วันพุธที่ 27 สิงหาคม 2025     
ระลึกถึง น.มอนิกา                
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวเธสะโลนิกา ฉบับที่หนึ่ง (1 ธส 2:9-13)                       

             พี่น้องทั้งหลาย ท่านคงระลึกได้ถึงความเหน็ดเหนื่อยและความยากลำบากของเรา ขณะที่เราทำงานทั้งกลางวันกลางคืน เพื่อไม่ต้องเป็นภาระแก่ผู้ใด ในบรรดาท่านทั้งหลาย เราประกาศข่าวดีของพระเจ้าให้ท่าน ท่านทั้งหลายเป็นพยาน และพระเจ้าทรงเป็นพยานด้วย ว่าเราปฏิบัติตนต่อท่านผู้มีความเชื่อ โดยทำตนเป็นคนศักดิ์สิทธิ์ชอบธรรมและปราศจากคำตำหนิ ท่านรู้อีกว่า เราได้ตักเตือน ปลุกใจและกำชับท่านแต่ละคน ดังบิดากำชับบุตรของตน เพื่อให้ท่านดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสมกับพระเจ้าผู้ทรงเรียกท่านมาสู่พระอาณาจักร และพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์

           ด้วยเหตุนี้เราขอบพระคุณเจ้าอยู่เสมอ เพราะเมื่อเราประกาศพระวาจาของพระเจ้าให้ท่านฟัง ท่านฟังแล้วก็รับไว้ มิใช่เช่นวาจาของมนุษย์ แต่เช่นที่เป็นจริงคือ “พระวาจาของพระเจ้า” ซึ่งกำลังแสดงพลังอยู่ในท่านที่มีความเชื่อ

บทอ่านจากพระวรสารตามคำบอกเล่าของนักบุญมัทธิว (มธ 23:27-32)

          เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “วิบัติจงเกิดแก่ท่าน ธรรมาจารย์และฟาริสี หน้าซื่อใจคด ท่านสร้างหลุมศพให้บรรดาประกาศก ประดับอนุสาวรีย์ของผู้ชอบธรรม ท่านกล่าวว่า ‘ถ้าเราอยู่ในสมัยบรรพบุรุษ เราคงจะไม่ร่วมมือในการหลั่งเลือดบรรดาประกาศกเหล่านี้’ ดังนี้ ท่านก็เป็นพยานปรักปรำตนเองว่า เป็นลูกหลานของผู้ที่ได้ฆ่าบรรดาประกาศก ฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงทำงานที่บรรพบุรุษของท่านได้เริ่มไว้ให้สำเร็จไปเถิด”