วันศุกร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ 2017
สัปดาห์ที่ 6 เทศกาลธรรมดา
นักบุญเจ็ดองค์ผู้ตั้งคณะผู้รับใช้พระแม่มารีย์
ปฐก11:1-9 / มก 8:34-9:1
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก
เวลานั้น พระเยซูเจ้าทรงเรียกประชาชนและบรรดาศิษย์เข้ามาตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเองให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามเราผู้ใดใคร่รักษาชีวิตของตนให้รอดพ้นจะต้องสูญเสียชีวิตนั้นแต่ถ้าผู้ใดเสียชีวิตของตนเพราะเราและเพราะข่าวดีก็จะรักษาชีวิตได้มนุษย์จะได้
ประโยชน์ใดในการที่จะได้โลกทั้งโลกเป็นกำไรแต่ต้องเสียชีวิตมนุษย์จะให้อะไรเพื่อแลกกับชีวิตที่สูญเสียไปถ้าผู้ใดอับอายเพราะเราและเพราะถ้อยคำของเราในยุคของคนไม่ซื่อสัตย์และชั่วร้ายนี้บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอับอายเพราะเขาเมื่อพระองค์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดาพร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ด้วยเช่นเดียวกัน”
พระองค์ยังตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่าบางท่านที่ยืนอยู่ที่นี่จะไม่ลิ้มรสความตายจนกว่าจะเห็นพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงพร้อมด้วยพระอานุภาพ”
(พระวาจาของพระเจ้า)
---------
รวมกันให้แข็ง ไม่ให้ใครมาต้าน
จับกันให้มั่น ไม่ใช่ใครมาแยก
เราไม่ได้ ใช้ อิฐ หิน ปูนทราย กาวประสาน แต่ใช้ "ความสัมพันธ์"
ในการเล่าเรื่อง "บาเบล" ที่มนุษย์พยายามสร้างหอคอยสูงเสียดฟ้า ที่บอกว่า
"มาเถิด เราจงสร้างเมืองและสร้างหอให้ยอดสูงเทียมฟ้าเราจงสร้างชื่อเสียงไว้เพื่อเราจะไม่ต้องกระจัดกระจายกันไปทั่วแผ่นดิน”
ไม่ให้ใครกระจายไป ไม่ใช่ มัดมือมัดเท้าเอาไว้ แต่ใช้ "ความสัมพันธ์ทางใจ"
ไม่ใช้ใครคิดต่างขั้ว มองต่างช่อง ไม่ใช่ "บังคับใจ" แต่ ใช้ "ความสัมพันธ์ทางจิตใจ"
คนคิดต่างไม่ใช่คนไม่เหมือนเรา แต่อาจยังไม่ได้แสดงความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้องอันมาจากความรัก แต่อาจเป็นเพราะ ถือศักดิ์ถือสูงต่ำ ใครก่อนใครหลัง จึงไม่ใช่ความสัมพันธ์ แต่เป็น "ฐานะ"
สร้างความสัมพันธ์ เพราะ ความรัก เป็นการสร้างความเป็นหนึ่งเดียวกันของคริสตชน ที่ระบุไว้ถึงกระบวนการสร้างความสัมพันธ์ ในพระวรสารที่บอกประโยคสำคัญที่ว่า
"ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเองให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา"
ความสัมพันธ์ที่เป็นความรักต่อพี่น้อง คือ "การเลิกนึกถึงตนเอง"