์ได้โดยสะดวก"[2] ตามที่สภาสังคายนาวาติกันที่ 2 ปรารถนา "เพราะฉะนั้นสมัชชาจึงคิดว่าเป็นเรื่องสำคัญมากที่จะให้การศึกษาอบรมผู้เชี่ยวชาญเพื่อจะอุทิศตนในการแปลพระคัมภีร์เป็นภาษาท้องถิ่น"[3] ข้าพเจ้าจึงขอร้องให้ลงทุนลงแรงในเรื่องนี้ ข้าพเจ้ายังปรารถนาแนะนำให้สนับสนุนงานของสหพันธ์พระคัมภีร์คาทอลิก (CBF) ด้วย เพื่อเพิ่มจำนวนสำนวนแปลพระคัมภีร์เป็นภาษาต่างๆให้มีมากขึ้นและเผยแพร่อย่างกว้างขวางอีกด้วย[4] อีกทั้งยังควรด้วยที่งานนี้ โดยธรรมชาติ จะดำเนินไปโดยร่วมมือกับสมาคมพระคัมภีร์ต่างๆเท่าที่จะทำได้
[1] Pontificia Commissio Biblica, L'interpretazione della Bibbia nella Chiesa (15 Aprilis 1993), IV, B: Ench.Vat., 13, n. 3113.
[2] Conc.Oecum. Vat.II, Const.dogm. de divina Revelatione Dei Verbum, 22.
[3] Propositio 42.
[4] Cfr Propositio 43.
