วันศุกร์ที่ 12 พฤษภาคม 2017
สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลปัสกา
ยน 14:1-6…
1“ใจของท่านทั้งหลายจงอย่าหวั่นไหวเลย
จงเชื่อในพระเจ้า และเชื่อในเราด้วย

2ในบ้านพระบิดาของเรา มีที่พำนักมากมาย
ถ้าไม่มี เราคงบอกท่านแล้ว
เรากำลังไปเตรียมที่ให้ท่าน
3และเมื่อเราไป และเตรียมที่ให้ท่านแล้ว
เราจะกลับมารับท่านไปอยู่กับเราด้วย
เพื่อว่าเราอยู่ที่ใด
ท่านทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นด้วย
4ที่ที่เราจะไปนั้น ท่านรู้จักหนทางแล้ว”
5โทมัสทูลว่า “พระเจ้าข้า พวกเราไม่รู้ว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ใด แล้วจะรู้จักหนทางได้อย่างไร” 6พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า
“เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา”

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• เพลงที่ร้องขึ้นใจ รักเพลงนี้เสมอ “พระเยซูตรัสเราคือหนทาง แผ่กว้าง....” และจบลงด้วย “หนทางความจริงและชีวิต หนทางความจริงและชีวิต”
o ทุกครั้งที่พ่อได้ฟังได้ร้อง พ่อรู้สึกว่า ชีวิตพ่อไหลไปกับหนทางความจริงและชีวิตนี้เสมอเลย.. มีความหมายมากจริงๆ เพลงหลายเพลงนำความสุข ความรัก และความอบอุ่นลงในจิตใจของเรา...

• พี่น้องที่รักครับ.... พ่อได้ยินถ้อยคำของพระเยซูเจ้า...แล้วพ่อมีความสุข
o “ใจของท่านทั้งหลายจงอย่าหวั่นไหวเลย จงเชื่อในพระเจ้าและเชื่อในเราด้วย” ถ้อยคำนี้สุดยอดจริงๆนะครับ... พระวาจาทรงชีวิตและมีพลังมหาศาลจริงๆครับ

• บ่อยครั้งคนเรา “หวั่นไหวครับ” คนเรา “กลัวครับ” ความหวั่นไหวและความกลัวจ่อติดชีวิตของคนเราบ่อยๆและบางทีก็ยากเหลือเกินที่จะไม่หวั่นไหว...

• พ่อเคยคิดว่า ทำไมแผ่นดินไหวเลวร้ายนัก สึนามิก็รุนแรงมาก ที่ญี่ปุ่นเมื่อไม่กี่ปีก่อนก็รุนแรง ที่ประเทศไทยและหลายประเทศรอบมหาสมุทรอินเดียก็ต้องพินาศไปตามๆกัน... พ่อนั่งคิดจริงๆ ไตร่ตรองและที่สุดพ่อก็ได้ข้อสรุปว่า....
o อันที่จริงโลกมีระบบสมดุลของตนเอง ไม่ได้รุนแรง ไม่ได้น่ากลัว แผ่นดินไหวเป็นเรื่องปกติ และจะไม่อันตรายเลยใช่ไหม ถ้าเราไม่สร้างตึกใหญ่โต บ้านช่องที่สร้างจากปูน อิฐ และสิ่งปลูกสร้าง... พ่อคิดจริงๆว่า ถ้าเรามนุษย์อยู่ในท้องนา ปลูกกระต๊อบเพิงทำด้วยไม้ไผ่ ทำด้วยจาก หรือบ้านไม้ชั้นเดียว... แผ่นดินไหวไปมา เราก็นอนเปลสบายไม่ต้องแกว่งเปลด้วยซ้ำไป สนุกด้วยกระมัง ไม่มีตึกสูงเทียมฟ้าที่ต้องทลายลงมาเพราะแผ่นดินไหวรุนแรง...
o สึนามิก็ไม่เห็นน่ากลัว... ถ้าเราไม่ไปสร้างรีสอร์ทสวยงาม ตามชายทะเล ถ้าเราไม่ไปสร้างโรงแรมหรูตามชายหาด... ถ้าเกิดคลื่นยักษ์มา ชายหาดก็รับน้ำไป และก็กวาดทำความสะอาดกันไปนานๆที ก็ไม่เป็นอะไร... แต่ก็นะ... มนุษย์เราก็ต้องการให้มีสถานที่แบบนี้แบบนั้น นี่ข่าวก็บอกว่ารุกป่าสงวนกันเป็นว่าเล่น สร้างรีสอร์ทมายาคีรีนั่นคีรีนี่ ก็มายากันจริงๆ สร้างเอกสารปลอม ขายเอกสารครอบครัว เอกสารที่ดินปลอมก็ทำกันไป... ไม่ไหว ประเทศชาติประชาชน และก็มาบ่นว่าธรรมชาติ

