วันเสาร์ที่ 6 กันยายน 2014
สัปดาห์ที่ 22 เทศกาลธรรมดา
1 คร 4:6ข-15…
พี่น้องทั้งหลาย ให้ท่านเรียนรู้จากเราถึงความหมายของคำพูดที่ว่า “อย่าก้าวเกินขอบเขตที่เขียนไว้” เพื่อมิให้ใครหยิ่งผยอง เข้าข้างคนหนึ่งและต่อต้านอีกคนหนึ่ง 7ใครเล่าตัดสินว่าท่านดีกว่าผู้อื่น ท่านมีอะไรบ้างที่ไม่ได้รับ ถ้าท่านได้รับแล้ว ท่านจะโอ้อวดประหนึ่งว่าไม่ได้รับทำไม 8ท่านมีทุกสิ่งที่ต้องการแล้วหรือ ท่านร่ำรวยแล้วใช่ไหม ท่านครองราชย์ เป็นกษัตริย์โดยไม่ต้องมีเราแล้วก็ได้ เราอยากให้ท่านครองราชย์เป็นกษัตริย์จริง ๆ เพราะเราจะได้เป็นกษัตริย์ครองราชย์พร้อมกับท่านด้วย 9ข้าพเจ้าคิดว่าพระเจ้าทรงจัดตั้งเราซึ่งเป็นอัครสาวกไว้ตรงที่สุดท้าย เหมือนกับผู้ที่ถูกตัดสินปรับโทษถึงตาย เรากลายเป็นเป้าสายตา ของโลก ทั้งของทูตสวรรค์และของมนุษย์ 10เราเป็นคนโง่เขลาเพราะเห็นแก่พระคริสตเจ้า ส่วนท่านเป็นคนเฉลียวฉลาดในพระคริสตเจ้าใช่ไหม เราอ่อนแอ ส่วนท่านเข้มแข็งใช่หรือไม่ ท่านมีเกียรติ ส่วนเราไร้เกียรติ ใช่ไหม 11จนกระทั่งบัดนี้เราก็ยังหิวและกระหาย ไม่มีเสื้อผ้านุ่งห่ม ถูกตบตี และไร้ที่อยู่อาศัย 12เราเหน็ดเหนื่อยทำงานหนักด้วยน้ำ พักน้ำแรงของเราเอง เมื่อถูกด่าว่า เราให้พร เมื่อถูกเบียดเบียน เราก็อดทน 13เมื่อถูกใส่ร้าย เราก็พูดดีด้วย เราเป็นเสมือนขยะมูลฝอยของโลก เป็นสิ่งปฏิกูลของทุกคนจนกระทั่งบัดนี้
14ข้าพเจ้าเขียนเรื่องเหล่านี้มิใช่เพื่อทำให้ท่านอับอาย แต่เขียนเพื่อตักเตือนในฐานะที่ท่านเป็นลูกรักของข้าพเจ้า 15แม้ว่าท่านจะมีครูพี่เลี้ยงนับหมื่นคน ในพระคริสตเจ้า แต่ก็มีบิดาเพียงคนเดียว เพราะข้าพเจ้าให้กำเนิดท่านในพระคริสตเยซู โดยการประกาศข่าวดี

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง

• “ความแตกแยก มาจากไหน อะไรคือสาเหตุลึกๆ” นักบุญเปาโลพร่ำสอนชาวโครินท์ ซึ่งเป็นกลุ่มคริสตชนกลุ่มใหญ่ที่ท่านรัก เป็นคนที่ได้กลับใจได้มารู้จักพระคริสตเจ้า ได้มาเป็นคริสตชน แต่ก็ไม่วายที่โครินท์ ก็มี “ความแตกแยก”

