เพลงสดุดีที่ 97
พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ปกครองa
สดด บทนี้เป็นเพลงสรรเสริญพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์บทที่สามในหกบท ผู้ประพันธ์บรรยายการที่พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่มนุษย์โดยใช้ภาพพจน์ตามธรรมประเพณี เช่น เมฆ ไฟ ฟ้าแลบ ปรากฏการณ์เช่นนี้ยังใช้เป็นสัญลักษณ์ หมายถึงความศักดิ์สิทธิ์และความลึกลับของพระเจ้าอีกด้วย ผู้ประพันธ์กล่าวถึงเทพเจ้าที่ชนชาติต่างๆ เคารพนับถือว่า เป็นผู้รับใช้พระองค์เช่นเดียวกับที่กล่าวถึงในเพลงสรรเสริญพระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์บทอื่นๆ ทำให้ชนชาติเหล่านั้นต้องรู้สึกอับอาย ชาวอิสราเอลยินดีเพราะพระเจ้าของเขาทรงยิ่งใหญ่กว่าเทพเจ้าทั้งปวง เราคริสตชนอาจเข้าถึงพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์และทรงมหิทธานุภาพนี้ได้ โดยทางพระคริสตเจ้าซึ่งทรงมาบังเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกับเรา
1พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ แผ่นดินจงเปรมปรีดิ์
เกาะทั้งหลายจงยินดีเถิด
2เมฆและความมืดห้อมล้อมพระองค์
ความยุติธรรมและกฎเกณฑ์เป็นรากฐานแห่งพระบัลลังก์ของพระองค์
3ไฟเดินนำหน้าพระองค์
เผาผลาญศัตรูของพระองค์รอบด้าน
4สายฟ้าแลบของพระองค์ส่องโลกให้สว่าง
แผ่นดินแลเห็นและสั่นสะเทือน
5ภูเขาละลายคล้ายขี้ผึ้งเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์b
เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งแผ่นดินทั้งมวล
6ฟ้าประกาศความเที่ยงธรรมของพระองค์
บรรดาประชาชาติแลเห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์
7ทุกคนที่กราบนมัสการรูปเคารพ
และผู้ที่ภูมิใจในความว่างเปล่า จงได้รับความอับอาย
เทพเจ้าทั้งหลายจงกราบนมัสการพระยาห์เวห์เถิด
8ข้าแต่พระยาห์เวห์ ศิโยนได้ยินและมีความยินดี
เหล่าธิดาแห่งยูดาห์cก็เปรมปรีดิ์ เพราะการพิพากษาของพระองค์
9ถูกต้องแล้ว พระองค์คือพระยาห์เวห์
ทรงเป็นพระเจ้าสูงสุดเหนือแผ่นดินทั้งมวล
ทรงสูงส่งล้นพ้นเหนือเทพเจ้าทั้งหลาย
10ท่านทั้งหลายที่รักพระยาห์เวห์ จงเกลียดชังความชั่วd
พระองค์ทรงพิทักษ์รักษาชีวิตของผู้จงรักภักดีต่อพระองค์
ทรงช่วยเขาให้พ้นจากเงื้อมมือของคนชั่วร้าย
11ความสว่างปรากฏขึ้นeแก่ผู้ชอบธรรม
ความยินดีเกิดขึ้นแก่ผู้มีใจซื่อตรง
12ผู้ชอบธรรมทั้งหลาย จงยินดีในพระยาห์เวห์เถิด
จงสรรเสริญพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
97 a เพลงสดุดีบทนี้เป็นเพลงสรรเสริญพระเจ้า กล่าวพาดพิงถึงกล่าวพาดพิงถึงอันตวิทยา คือการพิพากษาของพระเจ้าในวาระสุดท้าย มีข้อความหลายตอนชวนให้คิดถึงเพลงสดุดีบทอื่นๆ ด้วย
b “เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์” บางคนละวลีนี้เพราะคิดว่าเป็นการคัดลอกซ้ำกับบรรทัดต่อไป
c “ธิดาแห่งยูดาห์” หมายถึงหัวเมืองต่างๆ ในแคว้นยูดาห์ ในทำนองเดียวกัน “ศิโยน” หมายถึงชาวกรุงเยรูซาเล็ม
d “ท่านทั้งหลายที่รักพระยาห์เวห์ จงเกลียดชังความชั่ว” บางคนแปลโดยคาดคะเนตามสำนวนแปลโบราณบางฉบับว่า “พระยาห์เวห์ทรงรักผู้ที่เกลียดความชั่ว”
e “ปรากฏขึ้น” แปลตามสำนวนแปลโบราณ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ถูกหว่าน”