• พี่น้องที่รัก ความจริง ไม่มีอะไรน่าหวั่นไหวจากธรรมชาติ แต่มนุษย์เองก็ทำให้ไหวหวั่นกันไปเพราะพวกเราทำกันเอง และเมื่อเกิดเหตุก็โทษพระเจ้า ว่าพระเจ้าลงโทษบ้างอย่างนั้นอย่างนี้บ้าง... แต่ก็เอาเถอะ เรามนุษย์ก็มีความหวั่นไหวกันไปครับ สร้างกันเอง ก่อกันเอง และก็หวั่นไหวกันไป...

• แต่วันนี้พระวาจาของพระเจ้าเตือนใจพ่อจริงๆ “อย่าหวั่นไหวเลย... จงเชื่อในพระเจ้าและเชื่อในเราด้วย...” พ่อฟังแล้ว พ่อรู้สึกว่า ในยามนี้ของโลก ที่ๆที่สงครามเช่นซีเรีย ฯลฯ ที่ประสบภัยพิบัติและภัยมนุษย์ พ่อคิดว่า เราอาจหวั่นไหวได้แน่นอน แต่พระเจ้าคือความหวังของเราในยามหวั่นไหวได้เสมอนะครับ....

• และแม้ความหวั่นไหวของเรามาถึงที่สุด ในหลายประเทศ หลายพื้นที่พบภัยพิบัติน่าเห็นใจจริงๆ หลายครั้งในชีวิตของเราได้พบ หรืออยู่ต่อหน้าความเจ็บป่วยเจียนตายที่น่าหวั่นไหว หวั่นไหวว่าจะจบชีวิตในโลกนี้ด้วย หวั่นไหวกับความเจ็บป่วยและเจ็บปวดด้วย.... “น่าหวั่นไหวครับ”

• แต่ แต่ แต่ พระเยซูเจ้าตรัส... “จงเชื่อในพระเจ้าและจงเชื่อในเราด้วย” .... ประโยคต่อไปคือ “ในบ้านพระบิดาของเรา มีที่พำนักมากมาย ถ้าไม่มี เราคงบอกท่านแล้ว เรากำลังไปเตรียมที่ให้ท่าน และเมื่อเราไป และเตรียมที่ให้ท่านแล้ว เราจะกลับมารับท่านไปอยู่กับเราด้วย เพื่อว่าเราอยู่ที่ใด ท่านทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นด้วย”
o ประโยคนี้ของพระวาจาบรรเทาใจและแม้ในยามเจ็บปวดจริงๆ
o และที่เรามั่นใจ พ่อมั่นใจ และอยากจะขอพระเจ้าเสริมกำลังด้วยพระวาจาของพระองค์คือ... บ้านของพระบิดามีที่พอสำหรับเรา มีมากมาย และพระเยซูเจ้าเสด็จไปเพื่อเตรียมที่ให้กับเรา พระองค์สัญญาเช่นนี้...
o พ่ออยากจะบอกว่า พระเจ้าคือหลักประกันและมีพระพรสำหรับเรา...

• สำหรับสถานการณ์ที่สิ้นหวังมากมายในชีวิตที่เราได้พบหรืออาจจะได้พบเจอ พ่อเชื่อว่าเราคง ไม่กล้าถามหาเหตุผลใดๆ ได้แต่วางใจ และเชื่อในพระองค์... ภาวนาขอความบรรเทาใจจากพระองค์ ขอพระองค์ทรงอยู่เคียงข้างด้วยเทอญ
• พี่น้องที่รัก..
o ขอพระเจ้าทรงเสริมกำลังให้เราไม่หวั่นไหว และอยู่กับเราเสมอในยามที่เราต้องพบความหวั่นไหวในจิตใจไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร
o ขอพระองค์ทรงช่วยเหลือให้เราได้มั่นคงในความเชื่อต่อไป วางใจในพระเจ้าและในพระเยซูคริสตเจ้าต่อไป... สักวันพระองค์จะรับเราไปอยู่กับพระองค์
o เรารู้หนทางแล้วคือทางของพระองค์ อย่าหวั่นไหว และขอพระเจ้าเสริมกำลังใจครับ... ขอพระเจ้าอวยพร

วันนี้ อ่านบทเทศน์นี้แล้ว พ่ออยากเชิญชวนให้เรา ไม่กลัว ไม่หวั่นไหว แม้ทุกอย่างอาจจะแย่มากๆในชีวิต... เพราะชีวิตคือชีวิตในโลกที่เปลี่ยนแปลงและไม่แน่นอน และชีิีวิตเรา พระเจ้า คือคุณค่าสูงสุด....