• อะไรคือเรื่องราวที่โครินท์หรือ... อะไร การแตกแยกที่โครินท์หรือ... สิ่งที่เราศึกษาและพบได้คือ “การแบ่งพรรคแบ่งพวก”.... เรามาดูที่มาที่ไปกันหน่อยครับ... กลับไปดูตัวบทพระคัมภีร์กันเลย ว่าเปาโลเขียนอะไร เรื่องความแตกแยกที่โครินท์ เรื่องนี้เราเคยอ่านแล้ว เราเคยผ่านตามาแล้วแน่ๆ เคยได้ยินแน่ๆครับ (1คร 1:10-16)
o พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าใคร่ขอร้องท่านในพระนามพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ให้ท่านปรองดองกัน อย่าแตกแยก แต่จงมีจิตใจและความเห็นตรงกัน
o พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้ารู้จากคนในครอบครัวของคะโล เอ ว่า ท่านทั้งหลายทะเลาะวิวาทกัน ข้าพเจ้าหมายความว่าดังนี้ ท่านต่างก็พูดว่า “ฉันเป็นพวกของเปาโล” “ฉันเป็นพวกของอปอลโล” “ฉันเป็นพวกของเคฟาส” “ฉันเป็นพวกของพระคริสตเจ้า”
o มีการแบ่งแยกในองค์พระคริสตเจ้ากระนั้นหรือ เปาโลถูกตรึงกางเขนเพื่อท่านกระนั้นหรือ ท่านได้รับพิธีล้างบาปในนามของเปาโลกระนั้นหรือ
o ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าที่ข้าพเจ้าไม่ได้ทำพิธีล้างบาปให้ใคร เว้นแต่คริสปัสและกายอัส ดังนั้น ไม่มีใครอ้างได้ว่าได้รับพิธีล้างบาปในนามของข้าพเจ้า จริงอยู่ ข้าพเจ้าได้ทำพิธีล้างบาปให้กับครอบครัวของสเทฟานัสด้วย นอกจากนี้ ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าเคยทำพิธีล้างบาปให้ใครอีก

• เปาโล เท้าความกับชาวโครินท์ มีคนอ้างกันว่า เป็นพวกท่าน เป็นพวกอปอลโล เป็นพวกเปโตร... และท่านชี้ให้เห็นว่า ที่จริงทุกคนได้รับศีลล้างบาปในพระนามพระคริสตเจ้า ไม่ใช่ในนามของเปาโล แม้ว่าท่านจะได้ล้างบาปบางคน แต่ไม่ใช่ท่านที่สำคัญ แต่เป็นพระคริสตเจ้าที่สำคัญ... และทุกคนต่างเป็นคริสตชนโดยมีบรรดาอัครสาวกและผู้นำซึ่งก็ต่างก็เป็นผู้รับใช้ของพระคริสตเจ้าด้วยกันทั้งสิ้น...

• ดังนั้น ความแตกแยกจึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น... ปัญหาเบื้องหลังคือการยึดติดบุคคลและการแบ่งพรรคแบ่งพวก...
o เวลาเขียนแบบนี้ พ่ออยากย้ำเสียงที่คำว่า “พรรค” ซึ่งดีเหมือนกันช่วงนี้ประเทศของเราไม่มีเรื่อง “พรรค” พรรคโน้นพรรคนี้ ช่วงว่างเว้นจากเรื่องพรรคก็ดีเห มือนกัน บ้านเมืองดูเงียบลงเยอะ บรรดาหัวหน้าพรรค บรรดานายทุนพรรค บรรดาพ่อพรรค แม่พรรค คุณนายพรรค ที่นั่งคุมถุงเงิน คุมหัวโต๊ะประชุมวางแผน สางตัวรัฐมนตรีทั้งหลาย แบบพรรคต่างๆแบบเรื่องราวมังกรหยกที่พ่อเคยเขียน...
o ช่วงนี้ เงียบหมด พรรคเงียบ มุ้งแตก ช่วงนี้ปลอดพรรคการเมือง ปลอดการเลือกตั้งแบบขาดการตัดสินใจอิสระ ประเทศชาติก็เงียบดีเหมือนกัน... ความแตกแยกที่ออกมาร้องเรียกกันยาวนานจนจะฆ่ากันตายก็เงียบลง ครอบครัวเดียวกันที่แทบจะเกลียดกันจนกินข้าวร่วมกันไม่ได้ เลือกสีเลือกข้าง เลือกช่องทีวีดูและก็แตกแยกกัน... ครอบครัวก็กลับสู่ความสงบและค่อยคลายตัวจากความแตกแยก... นอกนั้น... น้ำมันก็ลดราคาลงฮวบฮาบแบบไม่เคยเกิดในสังคม... อนุสาวรีย์ชัยก็เดินสบายไร้รถตู้ มาเฟียจอดตามใจไร้ระเบียบ.. ก็อยากให้มีอะไรๆ ดีๆ ดีจริงๆ เกิดขึ้นกับประเทศ กับสังคมให้มากที่สุด กับสวัสดิภาพ ชีวิต อนาคต การศึกษาของเด็ก ฯลฯ อะไรที่ดีๆจะได้เกิดกับประเทศชาติที่แสนสุดยอดทางกายภาพของเรา ขอให้จิตใจดีๆกันเถอะนะครับ อย่าแตกแยก อย่าแบ่งพรรคแบ่งข้างกันอีกเลย
o โอ... บ้านเราช่วงนี้... ตั้งแต่ไม่มีข่าว “พรรคการเมือง” ไม่มีเรื่องพรรคที่ประเทศมหาอำนาจเขาเน้นและบีบเรามากเหลือเกินให้ มีระบบที่เขาคิดว่าดี มีประชาธิปไตย.. ก็ไม่เถียงครับ แต่ขอให้เราได้พร้อมจริงๆ เลือกเป็น และมีอิสรภาพ ปราศจากนายทุนที่กอบโกยจริงๆ คงดีไม่น้อย เอ หรือ มหาอำนาจพยายามมากเพราะเขาต้องการเป็นทุนโลกกันแน่หนอ การแทรกแซงเป็นความรัก ความปรารถนาดี หรือ เป็นความพยายามทำตนเป็นนายทุนใหญ่ของโลกไปอีก...น่าคิด
o เอาละ เอาเป็นว่า ประเทศของเรา ช่วงนี้ทุกอย่างดูเรียบร้อยขึ้นกว่าช่วงมีพรรคมีพวกก็น่าจะจริงอยู่นา... ทางเท้า ตลาด ชายหาด โฉนดที่ดินที่เคยออกแม้แต่ในทะเลยังมีโฉนดได้กำลังได้รับการไต่สวน... คืนความยุติธรรม... โอ้ทุกอย่างจริงๆ... อ้าว พ่อเขียนถึงการแบ่งพรรคแบ่งพวกนิดเดียวแฉลบออกไปการเมือง ไปพรรคการเมืองได้อย่างไรนี่... กลับๆๆๆ

