พระวาจาของพระเจ้าและการปกปักรักษาสิ่งสร้าง

108.    บทบาทในโลกที่พระวาจาของพระเจ้าเรียกร้องให้เราใช้มุมมองใหม่ มองทุกสิ่งที่ทรงเนรมิตสร้างและมีร่องรอยของพระวาจา (หรือ "พระวจนาตถ์") ที่ทรงใช้สร้างทุกสิ่ง (เทียบ ยน 1:2) พวกเราที่มีความเชื่อและเป็นผู้ประกาศข่าวดีย่อมมีความรับผิดชอบต่อสิ่งสร้างด้วย การเผยความจริงแสดงให้เรารู้แผนการของพระเจ้าสำหรับโลก ยังนำเราให้ประณามธรรมเนียมปฏิบัติที่ผิดพลาดของมนุษย์ ซึ่งไม่ยอมรับว่าทุกสิ่งเป็นเครื่องหมายของพระผู้สร้าง แต่เป็นเพียงวัสดุที่เขาจะใช้ประโยชน์ได้ตามอำเภอใจ เมื่อเป็นเช่นนี้มนุษย์จึงขาดความถ่อมตนแท้จริงที่ช่วยให้เขาเห็นว่าสิ่งสร้างเป็นของประทานจากพระเจ้า เขาจะต้องรับและใช้สิ่งสร้างเหล่านี้ตามแผนการของพระองค์ แต่ตรงกันข้าม ความหยิ่งผยองของมนุษย์ที่ดำเนินชีวิตประหนึ่งว่าไม่มีพระเจ้า ชักชวนเขาให้ใช้ประโยชน์จากสิ่งต่างๆในธรรมชาติจนเป็นการทำลาย เพราะไม่ยอมรับว่าสิ่งสร้างเหล่านี้เป็นผลงานของพระวจนาตถ์ผู้ทรงสร้างสรรพสิ่ง ในมุมมองทางเทววิทยานี้ ข้าพเจ้าปรารถนาจะเตือนให้คิดถึงข้อความที่บรรดาพระสังฆราชแห่งสมัชชากล่าวไว้ว่า "ผู้ที่รับพระวาจาของพระเจ้า ซึ่งมีพระคัมภีร์และธรรมประเพณีที่สืบทอดต่อมาถึงปัจจุบันของพระศาสนจักรเป็นพยานอย่างชัดเจน ย่อมได้รับวิธีการใหม่ที่จะมองสิ่งต่างๆและส่งเสริมการปกปักรักษาสภาพแวดล้อมอย่างแท้จริง กิจกรรมนี้มีรากลึกอยู่ในการเชื่อฟังความเชื่อ... อาศัยความตระหนักใหม่ๆทางเทววิทยาเรื่องความดีของทุกสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นในพระคริสตเจ้า"[1] มนุษย์เราต้องการคำสั่งสอนใหม่เพื่อจะมองเห็นสิ่งน่าพิศวงและความงดงามแท้จริง ที่ปรากฏในสิ่งสร้างต่างๆ[2]

[1] Propositio 54.

[2] Cfr Benedictus XVI, Adhort.ap.postsynodalis Sacramentum caritatis (22 Februarii 2007), 92: AAS 99 (2007), 176-177.