เพลงสดุดีที่ 76

เพลงสรรเสริญพระเจ้าผู้น่าเกรงขามa

สดด บทนี้เป็นบทเพลงศิโยน เฉลิมฉลองชัยชนะของพระเจ้าเหนือประชาชาติ ภาพพจน์ที่ผู้ประพันธ์ใช้กล่าวถึงพระเจ้าว่าเป็นนักรบทรงพลัง อาจทำให้คริสตชนในปัจจุบันหลายคนรู้สึกระคายหู แต่ภาพเปรียบเทียบนี้สำหรับชาวอิสราเอลในพันธสัญญาเดิมย้ำถึงความยิ่งใหญ่ และพระอานุภาพของพระเจ้าที่ทำให้ทรงปกป้องประชากรของพระองค์ โดยเฉพาะคนยากจน ให้พ้นจากเหล่าศัตรูได้ สำหรับเราคริสตชน "ศิโยน" เป็นสัญลักษณ์หมายถึงพระศาสนจักร มีพระคริสตเจ้าเป็น "คนแข็งแรงมีอาวุธครบมือ" (ลก 11:21) คอยเฝ้าดูไม่ให้ศัตรูมาจู่โจมได้

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง  ใช้เครื่องสายประกอบ  เพลงสดุดีของอาสาฟ บทเพลง

1      พระเจ้าทรงเป็นที่รู้จักในยูดาห์

            พระนามของพระองค์ยิ่งใหญ่ในอิสราเอล

2      กระโจมที่ประทับของพระองค์ตั้งอยู่ในซาเล็มb

            ที่พำนักของพระองค์อยู่ในศิโยน

3      ที่นั่น พระองค์ทรงหักลูกธนูที่พุ่งเร็วราวสายฟ้าแลบc

            ทรงหักทั้งโล่ดั้ง ดาบและอาวุธสงครามd

                                                            (หยุดสักครู่หนึ่ง)

4      พระองค์ทรงรุ่งโรจน์

            ทรงยิ่งใหญ่เมื่อเสด็จจากภูเขา สถานที่ที่ทรงยึดของเชลย

5      ผู้กล้าหาญถูกปล้น ขณะนอนหลับสนิท

            ไม่มีนักรบใดมีกำลังต่อสู้

6      ข้าแต่พระเจ้าแห่งยาโคบ เมื่อพระองค์ทรงคุกคาม

            ทั้งรถและม้าศึกก็นิ่งงงงัน

7      พระองค์ทรงเป็นที่น่าเกรงขาม

            ใครเล่าจะยืนหยัดเฉพาะพระพักตร์ได้ ในยามที่ทรงพระพิโรธ

8      พระองค์ทรงประกาศคำตัดสินลงมาจากสวรรค์

            แผ่นดินก็เงียบงันด้วยความพรั่นกลัว

9      เมื่อพระเจ้าทรงลุกขึ้นมาพิพากษา

            และทรงช่วยบรรดาผู้ต่ำต้อยของแผ่นดินให้รอดพ้น

                                                            (หยุดสักครู่หนึ่ง)

10    ใช่แล้ว แม้มนุษย์ได้รับพระพิโรธก็ยังสรรเสริญพระองค์

            ผู้ที่รอดจากพระพิโรธย่อมจะเฉลิมฉลองพระองค์e

11    จงบนบานและแก้บนต่อพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลายเถิด

            ประชาชาติที่อยู่โดยรอบfจงนำของกำนัลมาถวายพระองค์ผู้น่าเกรงขาม

12    พระองค์ทรงทำให้เจ้านายทั้งหลายหายใจไม่ออก

            ทรงทำให้บรรดากษัตริย์บนแผ่นดินมีความกลัว

76 a เพลงสดุดีบทนี้สรรเสริญพระเจ้าผู้ทรงพิพากษาในยุคสุดท้าย ดูเหมือนว่าจะกล่าวพาดพิงถึงการพ่ายแพ้ของกษัตริย์เซนนาเคริบในปี 701 ก.ค.ศ. เมื่อทรงเข้าโจมตีกรุงเยรูซาเล็ม (2 พกษ 19:35) เช่นเดียวกับ สดด 46 และ 48:6 การพ่ายแพ้ครั้งนั้นกลายเป็นสัญลักษณ์ของการกอบกู้ซึ่ง "ผู้ต่ำต้อย" หวังจะได้รับจากพระเจ้า (ข้อ 10)

b "ซาเล็ม" คงจะเป็นชื่อย่อของกรุงเยรูซาเล็ม ดู ปฐก 14:18; ยดธ 4:4 หมายถึง "นครแห่งสันติภาพ" (ชาโลม)

c "ลูกธนูที่พุ่งเร็วราวสายฟ้าแลบ" แปลตามตัวอักษรว่า "สะเก็ดไฟแห่งคันธนู"

d "อาวุธสงคราม" แปลตามตัวอักษรว่า "การรบ"

e "เฉลิมฉลองพระองค์" แปลตามตัวอักษรว่า "พระองค์จะทรงคาดสะเอว" ภาพพจน์นี้ได้มาจากประกาศกเยเรมีย์ (เทียบ สดด 109:19) เป็นสัญลักษณ์หมายถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิด

f "ประชาชาติที่อยู่โดยรอบ" แปลตามตัวอักษรว่า "ผู้ที่อยู่รอบพระองค์(เหมือนเข็มขัดรัดเอว)" ดู ข้อ 10 เทียบ อสย 49:18