• กลับมาที่ปัญหา “ความแตกแยก” เปาโลเน้นว่า เป็นเพราะการแบ่งพรรคแบ่งพวกนี่เอง.. ต่างคนต่างวิ่งหาพวก และแบ่งกันไปตามบุคคลที่ตนชื่นชอบ ศรัทธา แทนที่จะมุ่งไปหาพระคริสตเจ้าซึ่งเป็น “บ่อเกิดและจุดสูงสุด” (Sum and Total) ของชีวิตแต่งเพียงผู้เดียว...

• กลับมามองดูโครินท์ในอดีต... แล้วกลับมามองดูชุมชนวัดของเราในปัจจุบัน สังคมพระศาสนจักร สังคมชุมชนวัด ก็ต้องพิจารณาตนเอง มองดูความจริงเหมือนกัน...
o ความแตกแยกมีไหม...
o การแบ่งพรรคแบ่งพวกมีไหม
o การทะเลาเบาะแว้งระหว่างกลุ่มกิจกรรมของวัด กลุ่มต่างๆ แตกแยกและทะเลาะเบาะแว้งกันมีไหม...??? ใส่เครื่องหมายคำถามไปสามครั้ง ??? พ่อว่าเราต้องหันกลับมาไตร่ตรองกันจริงๆ ทุกระดับนะครับ
o สัตบุรุษคริสตชนทะเลาะกันมีไหมครับ.. (พ่อเห็นทะเลาะกันลากกันมาตำหนิรุนแรง บนสื่ออนไลน์ยังมี..) วัดกับสัตบุรุษ พ่อเจ้าวัดกับพ่อปลัด พ่อกับซิสเตอร์ ซิสเตอร์กับซิสเตอร์ และกับพี่น้อง มีการแบ่งพวกไหม...
o วันนี้ขอยอมหยิกเล็บแรงๆ และยอมเจ็บเนื้อหน่วงๆหน่อยนะครับ... แต่ถ้าเขียนและไตร่ตรองรำพึงและกลับใจได้ เราคงไม่ต้องเจ็บถึงวิญญาณกัน...
o มีการแบ่งพวกกันไหม... เช่นพวกพ่อใหญ่ พวกพ่อเล็ก พวกซิสเตอร์ใหญ่ พวกซิสเตอร์เล็ก พวกผู้อำนวยการสภาอภิบาล พวกคนรวย พวกคนจน พวกที่แบ่งและก่อเกิดให้เกลียดชังกันเป็นตระกูล เป็นนามสกุล มีไหม... นี่ยังไม่รวมในโรงเรียนของเรา สังคม ที่ทำงาน สำนักงานของพระศาสนจักรในระดับต่างๆ... บางที่อยู่กันเป็นตึกหลายๆชั้น ชั้น ละแผนก ฝ่าย ก็เอาอีก แบ่งพวกกันอีก... ถ้าเข้าไปในระดับสังคม การทำงาน ที่ทำงาน ที่ทำมาหากิน ก็ยิ่งมีอยู่มิได้ขาด ร้านข้าวมันไก่กับบะหมี่เกี๊ยวติดๆกันเป็นหลายๆร้านยังไม่ค่อยจะถูกกันเลย...จริงไหมครับ

• เอาละครับ อ่านกระแสโลก อ่านสังคม อ่านการเมือง อ่านชีวิตพระศาสนจักรของเราเอง ในเรื่องความแตกแยก การแบ่งพรรคแบ่งพวก ซึ่งดูเหมือนว่ามีอยู่จริง ไม่ดูเหมือนล่ะครับ มีอยู่จริงๆ และเป็นบาปของสังคมและของเรามนุษย์ที่เลือกแบ่งพรรคแบ่งพวก สร้าง สั่งสม ความเกลียดชั่ง เมื่ออ่านดูประสบการณ์แล้ว เรามาดูคำเตือนของพระสันตะปาปาฟรังซิสในคำสอนเตือน “ความชื่นชมยินดีแห่งพระวรสาร” Evangelii Gaudium ...ครับ
o พระสันตะปาปาทรงอุธรณ์ร้องขอ... ชุมชนพระศาสนจักรอย่าได้ตกเป็นเหยื่อของความอิจฉาริษยาเพราะ มีการทะเลาะเบาะแว้งกันมากเหลือเกินในหมู่ประชากรของพระเจ้า และในความท่ามกลางความแตกต่างของหมู่คณะคริสตชน (EG 98)
o แล้วเราจะไปประกาศกับใครได้ถ้าพวกเราคริสตชนตกอยู่ในสภาพเช่นนี้??? (EG 100)

• จากนั้น เรากลับมานำคำสอนของเปาโลต่อชาวโครินท์ในเรื่องความแตกแยก การแบ่งพรรคแบ่งพวกมาเป็นดังไม้บรรทัดเพื่อทาบวัดสังคมของเรา ชุมชนวัดของเรา ในทุกๆระดับเลยครับ.. ให้บทอ่านจากพระคัมภีร์หรือพระวาจาวันนี้เป็นไม้บรรทัด หรือเป็นไม้เรียวแห่งความอ่อนโยนที่ตีสอนพ่อ ตีสอนพวกเราผู้รักพระเจ้าจริงๆ กันทุกคน ให้พระวาจาตีสอนจิตใจของเราคริสตชนให้เลือก ให้รัก ให้สมัครสมานเป็นหนี่งเดียวกันในพระคริสตเจ้าจริงๆนะครับ... อย่าแตกแยก อย่าแบ่งพรรคแบ่งพวกกันในหมู่คริสตชนเลย

• ให้เราเผยแพร่ความงดงามแห่งความเป็นหนึ่งเดียวในพระคริสตเจ้า เน้น “ในพระคริสตเจ้า” หัวหน้าพรรคหนึ่งเดียวของเรา ที่มีนโยบายพรรคเพียงนโยบายพรรคเดียวคือ “ยอมรักจนสิ้นพระชนม์เพื่อเราทุกคน” และทรงสอนเราให้ “รับใช้” ซึ่งกันและกัน รักกันและกันด้วยพระแบบฉบับของพระองค์

• ท่านนักบุญเปาโลย้ำชัดเจนว่า
o “ข้าพเจ้าเขียนเรื่องเหล่านี้มิใช่เพื่อทำให้ท่านอับอาย แต่เขียนเพื่อตักเตือนในฐานะที่ท่านเป็นลูกรักของข้าพเจ้า แม้ว่าท่านจะมีครูพี่เลี้ยงนับหมื่นคน ในพระคริสตเจ้า แต่ก็มีบิดาเพียงคนเดียว เพราะข้าพเจ้าให้กำเนิดท่านในพระคริสตเยซู โดยการประกาศข่าวดี”

• พี่น้องที่รัก ใช่ครับ พวกเรามีครูพี่เลี้ยงเยอะมาก มีพระสังฆราช มีพระสงฆ์ มีนักบวช มีผู้นำทางจิตวิญญาณ ผู้นำกิจกรรมต่างๆ มากมาย.. แต่ก็เป็นเพียงครูพี่เลี้ยง เปาโลเองในฐานะอัครสาวกท่านก็ย้ำว่าท่านเป็นครูพี่เลี้ยง เป็นผู้รับใช้ธรรมล้ำลึกของพระคริสตเจ้าครับ

• พี่น้องที่รัก แล้วจะมีใครแน่ มีใครเก่ง มีใคร ฉลาด ได้เกินหรือยกตนเหนือคนอื่น... ไม่ได้หรอกครับ มีแต่พระคริสตเจ้าเท่านั้นครับ ที่ทรงเป็นบ่อเกิดและจุดสูงสุดในชีวิตเรา... ที่สุดพ่อขอนำถ้อยคำจากพระวาจาของพระเจ้าในจดหมายถึงชาวโครินท์วันนี้มาสรุป นำมาให้เราได้เก็บประเด็นคำสอนของเปาโล เป็นคำสอนที่ถ่อมตนมากๆ ยอมเพียรทนมากๆ เพื่อให้เกิดเอกภาพและความเป็นหนึ่งเดียวเพื่อต่อสู้กับกระแสแห่งความแตกแยก เปาโลย้ำว่า....
o พี่น้องทั้งหลาย ให้ท่านเรียนรู้จากเราถึงความหมายของคำพูดที่ว่า “อย่าก้าวเกินขอบเขตที่เขียนไว้” เพื่อมิให้ใครหยิ่งผยอง เข้าข้างคนหนึ่งและต่อต้านอีกคนหนึ่ง
o ใครเล่าตัดสินว่าท่านดีกว่าผู้อื่น ท่านมีอะไรบ้างที่ไม่ได้รับ ถ้าท่านได้รับแล้ว ท่านจะโอ้อวดประหนึ่งว่าไม่ได้รับทำไม... (เปาโลเองถ่อมตนมากๆในฐานะอัครสาวก เพราะท่านได้เน้นว่า)
o ข้าพเจ้าคิดว่าพระเจ้าทรงจัดตั้งเราซึ่งเป็นอัครสาวกไว้ตรงที่สุดท้าย เหมือนกับผู้ที่ถูกตัดสินปรับโทษถึงตาย เรากลายเป็นเป้าสายตา ของโลก ทั้งของทูตสวรรค์และของมนุษย์
o เราเป็นคนโง่เขลาเพราะเห็นแก่พระคริสตเจ้า ส่วนท่านเป็นคนเฉลียวฉลาดในพระคริสตเจ้าใช่ไหม
o เราอ่อนแอ ส่วนท่านเข้มแข็งใช่หรือไม่ ท่านมีเกียรติ ส่วนเราไร้เกียรติ ใช่ไหม
o จนกระทั่งบัดนี้เราก็ยังหิวและกระหาย ไม่มีเสื้อผ้านุ่งห่ม ถูกตบตี และไร้ที่อยู่อาศัย
o เราเหน็ดเหนื่อยทำงานหนักด้วยน้ำพักน้ำแรงของเราเอง เมื่อถูกด่าว่า เราให้พร เมื่อถูกเบียดเบียน เราก็อดทน
o เมื่อถูกใส่ร้าย เราก็พูดดีด้วย เราเป็นเสมือนขยะมูลฝอยของโลก เป็นสิ่งปฏิกูลของทุกคนจนกระทั่งบัดนี้

• ที่สุด...พี่น้องคริสตชนที่รัก... พ่อขอล่ะครับ “เรา” “คนของพระเจ้า” ยอมๆ กันบ้าง ยอมๆ เสียสละอดทน อดกลั้นเถอะครับ ยอมที่จะรัก ให้อภัย และเห็นแก่พระคริสตเจ้าเพื่อให้เกิดเอกภาพ เกิดสันติภาพถาวร ในชุนชน ในสังคมพระศาสนจักรของเราครับ ขอพระเจ้าอวยพรครับ